- 11 Ekim 2014
- 14.414
- 40.936
Ama o zaman mükemmel anne nasıl olunacak ki ? Ben kendimden bunalıp sıkılıyorum, sürekli bebekle uğraşıp bunalmak çok insanı. Bunu diyememem zaten anneleri depresyona, yetersizliğe sürüklüyor
Ama o zaman mükemmel anne nasıl olunacak ki ? Ben kendimden bunalıp sıkılıyorum, sürekli bebekle uğraşıp bunalmak çok insanı. Bunu diyememem zaten anneleri depresyona, yetersizliğe sürüklüyorHiç te üzücü bir durum değil. O,sizsiniz,alıntıladığınız da ayrı bir anne.Bir annenin tahamül seviyesi iyice düşer,bebeginin başında full stres dursa daha mı iyi ? Herkesin sabrı,dayanıklılığı sizin gibi olmak zorunda değilki.
En mükemmel anne benim sendromuHiç te üzücü bir durum değil. O,sizsiniz,alıntıladığınız da ayrı bir anne.Bir annenin tahamül seviyesi iyice düşer,bebeginin başında full stres dursa daha mı iyi ? Herkesin sabrı,dayanıklılığı sizin gibi olmak zorunda değilki.
Siz ben misinizBebeğin olduğu zaman “allahım bana iş versinler çalışayım evde durmak istemiyorum” diye bağırarak ağlayacaksın onu söyleyeyim de sonra kimse beni uyarmadı deme
Şaka bir yana konu sahibi ben sana katılmasam da seni anlıyorum. Çalışmaya üniversitedeyken başladım, 19 yaşımdan 34 yaşıma kadar çalıştım. Hamileyken artık ağlıyordum yeter evimin kadını olmak istiyorum evde yemekler yapmak istiyorum diye ki son 4 yıldır kendi işimi yapıyorum, mesai saati mecburiyetim yok, istediğim zaman evden çalışabiliyorum vs… Bütün artılarına rağmen artık 15 yıllık çalışma hayatı beni çok yormuştu ve evimde oturmak istiyordum. Şimdi evdeyim, 6 aylık bebeğim var ve herhangi bir işte çalışmak için çıldırıyorum öyle diyeyim sana. Kasiyer falan olayım ama akşam dokuzda mesela mesaimin biteceğini bileyim. Eve gelince çok yorgunum diyip yatabileyim. Maaşım sigortam yatsın. 8 aydır evdeyim aklımı kaçırmak üzereyim
Hiiiiiiiiiiç alakası yok. Bebeğime canım feda, bir saniye ayrı kalsam burnumda tüter. Bebeğinden uzak kalayım diyen yok, çarpıtmışsınız. Çalışmaya başlasam eminim başlarda ağlayarak giderim evden. Ancak insan sosyal bir varlık. Evden çıksın, insan içine karışsın, parasını kazansın, kimseye hesap vermeden ihtiyaçlarını alsın, bunlar çok önemli. Herkes için öyle olmayabilir ama bütün hayatını sadece bebeğine adayan anne mutsuz ve sıkılmış ise bunun bebeğe de faydası olmaz. Mutlu anne=mutlu bebek.Bebegınız için üzücü Bi durum degıl mı
Cocugumdan uzak durayım aman ıs olsa da keske fılan? 17 aylık anneyim hıc oyle ıstemedım harika Bi duygu yedı Yırmı dort kızımla olmak
Kı Kendisı zor bı bebek islerim yetısmıyor cok yoruluyorum yıne de kafayı yemedim Bi de kedi sahiplendim işime iş ekledim
Gram sıkayetimde yok
Siz ben misinizher sabah çocuk kucağımda penncereye dikiliyorum, çocuğa anlatıyorum "bak insanlar işe gidiyorlar bebeğim, ben de giderdiiiiim, sabah 7de uyanırdııııım, bak bu kadın bankacı olabilir öyle giyinmiiiiiş, sen büyüyeceksin anne de işe gideceeeeek" Bir kez de oğlumla yürüyüş yaparken öğle arasına denk gelmiştik, insanlar plazalardan çıkıp güle oynaya yemeğe gidiyorlardı, hüngür hüngür ağlamıştım
Bir de bütün arkadaşlarım çalışıyorlar ben boşken onlar mesaideler, üstüne üstlük doğumdan 2 hafta önce taşındık alışkanlıklarım değişti tümden, anneler babalar uzakta yaşıyorlar, tamamen sosyal yaşamdan mahrumiyet. Böyle hissettin diye kötü anne oluyorsun bir de milletin gözünde! Hayırlı olsun işe dönüşünüz, darısı başımaHahah ben de 7 aylık işe dönmüştüm inanamıyordum tek başıma yemek falan yiyebiliyorum
Tabi ki herkes bebeğinin yanında olmak ister. Hiçbirimiz o günleri kaçırmak istemezdik sanırım ama . Çalışma hayatına alışmış bir kdın için evde olmak çok yıpratıcı.
Bir de bizlerin sosyal alanı hep işte. Evde olduğumuzda görüşecek insanım yoktu. Çıldırıyordum.
