Böyle insanlar olduğuna inanmak istemiyorum ya
Böyle insanlar olduğuna inanmak istemiyorum yaSiz en azından empati yapıyorsunuz...Aradım açmadın diye azarlayan mı ararsınız, şikayet eden mi....Şube kalabalıktan yıkılıyor, kendi sesimi duyamıyorum gürültüden, adam müşteri hizmetlerini aramaya üşeniyor ya da çok gereksiz bir şey soruyor, ısrarla arıyor defalarca sonra niye açmadın??
Binlerce insanla uğraşıyorum...Bir tanesi çok bunalttı beni, geldi müdür beyle konuştu falan bana defalarca inşallah annen baban kanser olur ölür diye mailler atmış. Böyle de piskopatlar var.
Haklısınız maalesef kimse severek yapmıyor. Kendi işinizi yapmaya nasıl karar verdiniz veya başlarda çok zorlandınız mı? Bir de ne üzerine yaptığınız iş özel olmazsa :)Para arac, hayatınızı sürdürmemiz için, istediklerimize sahip olabilmemiz için.
Kendi adıma, bana koymuyor harcarken mutlu olduğum parayı kazanırken geçirdiğim zaman.
5 gün is. 9-10 saat.
Geri kalan vakitte yaşadığım beni tatmin ediyorsa, katlanılır geliyor.
Ama bu kötü muameleye sabredin demek değil.
Konu sahibi yerinde olsam is yerimi değiştirmek için çabalarım.
Cünkü sevdiğiniz ve iyi kazanç sağlayacaginiz iş tek boynuzlu at falan :)
Epey az kişi yakalıyor bence.
Ben kendi işimi yapıyorum, çalışma saatleri esnek, idare ediyorum
Öncesinde 5 yıl başkalarının yanında çalıştım, daha yogundum, sevmiyordum ama daha kolaydı
daha ne ruh hastaları var bilsenBöyle insanlar olduğuna inanmak istemiyorum ya
Bir youtuber vardı sizin gibi işinden memnun olmayan.Merhaba kızlar. Benim derdim işimle ilgili. Bundan 5 sene önce yönlendirmelerle ve benim de seveceğimi düşünerek finans bölümüne yöneldim. Başlarda ilk iş heyecanıyla sevdiğimi düşünüyordum fakat gitgide çalışmaktan soğuduğumu farkettim. Benim için hergün pazartesi gibi. İyi bir şirkette çalışıyorum, iyi de bir maaşım var ama ben mutlu değilim. Hergün stres yaşamaktan insanlarla uğraşmaktan bıktım. Yöneticim deseniz tam bir dengesiz, hangi işi ne zaman istediği belli olmayan, istediği şekilde olmadığında da deli danalar gibi bağıran bir kadın. Ayaklarım geri geri gidiyor. Eve geldiğimde hatta haftasonu bile hep iş aklımda. Anı yaşamakla ilgili bir çok kitap okuyup birşeyler izledim ama yapamıyorum. İş arkadaşlarımı çok seviyorum bu bile benim işi sevmeme yardımcı olmuyor. Finans benim yapabileceğim bir şey değilmiş demekki diyorum sürekli ama 5 yıllık tecrübemi de çöpe atmak istemiyorum. İlk işe başladığım zamanlarda çalıştığım şirketle ilgili problem olduğunu düşünmüştüm fakat bu 3. İşyerim. Hepsi birbirinden daha beter oldu.Özel şirket stresinden kurtulmak için kpss çalışayım desem ona da inancım yok, ülkemizde maalesef güvenemiyorum ben bu yerleştirme işlerine. Son zamanlarda iş dışında beni mutlu edecek şeyleri düşündüğümde müziğe olan ilgim dikkatimi çekti. Sözsüz bir müzik dinlemek veya şarkı söylemek beni çok mutlu ediyor. Ama hiç bir müzik aleti çalmışlığım da yok. Müziği meslek haline getirmek istiyorum hep. Yapabilir miyim sizce? Belki özel ders vermek gibi olabilir. Şimdi işi bırakıp tamamen buna yönelsem, yeni kredi çekip ev aldık. Eşim kesinlikle sevmediğim bir işi yapmamı istemez istersen bırak diyor ama ben bu yükün altında onu tek başına bırakmak istemiyorum. 8 yıl sonra kredimiz bitiyor ve ben 8 yıl sonra işi bırakma hayaliyle yanıp tutuşuyorum. Sizce ne yapmalıyım? İş hayatım gerçekten berbat ve ben mutsuzum. Bu böyle gitmez lütfen yardım
Pişman değil, yani pişman olmadığını söylüyor demek ki gerçekten çok mutsuzmuş... farklı sektörde çalışıyor artık, az kazanıyor ama mutlu... Özel sektörde...vay be istifa etti mi
bende memurum ve cidden mutsuzum çok sıkıntı yaşadım
şimdi ne yapıyor arkadaşınız?pişman oldu mu?
