Gece gece bu da benim derdim. Aslında "bunu dert ettim" demeyi kendime hiç yakıştıramıyorum ama ister istemez canımı sıkıyor.
Ben üniversite 3. sınıf öğrencisiyim, ortalama bir öğrenciyim. Ailemle birlikte yaşıyorum aslında ama okumak için evimden ayrıldım, batıda küçük bir şehirde okuyorum. Devlet yurdunda kalıyorum, imkanlar eskisine göre oldukça iyi sayılır ama yaşama şartları ne kadar iyi olursa olsun insanlar bir şekilde bunu bozuyor, insanın olduğu her yerde muhakkak bir anlaşmazlık, bir mutsuzluk oluyor. Malum sömestr vardı, bu sene uzun bir tatil yaptık, bu süre boyunca evimde ailemle birlikteydim her yıl olduğu gibi ve salı günü okuduğum şehre, yurda geri döneceğim. Yurtta kalanlar bilir, 4 kişilik odadayım, bunlardan biri benim 3 yıllık oda arkadaşım, onunla aramız iyi ama diğer ikisiyle anlaşamıyoruz. Odada resmen ikişerli gruplaşma var. İdarenin rasgele kararıyla sene başında biz bunlarla aynı odaya düştük. Bu iki arkadaş çok uyumsuz, hep kendi istedikleri olsun istiyorlar, kendi kurallarına bizi uydurmak istiyorlar, oldukça bencil tavırları var ve en ufak bişeyde bile tartışma çıkarıp kendilerini haklı göstermeye bayılıyorlar. Biz kavga insanı değiliz, tatsızlık çıksın istemiyoruz ama onlar bir şekilde çıkarıyorlar. Kızlarla sene başındaki ilk tartışmamızdan sonra biraz araştırdım ve bunların yurtta resmen adının çıktığını (olumsuz anlamda) öğrendim... Biz 3 yıllık oda arkadaşımla bıktık artık, okuldan da yurttan da soğuduk resmen. Ve şimdi yeni bir dönem başlıyor, bir dönem daha bunlarla aynı yerde yaşamak zorundayız. Oda değişikliği için idareye başvurduk ama pek oralı olmadılar. Dert ettim olayını kendime yakıştıramıyorum ama onları görmek bile istemiyorum. Gideceğimi düşündükçe moralim bozuluyor, normalde canımı sıkan bir insan değilim ama bu hale geldim. 3 yıldır yurttayım ama en zor yılım bu yılım oldu resmen. Lütfen beni rahatlatacak bişeyler söyleyin, oraya gidince nasıl davranmalıyım, kendimi huzursuz etmemenin bir yolu var mı? Belki başından buna benzer bişeyler geçen arkadaşlarım vardır KK'da, birazcık olsun moralimi yükseltebilecek yorumlar bekliyorum sizlerden... Sorularınızı da cevaplarım ayrıca...
SONUÇ: Konumu okuyan, zaman ayırıp yorum yapan yapmayan herkese çok teşekkür ederim. Arkadaşımla konuştuk, düşündük, taşındık, önümüzdeki seçenekleri falan filan ve birbirimizden ayrılıp farklı odalara gitmektense mevcut odada kalmaya devam etme kararı aldık. Bunda biraz da etkili olan şey, kızların gerçek niyetini öğrenmiş olmamız oldu. Tam emin değilim ama onlar ikimizin veya sadece birimizin odadan gitmesini sağlayıp yerimize kendi arkadaşlarından birini almak niyetindeler, muhtemelen bu yüzden insanca iletişim kurmak yerine sağa sola saldırıp bize sürekli sorun çıkarıp kendi isteğimizle odayı bırakıp gitmemiz için uğraşıyorlar. Oda değişikliği kolay birşey değil yurtta, senenin ortasında yeni bir ortama girmek, tanımadığın insanlarla aynı odada yaşayıp düzenlerine ya da düzensizliklerine ayak uydurmak çok yıpratıcı. Ayrıca biz 3 yıldır aynı katta kalıyoruz ve (şu an kaldığımız odanın yer aldığı kat oluyor burası) burada da bir sürü arkadaşımız var. Yani bir başka deyişle üç yıldır, geldiğimiz günden beri kurmuş olduğumuz, alışmış olduğumuz düzeni iki tane kız bizi istemiyor, başkasını istiyor diye bozmayacağımıza karar verdik. Arkadaşımın sinir sistemi benden daha hassas aslında ama bu durumu öğrenince kendisi işi inada bindirdi. Aslında ben de inatçı biri değilimdir ama ben de hem arkadaşımdan ayrılmamak, hem düzenimi bozmamak vs. için odamı değiştirmemeye karar verdim. Kızlardan biri kendi kendine tehditler yağdırmaya devam ediyor, kendince bir savaş başlatmış ama biz onunla muhatap olmayı çoktan bıraktık. Devletin yurdu, devletin öğrencisi; kimse kimseyi yerinden edemez. Çıkardığı en ufak huzursuzlukta yurt yönetimine şikayet etmeye devam edeceğiz kendisini.
