benim annem beni bu kadar üzze ona 3 ay lık ömrüm kalmıs der 3 ay aglatırdım kusura bakmaBen kac senedir Bulimia hastasiyim. Yediklerimi kusuyorum. Kucuklugumden beri hep tombiktim annem beni hep azarladi asagilardi kilomdan dolayi 12-13 yaslarindan beri benimle alisverise gelmek istemezdi ne giysen yakismiyor moralim bozuluyor derdi benimle bir yere gitmek istemezdi senden utaniyorum derdi hep aglardim hep cok uzuluyordum sonra bir kac sene sonra okulda birkac kizin kusarak zayifladigini ogrenmistim ozamanlar ilk defa basladim 16-17 yaslarindaydim tahminen sonra bir ara biraktim. Annem bir kac kez duydu kustugumu ozamanlar sessiz yapamiyordum bana her kilo aldigimda kussana derdi ve halada 2 kilo alayim hemen fark eder ve halada yine kussana der cunku biraktigimi dusunuyor. Sonra evlendim bi ara biraktim eski esim zaten bana hep kotu davranirdi sonra vucuduma kiloma asagilayici yorumlar yapmaya baslayinca bende yine kusmaya basladim ve ondan beri birakamiyorum. Cok agir depresyon gecirdim ondan ayrildim hayatimi duzene soktum ama hala birakamiyorum bazen gunde 5 kere kusuyorumkendimi okadar berbat hissediyorumki hüngür hüngür agliyorum bogazim agriyo ishal oluyorum midem agriyo kendimi mahvediyorum artik birakmak istiyorum psikologuma anlattim psikoterapiye baslayacagim yakinda ama annemlere anlatsammi hic bilmiyorum. Belki bana yiyip kusmama engel olurlar diye dusunuyorum ama tam terside olabilir belki annem beni yine azarlar kendimi daha kotu hissetmemi saglar ve daha cok yaparim diye korkuyorum. Aslinda annem beni seviyor bunu biliyorum o benim annem her anne cocugunu sever ama onunda psikolojik sorunlari var ondan dolayi yaptigini dusunuyorum. Sizce anlatsammi? Lutfen kirici seyler yazmayin inanin zaten kendimde biliyorum cok igrenc oldugunu kendimi cok kotu hissediyorum
Bu konunun fake olmasını istiyorum,eğer yazdıklarınız doğruysa nasıl bir vicdan a sahip annen var .....yazık ...Ben kac senedir Bulimia hastasiyim. Yediklerimi kusuyorum. Kucuklugumden beri hep tombiktim annem beni hep azarladi asagilardi kilomdan dolayi 12-13 yaslarindan beri benimle alisverise gelmek istemezdi ne giysen yakismiyor moralim bozuluyor derdi benimle bir yere gitmek istemezdi senden utaniyorum derdi hep aglardim hep cok uzuluyordum sonra bir kac sene sonra okulda birkac kizin kusarak zayifladigini ogrenmistim ozamanlar ilk defa basladim 16-17 yaslarindaydim tahminen sonra bir ara biraktim. Annem bir kac kez duydu kustugumu ozamanlar sessiz yapamiyordum bana her kilo aldigimda kussana derdi ve halada 2 kilo alayim hemen fark eder ve halada yine kussana der cunku biraktigimi dusunuyor. Sonra evlendim bi ara biraktim eski esim zaten bana hep kotu davranirdi sonra vucuduma kiloma asagilayici yorumlar yapmaya baslayinca bende yine kusmaya basladim ve ondan beri birakamiyorum. Cok agir depresyon gecirdim ondan ayrildim hayatimi duzene soktum ama hala birakamiyorum bazen gunde 5 kere kusuyorumkendimi okadar berbat hissediyorumki hüngür hüngür agliyorum bogazim agriyo ishal oluyorum midem agriyo kendimi mahvediyorum artik birakmak istiyorum psikologuma anlattim psikoterapiye baslayacagim yakinda ama annemlere anlatsammi hic bilmiyorum. Belki bana yiyip kusmama engel olurlar diye dusunuyorum ama tam terside olabilir belki annem beni yine azarlar kendimi daha kotu hissetmemi saglar ve daha cok yaparim diye korkuyorum. Aslinda annem beni seviyor bunu biliyorum o benim annem her anne cocugunu sever ama onunda psikolojik sorunlari var ondan dolayi yaptigini dusunuyorum. Sizce anlatsammi? Lutfen kirici seyler yazmayin inanin zaten kendimde biliyorum cok igrenc oldugunu kendimi cok kotu hissediyorum
Bu konunun fake olmasını istiyorum,eğer yazdıklarınız doğruysa nasıl bir vicdan a sahip annen var .....yazık ...[/QU
keske gercekten boyle olmasaydi ama anneminde psikolojik sorunlari var ilaclari var ama bazen aliyor bazen almiyor ama yinede aslinda beni sevdigini dusunuyorum bazen sevgisini gosteriyor.
Canım benim çok üzüldüm okuduklarıma ama inan bu sorundan muzdarip çok kişi var dışarda bulumia yada Anoreksiya olan...sen kendine yardım edemezsen kimse edemez. ..Bana özelden yaz bir bilgi aktaracagim. .Ancak öncelikle edinmen gereken kitabı söylüyorum ;Irving Yalom :Yeme Bozuklukları Terapisi. ..yani ancak SEN KENDINE YARDIM EDEBILIRSIN TERAPIST BILE DEGIL. ..VÜCUT ELEKTROLIT DENGESI bozulduğu için hepten sağlıklı dysunemiyorsun derhal günde iki defa maden suyu içmeye başka ve gerisini konuşuruz arkadaşım meraktan tamam mı?Ben kac senedir Bulimia hastasiyim. Yediklerimi kusuyorum. Kucuklugumden beri hep tombiktim annem beni hep azarladi asagilardi kilomdan dolayi 12-13 yaslarindan beri benimle alisverise gelmek istemezdi ne giysen yakismiyor moralim bozuluyor derdi benimle bir yere gitmek istemezdi senden utaniyorum derdi hep aglardim hep cok uzuluyordum sonra bir kac sene sonra okulda birkac kizin kusarak zayifladigini ogrenmistim ozamanlar ilk defa basladim 16-17 yaslarindaydim tahminen sonra bir ara biraktim. Annem bir kac kez duydu kustugumu ozamanlar sessiz yapamiyordum bana her kilo aldigimda kussana derdi ve halada 2 kilo alayim hemen fark eder ve halada yine kussana der cunku biraktigimi dusunuyor. Sonra evlendim bi ara biraktim eski esim zaten bana hep kotu davranirdi sonra vucuduma kiloma asagilayici yorumlar yapmaya baslayinca bende yine kusmaya basladim ve ondan beri birakamiyorum. Cok agir depresyon gecirdim ondan ayrildim hayatimi duzene soktum ama hala birakamiyorum bazen gunde 5 kere kusuyorumkendimi okadar berbat hissediyorumki hüngür hüngür agliyorum bogazim agriyo ishal oluyorum midem agriyo kendimi mahvediyorum artik birakmak istiyorum psikologuma anlattim psikoterapiye baslayacagim yakinda ama annemlere anlatsammi hic bilmiyorum. Belki bana yiyip kusmama engel olurlar diye dusunuyorum ama tam terside olabilir belki annem beni yine azarlar kendimi daha kotu hissetmemi saglar ve daha cok yaparim diye korkuyorum. Aslinda annem beni seviyor bunu biliyorum o benim annem her anne cocugunu sever ama onunda psikolojik sorunlari var ondan dolayi yaptigini dusunuyorum. Sizce anlatsammi? Lutfen kirici seyler yazmayin inanin zaten kendimde biliyorum cok igrenc oldugunu kendimi cok kotu hissediyorum
Şimdi kaç kilosun ölüme götürür bu hastalık seni dikkat et
Annenizi psikoterapiye goturun onlar bilinclendirdin sizin psikolojinizi bozduguna gore onun daha cok ihtiyaci var annenize toz konduramazsiniz belki ama insan cocugundan utanirmi. Diyetisyene goturup yardimci olsaydi. Gecmisi geri alamazsiniz ama annenizin yapmadigini yBen kac senedir Bulimia hastasiyim. Yediklerimi kusuyorum. Kucuklugumden beri hep tombiktim annem beni hep azarladi asagilardi kilomdan dolayi 12-13 yaslarindan beri benimle alisverise gelmek istemezdi ne giysen yakismiyor moralim bozuluyor derdi benimle bir yere gitmek istemezdi senden utaniyorum derdi hep aglardim hep cok uzuluyordum sonra bir kac sene sonra okulda birkac kizin kusarak zayifladigini ogrenmistim ozamanlar ilk defa basladim 16-17 yaslarindaydim tahminen sonra bir ara biraktim. Annem bir kac kez duydu kustugumu ozamanlar sessiz yapamiyordum bana her kilo aldigimda kussana derdi ve halada 2 kilo alayim hemen fark eder ve halada yine kussana der cunku biraktigimi dusunuyor. Sonra evlendim bi ara biraktim eski esim zaten bana hep kotu davranirdi sonra vucuduma kiloma asagilayici yorumlar yapmaya baslayinca bende yine kusmaya basladim ve ondan beri birakamiyorum. Cok agir depresyon gecirdim ondan ayrildim hayatimi duzene soktum ama hala birakamiyorum bazen gunde 5 kere kusuyorumkendimi okadar berbat hissediyorumki hüngür hüngür agliyorum bogazim agriyo ishal oluyorum midem agriyo kendimi mahvediyorum artik birakmak istiyorum psikologuma anlattim psikoterapiye baslayacagim yakinda ama annemlere anlatsammi hic bilmiyorum. Belki bana yiyip kusmama engel olurlar diye dusunuyorum ama tam terside olabilir belki annem beni yine azarlar kendimi daha kotu hissetmemi saglar ve daha cok yaparim diye korkuyorum. Aslinda annem beni seviyor bunu biliyorum o benim annem her anne cocugunu sever ama onunda psikolojik sorunlari var ondan dolayi yaptigini dusunuyorum. Sizce anlatsammi? Lutfen kirici seyler yazmayin inanin zaten kendimde biliyorum cok igrenc oldugunu kendimi cok kotu hissediyorum
Annenizi psikoterapiye goturun onlar bilinclendirdin sizin psikolojinizi bozduguna gore onun daha cok ihtiyaci var annenize toz konduramazsiniz belki ama insan cocugundan utanirmi. Diyetisyene goturup yardimci olsaydi. Gecmisi geri alamazsiniz ama annenizin yapmadigini yBen kac senedir Bulimia hastasiyim. Yediklerimi kusuyorum. Kucuklugumden beri hep tombiktim annem beni hep azarladi asagilardi kilomdan dolayi 12-13 yaslarindan beri benimle alisverise gelmek istemezdi ne giysen yakismiyor moralim bozuluyor derdi benimle bir yere gitmek istemezdi senden utaniyorum derdi hep aglardim hep cok uzuluyordum sonra bir kac sene sonra okulda birkac kizin kusarak zayifladigini ogrenmistim ozamanlar ilk defa basladim 16-17 yaslarindaydim tahminen sonra bir ara biraktim. Annem bir kac kez duydu kustugumu ozamanlar sessiz yapamiyordum bana her kilo aldigimda kussana derdi ve halada 2 kilo alayim hemen fark eder ve halada yine kussana der cunku biraktigimi dusunuyor. Sonra evlendim bi ara biraktim eski esim zaten bana hep kotu davranirdi sonra vucuduma kiloma asagilayici yorumlar yapmaya baslayinca bende yine kusmaya basladim ve ondan beri birakamiyorum. Cok agir depresyon gecirdim ondan ayrildim hayatimi duzene soktum ama hala birakamiyorum bazen gunde 5 kere kusuyorumkendimi okadar berbat hissediyorumki hüngür hüngür agliyorum bogazim agriyo ishal oluyorum midem agriyo kendimi mahvediyorum artik birakmak istiyorum psikologuma anlattim psikoterapiye baslayacagim yakinda ama annemlere anlatsammi hic bilmiyorum. Belki bana yiyip kusmama engel olurlar diye dusunuyorum ama tam terside olabilir belki annem beni yine azarlar kendimi daha kotu hissetmemi saglar ve daha cok yaparim diye korkuyorum. Aslinda annem beni seviyor bunu biliyorum o benim annem her anne cocugunu sever ama onunda psikolojik sorunlari var ondan dolayi yaptigini dusunuyorum. Sizce anlatsammi? Lutfen kirici seyler yazmayin inanin zaten kendimde biliyorum cok igrenc oldugunu kendimi cok kotu hissediyorum
Annem psikoterapiye gitmiyor. Ilaclari var ama duzenli olarak almiyor malesefAnnenizi psikoterapiye goturun onlar bilinclendirdin sizin psikolojinizi bozduguna gore onun daha cok ihtiyaci var annenize toz konduramazsiniz belki ama insan cocugundan utanirmi. Diyetisyene goturup yardimci olsaydi. Gecmisi geri alamazsiniz ama annenizin yapmadigini y
Apip annenize yardimci olun
Tesekkür ederim. Lutfen yapmayin bunun sonu gelmiyor mahvediyor insaniBir ara ben de düşünmüştüm kussam mı diye sonra burnumdan geldi devam etmedim. Geçmiş olsun. Umarım atlatirsiniz. Anneniz sağlıklı dusunemiyor galiba yoksa hangi anne kızına bunu derki. Babanıza söyleyin bence ama anneniz ya yine aynı şekilde kus derse
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?