Burs isteyen ihtiyaç sahibi (!) öğrenci

Gercekten ihtiyaci olana gonderirim.Linklerden kazaniyodur o zaten.
 
Aynen 20 yıl önce biz ünideyken ailesi çok fakir bir arkadaşım vardı, sadece eş dost para gönderirse parası olan, ona çıkmamıştı mesela başbakanlık bursu.Başka bir kız vardı okula sıfır polo ile geliyordu, başbakanlık bursunu benzin parası yapıyorum demişti.Bir başkası lüks kıyafete harcıyorum demişti filan.Inanın o zaman o kadar tanık oldumki bunlara
 
O zaman bu göründüğü gibi olmayabilir mantığı ile yaklaşırsak her şeye bahane bulabiliriz ki, sonu yok bunun. Elindeki pahalı telefonu arkadaşı doğum gününde hediye etmiştir deriz. Barlardan attığı fotoğraflar, videolar için arkadaşı ısmarlamıştır, doğum gününe davet edilmiştir deriz. Tekne için arkadaşının teknesi, arkadaşı çağırmıştır deriz. Üstü başı için dolap'tan ikinci el ucuza almıştır deriz. Deriz de deriz yani sonu yok.
 
İyi yapmışsınız. Belli ki paralı biri. Yoksa o cep telefonu tatiller mümkün değil. Daha ihtiyaç sahibi birine verirsiniz. Kolay kazanmıyoruz sonuçta. Dürüstçe arkadaşınıza söylemeniz de gayet güzel.
 
Üniversitede ihtiyaç sahibiydim. Ailemden para gelmezdi pek,geldiğinde de 1 haftayı ancak karşılardı o da yemek ihtiyacı için. Kendime 4 yılda aldığım kıyafet sayısı 4 değildir belki. Part time çalışıp öyle çıkarırdım harçlığımı. Bu nedenle elinde lux telefonu olan marka giyen öğrenciye asla yardım edilmemeli.
 
Ben de.
2012'de üniversiteye girdim, kyk bursu çıkmadı. Anam babam ayrı ve ikisinin de sgk'ya göre işi ve geliri yoktu. Kardeşim vardı okuyan. Üzerimizde ne ev var ne araba. Üzerimizde derken sahiden yok yani ben çok yoksulluk çektim. Mecburen krediye başvurdum hatta okulun açıldığı ilk aylarda burs ve krediler hemen yatmıyor hesaplara, yılbaşından sonra yatıyordu ilk kez alanlar için. Ekim ayının yurt ücretini cep harçlığımdan ödemiştim annem babam yatırmadı. Ben ihtiyaçlarım için verilen üç kuruşu yurt ücreti olarak kullanmak zorunda kalmıştım. Ama ailesinin evi, arabası olan düzenli geliri olan insanlara hep burs çıktı. Bi keresinde hiç unutmuyorum arkadaş ortamında konusu açıldı, biri dedi ki "kredi almayın sakın enayi misiniz mezun olunca g.tünüze girecek onun borcu" demişti, mecburiyetten kredi alan biri olarak çok üzmüştü bu laf beni. Geçen ay son taksidini ödedim o borcun bitti gitti çok şükür.
 
Benim birkaç yıl önce hazırlıkta arkadaşım vardı, 2. senesinde hazırlıkta ve o senede kalırsa okul değiştirmek zorundaydı. gece barda çalışıp sabah okula geliyordu devamsızlıktan kalmamak için. Hala iletişimde olsam o çocuğu tavsiye ederdim. Bence konu sahibi de çevresinde güvenebileceği bir öğrenciye sorsun, öyle bir arkadaşı varsa ona yardım etsinler.
 