Ben üniversite 3. sınıf öğrencisiyim, ortalama bir öğrenciyim. Ailemle birlikte yaşıyorum aslında ama okumak için evimden ayrıldım, batıda küçük bir şehirde okuyorum. Devlet yurdunda kalıyorum, imkanlar eskisine göre oldukça iyi sayılır ama yaşama şartları ne kadar iyi olursa olsun insanlar bir şekilde bunu bozuyor, insanın olduğu her yerde muhakkak bir anlaşmazlık, bir mutsuzluk oluyor. Malum sömestr vardı, bu sene uzun bir tatil yaptık, bu süre boyunca evimde ailemle birlikteydim her yıl olduğu gibi ve salı günü okuduğum şehre, yurda geri döneceğim. Yurtta kalanlar bilir, 4 kişilik odadayım, bunlardan biri benim 3 yıllık oda arkadaşım, onunla aramız iyi ama diğer ikisiyle anlaşamıyoruz. Odada resmen ikişerli gruplaşma var. İdarenin rasgele kararıyla sene başında biz bunlarla aynı odaya düştük. Bu iki arkadaş çok uyumsuz, hep kendi istedikleri olsun istiyorlar, kendi kurallarına bizi uydurmak istiyorlar, oldukça bencil tavırları var ve en ufak bişeyde bile tartışma çıkarıp kendilerini haklı göstermeye bayılıyorlar. Biz kavga insanı değiliz, tatsızlık çıksın istemiyoruz ama onlar bir şekilde çıkarıyorlar. Kızlarla sene başındaki ilk tartışmamızdan sonra biraz araştırdım ve bunların yurtta resmen adının çıktığını (olumsuz anlamda) öğrendim... Biz 3 yıllık oda arkadaşımla bıktık artık, okuldan da yurttan da soğuduk resmen. Ve şimdi yeni bir dönem başlıyor, bir dönem daha bunlarla aynı yerde yaşamak zorundayız. Oda değişikliği için idareye başvurduk ama pek oralı olmadılar. Dert ettim olayını kendime yakıştıramıyorum ama onları görmek bile istemiyorum. Gideceğimi düşündükçe moralim bozuluyor, normalde canımı sıkan bir insan değilim ama bu hale geldim. 3 yıldır yurttayım ama en zor yılım bu yılım oldu resmen. Lütfen beni rahatlatacak bişeyler söyleyin, oraya gidince nasıl davranmalıyım, kendimi huzursuz etmemenin bir yolu var mı? Belki başından buna benzer bişeyler geçen arkadaşlarım vardır KK'da, birazcık olsun moralimi yükseltebilecek yorumlar bekliyorum sizlerden... Sorularınızı da cevaplarım ayrıca...
SONUÇ: Konumu okuyan, zaman ayırıp yorum yapan yapmayan herkese çok teşekkür ederim. Arkadaşımla konuştuk, düşündük, taşındık, önümüzdeki seçenekleri falan filan ve birbirimizden ayrılıp farklı odalara gitmektense mevcut odada kalmaya devam etme kararı aldık. Bunda biraz da etkili olan şey, kızların gerçek niyetini öğrenmiş olmamız oldu. Tam emin değilim ama onlar ikimizin veya sadece birimizin odadan gitmesini sağlayıp yerimize kendi arkadaşlarından birini almak niyetindeler, muhtemelen bu yüzden insanca iletişim kurmak yerine sağa sola saldırıp bize sürekli sorun çıkarıp kendi isteğimizle odayı bırakıp gitmemiz için uğraşıyorlar. Oda değişikliği kolay birşey değil yurtta, senenin ortasında yeni bir ortama girmek, tanımadığın insanlarla aynı odada yaşayıp düzenlerine ya da düzensizliklerine ayak uydurmak çok yıpratıcı. Ayrıca biz 3 yıldır aynı katta kalıyoruz ve (şu an kaldığımız odanın yer aldığı kat oluyor burası) burada da bir sürü arkadaşımız var. Yani bir başka deyişle üç yıldır, geldiğimiz günden beri kurmuş olduğumuz, alışmış olduğumuz düzeni iki tane kız bizi istemiyor, başkasını istiyor diye bozmayacağımıza karar verdik. Arkadaşımın sinir sistemi benden daha hassas aslında ama bu durumu öğrenince kendisi işi inada bindirdi. Aslında ben de inatçı biri değilimdir ama ben de hem arkadaşımdan ayrılmamak, hem düzenimi bozmamak vs. için odamı değiştirmemeye karar verdim. Kızlardan biri kendi kendine tehditler yağdırmaya devam ediyor, kendince bir savaş başlatmış ama biz onunla muhatap olmayı çoktan bıraktık. Devletin yurdu, devletin öğrencisi; kimse kimseyi yerinden edemez. Çıkardığı en ufak huzursuzlukta yurt yönetimine şikayet etmeye devam edeceğiz kendisini.
Son düzenleyen: Moderatör:
