- 11 Mart 2008
- 62
- 6
-
- Konu Sahibi celestiall
- #1
Canım Arkadaşlarım;
90 dan 58e yaklaşık 10 ayda indim ve başarı öykümü burada sizlerle paylaşmak istedim..
Peki bu kiloları nasıl verdim.
Sizin yaptıklarınızdan farklı fazla bişey emin olun yapmadım..
Sadece sabatkar oldum.. Biraz fazla kaçırdım diye moral bozukluğu yapıp ertesi gün daha çok yemedim.
Ben sabredersem bu kilolar eninde sonunda gidecek diye düşündüm ve gitti...
Öyle pek kalıplara girmedim..
kızartmalardan şekerden ve beyaz unlulardan kaçtım, porsiyonları yarıyarıya küçülttüm..
Birde kalori hesabı yaptım.
Günlük 1500 kaloriyi geçmemeye dikkat ettim..
Canım börekmi istedi yedim.. Ama öyle 1 tepsi yemedim de yarım porsiyon yedim sonraki öğünü hafif geçtim..
Kendinizi sevmeye başlıyorsunuz kilo verince
insanların aşağılamalarından kurtuluyosunuz
ama en çok kendiniz seviniyorsunuz..
Bikaç püf nokta
Sabah kepekli tost ekmeğine yağsız yada az yağlı 1 tost yedim ben..
sebze sınırsız
ekmek (kepek ekmeği kullanın kalori olarak farkı yok ama tok tutuyor)
akşam yemeklerinden önce 1 kase hazır çorba için tıkıyor yiyemiyorsunuz
yemeklerden önce 3 bardak su için oda tıkıyor..
bi süreden sonra mideniz küçülecek zaten..
Miktarlarına dikkat ederek herşeyden yedim..
belli bi süre sonra kilo verme yavaşlıyor yada duruyor ben ayda 1 kilo anca veriyorum şu ara oysaki ilk ay 4 kilo vermiştim.
inanın yavaş zayıflamak daha sağlıklı çünkü yemek yeme alışkanlıklarınız oturuyor..
Azmedin kızlar
inanın siz azmetiğiniz sürece kilo vereceksiniz..
Kendinizi mutlu edin..
Çikolatamı da yedim dolmamıda ( Çok canım çektiyse yedim, çay kahve şekersiz içtim.. unutmayın şekerli besinler sizi daha da çok acıktırır yememek de fayda var, fakat içinizde kalacağına 1 parça yiyin ki daha sonra kontrolsüzce iştahınıza yenilmeyin)
ama hep 1 parça yada 1 tane
Diet diye bişey yoktur. Sağlıklı ve miktarı ayarlanmış beslenme vardır..
Çoğumuz duygusal açlıktan yiyoruz..
şişmanladıkça daha kötü oluyor..
kendimizden nefret ediyoruz daha da fazla yiyoruz ve bu bir kısır döngü
bu döngüyü siz kırmadıkça hiç bir zaman kırılmayacak..
Çok zor bişey de değil inanın.. kendime kızıyorum şimdi keşke daha önce başlasaydım diye..
Şu an başlayın hemen başlayın yarına yada pazartesine ertelemeyin..
En azını kurtarmayı felsefe haline getirin.
1 tabak patates kızartması yediniz diye nasılsa bozdum diyip üstüne bide pizza yemeyin..
inanın farkediyor.. ve zayıflıyorsunuz..
iradenize yenildiniz mi?
dieti bozdunuz mu önemli değil!
bi sonraki öğünü hafif geçirin!!
en azını kurtarın kızlar!
En azını kurtarmak uzun vadede sizden onlarca kilo eksiltecek
Kendinize bir hediye verin ve beslenmenizi değiştirin..
iıNANMAYACAKSINIZ BELKı AMA 2 PAKET ÇıKOLATANIN DA 1 BıR PARÇANIN DA TADI AYNI!
Bu arada hala üşengeç bir insanım düzenli spor yapmadım. arada sırada yürüyüş yaptım dönem dönem.
