bu yazılanları okudukça çok kötü oluyorum.
Kızım 15,5 aylık tabii ki henüz ayırmayı düşünmüyorum ama o günü geleceğini düşünmek bile beni çok kötü yapıyor.
Sanki memeyi bırakınca aramıza uçurumlar girecekmiş, aramızda ki aşk bitecekmiş gibi hissediyorum.
Kızımdan önce ben hazır olmalıyım buna sanırım.
Ben ki çok sıkıntı çektim, göğüslerim şakır şakır kanayarak emzirdim, vazgeçmedim.
Dişleri çıktı nasıl ısırıyor hemde bile bile oyun oynamak için ısırıyor ona bile göz yumuyorum.
Ne kadar canım yanarsa yansın emzirmekten asla vazgeçmiyorum ben nasıl bıraktıracağım hiç aklım almıyor.
Senelerce emziresim var düşünün artık durumun vahametini.