flash !! flash !! flash !!
bayramda öyle büyük bir kavga çıktı ki ....(lanet) kaynanam yüzünden eşimle birbirimize girdik yine.... benle yaşaan kavgalar neticesinde annem haklı olarak üzülmüş ve kızmıştı..kızımı benden uzakkta nasıl üzüyorlar diye..annem de haklı olarak bir telefon edilip ya biz derya ile düzeltiriz sen kusura bakma o yine benim kızım nolur sen üzülme denilmesini bekledi....sarı cadı ( kaynanam ) bana evime yine bir kavganın açıklamasını yapmaya geldiğinde söz vermişti bayramda anneni arayacağım ve güazelce konuşacağım şakalaşırım demişti. kaynım askerden gelince de annem arayıp tebrik etmiş ,hoşgeldin demiş.bize de gel tatil yaparsın demiş .anasının hatrını sormuş kapatmış...sarı buna bozulmuş neden kendisini isteyip onun da hatrı sorulmamış gzünaydın denilmemiş diye..neden olacak ben ameliyat olmaya annemin yanına gittiğimde beni arayıp anemin hatrını sormadı onla konuşmadı annem de ben de öyle yapayım da ne kadar üzlüyor insan anlar belki beni dedi.
bayram da aradı ama zorla aratıldı teyzesini aradım aramıcak mı hala diye..aradı buz gibi domuz suratıyla geçiştirmek için.annem de anladı bu hareketini...gece aradık siz de müsait değildiniz heralde bizim de misafirler vardı rahat konuşamadık. şimdi sohbet edelim diye aradım dedi. annem güzel güzel dünürüm diyerek konuştu...ama sarı çingeneliğini göstercek ya anneme bana bakın diye diye konuştu ve kavga çıkarttı. taaa düğün öncesine kadar gitti bunu demiştiniz bunu etmiştiniz diye. anneciğim saygısını terbiyesini hiç bozmadan bakın ben konuşmaya çalışıyorum siz kavga etmeye dedi ama anlamadı. söz de eşimin de benim de huzurumu biz izmire gidince ailem kaçırıyormuş..ne zaman oraya gitsek bizim huzurumuz kaçıyormuş....annem de hiç de huzurları kaçmıyor gayet de eğleniyorlar bizim yanımızda olun daha rahat daha huzurlu al sor dedi verdi tlf nu....ama malesef kelimleri seçmeyi bilmeyen kocam ; evet huzurum bu olaylarla bozuluyor dedi..anası bunu böyle mi anlar burda bozuluyor bunlar bozuyor gibi anlar...gece 4 e kadar annem - babam - kardeşim anlatmaya çalıştık ..neden aradığımızı ne istediğimizi ne bulduğumuzu. derdim 3 aileyi bir araya getirip huzurlu bir ortam olsun bizde arada kalmadan yaşayalım ama nerde onlarda bu anlayış kapı kapatıyorlar sürekli kaçıncı kez....bunca olay yetmezmiş gibi boşanmaya kadar götürd durumu eşim...babama söyledi üstelik bunu ... ikimizi de yatıştırdı babam sakinleştirmeye çalıştı...sonrasında da bir telefon geldi ...baban komaya girdi ambbulans geldi hastaneye götürüyoruz diye...eşm hariç kimse inanmadı buna...tutturdu babam benim yüüzmden ölecek diye gitmeye kalktı ..ben de babam da buna mani olduk gerçek olmadığı apaçık belliydi...ortada bir hasta varken ev halkından birisi telefonu eline alır kavga etmeye çalışırmı...????teyzesi öyle yaptı sözde ambulansla komaya giren bir hasta var evde telefonu alıp başladı böyle dediniz böyle ettiniz dmeye...bu şartlarda nasıl inanalım ki???oysa ailem dur hastaneyi arar sorarız doktoruna ona göre arabayla hep birlikte gideriz yapılcak ne varsa birlikte koştururuz dedi yine iyi niyetlerini gösterdiler...ama nerdeeee yalan yalan yalan ...50 ve 70 yaşlarında 2 insan bu yalanı söyleme ihtiyacı duydu nedense.....amaç
ğullarının orda olması hoşlarına gitmediği için huzur kaçırmak.....başardılar ....kocamı benden soğutmayı da başardılar...ailemi üzmeyi de.....babam bile ağladı bu sıkıntıya..ailesinin yapmaya çalışıtklarına....hırslarınaaa
böyle gergin bir halde ayrıldım babaevinden ve istanbula geldik.....buz gibi ...buz..... dün de anasını aramış demişler ki sana kapımız açık ne zaman istersen gel ...ama konuyu kapat senin evlendiğini unutmak istiyoruz. zaten evlendiğimizi kabullenemediklerinden böyle olmuştu....
ben de dün eşime düzgünce dedim ki;
kapım herkese açık .arkadaşlarına,ailene akrabalarına..ama baa sen böyle dedin böyle ettin diyerek geleceklere üzgünüm kapalı..tanrı misafiri derim adabıyla gelip çayımı içip gidecekler ise amenna..ama kavga etmeye gelceklerse ben yokum dedim .
ben yine evime karşı kadınlık görevlerimi yerine getiricem ama hesap kitap işleri ; faturalardı alıncalalrdı artık sana ait. artık bu sorumlulukları sana devrediyorum dedim . sıkıştı ki paylaşalım dedi.
bu şartlar altında benle yaşamaya devam etmek istiyorsan burdayım ; yok ben annemle evlendim annemle yaşamaya devam ederim diyorsan kapı orda çeker gidersin dedim.....
şimdi de hala domuz gibi..neymiş efendim düzelmesi için zamana ihtiyacı varmış...hiçbir şey olmaış gibi davranamazmış...ailesini yoksayacakmışım adlarını ağzıma almayacakmışım...umrumdu sanki öldüler der geçerim...daha iyi işime evime gelenime gidenime karışanım olmaz kafam rahat eder...
babam ordayken demiş ki bakın ikinizde özel sektördesiniz her an çıkartabilirler yine( eşim 5 ay işsiz kaldı..11 aylık evliiyim,bütün takılarımı sattık geçinmek için) o nedenle kendinizi idame ettirebilecek şekilde arttırın paranızı ve gönderin bana ben altın alıp saklayayım kasamda..6 aylık maaş alıyormuş gibi burda paranız biriksin..ondan soonra eve arabaya girişin bu parayı unutun. ..kriz anında maaş yerine gönderirim dedi. bunda ne fenalık var.tamam baba dedim ben de....bunu eşime ayrı iken anlatmış babam ona da tamam demiş.
bu sabah bende babam böyle söçyledi sana da izah etmiş dedim ...iyi siz öyle istiyorsanız diye tavırla söyledi...ne oluyor dedim benim ailem aynı şeyi teklif etse siz karışmayın derdin baban olunca itiraz etmiyorsun dedi. ben de senin baban gelin paranızı biriktirin bak parasız kalıyorsunuz diye düşünüp bunu akıl edeceğine sen kirli çıkısındır sende para çoktur deyip bana elimdeki birkuru maşıma göz dikti dedim .
evden de öylece çıktı gitti...
şimdi benim de içi soğudu...karı - koca olarak kendimi ona karşı sorumlu hissetmiyorum. ev arkadaşı sankisadece..oysa o kadar severek evlendim...içim çarpardı gözlerine bakınca hala ..ama artık içim buz gibi oldu....
sizce de haksız mıyım ??? ne diyorsunuz?????
işte böyle bir hikaye....özelim belki ama paylaşmak istedim bunaldım boğuldum çünkü....
yorumlarınızı beklerim.