58 kiloya inmiş durumdayım kilolu arkadaşlarım benden feyz alarak rejime girmeye başladılar hatta inanamayacaksınız ama zayıflık timsali olarak gösteriliyorum çevremde.
Eskiden kilolu birini anlatırlarken 'inanmazsın senden bile şişman' yada 'senin kadar var' derlerdi..
Geçen gün bir arkadaşım birini anlatırken ' senden bile zayıf' demez mi. O an istemsiz yüzümde bir gülücük belirdi. Vay be dedim hayatımda ilk kez zayıflık örneği olarak geçiyor adım. Kendimi Feleğe bir gol atıp skor yapmış gibi hissetmedim desem yalan söylemiş olurum.
Kilolu psikolojisi ilginçtir insan kendinden nefret eder. Birisi gelip kilolarınızla ilgili seviyesizce bişey söylese karşımızdakini değil inatla kendimizi suçlarız suçladıkça yer yedikçe genişler genişledikçe nefret ederiz.
Sandwich yaparız kendimize yarım ekmek bazen 1 ekmek arası yanına da açarız kolaları
oh mis.. Neden peki neden 2 dilimle değil 1 ekmekle doymayı seçiyoruz ve kendimizden nefret ediyoruz. Konu yediğimiz yemekten haz almaksa ufak porsiyonları uzun sürede yiyerek gayet de uzatabiliriz o haz olgusunu hem doyduğumuzu fark ederiz hem o berbat şişkinlik suçluluk duygusu olmaz hem de hiç bir şeyden geri kalmadan bizde incecik oluruz pekala.
Kilolular bilirler çevremizde kilolarımızı bizden çok sorun haline getiren bi ton insan vardır. kendi ayıplarını görmezler yada örtmek istediklerinden belki 3 kuruşluk insanların ağzına sakız olur geçen hafta belki de bir buhran anında ağlama krizleri içinde midemize indirdiğimiz börekler.
Bir de kiloluysak kadın yada erkek yerine konulmayız nedense
Makyaj yapmak bile ayıp bişeydir. O kilolarla makyaj yapsan ne olur bakışlarıyla süzer insanlar. Birini seversiniz acıyan gözlerle bakar arkadaşlarınız. Neden? Çünkü şişkolar sevmemelidir zaten kimse şişkoları sevmeyeceği için acı çekmeye mahkumdurlar. Kısaca Şişkolar sevilmeye layık değildir toplum ha bire bunu bilinç altınıza sokuşturur durur. Düşük benlik saygısı olan mutsuz bireylerizdir artık.
Sevilmek için zayıflarız bazen zayıflığın sevilme kriteri olduğunu sanıp. 30 kilolara düşüp Anoreksiya ladyleri olarak tanınırız.
Sorun bize bu mutsuzluluğu empoze etmeye çalışan sistemde Önce kendimizi sevmeliyiz sanırım.. Kendimize olan sevgimizden zayıflamalıyız aslında..
Sonuçta bu yazıyı okuyanlara şunu söylemek istiyorum.
Sadece sevin kendinizi ve şımartın çünkü Herkes den çok layıksınız buna. O güzel giysileri giymeye, mutlu olmaya layıksınız bunu fark edin yeter..
Daha önce sizlerle paylaşmadığım bir şeyi paylaşmak istiyorum arkadaşlar.
Zayıflama kararı aldığımda KK da başarı hikayelerini okuyordum ve diyet-basari-oykuleri/42-kilo-zayiflayan-bayanin-motivasyon-dolu-oykusu isimli hikayeyi okudum. Gözlerim dola dola okudum o an karar verdim bende yapacaktım bu linkteki yazı alıntı bir yazı. Yazarla hiç iletişime geçemedim kendisi bilmeden de olsa hislerime tercüman oldu ve beni zayıflattı. Ona sadece çok büyük bir minnet duyuyorum ve güzel yüreği için teşekkür ediyorum. Umarım benim hayatımı değiştirdiği gibi sizlerinkini de değiştirir.
sormak istedikleriniz olursa buradayım.