3 küçük çocuğum var, çalışmanın tek yolu kendi işimi yapmaktı. Çalışma saatleri esnek olmak zorunda.Haklısınız maalesef kimse severek yapmıyor. Kendi işinizi yapmaya nasıl karar verdiniz veya başlarda çok zorlandınız mı? Bir de ne üzerine yaptığınız iş özel olmazsa :)
kim bu link vermemişsinizBir youtuber vardı sizin gibi işinden memnun olmayan.
Eczacibaşı firmasında iş analisti idi.
Işi bıraktı. Şimdi kitap cafesi var.
Linki de koyuyorum bir bakın bence..
Bu kadında yazılımcı idi.
Şimdi çok mutlu youtube'da kişisel gelişim kanalı da var. 3 tane de giyim markası var. Bir lafı beni cok etkilemisti. Çok onemli bir projeyi bitirmektense cafemde bir müşteriye kahve hazırlamak beni ruhsal olarak daha tatmin ediyor demişti bir videosunda.
Size de ilham olur umarım..
Vermiştim ama çıkmamış mı?kim bu link vermemişsiniz
Huzur en önemlisi ama dediğiniz gibi para kazanmakta önemli. Umarım hepimiz huzurlu diyebileceğimiz işlerde çalışırız,bu sıkıntılarımız geçerÇaldığınız herhangi bir enstrüman yoksa öğretebilecek seviyeye gelmek kolay olmayacaktır. Yıllarınızı alabilir. Ama ruhunuza iyi gelecekse kesinlikle başlayın.
İş konusunda farklı alternatifleri de araştırın derim. Para kazanmak önemli ama huzurlu yaşamak da öyle.
Ben de şu anda benzer mutsuzluklar yaşıyorum. Ama bunun geçici bir durum olup olmadığını anlamam lazım önce.
Takipteyimen güzeli homeoffice çalışıp kendi paranı kazanmak.
evet kurumsal hayattan bıkanlar gelin homeoffice ne yapabiliriz bunu düşünelim
Bir de sizin sektör dışardan çok ahım şahım görünüyor ama dışı seni yakar içi beni misaliBen de bu sıralar istifayı düşünüyorum ciddi ciddi, 9 senelik çalışanım, bankacıyım. Bizim sektör tamamen rezalet zaten. Çalışma arkadaşı ayrı sıkıntı, müdür ayrı, bölgesi genel müdürlüğü, müşterisi, parasal riski, hedefi. Günün sonunda hayattan tamamen bezmiş, normal bir insanın bir haftada yaptığı işi hatta belki fazlasını bir günde yapmış ve insanlıktan çıkmış olarak, ertesi güne kadar uyumak ve yemek yemek için eve gidiyorum.
Sistem acımasız maalesef. İliğiniz kemiğinize kadar sömürüp, kullanıyorlar sizi. İşsizlik var diye de ses çıkaramıyorsunuz.
Ne olabilir meselaen güzeli homeoffice çalışıp kendi paranı kazanmak.
evet kurumsal hayattan bıkanlar gelin homeoffice ne yapabiliriz bunu düşünelim
Evet mesela ne yapılabiliren güzeli homeoffice çalışıp kendi paranı kazanmak.
evet kurumsal hayattan bıkanlar gelin homeoffice ne yapabiliriz bunu düşünelim