Cocuk icin iyi bir gelecek anne babasinin sevkat dolu kollarinda baslar. Eger maddi durumunuz sizin calismanizi mecbur birakacak sekilde degilse calismayin ne olur.
Inanin sizi cok iyi anliyorum. Ben de evde cok bunaldim, simdi iki bucuk yasinda alistim. Ben tüm hayatimdan koptum yardimcim yok, uykuya hasret.. Ama artik daha sabirli düsünebiliyorum. Umarim zamanla sizde de böyle olur. Sürekli hayati kovalama pesindeydim ama bebekle durulmam gerektigine inandim. Birkac sene sonra okula gidecek. Zaten büyüdüklerinde istemedigin kadar calis o zaman bizi kimse tutmayacak. Ama onlarin o anneye muhtac zamanlari bitecek.
Psikolojin icin yardim al, birden hayatin dgeismesi hic kolay degil anneler icin.
Ben yardim alamadan büyüttüm kizimi, simdi hamileyim. Hep diyorum ben bir 3 sene buralarda yokum diyorum. Kabullendim.
Onlar büyüyünce calisacagim, sosyallesecegim.
Azicik sabir edin, zor gercekten zor.
Asla calisma kadinin görevi cocuk bakmak demem. Fazlasiyla feministim kadinlarin ikinci planda kalmasina tahammülüm yok.
Fakat bircok bize pompolanan imaj, duygu nedeniyle bircok kadin kendi cocugunu hayatinda fazlalikmis gibi görüp isin icinden siyrilmak istiyor.
Kimseyi elestirmiyorum kimse yanlis anlamasin, benim gözlemlerim ve zamanla bazi seyleri görmemle akillandim.
Herseyime ara vermek zorunda kaldim. Ama cocuklar büyüyünce belki ikinci bir üniversite dahi okuyabilirim.
Hayat bizi bu konuda kisitlayamaz, imkansiz diye birsey yok. Hersey yoluna girecek. Yasin da pek önemi yok.
Ama bebek ve annenin belli bir zamani var. Bir tek buna cözüm yok.
Oturmayan duygusal iliskiler, cocugum neden böyle oldumcular, calisip cocuktan ayrilip kapitalist düzenin istedigi bicimde bir kadin olmak aile kurumuna pek birsey saglamiyor.
düzen bize birseyleri pompaliyor bunu da kadinin özgürlügü olarak dayatiyor.
Calisan kadin kadin gibi kadin fakat hala siddet var, hala ikincilik var. Para kazananlarla hayali bir dünya ucucu mutluklar sunuluyor. Bircok uyusturucu vardir ama paranin da bir cesit uyusturucu oldugunu kimse göremiyor.
Disarida emziremezsin ama sütyenli afisler boy boy sokaklarda.
Cok uzattim, lohusaligim hayli uzun sürmüstü benim, belki siz de bu yüzden bunaliyorsunuz tipki bircok kadin gibi.
Ama bu zamanlar cok kisa, gececek emin olun.
Disari cikin, parklara gidin. Yani elinizden geleni yapin kendiniz ve bebeginiz icin.
Calismak bir yana dursun gezmek icin cocugunu kayinvalidesine birakanlar var. O cocuklarin yedigi dayagi nereye yazacagiz. Ya gizli yapilan siddet.
Bunlari bilemeyiz. Cocuklarimiz en azindan kendini ifade edebilecek kadar büyüsün.
Hersey yoluna girer.
Maddi sikinti haricinde calismayin derim. Daha büyük pismanliklar yasamamak icin.
Kadin cok degerli eve kapan bebekle mutsuzluktan öl kesinlikle demiyorum. Altini cizerek kimse beni yanlis anlamasin diyorum.
Bu zamanlar gececektir, bebeginin yaninda ol. Paraya ihtiyacin cok yoksa zamana birak. Zaten gün gelince hepimiz calisacagiz.
Çalışıyorum. 
Ama çalışmak hayattır ya. Tabi sizin yapınız evde durup kadınlar günü yapıp kekti börekti hazırlayıp, hırkanızı giyip kapı kapı gezmekse ayrı bir konu. Çalışmak istemeyebilirsiniz. Benim profilim daha çok modern iş hayatına atılmış kariyer yapmak isteyen başarılı bir karakter.
