Canım öncelikle acını, üzüntünü anlıyorum, sakın anlamıyorum sanma. Sadece birkaç şey söylemek istiyorum, belki teskin olursun belki olmazsın ama...
Sağlıklı bir çiftin, herhangi bir ayda bebek sahibi olma ihtimali %8gibi düşük bir oran. Bir yıllık evlilikse daha çok erken. Yaşın profilinde 21 yazıyor, e yaşın da daha çok küçük... Ben 2yıllık tedavimin sonucunda (3yıllık evlilik, yaş şimdi 25) bebek sahibi olma müjdesi aldım. Fakat süreç içerisinde 14yıldır bekleyen, tedavi gören de tanıdım. 7-8yıldır uğraşan da... 5kere gebe kalıp kucağı boş kalan, (5gebeliğin 2si ikizmiş) toplam 7 bebeğini toprağa veren de... 11 hamilelik geçirip hepsi düşükle sonlanan da... Ne acı öyküler var, ne büyük acılar var... Rabbim imtihanını kolay kılsın. O kadar çok ki böyle hikayeler, ben bunları duydukça kendime isyan etme lüksü hiç vermedim o yüzden, açıkcası hakkım yok dedim onlar varken.
Ayrıca evliliğin en güzel olması gereken günlerini, aylarını, yıllarını niçin kendine zehir ediyorsun kuzum? Çocuğun olduktan sonra zaten hep anne olacak, yeni bir kimlik daha kazanacaksın. Öncesinde yapabileceğin çoğu şeyi sonrasında sorumluluklar yüzünden yapamayacaksın. Bak bunları da düşün. Gezin, tozun, konsere gidin, gitmek istediğin kurslar varsa onlara yazılın, müze kart çıkartın sonra çevrenizdeki müzeleri gezin yani ne ilginizi çekerse işte... Tatile çıkın mesela. Çocuktan sonra bütçe ve zaman öyle daralacak ki zaten tatile çıkma imkanınız da olmayacak başbaşa eşinle mesela... Sen ve eşin ne kadar gerilirseniz emin ol çocuk sahibi olma ihtimaliniz de o kadar azalır. Stres gebeliğe engel olan en büyük faktörken niçin eşinle devamlı kavga edesin? İçinden çıkılmaz bir döngüye girersiniz böyle olursa... Ayrıca nerede yanlış yapıyoruz diye de görme, Allah'ın takdiri bu. Sen kalbine niyetini al, bol bol dua et ve gerisini ona bırak, tevekkül et. Yaratmak yalnızca onun elinde. Biz aciz kullarız, hasretle beklemek bizim görevimiz, kavuşturacak olansa O. Lütfen üzülme, üzme kendini. Emin ol hepimiz hissettik, çevremdeki herkes hamile kalır da ben kalamam hissini. Bir benim sonsuza kadar çocuğum olmayacak, herkes yavrusuna kavuşurken duygusunu... Fakat bu hislere kapılıp hayatı kendine zindan etme, olur mu canım?