Çalışan bayanlardan fikir almak istiyorum

Herkese merhaba,
Bahar yorgunluğundan mıdır nedir kendimi bu aralar bayağı bitkin hissediyorum ve planladığım hiçbir şeyi çok istesemde zamanında yapamıyorum.
Memleketimden çok uzakta özel bir firmada çalışıyorum. Şu anki işim çok yeni ve 1 ayımı dolduramadan iş ortamından fena halde sıkıldım. 2 gün önce işi bırakıp Kpss mi çalışsam, özel sektörü yapamayacağım herhalde diye aklımdan geçirdim ama sınav hazırlığına cesaret edemiyorum onun da garantisi yok çünkü, daha önce Kpss deneyimim hüsranla sonuçlandı evde istediğim bir hazırlığı yapamadan 1 yılım heba olmuştu ama şimdi özel sektörde yıllar boyu çalışamayacakmışım düşüncesi yüzünden ara ara moralim bozuluyor. Garantici bir insanım hep ileriyi düşünüp gereksiz kafama takıyorum. Yapı olarak çok duygusal, merhametli bir insanım. Her seviyeden insanlarla kolay iletişim kurarım küçük büyük ayırmam muhabbet ederim çevremdeki çoğu insan beni enerjik, sıcak kanlı bulur ama insan ilişkilerim kuvvetli olmasına rağmen insanlarla muhabbet etmek gelmiyor artık içimden. Çok hevesli bir şekilde işe başlamıştım ama gün geçtikçe sıkılmaya başlıyorum. Bulunduğum pozisyon kendimi sürekli geliştirmemi gerektiriyor ki çok fazla istememe rağmen kendimi geliştirmeye yönelik hiçbir şey yapamıyorum.
Küçük bir olumsuzlukta bile işi bırakma düşüncesi geliyor aklıma ki bu işimi de kolay bulmadım. Uzun süre işsiz de kaldım o durumla da karşılaştırıyorum, hep şükrediyorum ama her şeyi uzun vadede düşününce şu anki çalışma ortamında uzun süre kalamam düşüncesi beni sıkmaya başladı.
Hemen kestirip atma huyumu hiç sevmiyorum zorluğa gelemiyorum artık hiçbir şeye sabrım kalmamış gibi. Özel hayatımda da iş hayatımda da küçük bir olumsuzlukta silebiliyorum her şeyi. Bazı şeyleri görmezden gelemiyorum yapı olarak çok alıngan bir insan da değilim ama iş yerinde olan bir tavrı, lafı kafama takıyorum. Empati yapmakta da üstüme yoktur. Karşımdaki insanın yerinde olsam bunu demezdim, ben şunu yapmazdım ya da ben olsam böyle yapardım bunu derdim gibi gereksiz düşüncelere kapılıyorum, kafamı doldurmaktan başka bir işe yaramıyor. Her sabah işe kalkmaya üşenir oldum, tamamen tükenmekten çok korkuyorum.

Var mıdır önerileriniz?
İş hayatınızdaki olumsuzluklarla nasıl baş ediyorsunuz?
.
.
.

Bir mühendis olarak kendi ülkemde dahil 4 kıtada birçok ülkede çalıştım o nedenle sizdeki bu tükenmişliği anlayamıyorum. Yapı olarak sanırım sıkıntıya gelemeyen ve memuriyeti kurtuluş olarak gören bir yapınız var. O zaman kpss için ciddi anlamda kasıp atanmaya bakın. 1 ayda sizi bu kadar ne tüketti onuda çok anlayamadım açıkcası, ilk birkaç ay işe ve insanlara alışma dönemidir çünkü. Çoğu zaman doğru düzgün iş bile beklenmez sizden. Gereksiz düşüncelerle kafanızı doldurmak yerine bazı şeyleri zamana bırakmanızı tavsiye ediyorum. Herşey gönlünüzce olsun...

birmuhendisanne .!.:

Bir mühendis olarak kendi ülkemde dahil 4 kıtada birçok ülkede çalıştım o nedenle sizdeki bu tükenmişliği anlayamıyorum. Yapı olarak sanırım sıkıntıya gelemeyen ve memuriyeti kurtuluş olarak gören bir yapınız var. O zaman kpss için ciddi anlamda kasıp atanmaya bakın.
1 ayda sizi bu kadar ne tüketti onuda çok anlayamadım açıkcası, ilk birkaç ay işe ve insanlara alışma dönemidir çünkü. Çoğu zaman doğru düzgün iş bile beklenmez sizden. Gereksiz düşüncelerle kafanızı doldurmak yerine bazı şeyleri zamana bırakmanızı tavsiye ediyorum. Herşey gönlünüzce olsun...

Genişletmek için tıkla...

Aksine çok şey bekleniyor daha şimdiden ve bu durum da beni çok sıktı. Yoğun iş temposu var ve ayak uyduramamaktan korkuyorum.
Çok olumsuz durum var aslında hem ailemde hem işimde ama hepsini yazıp da insanları baymak istemedim. Özetle Türkiye şartlarında özel sektörde çalışıp tükenmişlik sendromuna yakalanmak istemiyorum.
Memuriyeti kurtuluş olarak görmüyorum. Konumda belirttiğim gibi hiçbir şeyin garantisi yok. Burası Türkiye her an her şey olabilir.
Yapı olarak sıkıntıya şu an gelemiyorum evet maalesef. Yoksa zamanında çok sıkıntılar çektim, hedefime de ulaştım ama şu anki sorunum işimde başarısız olup her sabah üşenerek gittiğim bir işim olsun istemiyorum.

Teşekkür ederim.

Ben hep olumlama yaparım. Atanmış bir öğretmenim. İşimi de çok seviyorum aslında. Ama erken kalkmak bazen o kadar gücüme gidiyor ki. Her şeyin bir bedeli var işte. Her şey istediğimiz gibi olmuyor. Olsa da başka bir yerden patlak veriyor. Böyle durumlarda ya şöyle olsaydı, eskiden bak neler çekiyordum şimdi yine iyi diyorum. Çok basit bir yöntem ama zor durumlar karşısında kafayı yememi engelliyor. Sabah 7 de tıklım tıkış otobüste en az bir saat yol gitmeye öyle tahammül ettim en azından.

hizuran .!.:

Ben hep olumlama yaparım. Atanmış bir öğretmenim. İşimi de çok seviyorum aslında. Ama erken kalkmak bazen o kadar gücüme gidiyor ki. Her şeyin bir bedeli var işte. Her şey istediğimiz gibi olmuyor. Olsa da başka bir yerden patlak veriyor. Böyle durumlarda ya şöyle olsaydı, eskiden bak neler çekiyordum şimdi yine iyi diyorum. Çok basit bir yöntem ama zor durumlar karşısında kafayı yememi engelliyor. Sabah 7 de tıklım tıkış otobüste en az bir saat yol gitmeye öyle tahammül ettim en azından.

Genişletmek için tıkla...

Evet her şeyin bir bedeli var. İşsizlik çok daha zor. O yüzden hep şükrediyorum önceki zamanlarımla karşılaştırma yapıyorum bu şekilde motive oluyorum ancak.

MuHendisAbla .!.:

Evet her şeyin bir bedeli var. İşsizlik çok daha zor. O yüzden hep şükrediyorum önceki zamanlarımla karşılaştırma yapıyorum bu şekilde motive oluyorum ancak.

Genişletmek için tıkla...

Başka türlü nasıl yaşayabiliriz ki? Önceki okulum çok uzaktı. İdare anlayışliydi ancak. İşimi kolaylaştıracak bir program hazırlamışlardi. Yeni okulum evime yakın. Ancak müdür herkese berbat programlar hazırlıyor. Sürekli gereksiz gereksiz görevler veriliyor. Eski okulumda galiba daha huzurluydum. Cok yoruluyorum yol mahvediyordu ama işte. Şimdiki okul icin en azından yakın ehe o kadar olur diye düşünüyorum.