90 dan 58e yaklaşık 10 ayda indim ve başarı öykümü burada sizlerle paylaşmak istedim..
Peki bu kiloları nasıl verdim.
Sizin yaptıklarınızdan farklı fazla bişey emin olun yapmadım..
Sadece sabatkar oldum.. Biraz fazla kaçırdım diye moral bozukluğu yapıp ertesi gün daha çok yemedim.
Ben sabredersem bu kilolar eninde sonunda gidecek diye düşündüm ve gitti...
Öyle pek kalıplara girmedim..
kızartmalardan şekerden ve beyaz unlulardan kaçtım, porsiyonları yarıyarıya küçülttüm..
Birde kalori hesabı yaptım.
Günlük 1500 kaloriyi geçmemeye dikkat ettim..
Canım börekmi istedi yedim.. Ama öyle 1 tepsi yemedim de yarım porsiyon yedim sonraki öğünü hafif geçtim..
Kendinizi sevmeye başlıyorsunuz kilo verince
insanların aşağılamalarından kurtuluyosunuz
ama en çok kendiniz seviniyorsunuz..
Bikaç püf nokta
Sabah kepekli tost ekmeğine yağsız yada az yağlı 1 tost yedim ben..
sebze sınırsız
ekmek (kepek ekmeği kullanın kalori olarak farkı yok ama tok tutuyor)
akşam yemeklerinden önce 1 kase hazır çorba için tıkıyor yiyemiyorsunuz
yemeklerden önce 3 bardak su için oda tıkıyor..
bi süreden sonra mideniz küçülecek zaten..
Miktarlarına dikkat ederek herşeyden yedim..
belli bi süre sonra kilo verme yavaşlıyor yada duruyor ben ayda 1 kilo anca veriyorum şu ara oysaki ilk ay 4 kilo vermiştim.
inanın yavaş zayıflamak daha sağlıklı çünkü yemek yeme alışkanlıklarınız oturuyor..
Azmedin kızlar
inanın siz azmetiğiniz sürece kilo vereceksiniz..
Kendinizi mutlu edin..
Çikolatamı da yedim dolmamıda ( Çok canım çektiyse yedim, çay kahve şekersiz içtim.. unutmayın şekerli besinler sizi daha da çok acıktırır yememek de fayda var, fakat içinizde kalacağına 1 parça yiyin ki daha sonra kontrolsüzce iştahınıza yenilmeyin)
ama hep 1 parça yada 1 tane
Diet diye bişey yoktur. Sağlıklı ve miktarı ayarlanmış beslenme vardır..
Çoğumuz duygusal açlıktan yiyoruz..
şişmanladıkça daha kötü oluyor..
kendimizden nefret ediyoruz daha da fazla yiyoruz ve bu bir kısır döngü
bu döngüyü siz kırmadıkça hiç bir zaman kırılmayacak..
Çok zor bişey de değil inanın.. kendime kızıyorum şimdi keşke daha önce başlasaydım diye..
Şu an başlayın hemen başlayın yarına yada pazartesine ertelemeyin..
En azını kurtarmayı felsefe haline getirin.
1 tabak patates kızartması yediniz diye nasılsa bozdum diyip üstüne bide pizza yemeyin..
inanın farkediyor.. ve zayıflıyorsunuz..
iradenize yenildiniz mi?
dieti bozdunuz mu önemli değil!
bi sonraki öğünü hafif geçirin!!
en azını kurtarın kızlar!
En azını kurtarmak uzun vadede sizden onlarca kilo eksiltecek
Kendinize bir hediye verin ve beslenmenizi değiştirin..
iıNANMAYACAKSINIZ BELKı AMA 2 PAKET ÇıKOLATANIN DA 1 BıR PARÇANIN DA TADI AYNI!
Bu arada hala üşengeç bir insanım düzenli spor yapmadım. arada sırada yürüyüş yaptım dönem dönem.
