bu zor günler geçer (mi) ?

Farklı bakış açıları okumak bana iyi geliyor..Araba elimizdeki tek sermaye ve satılırsa kalan paranın akıbetinden endişeleniyorum açıkçası.Onun borcu biterse bende çalışamaya başlayınca arabayı peşinat yapar,ev alırız diye düşündüm ben.Eşim bu konularda olmasada olurcu biraz ama İstanbulda kutu gibi evlere kredi öder gibi kira ödemek dokunuyor insana.
Allah razı olsun,teşekkür ederim yorumunuz için :)
Allah sizden de razi olsun. Uzulmeyin hic . Cocugunuz icin endise etmeyin. Inanin turkiyede milyonlarca insan bu durumda gecinip kavruluyor.
 
Bi de gün geçirmeye çalışmayın, bu hatayü ben de çok yapıyorum ve kendime çok kızıyorum. Kötü de hissettirse zaman geçsin diye yaşamayın her günun kıymetini bilin. Oglunuz bir daha bebek olmayacak, hayatın zorluklarina saplanıp bu güzel anların kıymetini bilmemezlik etmeyin.

İnanın bunu kendime sürekli hatırlatıyorum ve elimden gelen çabayı gösteriyorum,genel olarak mutlu,huzurlu bir yuvamız var hamdolsun..Sadece her Allahın günü maddi bir şeylerin hesabını yapmak,bit-e-meyen bir kredi borcu ödemek yoruyor insanı..Yine de dediğiniz gibi her şeyden kıymetlisi yaşadığın an..
 
geçicek tabii ... ben borca gırmekten çok korkarım ama evlendığımden beri borç oduyorum tavsıyem daıma koşe para bırakmanız ...
 
Bu söyledikleriniz, her insanın ihtiyaç duyduğu şeyler. Siz yorgunluktan bazı şeyleri büyütüyorsunuz. Bedenen ve ruhen dinlendikçe zamanla rahatlarsınız.
İki yıldır halıya ihtiyacım var, kışı ince yolluklarla ve bir iki eski halıyla geçirdim. Çocuğa karyola almam gerek, çünkü hala beşikte yatıyor ve bacakları sığmıyor. Bu yüzden aylardır yanımda yatıyor. Üç yıldır oto koltuğu almak istiyorum. İki yıl salona güneşlik yaptıramadım sadece tülle oturduk. Tül perde duvarın yarısını kaplıyor. Oturma odam yok. Mutfak masamın her yeri çatlamış. Kılık kıyafet alışverişi nerdeyse yapmıyorum. Dışarıda çok gerekmezse yemek yemiyorum. Ve çalışıyorum. Yani on bin maaşla da çalışsanız harcamanız da ona göre olacağı için yine sıkıştığınız zamanlar olacaktır
 
Biz de yeni evliyiz biz de boırç içinde balıklama yüzüyoruz.
Daha da zorlanmamak için çocuk yapmıyoruz ama.

Artı anlattıklarınızda ben ciddi bir sıkıntı görmedim. Sanırım en büyük zararı siz kendinize veriyorsunuz. Çocuk bu çoraptan kukla yaparsınız eğlenir. Yatak odam yok diye arkadaşları arasında mahçup olmaz.

İnstagram kullanıyor musunuz?

Öncelikle evliliğiniz hayırlı olsun :) Çocuk konusunda belki araba almasak ayı çıkarır,rahat ederdik ama evet hem borç hem bebek zormuş,biraz geç anladık
Sıkıntı bebeğimin odası olmaması değil de ona kendine ait daha renkli,hayal dünyasını geliştireceği bir ortam sunmak,bir de bu maddi yüklerle düşen motivasyonumu yeniden güçlendirip daha mutlu bir anne olmak.
instagram normalde kullanıyorum ama birkaç aydır bakmıyorum telefonum bozulduğundan.
 
Bence çalışmadığınız için borçların varlığı sizi rahatsız ediyor.
Elinizde bir araba var, bu bir güvence farkında mısınız?
Milyarlarca borcu olup elinde hiç birşeyi kalmayan insanlar var.
O sizin lüksünüzden çok birikiminiz, borçlarınızın altından kalkabilecek gibiyseniz satmayın ama durum zorluyorsa satın tabii, yine alırsınız.

Haklısınız aklımda hep bir işe girsem rahat edicez cümlesi var..araba elimizdeki tek sermaye,tek maddi güvence bende satılmasını istemiyorum ama ihtiyaçlar varken alacak maddi durumun olmaması insanı varolanı harcamaya itiyor maalesef..yine de elimizden geldiği kadar sabredip,satılmasın istiyorum.
 
geçicek tabii ... ben borca gırmekten çok korkarım ama evlendığımden beri borç oduyorum tavsıyem daıma koşe para bırakmanız ...

Valla elimizde nakit para kalmadığı için ay sonuna doğru market ihtiyaçlarını bile karttan yapıyoruz,köşeye para koymak şimdilik bir hayal maalesef.
Rabbim size de ödeme kolaylığı versin..
 
Elinizde hic degilse satacak arabaniz var uzulmeyin.
Bir kapi kapanir bir kapi acilir.
Benim herseyim vardi evlendigimde, evimizde vardi arabamizda vs vs sonra hepssini es kisusi batirdi kendime ait kurusum yok suan :)

Annem 2 odali bir eve gelin olmus, kp babamdan kira almis.
Sonra ev almislar 6 yasindaydim ben, sonra 2. Ev 3. Derken havalimanindan hat aldilar.maddi acidan hic bir sorunlari yok cok sukur, lakin ilk 6 senede yasadiklari annemi cokertti, uzuntu stresr hastaliklar patlak verdi.
Simdi bana derki sukur herseyimiz var ama sagligim yok..
Hic birseyi dert etme kendine sonra cikiyo acisi vs.
Bir deyimi vardir kendince, torba takip dilen, yeterki sagligin olsun..

Bu gunlerde gecer, rabbim hepimize kolaylik versin..
 
Bu söyledikleriniz, her insanın ihtiyaç duyduğu şeyler. Siz yorgunluktan bazı şeyleri büyütüyorsunuz. Bedenen ve ruhen dinlendikçe zamanla rahatlarsınız.
İki yıldır halıya ihtiyacım var, kışı ince yolluklarla ve bir iki eski halıyla geçirdim. Çocuğa karyola almam gerek, çünkü hala beşikte yatıyor ve bacakları sığmıyor. Bu yüzden aylardır yanımda yatıyor. Üç yıldır oto koltuğu almak istiyorum. İki yıl salona güneşlik yaptıramadım sadece tülle oturduk. Tül perde duvarın yarısını kaplıyor. Oturma odam yok. Mutfak masamın her yeri çatlamış. Kılık kıyafet alışverişi nerdeyse yapmıyorum. Dışarıda çok gerekmezse yemek yemiyorum. Ve çalışıyorum. Yani on bin maaşla da çalışsanız harcamanız da ona göre olacağı için yine sıkıştığınız zamanlar olacaktır

Hayat ne kadar zormuş..Rabbim size de kolaylık versin,kazancınıza bereket versin inşallah.
 
Elinizde hic degilse satacak arabaniz var uzulmeyin.
Bir kapi kapanir bir kapi acilir.
Benim herseyim vardi evlendigimde, evimizde vardi arabamizda vs vs sonra hepssini es kisusi batirdi kendime ait kurusum yok suan :)

Annem 2 odali bir eve gelin olmus, kp babamdan kira almis.
Sonra ev almislar 6 yasindaydim ben, sonra 2. Ev 3. Derken havalimanindan hat aldilar.maddi acidan hic bir sorunlari yok cok sukur, lakin ilk 6 senede yasadiklari annemi cokertti, uzuntu stresr hastaliklar patlak verdi.
Simdi bana derki sukur herseyimiz var ama sagligim yok..
Hic birseyi dert etme kendine sonra cikiyo acisi vs.
Bir deyimi vardir kendince, torba takip dilen, yeterki sagligin olsun..

Bu gunlerde gecer, rabbim hepimize kolaylik versin..

Herkesin ne farklı imtihanlar oluyor.Benim de dedem şehrin en zenginiyken babam iflas etti maalesef.Yine de hep çalıştılar,çalışıyorlar,az kaldı inşallah..Ama dediğiniz gibi annemin sağlığı gitti,babam çöktü..Giden senden gittikten sonra para da bir şey değil.
Dileğim kimseye muhtaç olmadan,içinde ay sonunu nasıl getireceğimizin tasasını yaşamadığınız,mutlu bir yuva..Umarım bu isteyen herkese nasip olur :)
 
Herkesin ne farklı imtihanlar oluyor.Benim de dedem şehrin en zenginiyken babam iflas etti maalesef.Yine de hep çalıştılar,çalışıyorlar,az kaldı inşallah..Ama dediğiniz gibi annemin sağlığı gitti,babam çöktü..Giden senden gittikten sonra para da bir şey değil.
Dileğim kimseye muhtaç olmadan,içinde ay sonunu nasıl getireceğimizin tasasını yaşamadığınız,mutlu bir yuva..Umarım bu isteyen herkese nasip olur :)

Icten bir sekilde amiinnn diyorum.
Gecinmek suan cok zor..
Ama inanin duaya ve berekete cok inanirim ben.

Oyle zaman olduki 500 tl ile 2 cocugumla ki ikiside okula gidiyor, gecinmek durumundaydim ve gecindim..
5 bin maasi olan arkadasim benden daha cok yakinirdi gecinemiyorum diye bereket baska bisi allah evimize huzur ve bereket versin.
 
Hayat ne kadar zormuş..Rabbim size de kolaylık versin,kazancınıza bereket versin inşallah.
sağolun
ama olur böyle şeyler, yani ben çok üzülmüyorum
hiç geliri olmayan insanlar var, sokakta yatanlar var, ilaç parası olmayanlar var, odun alamadığı için bebeği zatürreden ölenler var
birkaç sene önce yaşadığım şehirde yaşlı ve yalnız bir amca kışın evinde soğuktan öldü, bu durumda insanlar varken şikayet etmek yanlış geliyor
yani düşünsenize arabam var ama oto koltuğum yok diye üzülmemeliyiz
ya da başımızı sokacak evimiz var ama çocuk odası yok diye de üzülmemeliyiz

bir gün Mevlana hazretleri eşine soruyor, evde ne yemek var diye
Eşi de basit bir şey söylüyor. Mevlana da diyor ki "ne güzel, evimiz Resulullah'ın evine benzedi." Yani Peygamberimiz aç olduğu zamanlar karnına taş bağlayıp dolaşırmış. Bizler çok iyi durumdayız. Bunlar önemsiz şeyler aslında.
Allah sizin de evinize bereket, içinize huzur versin inşallah
 
Bu sıra ruhum,aklım,bedenim yorgun..
Bebeğimin hareketli dönemleri,gurbette kimsemin kapımı çalmadığı,kimseye kapısını çalacak kadar güvenemediğim kocaman bir şehirde dört duvar arasındayım..
Sürekli unutmak istediğim,haksızlığa uğradığım hala uğruyor olduğum olaylar,kırgınlıklarım,beni tüketen kinim..İnsan rüyasında bile yorulur mu düşünmekten?
Ama aslında hepsi halloluyorken bir şekilde şu an ne yazık ki en büyük derdim maddiyat.
Paranın hayatımda bu kadar önem taşıyacağı,şu an elimde bir on bin olsa da nefes alsak diyeceğim vakitleri olacağı aklıma gelmezdi.
İnsan kendinden kısıyor,idare ediyor dert değil ama oğlumun bir şeylerden mahrum olması bana çok dokunuyor.Aslında düşününce büyük bir eksiği yok hamdolsun.Ailem zaten buna müsaade etmez,biz de elimizdeki tüm imkanları sunuyoruz.Sadece bu ara çok bunaldık ve işin garibi bütün ihtiyaçlar üst üste biniyor.
Örneğin oto koltuğu gerekli,bebek odası yapamadım evin durumundan ama oturduğum odada bir kısmı boşaltıp o alanı oğluma oyun alanı yaptım,bir halı almam gerek ve bunun için günlerdir internette indirim kollamak zorundayım.Bu zamana kadar ilgisini çekmediği için pek oyuncak almadık ama şimdi istemeye başladı mesela.Aksi gibi hem eşimin hem benim telefonum bozuldu,eşim arkadaşından emanet aldı ben eşiminkini yaptırıp kullanıyordum fakat dün tamamen kapandı,açılmıyor bile.Bilmiyorum neden uzun uzun anlattım,sanırım içimde sürekli bunları tekrar etmek yerine derdimi yazmak istiyorum.
Bekarken özelde çalıyordum,evlenince büyük bir şehire yerleştik ve burada özelde iş bulmam zor,zaten bulsam bile bakıcı+yol masrafım çıkar mı bilmiyorum.Bir şekilde atamam olması için dua ediyorum..
Bu gidişle arabayı satıcaz ama o araba için mehirimi,oğlumun doğuluk altınlarını,tüm birikimimizi verdik.Bir buçuk sene hep idareli yaşadık,şimdi kalan bir buçuk sene borç var.Bilmiyorum sizce dayanıp araba sahibi olmak mı,yoksa bütün borçları sıfırlayıp,elinde kalacak az parayı yatırım yapmak mı mantıklı?
Mesela evden pasta,börek yapsam biraz da olsa elimize para geçer mi,deneyen var mı hiç aranızda?

Geçiyor mu bu günler arkadaşlar?Özellikle görmüş geçirmiş büyüklerimden fikir istiyorum..Seneler sonra bende evliliğimizin ilk vakitleri maddi manevi çok savaştık ama şimdi her yönüyle huzurumuz var hamdolsun diyebilecek miyim?

Bana bir miktar teselli lazım..Teşekkürler..
2 iflas dönemi atlatmis biri olarak yazıyorum sana.
2 ev parası batırildi.
13 yıllık evliliğimin 8 senesi abidik gubidik sorsan ne sahibi oldun da bu borçları oduyorsun diye koskoca bir hiç diyecegim borçları ödemekle geçti.
Evlendigimiz dönem kendi ailem dışında kimse işin ucundan tutmadı, tutmamasi sorun değil de ayak bağı olunmasa kafiydi.
Dünya kadar altınim ve kızımın çeyrekleri hiç uğruna gitti.
Yetmedi arabamizi sattık.
Birikim kuş olup uçtu.
Açıkçası ben 2 senedir rahata erdim arkadasim.
Bütün borçlar bitti.
Araba sahibi de olduk tekrar.
Şile civarlarinda 4 tarla yatırımıda yaptık.
Ama kolay olmadı.
Inan hiç kolay olmadı.
5 sene boyunca aldığım maaş evin ve kızımın kreş ve okul masraflarini karşıladı eşim de bankalara borç ödedi.
Her şeyin en ince hesabını yapardım ki hala da yapıyorum.
Geçer merak etme.
Benim geçip gittiyse inan bana senin de geçer.
 
Size kendi dertlerimi anlatayımda belki halinize şükredersiniz.. 5 senedir evliyim eşimle severek kaçarak evlendik. Senin en azından başını sokacak kendi halinde eşinle çocuğunla vakit geçirebileceğin belki küçük ama eminim huzur dolu bi yuvan var. İstediğin yere giderken yerden ayağını keseceğin bi arabanız var. Ben 5 senedir eşimin ailesiyle yaşıyorum ve kısa zaman önce eltim de vardı ömrümü çürüten beni bunalıma sokan psikolojimi bozan.. Aynı evde yaşıyorduk bana çok kötülükleri oldu ama herzaman o iyi ben kötü oldum çok haksızlığa uğradım derdimi kimseye anlatamadım eşimden başka kimseye haklı olduğumu kanıtlayamadım. Arabamız yok. Sadece bir odam var bana ait ve çocuğumunda odası yok. Eşimin bacağında tümör var çocukluğundan beri sayısını bilmediği ameliyatlara girmiş ve çok acı çekmiş. 4 erkek kardeşler ilk biz evlendik sonra abisi evlendi karısıda bizimle yaşadı bisüre ve geçen sene ayrı eve çıktılar. Kardeşi yeni nişanlandı 1 seneye evini kurup gidicek ve bi 14 yaşında kardeşi daha var. Kaynanam kaynatam çatıda kendilerine oda yaptılar yemeklerini yiyip çıkarlar odalarına. İstemeden hamile kaldım 3 ay sonra dünyaya gelicek inşallah. Daha oğluma bakamıyoken bi çocuğa daha nasıl bakıcam hiç bilmiyorum onlara nasıl gelecek hazırlicam. Senin halın yokmuş benim evim yok anlatabildimmi canım :( eşim zar zor çalışıp evine ekmek getirmeye bize bakmaya çalısıyor her gece bacağı kütük gibi şişiyor. Bebeğime bişeyler almak istiyorum her seferinde gelecek aya erteliyorum oğlumun isteklerini babası elinden geldiğince karşılamaya çalışıyor aynı odada olsalta güzel bi yatağı var dolabı var oyuncakları var tableti var ama herşey bundan ibaret sadece bi odamız var. Hergün ya eşimin bacağı daha kötü olursa bize kim bakar nasıl geçiniriz diye düşünmekten deliricem. Ne altınım var ne kenarda birikmişimiz. Yavaş yavaş kenara atıyoruz ki güzel bi dükkan açalım en azından kendi işini yapar fazla yorulmaz ayağı şişmez diye.. Çok şey denedim evde yapıp satmak ama olmuyor. Kalabalığız evde kavga gürültü eksik olmuyor oğlum yaramazlık yapınca bişey deseler zoruma gidiyor. Bazen diyorum herkes yuvasını kurup gidicek sadece ben kalıcam. Çok güzel hayallerim var biliyomusun ama hepsi sadece hayal. Bende istiyorum evime istediğim eşyayı almak istediğim gibi dekore etmek çocuklarıma güzel bi oda yapmak. İstediğim saatte yatıp kalkmak istediğim yemeği yapmak. Akşam sadece eşimi beklemek ona yemek vermek. İstediğim gün temizliğimi yapıp istediğim an duş alabilmek evimde yayılarak oturmak diken üstünde olmamak. Belki birgün dualarım kabul olur belkide hiç bi hayalimi yaşıyamadan ölüp giderim bilmiyorum kendimi değil sadece ailemi düşünüyorum sadece huzur istiyorum ama olmuyo. Neden başkaları mutlu ben değilim çokmu günahım var allahın zoruna giden bişeymi yaptım anlamıyorum sadece sabredip dua ediyorum başka elimden hiç bişey gelmiyo cnm. Sende sıkma canını güzel günler gelir elbet herkesin derdi kendine çok gibi görünür allahtan gelen herşeye razı olmalıyız bu günlerde geçer elbet.. Çok uzun oldu hakkını helal et
 
Biz 5 sene boyunca borç ödedik, evlenmek için kredi çekmiştik, eşimin işsiz kaldığı, çok bunaldığımız dönemler oldu , kendimizden kısmak zorunda kaldığımız, 1 seneyi 1 kot bir hırkayla geçirdiğim ama çok şükür bin şükür hepsi geçiyor Allah sağlık versin en önemlisi bu, para maddiyat bir şekilde halloluyor
 
Kuzum aynıyız seninle bu sene o kadar çok bunaldım ki bu borçlardan hani varsın olsun.Ama elimizde hiç para kalmıyor üstüne bir de Doğunun küçük bi şehrindeyiz o kadar mahrumiyet yeri ki burası gezebileceğim hiç bir yer yok aynı mağazaları görenekten bıktım.Arkadaşlara değinmek bile istemiyorum hepsi menfaatçi.Arabayı satana kadar hepsi çok iyiydi geziyorlardı bizim arabayla.Neyse Araba yı da arsa için sattık.Ki evelendiğimizden beri düğün borcu taşındık eve bakım yaptık onun borcu sonra çocuk doğdu masraflar arttı derken alıştım sanırım Biliyorum bu günler geçici bi kaç sene dişimizi sıkarsak ilerisi için çok rahat ederiz.Şükür bişeyler yapacak paramız var alım gücümüz var ya olmasaydı.
 
sağolun
ama olur böyle şeyler, yani ben çok üzülmüyorum
hiç geliri olmayan insanlar var, sokakta yatanlar var, ilaç parası olmayanlar var, odun alamadığı için bebeği zatürreden ölenler var
birkaç sene önce yaşadığım şehirde yaşlı ve yalnız bir amca kışın evinde soğuktan öldü, bu durumda insanlar varken şikayet etmek yanlış geliyor
yani düşünsenize arabam var ama oto koltuğum yok diye üzülmemeliyiz
ya da başımızı sokacak evimiz var ama çocuk odası yok diye de üzülmemeliyiz

bir gün Mevlana hazretleri eşine soruyor, evde ne yemek var diye
Eşi de basit bir şey söylüyor. Mevlana da diyor ki "ne güzel, evimiz Resulullah'ın evine benzedi." Yani Peygamberimiz aç olduğu zamanlar karnına taş bağlayıp dolaşırmış. Bizler çok iyi durumdayız. Bunlar önemsiz şeyler aslında.
Allah sizin de evinize bereket, içinize huzur versin inşallah

Sanırım kalbimi yeniden diriltmem,şükredeceğim şeyler için kendimi muhasebeye çekmem lazım..Kalbimdeki teslimiyet ne kadar da azalmış..Bazı şeyleri düşünmeme vesile oldunuz.Allah sizden razı olsun..
 
sağolun
ama olur böyle şeyler, yani ben çok üzülmüyorum
hiç geliri olmayan insanlar var, sokakta yatanlar var, ilaç parası olmayanlar var, odun alamadığı için bebeği zatürreden ölenler var
birkaç sene önce yaşadığım şehirde yaşlı ve yalnız bir amca kışın evinde soğuktan öldü, bu durumda insanlar varken şikayet etmek yanlış geliyor
yani düşünsenize arabam var ama oto koltuğum yok diye üzülmemeliyiz
ya da başımızı sokacak evimiz var ama çocuk odası yok diye de üzülmemeliyiz

bir gün Mevlana hazretleri eşine soruyor, evde ne yemek var diye
Eşi de basit bir şey söylüyor. Mevlana da diyor ki "ne güzel, evimiz Resulullah'ın evine benzedi." Yani Peygamberimiz aç olduğu zamanlar karnına taş bağlayıp dolaşırmış. Bizler çok iyi durumdayız. Bunlar önemsiz şeyler aslında.
Allah sizin de evinize bereket, içinize huzur versin inşallah




diğerlerinin sizden nekadar talihsiz olduğuna bakıp şükredilmesi bana hep nahoş,uygunsuz gelmiştir.:olamaz:
 
2 iflas dönemi atlatmis biri olarak yazıyorum sana.
2 ev parası batırildi.
13 yıllık evliliğimin 8 senesi abidik gubidik sorsan ne sahibi oldun da bu borçları oduyorsun diye koskoca bir hiç diyecegim borçları ödemekle geçti.
Evlendigimiz dönem kendi ailem dışında kimse işin ucundan tutmadı, tutmamasi sorun değil de ayak bağı olunmasa kafiydi.
Dünya kadar altınim ve kızımın çeyrekleri hiç uğruna gitti.
Yetmedi arabamizi sattık.
Birikim kuş olup uçtu.
Açıkçası ben 2 senedir rahata erdim arkadasim.
Bütün borçlar bitti.
Araba sahibi de olduk tekrar.
Şile civarlarinda 4 tarla yatırımıda yaptık.
Ama kolay olmadı.
Inan hiç kolay olmadı.
5 sene boyunca aldığım maaş evin ve kızımın kreş ve okul masraflarini karşıladı eşim de bankalara borç ödedi.
Her şeyin en ince hesabını yapardım ki hala da yapıyorum.
Geçer merak etme.
Benim geçip gittiyse inan bana senin de geçer.

Rabbim güzel günlerinizi daim etsin..İnsanın sıkıntısına katlanıp emek harcadığı şeyin bir anda yok olması çok zor,ne güzel yıkılmadan atlatmışsınız..Umarım dediğiniz gibi bizim sıkıntılarımız da geçip gider :)
 
Back