Doğru olanı yapmışsınız gerçekten ihtiyacı olana verilmesi daha doğru ihtiyaç sahibi öğrenci en fazla sinemaya tiyatroya gider 20 binlik tel elinde tekne tatili yapamaz yapıyorsa ihtiyaç sahibi değildir

Keşke ülkemizde bu gibi şeyler lüks sayılmasa gençlerimiz emeklilerimiz ülke ülke gezse tatillerde ama bu ekonomik şartlarda o öğrenci ihtiyaç sahibi değildir
 
Ayakkabı alamadan üniversiteye terlikle giden çocuklar var. Asla göndermezdim bu çocuğa burs.
 
Arkadaşımın tek bir pantolonla iki yıl okuduğunu bilirim yıpranmasın diye nasıl dikkatli yıkardı
 
Ben öğrencilerin içinde biri olarak şunu tavsiye ederim. Gidin bir üniversiteye liseye artık kime yardım yapmak istiyorsanız oranın müdürü/dekanlık vs aracılığı ile yapın yardımınızı. Ve parayı nakit olarak değil ya yemekhanenin yemek kartına, ulaşım kartına yükleyerek ya markette harcayabileceği alışveriş fişi olarak yapın. Özel yurtta kalıyosa yurt ücretini ödemeye destek olabilirsiniz. Ama bence nakdi yardım yapmayın
 
Elbette ki herkesin her şeye hakkı vardır
Ama böyle birindense
Daha muhtaç olan birine vermek isterdim.
 
Annem babam isciydi. Maaşları azdı 3 çocuk okuyordu. Benim kitap masrafim çok oluyordu. Ben kıyafeti pazardan ucuz parça kumaş alıp diktiriyordum. Yeme içme zaten asla bir cafeye gidip oturmuslugum yok.kredi aliyrodum.bir iki yerden ders alıyordum. Bir ara da özel ders vermeye başlamıştım. O zaman param artıyordu ama yine hiç lüksüm yoktu. Hint fakiri gibi giyiniyorusn diyen oluyordu. Ona rağmen ben vicdan yapıyordum burs almam gereksiz mı diye. Çünkü ailemle kalıyordum. ben o yüzden bunu anlayamıyorum. bana göre de en asgari hali ihtiyaç halidir.
 
İşim gücüm yokta influencer öğrenciye burs vereceğim. Daha neler.
Bir öğrencimin gözü bozuk ve ailesi gözlük dahi alamıyor mesela. Kaç taksit yaptırıp da alabilirim diye hesap kitap yapıyorum. Teknelerde tatil yapan değil de böyle çocukların yardıma ihtiyacı var. Bu tarz konularda dikkatli olmak gerek biraz.
 
İnsanların lüks anlayışı gerçekten çok farklı. Arkadaşım mesela atletini bile maviden alıyordu. O zaman da mavi maviydi yani baya pahalı kalıyordu. Nasılsa kartla alıyorum diye alırdı. Sonra odeyemezdi kart borcu olurdu..bir yaz çalışsan ödersin diyordum babam izin vermez diyordu. Ben her yaz fabrikada çalıştım işçi olarak.

Instagram'da birini gördüm çocuğun doğumgünü pasta alamıyorum diye. Çocuk için üzüldüm sevinsin diye pasta gönderecektim. Başkası göndermiş bana da kırtasiye alır mısınız dedi. Aslidna o kadar dar zamanimdayim ki. Kocası issizmis vs. Ama.bazen de düşünüyorum aslında arada bir kaç temizliğe bile gitse bir şekilde kazanabilir. Ne olduğunu bilemem tabi ben niyetimi bozmak istemedim çocuk sevindirmek istedim sadece.

Ama çok var işte böyle de. Kocası ıssız ama mesela kadın iş bulabilir kocam izin vermez diyor. Yada evi var imkanı vardı belediyeden kömür yardımı alıyor. Gerçek ihtiyaç sahipleri genelde gurur yapıyor. Benim annem bizi 1. Ve 2. Sınıf çocuklarını 2.5 yaşındaki kardesimize bakıcı bırakıp ise gitmişti. Mecburen. Babam İcki kumara dadanmisti. Çalışmıyordu evde açlık seviyesine gelmisiz..birimiz sabahçı birimiz öğlenci. Kalan vakitte de kardeşimize bakardık. Ben annemden de böyle gördüğüm için hem genelde ne olursa olsun çalışırım. Sağlıkla ilgili sıkıntı olmazsa. Hamileyken bile ek işlere gittim doğum paramı çıkarmak için.


Kimisi için de bana lüks gelen şeyler çok doğal ve olağan. Mesela gecinemiyroim diyen bir arkadasim vardı. Bir ara ayçiçek yağı çok pahalalinca aslidna zeytinyağı alsak daha mantıklı demiştim. Ben hiç ayçiçek kullanmam hep zeytinyağı ve tereuag demişti. O zaman hayret etmiştim mesela. Ben de ona üzülüyordum çok borcu var falan diye.

O kadar çok örnek var ki. Kocası ise servisi olduğu halde arabayla giden, arabası kredisi yüzünden sıkıştıkları halde arabayı düşürmeyen bir arkadaş vardı yine. Kızınin terapi alması gerekiyordu. Ücretli öğretmenlik yapabilirsin dedim ben çocuklarımı birakamam dedi. Evden bisielr yapamya başladı. Özelden arkadaşlar yazdı destek olmak için onun yaptığı şeylerden satın alalım diye..bu arada ben hamile halimle diğer çocuğumu başka bir şehirde bırakıp calismaya gitmiştim. ama öyle bir baskı oldu ki o eşyalardan almazsam ayıp olacak gibi. Oysa o çocuklarınin başında olmayi tercih edebilecek seviyedeydi. Benimki de zorunluluktu.


Neyse işte dağınık yazdım ama gerçek anlamda ihtiyaç sahibi bulmak zor.

Sadece o iyiyi kullanmasın mı diye şunun için diyebilirim..bir boya kalemi alırken cok marka almak yerine bir tık daha kalitelisi alınabilir. Fakir diye en kötüsünü hakediyor onu kullansin demek yerine iyisini almak daha iyi. iki gün sonra çöp olacak eşya almamak lazım.

Ama i phone bana kendim için bile gereksiz gelirken bir ogrencide olmasını ihtiyaç sahibi olarak dusunemem
 
Başbakanlık bursunda kesin torpil var. 2003-2004 senesinde bizzat şahit oldum. Çocuk Cihangir Etiler falan öyle iyi muhitlerin çocuğu. Ünlü bir iki kadın oyuncuyla falan çok yakın arkadaşti. Onlar sonra ünlendi ama aileleri onların da durumu iyi yani. Yani aile çevresi zengin demek istiyorum. Ultra zengin olmasa bile kalbur ustu. Neyse ona başbakanlık çıkmış. Annem ayarladı dedim söylüyorum ehliyeti de ayarlasin diye ama yapmiyor dedi hatta
 
Benim arkadaşımada burs gibi bir akrabası para veriyordu, birgün parayı yatırmamışlardı nasıl ağladığı hala gözümün önünden gitmiyor.Benimde durumum çok iyi değildi ama ailem yetecek kadar harçlığımı yolluyordu.O ay benim harçlığı paylaşmıştık, hiç unutmam.Kuru ekmek peynirle geçmişti ayımız.Bende kredi çekmiştim, ankaranın iyi bir semtinde 3 daireleri olan, anne babası iyi bir kurumda memur olan arkadaşa çıkmıştı burs mesela.Bizim gelirimizin en az 4 -5 katı gelirleri vardı.O zamanlar şimdiki gibi digital sistem gelişmemişti ,bu konularda neler dönüyordu bilemiyorum ama ihtiyaç sahibi alan 1 kişiyse , diğer alan 3 kişi torpili olanlardı(bir şekilde o zamanlar sisteme müdahale edildiğini düşünüyorum).Umarım şimdi gerçek ihtiyaç sahipleri alıyordur.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…