58 kiloya inmiş durumdayım kilolu arkadaşlarım benden feyz alarak rejime girmeye başladılar hatta inanamayacaksınız ama zayıflık timsali olarak gösteriliyorum çevremde.
Eskiden kilolu birini anlatırlarken 'inanmazsın senden bile şişman' yada 'senin kadar var' derlerdi..
Geçen gün bir arkadaşım birini anlatırken ' senden bile zayıf' demez mi. O an istemsiz yüzümde bir gülücük belirdi. Vay be dedim hayatımda ilk kez zayıflık örneği olarak geçiyor adım. Kendimi Feleğe bir gol atıp skor yapmış gibi hissetmedim desem yalan söylemiş olurum.
Kilolu psikolojisi ilginçtir insan kendinden nefret eder. Birisi gelip kilolarınızla ilgili seviyesizce bişey söylese karşımızdakini değil inatla kendimizi suçlarız suçladıkça yer yedikçe genişler genişledikçe nefret ederiz.
Sandwich yaparız kendimize yarım ekmek bazen 1 ekmek arası yanına da açarız kolaları
oh mis.. Neden peki neden 2 dilimle değil 1 ekmekle doymayı seçiyoruz ve kendimizden nefret ediyoruz. Konu yediğimiz yemekten haz almaksa ufak porsiyonları uzun sürede yiyerek gayet de uzatabiliriz o haz olgusunu hem doyduğumuzu fark ederiz hem o berbat şişkinlik suçluluk duygusu olmaz hem de hiç bir şeyden geri kalmadan bizde incecik oluruz pekala.
Kilolular bilirler çevremizde kilolarımızı bizden çok sorun haline getiren bi ton insan vardır. kendi ayıplarını görmezler yada örtmek istediklerinden belki 3 kuruşluk insanların ağzına sakız olur geçen hafta belki de bir buhran anında ağlama krizleri içinde midemize indirdiğimiz börekler.
Bir de kiloluysak kadın yada erkek yerine konulmayız nedense
Makyaj yapmak bile ayıp bişeydir. O kilolarla makyaj yapsan ne olur bakışlarıyla süzer insanlar. Birini seversiniz acıyan gözlerle bakar arkadaşlarınız. Neden? Çünkü şişkolar sevmemelidir zaten kimse şişkoları sevmeyeceği için acı çekmeye mahkumdurlar. Kısaca Şişkolar sevilmeye layık değildir toplum ha bire bunu bilinç altınıza sokuşturur durur. Düşük benlik saygısı olan mutsuz bireylerizdir artık.
Sevilmek için zayıflarız bazen zayıflığın sevilme kriteri olduğunu sanıp. 30 kilolara düşüp Anoreksiya ladyleri olarak tanınırız.
Sorun bize bu mutsuzluluğu empoze etmeye çalışan sistemde Önce kendimizi sevmeliyiz sanırım.. Kendimize olan sevgimizden zayıflamalıyız aslında..
Sonuçta bu yazıyı okuyanlara şunu söylemek istiyorum.
Sadece sevin kendinizi ve şımartın çünkü Herkes den çok layıksınız buna. O güzel giysileri giymeye, mutlu olmaya layıksınız bunu fark edin yeter..
Daha önce sizlerle paylaşmadığım bir şeyi paylaşmak istiyorum arkadaşlar.
Zayıflama kararı aldığımda KK da başarı hikayelerini okuyordum ve diyet-basari-oykuleri/42-kilo-zayiflayan-bayanin-motivasyon-dolu-oykusu isimli hikayeyi okudum. Gözlerim dola dola okudum o an karar verdim bende yapacaktım bu linkteki yazı alıntı bir yazı. Yazarla hiç iletişime geçemedim kendisi bilmeden de olsa hislerime tercüman oldu ve beni zayıflattı. Ona sadece çok büyük bir minnet duyuyorum ve güzel yüreği için teşekkür ediyorum. Umarım benim hayatımı değiştirdiği gibi sizlerinkini de değiştirir.
sormak istedikleriniz olursa buradayım.
Son düzenleme: