Bana hala kötü gelmiyor. Senelerim gitti evet. Yari yolda kaldım evet. Bunlar çok üzüyor beni. Yine de kötü diyemiyorum.Ortada iyi bir adam göremedim. Hem size umut vermiş sonra yarıyolda bırakmış hem de üstünüze iftira atıp haksız görülmenize gayet memnun olmuş.
Kurtulduğunuza sevinmelisiniz bence. Umarım hayat karşınıza çok güzel yollar ve insanlar çıkarır.
yas surecindeyseniz normal geçer zamanla. Işiniz yoksa iş bulun. Ortamlara akın biraz gezin eglenin. Şugunde para lazim gerci. Kendinizi keşvedin kendinizi tanimaya calişın. Yillarim gitti ddiye dert yanarsanız mevcut gunleriniz gider asıl. Olanı dusunmek cozum degil. 4 yillik evlilikse yasiniz da genc zaten muhtemelen. Ya avrupa ulkelerine bakiyorum millet 40 inda evleniyor 70 inde bisanip sevgili yapıp akiliyor. Bizde ise her zaman herseye gec kalmislik hissi var garipHerkese merhaba. Buraya pek konu açan, derdini açabilen biri değilim. Son raddeye gelene kadar da içimde yaşarım. Son raddeyi geçti bugün. Bazılarınız biliyor duvar paylaşımlarımdan. Bir süredir sancılı zamanlar geçiriyorum. İlk düğümü çözdüm, boşandım. Düğüm mü çözdüm yeni düğümler mi bağladım bilmiyorum. Konuşmaya çok ihtiyacim var. Düzelecek, iyileşeceksin, herkes bu duruma alışacak diye duymaya çok ihtiyacım var. Uzun olursa özür dilerim.
Eski eşim çok iyi bir insandır ama onunla evlendiğime pişmanım. Keşke hep iyi bir arkadaşım olarak kalsaydı. Iyi bir eş olamadı çünkü. Boşanma sebebimiz cinsellikti. Bir süre vajinismustan sonra ben bu sorunu aşınca onun cinsel problemleriyle karşılaştık. Erken boşalma gibi. Çeşitli arastirmalar, okumalar yaptik. Bu süreçte yapilmasi gereken ne varsa %80'ini ben yaptim diyebilirim. Onun sorunu için ben çabaladım. Penetrasyon ile orgazm şöyle dursun oral ya da elle herhangi bir şey de yapamiyordu. Ön sevişme dışında bir şey yoktu yani. Öyle böyle derken bu süreç 3 4 sene sürdü. Ben defalarca bu konuyu konuştum. Ne yapmamız gerekiyorsa yapalim. Doktor, terapist ya da boşanma ne gerekiyorsa dedim. Seneler boyunca minik adimlarla çabaladı. Zaten iyi de bir insan oldugu için hayat bir şekilde geçiyordu. Eksik geçiyordu ama geçiyordu. Tahammül seviyemi giderek kaybediyordum tabii ki. Zaman içerisinde onun çabalamadığını farkettikçe boşanma fikri iyiden iyiye oturuyordu. Her defasinda yeni baştan şans veriyordum. Çabalayacağına inandırıyordu. Yine öyle bir dönemdeyken eski eşim artık çabalamayacağını, bu haliyle evliliğe devam etmek istedigini, her erkeğin her ilişkide orgazmı sağlayamadığını, bunun o kadar mümkün olmadığını, bazi erkeklerin penis değer değmez boşaldığını ve eşlerinin bunu kabul ettiğini söyledi. Bu şekilde yaşayacağım doktora gitmeyecegim dedi. Duvara çarpmış gibi oldum. Yillarca beni emek verecegine inandırdı. Yıllarım, gençliğim, en sağlıklı yaşlarım heba oldu.
Sonuç olarak boşandım. O ailesine anlatti ben anlattım. Çocuk sahibi olamadik diye anlatti ailesine, karım yüzünden olmadı diye. Cinsel probleminden bahsedemedi. Ben de erkek fertlere cinsellik diyemedigim icin bu sebebi söyledim. Onun ailesi ona şefkat gösterdi, üzüldü. Yaninda oldu sevgi gösterdi haklı buldu. Bana kimse üzülmedi, kimse şefkat göstermedi, başımı okşamadı. Hatta bir grup, eski eşimi haklı gördü. Benim ortada kaldığımı ima etti. Bunlari başkası yaşasa aksini söyler ikna ederdim onu. Kendi kendimi ikna edemiyorum. Birinin bunu bana söylemesi şiddete uğramış hissettiriyor. Ben eşimden ayrılarak iyi bir arkadaşımı kaybettim. Onun ailesinin bazı fertlerinden bana gelen sevgiyi kaybettim. Güven veren ilişkimi kaybettim. Evimi, eşyalarımı, güzel günlerimi kaybettim. Bir de üstüne bunları yaşıyorum. Hiçbir suçum yokken, her şeyi kaybetmişken bir de bu imalar, sevgisizlikler, yalnız birakmalar beni mahvediyor.
Geçecek mi bu süreç? Yeni bir hayat kurabilecek miyim? Kalbim acıyor. Sevgisiz kaldım. Hayata karşı korku duyar oldum. Tek bir destekçim yok. Hiç suçum yokken senelerim uçup gitti. Bedel ödeyen de yalnızca benim. Niye böyle bir şey yaşadım? Öfkeleniyorum, içim yanıyor. Çok yoruldum.
Suçunla boşansan nolur? Yürümez yürütemezsin boşanırsın? Onların ne düşündüğünün ne önemi var? Sana laf edenler kendine baksın, herkes kendi kapısının önündeki pisliği temizlesin. Sen o şöyle iyiyiz böyle iyiyiz aaa senin kötü müymüş diyenlerin içini bir gör. Öyleleri çok güzel tablolar çizer pisliği örtülsün diye.Çok isterdim yaninda olmayi. Dizine yatmayı hatta.boşanmayı planlarken bunlari yaşayacağımı bilmiyordum. Çok üzgünüm. Birileri acımı paylaşır sanmıştım. Sanki suçumla boşandım gibi bir hava oluştu. Kahroluyorum. Dilerim hayatimin alti üstünden daha güzeldir. Bekliyorum, umutla...
Yüzümü güldürdünüz teşekkür ederim.Konunun bununla alakası yok biliyorum ama o aileden kurtulduğunuza sevindim . Sizi görünce aklıma direk ailenin pisliği geldi baktım doğru o üyemişsiniz iyi ki çocuğunuz da olmamış kalp krizi geçirirdiniz bir araya gelince . Hakkınızda hayırlı olsun
Herkese merhaba. Buraya pek konu açan, derdini açabilen biri değilim. Son raddeye gelene kadar da içimde yaşarım. Son raddeyi geçti bugün. Bazılarınız biliyor duvar paylaşımlarımdan. Bir süredir sancılı zamanlar geçiriyorum. İlk düğümü çözdüm, boşandım. Düğüm mü çözdüm yeni düğümler mi bağladım bilmiyorum. Konuşmaya çok ihtiyacim var. Düzelecek, iyileşeceksin, herkes bu duruma alışacak diye duymaya çok ihtiyacım var. Uzun olursa özür dilerim.
Eski eşim çok iyi bir insandır ama onunla evlendiğime pişmanım. Keşke hep iyi bir arkadaşım olarak kalsaydı. Iyi bir eş olamadı çünkü. Boşanma sebebimiz cinsellikti. Bir süre vajinismustan sonra ben bu sorunu aşınca onun cinsel problemleriyle karşılaştık. Erken boşalma gibi. Çeşitli arastirmalar, okumalar yaptik. Bu süreçte yapilmasi gereken ne varsa %80'ini ben yaptim diyebilirim. Onun sorunu için ben çabaladım. Penetrasyon ile orgazm şöyle dursun oral ya da elle herhangi bir şey de yapamiyordu. Ön sevişme dışında bir şey yoktu yani. Öyle böyle derken bu süreç 3 4 sene sürdü. Ben defalarca bu konuyu konuştum. Ne yapmamız gerekiyorsa yapalim. Doktor, terapist ya da boşanma ne gerekiyorsa dedim. Seneler boyunca minik adimlarla çabaladı. Zaten iyi de bir insan oldugu için hayat bir şekilde geçiyordu. Eksik geçiyordu ama geçiyordu. Tahammül seviyemi giderek kaybediyordum tabii ki. Zaman içerisinde onun çabalamadığını farkettikçe boşanma fikri iyiden iyiye oturuyordu. Her defasinda yeni baştan şans veriyordum. Çabalayacağına inandırıyordu. Yine öyle bir dönemdeyken eski eşim artık çabalamayacağını, bu haliyle evliliğe devam etmek istedigini, her erkeğin her ilişkide orgazmı sağlayamadığını, bunun o kadar mümkün olmadığını, bazi erkeklerin penis değer değmez boşaldığını ve eşlerinin bunu kabul ettiğini söyledi. Bu şekilde yaşayacağım doktora gitmeyecegim dedi. Duvara çarpmış gibi oldum. Yillarca beni emek verecegine inandırdı. Yıllarım, gençliğim, en sağlıklı yaşlarım heba oldu.
Sonuç olarak boşandım. O ailesine anlatti ben anlattım. Çocuk sahibi olamadik diye anlatti ailesine, karım yüzünden olmadı diye. Cinsel probleminden bahsedemedi. (Bu biraz ortak ksrar gibiydi.) Ben de erkek fertlere cinsellik diyemedigim icin bu sebebi söyledim. Onun ailesi ona şefkat gösterdi, üzüldü. Yaninda oldu sevgi gösterdi haklı buldu. Bana kimse üzülmedi, kimse şefkat göstermedi, başımı okşamadı. Hatta bir grup, eski eşimi haklı gördü. Benim ortada kaldığımı ima etti. Bunlari başkası yaşasa aksini söyler ikna ederdim onu. Kendi kendimi ikna edemiyorum. Birinin bunu bana söylemesi şiddete uğramış hissettiriyor. Ben eşimden ayrılarak iyi bir arkadaşımı kaybettim. Onun ailesinin bazı fertlerinden bana gelen sevgiyi kaybettim. Güven veren ilişkimi kaybettim. Evimi, eşyalarımı, güzel günlerimi kaybettim. Bir de üstüne bunları yaşıyorum. Hiçbir suçum yokken, her şeyi kaybetmişken bir de bu imalar, sevgisizlikler, yalnız birakmalar beni mahvediyor.
Geçecek mi bu süreç? Yeni bir hayat kurabilecek miyim? Kalbim acıyor. Sevgisiz kaldım. Hayata karşı korku duyar oldum. Tek bir destekçim yok. Hiç suçum yokken senelerim uçup gitti. Bedel ödeyen de yalnızca benim. Niye böyle bir şey yaşadım? Öfkeleniyorum, içim yanıyor. Çok yoruldum.
Tamam ailesine ben beceremiyorum, ondan ayrıldık desin demiyorum ama ortada tek büyük sorun kendisiyken utanmadan çocuk sahibi olma gibi yine mahrem bir konuda seni hedef göstermesi saçmalığın daniskası. Bu elbette bir kusur değil. Ama aile yapısı belliymiş. O tarz insanlara anlatamazsın bazı şeyleri. Bence pek de iyi biri değilmiş. Ev, eşyalar, o kurulu düzen elbette özlenir. Hissettiklerin o kadar insani ki. Ama geçecek. Şimdi canını acıtan şeyleri bir süre sonra hatırlamayacaksın bile. Dilerim mutlu olabileceğin, sana gerçekten değer veren insanlar çıkar karşına.Biraz ortak karar gibi oldu. Ben onun cinselliği söyleyemeyeceğini biliyordum. Zaten soylese kabul mu görecekti? Ailesi biraz farklı biri. Benim yeterince çekici olmadığımı, kilolarim oldugunu, bu sebeple oğullarının istemedigini falan düşüneceklerdi taharetten bihaber insanlar. Yani ben suçlanacaktim. @Mevsim hep bahar gördü kilomu da yüzümü de, söyleyebilir yani. Ailesinin begenisine kalmadım tabii.
Her defasinda sordum ona ne diyeceksin nasil aciklayacaksin diye. Bulurum bir şey deyip durdu. Ben de bu sebebi söyle bari dedim. Kismen de doğru bir şey aslinda. Kontrol altinda bir gebelik yasayabilirim ben. Ama korunmamın asil sebebi düzgün cinsellik yasayamamis olmaktı. Bunun duzelmesini bekledim olmadi.
Söylemek lazım evet,beni de delirme noktasına getirdiklerinde söyledim.Maviine kadar dolu nasıl muhteşem kadınlarsınız. Konu sahibi de sen de.
Konu sahibi, hayatta her şey geçiyor biliyor musun. Unutmak istemesen bile unutuyorsun. Biri geliyor, yaşadığını da yaşayamadıklarını da unutturuyor.
Çocuk niye olmadı senden dolayıymış diyenlere, iktidar sorunu vardı ne zaman birlikte olmayı denesek o mahçup oluyordu ben de zaten çocuk istemiyor gibi konuşuyordum falan diye, günlük dilden profesyonel bir şekilde uydur bir şeyler. Bilinsin onun bir girişimde bulunamadan sana çamur attığı.
İki kişinin ne yaşadığını kimsenin bilmesine gerek yoktu. Anlaşamadık ama çok değer verdiğim bir insan sadece evliliğimizi yürütemedik der kapatırsın, kimseye de söz söyletmezsin ama erkekler sever karşı tarafa yıkılıp vah vah dedirtmeyi.
Kıyamam sana.Çok teşekkür ederim şefkatin için. Bana canım benim demen bile ağlattı beni.Sevgisizlik çok büyük bir acı.
Tamam az üzülcem mavi. Seni seviyorum. Çok teşekkür ederim.Ben de sana içinde pamuk prenses geçen ama güçlü bir kadının hikayesini anlatırdım esas kızı sen olan. Saçlarını tarardım. Hiçbir şey yapamazsam, seninle beraber ağlardım. Sonra burnumuzu falan silip, kahve içerdik.
Üzülme diyemiyorum ama az üzül olur mu?
Biraz ortak karar gibi oldu. Ben onun cinselliği söyleyemeyeceğini biliyordum. Zaten soylese kabul mu görecekti? Ailesi biraz farklı biri. Benim yeterince çekici olmadığımı, kilolarim oldugunu, bu sebeple oğullarının istemedigini falan düşüneceklerdi taharetten bihaber insanlar. Yani ben suçlanacaktim. @Mevsim hep bahar gördü kilomu da yüzümü de, söyleyebilir yani. Ailesinin begenisine kalmadım tabii.
Her defasinda sordum ona ne diyeceksin nasil aciklayacaksin diye. Bulurum bir şey deyip durdu. Ben de bu sebebi söyle bari dedim. Kismen de doğru bir şey aslinda. Kontrol altinda bir gebelik yasayabilirim ben. Ama korunmamın asil sebebi düzgün cinsellik yasayamamis olmaktı. Bunun duzelmesini bekledim olmadi.
Ahhh erkekler, yine kendi beceriksizliğini bir kadın üzerinden ört bas eden bir mahluk, hiç üzülmeyin o gereksiz çevrenize mesafe koyun aileniz dahi olsa , kimseye dert anlatamazsınız, bu yaşadıklarınız tabiki geçecek, lütfen kendinize değer verin ve gerekirse yardım alın, sizin hicbir suçunuz yok , siz hala değerlisiniz, insanların söylemleri sizi değersiz kılamaz, önünüze bakın lütfen...Herkese merhaba. Buraya pek konu açan, derdini açabilen biri değilim. Son raddeye gelene kadar da içimde yaşarım. Son raddeyi geçti bugün. Bazılarınız biliyor duvar paylaşımlarımdan. Bir süredir sancılı zamanlar geçiriyorum. İlk düğümü çözdüm, boşandım. Düğüm mü çözdüm yeni düğümler mi bağladım bilmiyorum. Konuşmaya çok ihtiyacim var. Düzelecek, iyileşeceksin, herkes bu duruma alışacak diye duymaya çok ihtiyacım var. Uzun olursa özür dilerim.
Eski eşim çok iyi bir insandır ama onunla evlendiğime pişmanım. Keşke hep iyi bir arkadaşım olarak kalsaydı. Iyi bir eş olamadı çünkü. Boşanma sebebimiz cinsellikti. Bir süre vajinismustan sonra ben bu sorunu aşınca onun cinsel problemleriyle karşılaştık. Erken boşalma gibi. Çeşitli arastirmalar, okumalar yaptik. Bu süreçte yapilmasi gereken ne varsa %80'ini ben yaptim diyebilirim. Onun sorunu için ben çabaladım. Penetrasyon ile orgazm şöyle dursun oral ya da elle herhangi bir şey de yapamiyordu. Ön sevişme dışında bir şey yoktu yani. Öyle böyle derken bu süreç 3 4 sene sürdü. Ben defalarca bu konuyu konuştum. Ne yapmamız gerekiyorsa yapalim. Doktor, terapist ya da boşanma ne gerekiyorsa dedim. Seneler boyunca minik adimlarla çabaladı. Zaten iyi de bir insan oldugu için hayat bir şekilde geçiyordu. Eksik geçiyordu ama geçiyordu. Tahammül seviyemi giderek kaybediyordum tabii ki. Zaman içerisinde onun çabalamadığını farkettikçe boşanma fikri iyiden iyiye oturuyordu. Her defasinda yeni baştan şans veriyordum. Çabalayacağına inandırıyordu. Yine öyle bir dönemdeyken eski eşim artık çabalamayacağını, bu haliyle evliliğe devam etmek istedigini, her erkeğin her ilişkide orgazmı sağlayamadığını, bunun o kadar mümkün olmadığını, bazi erkeklerin penis değer değmez boşaldığını ve eşlerinin bunu kabul ettiğini söyledi. Bu şekilde yaşayacağım doktora gitmeyecegim dedi. Duvara çarpmış gibi oldum. Yillarca beni emek verecegine inandırdı. Yıllarım, gençliğim, en sağlıklı yaşlarım heba oldu.
Sonuç olarak boşandım. O ailesine anlatti ben anlattım. Çocuk sahibi olamadik diye anlatti ailesine, karım yüzünden olmadı diye. Cinsel probleminden bahsedemedi. (Bu biraz ortak ksrar gibiydi.) Ben de erkek fertlere cinsellik diyemedigim icin bu sebebi söyledim. Onun ailesi ona şefkat gösterdi, üzüldü. Yaninda oldu sevgi gösterdi haklı buldu. Bana kimse üzülmedi, kimse şefkat göstermedi, başımı okşamadı. Hatta bir grup, eski eşimi haklı gördü. Benim ortada kaldığımı ima etti. Bunlari başkası yaşasa aksini söyler ikna ederdim onu. Kendi kendimi ikna edemiyorum. Birinin bunu bana söylemesi şiddete uğramış hissettiriyor. Ben eşimden ayrılarak iyi bir arkadaşımı kaybettim. Onun ailesinin bazı fertlerinden bana gelen sevgiyi kaybettim. Güven veren ilişkimi kaybettim. Evimi, eşyalarımı, güzel günlerimi kaybettim. Bir de üstüne bunları yaşıyorum. Hiçbir suçum yokken, her şeyi kaybetmişken bir de bu imalar, sevgisizlikler, yalnız birakmalar beni mahvediyor.
Geçecek mi bu süreç? Yeni bir hayat kurabilecek miyim? Kalbim acıyor. Sevgisiz kaldım. Hayata karşı korku duyar oldum. Tek bir destekçim yok. Hiç suçum yokken senelerim uçup gitti. Bedel ödeyen de yalnızca benim. Niye böyle bir şey yaşadım? Öfkeleniyorum, içim yanıyor. Çok yoruldum.
Vallahi son cümle var ya o kadar ben ki. Ben hep söylüyorum, bu hani sunum yaptığı için dalga geçilen yeni gelinler var ya, geçmesinler abi çok iyi hayat. Dert yok tasa yok ki yumurtanın süsüne takılacak enerjin var, kafa dolu değil bir kere mücadele etmene gerek yok. Kocam ne yer kocam ne içer hanimiş kocişim çok iyi vallahi bak keşke ya keşke ben öyle prenses modunda olsaydım.Söylemek lazım evet,beni de delirme noktasına getirdiklerinde söyledim.
