- 29 Mayıs 2018
- 20
- 16
- Konu Sahibi brendastarr
- #1
Herkese merhabalar. Nişanlımla 2,5 yıldır birlikte, 1 yıldır da nişanlıyız. 2 aya da evleniyoruz. çok şükür çift maaşız ama ben 3 yıl önce aileme borçlarını ödesinler diye 55 bin lira kredi çektim. üç yıl boyu da ödedim (ayda 2000 tl). o sırada kendim maddi olarak zorlandım ve yaklaşık 12-13 bin borcum oldu. aileme çektiğim kredi 2-3 ay önce bitti ama bu sefer babam yine başımın etini yedi tekrar kredi çek diğer borçları da ödücez diye. hayır dedim, bu sefer de beni evlatlıktan reddetmekle, düğünüme gelmemekle, hiçbir akrabayı hatta annemi bile düğüne göndermemekle tehdit etti. yaklaşık 2 ay süren bu kavga kıyamet sonucunda (bir kaç kez hastanelik de oldum bu yüzden) pes ettim ve 30 bin daha borcun altına girdim -nişanlımın da rızasıyla, o da bıkmıştı artık olan bitenden. şimdi 42 bin borcum var.
düğünü kayınpederim yapacak, ama oturduğum ev çok eski (bu arada nişanlım ve ben bir şehirde, aileler başka bir şehirde yaşıyor), taşınmamız lazım, eşyalarımın çoğu eski püskü, eşyaların yenilenmesi lazım. Bende para yok, nişanlımın da üniversiteden kredi borçları var. benim ailemde zaten kuruş yok. nişanlımın ailesi orta halli. isteseler bir çok şey yapabilirler ama düğüne iki ay kala bile "yeni ev tutulacak mı, eşya alınacak mı" diye bile sormuyorlar. Hatta kınada giyeceğim şeyleri aldım ve kaça aldın biz sana verelim diye de sormadılar. benimle/bizimle aynı konumda olan insanlar çatır çatır en güzel evlerde en güzel eşyaları alarak oturuyorlar. bizim ne ev ne araba ne eşya hiçbir şey yok. evlenip öğrenci hayatı yaşayacağız gibi duruyor. Bu arada elaleme gösteriş için 17bin liralık düğün salonu tuttular. Sinirimden öleceğim. o paranın yarısına bir yer tutsaydınız da yarısıyla da evimize ufak tefek bişiler alsaydık olmaz mıydı?
manevi yönden de çok bunaldım. Geçen hafta dünyadaki en zor iki sınavdan birine girdim. bunun için aylarca çalıştım. iki aile de durumu bilmelerine rağmen ne babam, ne kaynanam ne de kayınbabam bi arayıp da iyi şanslar kızım demedi. Kaynanamla kayınbabam tebrik için aradı ama kendi babam onu da yapmadı. Kayınvalidem arada şişmanlığımı vurguluyor. ben 42 bedenim ama bana 44-46 beden şeyler alıyor. üzücü laflar ediyor. bu da çok üzüyor beni.
düğün sonrası kurban bayramına denk geliyor. Biz balayına gidicez ama nişanlımın ailesi şimdiden "nasıl olsa kurbanda burdasınız" lafları etmeye başladı. bizim adımıza kararlar verilmeye başlandı kısacası.
babamın (30bin lirayı vermeme ragmen) düğünüme gelip gelmeyeceğinden emin değilim.
Artık hayattan soğudum resmen. Kendi aileme de nişanlımınkilere de çok kırılıyorum. Nişanlım dışında (bi de annem ama onun elinden bişey gelmiyor) beni düşünen bi allahın kulu yok. ben napıcam, nasıl başa çıkıcam? desteğinize çok ihtiyacım var, lütfen yorum yazın. şimdiden herkese teşekkürler.
düğünü kayınpederim yapacak, ama oturduğum ev çok eski (bu arada nişanlım ve ben bir şehirde, aileler başka bir şehirde yaşıyor), taşınmamız lazım, eşyalarımın çoğu eski püskü, eşyaların yenilenmesi lazım. Bende para yok, nişanlımın da üniversiteden kredi borçları var. benim ailemde zaten kuruş yok. nişanlımın ailesi orta halli. isteseler bir çok şey yapabilirler ama düğüne iki ay kala bile "yeni ev tutulacak mı, eşya alınacak mı" diye bile sormuyorlar. Hatta kınada giyeceğim şeyleri aldım ve kaça aldın biz sana verelim diye de sormadılar. benimle/bizimle aynı konumda olan insanlar çatır çatır en güzel evlerde en güzel eşyaları alarak oturuyorlar. bizim ne ev ne araba ne eşya hiçbir şey yok. evlenip öğrenci hayatı yaşayacağız gibi duruyor. Bu arada elaleme gösteriş için 17bin liralık düğün salonu tuttular. Sinirimden öleceğim. o paranın yarısına bir yer tutsaydınız da yarısıyla da evimize ufak tefek bişiler alsaydık olmaz mıydı?
manevi yönden de çok bunaldım. Geçen hafta dünyadaki en zor iki sınavdan birine girdim. bunun için aylarca çalıştım. iki aile de durumu bilmelerine rağmen ne babam, ne kaynanam ne de kayınbabam bi arayıp da iyi şanslar kızım demedi. Kaynanamla kayınbabam tebrik için aradı ama kendi babam onu da yapmadı. Kayınvalidem arada şişmanlığımı vurguluyor. ben 42 bedenim ama bana 44-46 beden şeyler alıyor. üzücü laflar ediyor. bu da çok üzüyor beni.
düğün sonrası kurban bayramına denk geliyor. Biz balayına gidicez ama nişanlımın ailesi şimdiden "nasıl olsa kurbanda burdasınız" lafları etmeye başladı. bizim adımıza kararlar verilmeye başlandı kısacası.
babamın (30bin lirayı vermeme ragmen) düğünüme gelip gelmeyeceğinden emin değilim.
Artık hayattan soğudum resmen. Kendi aileme de nişanlımınkilere de çok kırılıyorum. Nişanlım dışında (bi de annem ama onun elinden bişey gelmiyor) beni düşünen bi allahın kulu yok. ben napıcam, nasıl başa çıkıcam? desteğinize çok ihtiyacım var, lütfen yorum yazın. şimdiden herkese teşekkürler.
