Mesajımı görür müsünüz bilemiyorum. Fakat bir kaç kelime kadar yrdıma ihtyacım var. İkinci evliliğimi yaptım ve şu an 12 yıllık evli, 10 yaşında kızı olan bir anneyim. Masa başı çalışıyordum kızım doğunca ayrılmak zorunda kaldım şimdi yeniden çalışmaya başladım. Eşimse aslında düzgün bir adam gibi görünüyor biliniyor, bi ahaksızlığı uğursuzluğu yok. Mesleği pzarcı. 6 yıldır haftada 1 2 gün çalışıyor. Gerisinde çalışmıyor hep evde. Asosyal bi adam. Bayram seyran düğün çarşı pzar hep yalnızım. Kızımı ben gezdiriyorum o asla gelmez. Bana yatak dışında bir teması yok. Yüzüme 2 saniyeden fazla bakmaz. Tüm gün görmese bi mesaj atmaz. Özlediğini hissettirmez. Seviyorum asla ben demeden demez. Kendiliğinden bir sarılması falan şevkati asla yok. Bununla birlikte elimizdeki tüm birikimi tüketti ve 1,5 milyon benim bildiğim borcuvar. Bu borca beni kefil etmek istedi ben olmadım. Ama hep beni çalıştırma derdinde, kendinin çalışmaya niyeti yok.Hep para gelsin o bişeyler yapsın borsa falan. Benim elimde bir liram yok herşeyi o aldı. Şimdi babamdan bana miras gelecek ve babam bana ev alacak şu an onun derdinde. Bunu nasıl alabilirimi planlıyor. Bugunekadar fatura ev gideri vs herşeyi karşıladı. Sorun yaşatmadı. Fakat son yıllarda çıkan 1,5 milyon borç beni artık bitirdi. Birde kredi kartlarını başkalarına kullandırıp pralarını alıp öyle kartı ödüyormuş. Artı çek karnesi almış millete çek kesip bozdurup sonra günü gelince başkasına kesip eskiyi ödeyip öyle takla attırıyormuş. Ben şimdi ne yapacağım bilemiyorum. Zaten inanılmaz değersiz hissettiriyordu, yapayalnızdım. Bu borçlar çekler kartlar tuzu biberi oldu. Ona sorsan halinden memnun. Anca yesin yatsın. Ben asgari ücretle çalışmam deyip evde oturuyor. Ama beni asgari ücretle çalışmam için uğraşıp durdu. Şimdide çalışıyorum diye çok mutlu. Süreklipara hesabı yapıyor. Ve beni kıskanmıyor bile. Yeter kipara gelsin. 2 gün annemde kaldık özlemedi bile, kapıda bile karşılamadı. Boşanmak istiyorum sizce haklı mıyım.Onu çok sevmiştim biriciğim derdim kapılarda camlarda beklerdim, bir kere lafını çiğnemedim ama bizi ne hale getirdi