Çalışan kadınlar

paramın hükmü diye bişey yok bizde evde ortak bir yerimiz var oraya koyarız ihtiyacı olan alır
istediğim gibi harcarım neden aldın ettin v.s. demez
zaten borç harç bakıcı parası ancak geçindiğimizden savuracak paramız da yok
bu halimize bin şükür
 

Ortak bi hesabimiz var ve aylik maasimiz oraya yatiyor, hesap kitapla faturalarla esim ilgilenir benim elime yuklu miktar para gecmez, alisverise gittigimde elime harclik verir bende onunla yetinirim... ama tabi kendime luks bi harcama yapmak istedigimde hayir demez , bunun nedeni esim tutucudur bende cok harcarim, kontrol disi cikmiyim diye
 
Paramız da pulumuz da ortak çok şükür.Biz ihtiyacı olan eş,dost,akrabamiza varsa imkanımız borç veren bir aileyiz ve bu konuda da basit bir konuşma yaparız uzatmayız yani..Yatirim konusunda uzun uzun konuşur en doğru kararı almaya özen gösteririz.Baska türlüsünü istemezdim zaten.
 
evet neredeler acaba ben de merak ettim bak şimdi:))
 
Maaşımı dilediğim gibi, eşimin bilgisi dahilinde, harcayabiliyorum. Borç vs gibi şeyler kime ne kadar verdiğimize göre değişir. Öyle 100-200 vs problem değil ama tutup da binleri pat diye vermem. Önce eşime sorarım. O da bana aynı şekilde.
İkimizin maaşı da ikimizin kontrolündedir yani.
 
ben evin tüm faturalarını üzerime aldım,ayrıca 2-3 ayda bir baya büyük market alışverişlerini ben yapıyorum
eşimde aidat ve mutfak masraflarını aldı..
kızımın ihtiyacları karışık,kim denk gelirse o alır..
onun dışında kımse kımsenın parasına karışmaz ister birikim yapsın ister harcasın..
yaşasın özgürlük:)
 
Kesemiz ortakdır. İkimizde güzel maaşlar alıyoruz eşim kendi maaşından krediler, faturalar, benim kredi kartım hepsini öder. Bende Kendi maaşımın 3/2sini hemen eşimin hesaba havale yaparım. Kalan 3/1 bana yeterde artar bile Birbirimize sormadan yüksek miktarlarda kimseye borç vermeyiz. 50-100 çok önemli değil belki ama ben onu bile söylerim. "Ayşeye 100 tl verdim yanında yokmuş" diye açıklamamı yaparım.
 
Bizimde paramız ortak.borc eğer 100 200 se veririm yani sorun olmaz.ama milyarsa eşime sorarım tabiki .... kartım bendedir ama eğer kartım dan para cekilecekse eşime veririm çeker getirir.kendimize bu kadar harçlık kaldı deriz....böyle herşey ortak.harcamalarda da yine aynı şekilde 100 liralık bişey alacaksam sormam ama mesela bir ayakkabı beğendim 400 lira tabiki sorarım...canım alayım mı derim.genelde al der
 
paramı istediğim kişiye veremem eşimde veremez ortak karar veririz öyle milyarlar kazanmıyoruz ki hesap kitap yapmadan dağıtalım ha sen kazanıyorsan ve vermek isteyipte yine veremiyorsan o ayrı
 
Bizde eşim araba kredisini ve benzini öder, birde evdeki sınırsız interneti ve kendi telefon faturasını öder.Geri kalanı o kendine harcar tabiki ama nereye harcama yaptığını bilirim.

Bende ev kirası,elektrik su,doğalgaz ve kendi telefon faturamı öderim.Aidat kimde ne varsa bazen eşim bazen ben.Geri kalanı kendime harcarım ama nereye harcama yaptığımı bilir.

Mutfak alışverişi ortak ticketler ile beraber yaparız aylık yüklü miktarda.Ay sonuna doğru eksilen mutfak alışverişini de ikimiz yaparız.


Böyle bir iş bölümü yaptık.Birine borç vermek aile dışında kimseye olmaz eşimde bende öyle düşünürürz.Çok yakın aile dostumuz da istisnadır.Ailelerimizde ihtiyacı olan kişiler değil çok şükür.Hatta onlar eksiğimiz gediğimiz varsa tamamlamak isterler.Bizde de bu şekilde.
 
param diye bir şey yoktur bizde. paramızdır.
evlerimizin giderleri borçlarımız kapandıktan sonra ikimizde paramızdan tabi kalırsa borç da veririz yardım da ederiz ekstra bişeyler de alırız. tabi öncelik evimiz(oğlum, eşim, ben), borçlarımız.
 

kendi paramın da eşimin parasının da hükmü eşimle ortak olarak ikimizdedir. tabi ki kendi harcamalarımı kendim yaparım karıştırtmam ona da karışmam ama borç gibi, yardım gibi, büyük meblağlı alışveriş gibi konularda kararı eşimle birlikte veririz.
 
istediğime borç vermem, eşim de vermez, hatta 8 bin tl kazık yedikten sonra yağmurda bir damla su yok kimseye, tırnağı olan başını kaşısın
 
Sizinkilere benzemiyor belki alakasız olacak ama ne garip geldi bana bilseniz ..kendi paramın hükmü kendimdedir. Kredi kartları , faturalar , yakıt , araba masrafları, mutfak ihtiyaçları, alışveriş hepsi bende.. Dul olmak böyle bir şey
 
paramın hükmü bende ancak ev kredisine girdiğimiz için eşimin maaşı krediye ve faturalara vs gidiyor
kalan masrafları da benım maastan harcıyoruz.
ama eşim karısmaz sende ne var ne kadar kaldı, ya da benden para istemez.
 
Ortak kimin ihtiyacı varsa alınıyor ,ama insan yine bekarlıkta ki gibi olmak istiyor yalan değil :)
 
çalışan kadın olmaktan anladığımız gün geçtikçe değişik bi yere doğru gidiyo bence, parayı öncelikle ne için kazandığınızı kendinize sorarsanız öncelikler şekillenir, ben öncelikle oğlum için kazanıyorum, sonra evim sonra kendim için,dolayısıyla kimseye hibe edecek param kalmıyo zaten, kalsa da ailem harici kimseye vermem atarım kenara
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…