Ne demek neden boşandım?
Size gerçekten mahremimi mi anlatayım dediğimde herkes sustu. Geçmişi kınalı hayata bak ya, herkes evlilik uzmanı oldu. Herkes ilişki terapisti.
Hangi kadın gider başka çaresi kalmasa?
Keşke biz de pamuklara sarılıp sevilseydik de bu kadar güçlü olmak zorunda kalmasaydık diyorum bazen.
Ne kadar iyi geldi fikirlerini okumak. Iyi ki açmışım bu konuyu. Çok teşekkür ederim kız kardeşim.Suçunla boşansan nolur? Yürümez yürütemezsin boşanırsın? Onların ne düşündüğünün ne önemi var? Sana laf edenler kendine baksın, herkes kendi kapısının önündeki pisliği temizlesin. Sen o şöyle iyiyiz böyle iyiyiz aaa senin kötü müymüş diyenlerin içini bir gör. Öyleleri çok güzel tablolar çizer pisliği örtülsün diye.
Yeni hayatın sana güzellikler getirsin. Yapabileceğin her şeyi yaptın, denenecek her yolu denedin, ama karşındakinden verim alamadın. Dünyaya bir kere geliyorsun, çok bilen kendi hayatında uygulasın bildiklerini. Asla söylenenleri yutma, karşındakini söylediğine anında pişman et ki tekrarı olamasın. Sen çok kıymetli ve özel bir kadınsın, yazdıklarından seçtiğin kelimelerden belli bir kere.
Gel sarılalım canım kız kardeşimYeni hayatına, güzel günlere
Hep buralardayımNe kadar iyi geldi fikirlerini okumak. Iyi ki açmışım bu konuyu. Çok teşekkür ederim kız kardeşim.
Utanmasını istemedim. Zaten anlatamazdı. Anlatsa da beni çok hakli gormezlerdi. Kilo verseydin falan derlerdi biliyorum. Bana 3 beden küçük hediye alip bedeni olmayınca o zaman kilo ver diyen insanlar bunlar.Keşke asıl nedeni anlatsaydın üzerine almasaydın nedeni
Tabi ki geçecek, zamanla herkes susacak, iyi kibirti diyeceksin. Şu an sadece her şey çok yeni ve her söz sende derin yaralar açar.
TDK böyle demişVallahi son cümle var ya o kadar ben ki. Ben hep söylüyorum, bu hani sunum yaptığı için dalga geçilen yeni gelinler var ya, geçmesinler abi çok iyi hayat. Dert yok tasa yok ki yumurtanın süsüne takılacak enerjin var, kafa dolu değil bir kere mücadele etmene gerek yok. Kocam ne yer kocam ne içer hanimiş kocişim çok iyi vallahi bak keşke ya keşke ben öyle prenses modunda olsaydım.
Onunla mücadele et, öbürüne had bildir, diğerinin başını ez illallah ettim. Oturuşum hareketlerim bile değişti. Ben çok isterdim prenses sendromu yaşamayı. Hayat bize turan taktiği yaşamayı nasip etti
Geçmişi kınalı ne demek bu arada
Hiç boyle bakmamistim olaya. Benim hedef gösterildiğimi düşünmemiştim. Yani onun kusurunu dile getirmesi daha ağır gibi geldi. Varsin benim üstüme yıkılsın dedim. Nasilsa bir daha görmeyeceğim görmeyecekler beni.Tamam ailesine ben beceremiyorum, ondan ayrıldık desin demiyorum ama ortada tek büyük sorun kendisiyken utanmadan çocuk sahibi olma gibi yine mahrem bir konuda seni hedef göstermesi saçmalığın daniskası. Bu elbette bir kusur değil. Ama aile yapısı belliymiş. O tarz insanlara anlatamazsın bazı şeyleri. Bence pek de iyi biri değilmiş. Ev, eşyalar, o kurulu düzen elbette özlenir. Hissettiklerin o kadar insani ki. Ama geçecek. Şimdi canını acıtan şeyleri bir süre sonra hatırlamayacaksın bile. Dilerim mutlu olabileceğin, sana gerçekten değer veren insanlar çıkar karşına.