En mükemmel anne benim sendromu
Ama o zaman mükemmel anne nasıl olunacak ki ? Ben kendimden bunalıp sıkılıyorum, sürekli bebekle uğraşıp bunalmak çok insanı. Bunu diyememem zaten anneleri depresyona, yetersizliğe sürüklüyor
Sanmıyorum. Üyeyi gözardı etmişim, sebebini hatırlamıyorum saçma sapan yorum yapanları ediyorum genelde sinirim bozulmasın diye. Doğru kararmışValla umuyorum ki farkında olmadan yazmiştir bu yorumu.
Ben çocuğumdan uzak durmak istemiyorum ki. Bilakis çocuğumu dünyadaki her şeyden daha çok seviyorum. Beni diğer şeyler yıpratıyor, ev işleri, sürekli yemek yapmak, yalnızlık, desteksizlik, evliliği tekrar oturtmaya çalışmak, uykusuzluk… Bende de iki kedi var bu arada. İnsan yoruluyor yahu bunu itiraf etmek neden anneliğe bir hakaret olsun? Ben ağır işlerde de çalıştım ama hiç bu kadar yorulmadım. Zorlanıyor olmak kötü anne olunduğu anlamına mı gelir?Bebegınız için üzücü Bi durum degıl mı
Cocugumdan uzak durayım aman ıs olsa da keske fılan? 17 aylık anneyim hıc oyle ıstemedım harika Bi duygu yedı Yırmı dort kızımla olmak
Kı Kendisı zor bı bebek islerim yetısmıyor cok yoruluyorum yıne de kafayı yemedim Bi de kedi sahiplendim işime iş ekledim
Gram sıkayetimde yok
Bebegınız için üzücü Bi durum degıl mı
Cocugumdan uzak durayım aman ıs olsa da keske fılan? 17 aylık anneyim hıc oyle ıstemedım harika Bi duygu yedı Yırmı dort kızımla olmak
Kı Kendisı zor bı bebek islerim yetısmıyor cok yoruluyorum yıne de kafayı yemedim Bi de kedi sahiplendim işime iş ekledim
Gram sıkayetimde yok
Hahah o kadar iyi anlıyorum kiSiz ben misinizher sabah çocuk kucağımda penncereye dikiliyorum, çocuğa anlatıyorum "bak insanlar işe gidiyorlar bebeğim, ben de giderdiiiiim, sabah 7de uyanırdııııım, bak bu kadın bankacı olabilir öyle giyinmiiiiiş, sen büyüyeceksin anne de işe gideceeeeek" Bir kez de oğlumla yürüyüş yaparken öğle arasına denk gelmiştik, insanlar plazalardan çıkıp güle oynaya yemeğe gidiyorlardı, hüngür hüngür ağlamıştım
Sizi çok iyi anlıyorum. Ben de aynı durumdayım. Şubatta işe başlamayı da düşündüm 8 aylıkken. Çok istedim gerçekten. İş de kasiyerlik falan değil, öğretmenim. Çalışma saatleri belli. Ama yine de bırakamadım. Tüm bunalmışlığıma rağmen. Mükemmel annelik iddiası yok hiçbirimizin ama bebeğinizle birlikte olmak yerine akşam dokuza kadar markette hışınız çıkana çalışmayı mi tercih edersiniz gerçekten? Bu kısmı ben de garipsedim. Tamam sosyalleşmeye hepimizin ihtiyacı var ama bu çalışma şartlarıyla eve gelince yorgunluktan sızarsınız, bebeğinize vakit de kalmaz ki. Burada amacınız çalışmaya ne kadar ihtiyacınız olduğunu anlatmaktı belki ama bu şartlar için de mecbur kalmadıkça bebek bırakılmamalı.6 aylık bebeğim var ve herhangi bir işte çalışmak için çıldırıyorum öyle diyeyim sana. Kasiyer falan olayım ama akşam dokuzda mesela mesaimin biteceğini bileyim. Eve gelince çok yorgunum diyip yatabileyim.
Mübalağa etmiştim aslında anlaşılması içinSizi çok iyi anlıyorum. Ben de aynı durumdayım. Şubatta işe başlamayı da düşündüm 8 aylıkken. Çok istedim gerçekten. İş de kasiyerlik falan değil, öğretmenim. Çalışma saatleri belli. Ama yine de bırakamadım. Tüm bunalmışlığıma rağmen. Mükemmel annelik iddiası yok hiçbirimizin ama bebeğinizle birlikte olmak yerine akşam dokuza kadar markette hışınız çıkana çalışmayı mi tercih edersiniz gerçekten? Bu kısmı ben de garipsedim. Tamam sosyalleşmeye hepimizin ihtiyacı var ama bu çalışma şartlarıyla eve gelince yorgunluktan sızarsınız, bebeğinize vakit de kalmaz ki. Burada amacınız çalışmaya ne kadar ihtiyacınız olduğunu anlatmaktı belki ama bu şartlar için de mecbur kalmadıkça bebek bırakılmamalı.