Staj yaparım, başlarda az kazanmayı da dert etmem hatta ama dediğiniz gibi çocuk olunca korkuyorum. Babası ve benden başka bakacak kimse yok, yakınında olmam gerekli. Okula başladığında bir sorun olduğunda, mesela hastalandığında hemen koşup yetişebilmeliyim. Sanırım en iyisi akışını kendin belirleyebileceğim bir iş benim için.valla ben 26 yaşında mastera başladım yurtdışında, staj da yaptım. sınıfımızda 30+ lar vardı onlar sa staj yaptı iş deneyimleri de vardı öncesinde sonra staj yaptıkları yerde başladı coğu tam zaman çalışmaya ben de dahil. olamayacak iş değil ama sizin için cocuğunuz olduğu için güvenli alanda kalıp sektör değiştirmeden bişeler bulmak daha mantıklı olabilir. yaş sorun değil ama cocuk gibi sorumluluklar daha dikkate alınmalı oluyor.
Anladım, hemen bir yer açmayı denemek yerine önce mekan kiralama yoluyla, küçük gruplarla bu işe girin diyorsunuz. Ekonomik olarak çok daha rahat olacaktır tabi kiAklın yolu bir sanırsam ben de aynısını düşündüm ... konu sahibesi gayet yaratıcı, üstelik de girişim yapmaktan korkmuyor, satış da yapmış.
Bence konu sahibesi yeni oyun grupların için cicili bicli ilanlar yap, madem tasarım da yapıyorsun güzel bir afiş hazırla. Afişleri Canva ile yaratabilirsin, ücretsiz versiyonda da çok güzel elementler var hemen yaparsın. İnternette dağıtabilirsin, İnstagramda ve Facebookta yayarsın. Başlangıç olarak haftada 2 sabit gün yap, konsept yapabilirsin belki 2 farklı günde 2 farklı mekan ayarla biri oyun parkuru olsun, diğeri açık hava olsun süpriz kutularından da yap getir ... İşleri büyütünce kendi mekanını kiralarsın, organizatör olursun.
Aslında yeni bir iş öğrenmeyi çok çok isterim ama çocuk olduktan sonra hormonlardan mısır, eve kapanmaktan mıdır zekam düşmüş gibi hissediyorum yaÖğretmenlik yapmak istemiyorsunuz, yeni bir şey öğrenmeye hevesiniz yok. Ticaret yapmak hoşunuza gitmiş ozaman bu yoldan devam edin. Ticaret yapmayı öğrenin:)
Valla bu fikri çok beğendim, gece araştıracağımBenim kuzenim ve bir aile yakınımız olan çift tur rehberliği yapıyor. Balat, galata bölgesinde ve böyle özel kültür turları düzenliyor. Az kişiyle yapıyorlar turu, ailelere veya arkadaş gruplarına. Tüm istanbul'u gezdirmiyorlar. Böyle küçük turlar hem kazançlı hem rahat.
Çocuğun olduğu için özellikle çocuklu ailelere tur düzenleyebilirsin, çocuklara uygun neresi var sonuçta daha iyi biliyorsun, buna göre tur düzenlersen tercih edilebilirsin.
Evet haklısınız, ben de Kadıköydeyim ve her yer sanat atölyeleri, oyun cafelerle dolu. Bir portfolyo ile ben şu şu etkinlikleri düzenliyorum diye kapıları çalınabilir. Sadece tekrar çocuklarla birebir olarak çalışmayı isteyip istemediğime karar vermem gerekDüşündüğünüz kadar pahalı değil inanın. Önceliğiniz güzel mekanları günlük kiraya verenler olsun. Mesela ben iyi bir semtte oturuyorum,oğlumun okulu da aynı semtte. Okul karşısında sanat galerileri var,günlük etkinlikler için kiralanabiliyor, sergiler için,bazı atölye grupları için. Aşırı rağbet görüyor. Bu tarz yerleri araştırın. Bazı konsept cafeler de var bu şekilde kiralanabilen. Çevrenize sorun mutlaka. Özellikle villalar,oda bölünmüş yerler çok elverişli olur,sizin de bütçenize uyar.
Bende okulöncesi mezunuyum yazınızı okurken sanki kendi geleceğimi gördüm. Özel bir okulda çalışıyordum ama öyle yorucuydu ki meslegimden soğudum ve uzun süre bu işi yapamayacağımı fark ettim açıkçası siz bu işte çok daha hevesli ve başarılısınız gibi. Bende hamileyim şuan çalışmayı bıraktım o yüzden. Ama çocuk büyüyünce de tekrar o ise dönmek istemiyorum Bende yeni arayışlar içindeyim. Umarım en mutlu olacağımız işi buluruz.Selamlar bacılar, sizlerden fikir almam gereken ve beni çok zorlayan bir konum var. Ben okul öncesi eğitimi mezunuyum, yaratıcı drama lideriyim, iyi derecede İngilizce, orta derecede İspanyolca biliyorum ve Almanca öğreniyorum. Elim beceriklidir. Yaratıcı yönüm iyidir. 33 yaşındayım, 14 aylık bir bebeğim var. Bebeğime kendim bakacağım için en az 3 yaşına kadar da tam zamanlı bir işte çalışamam gibi görünüyor.
Bunları anlatıyorum size çünkü benim derdim başlıktaki gibi kendime yeni bir gelir kapısı bulabilmek. Ben henüz mezun olmadan iş buldum ve 8 yıl boyunca öğretmenlik yaptım. Pandemide okulların kapanması ile birlikte ufak bir şirket kurdum arkadaşımla, bir anaokulunun bir haftalık planını içeren eğitim ve eğlence kutuları hazırlayıp sattık, güzel para kazandık ve çok da sevdiğim bir iş oldu. Tabi bunun kısa süreli olacağının bilincindeydik, hayatın normale dönmesi ile biz de işimizi sonlandırdık. Bebeğim doğmadan önce 1 sene de evlere özel derslere gittim, oyun ablalılığı yaptım, matematik, ingilizce, türkçe dersleri verdim.
Bir senedir evde olduğum için çalışmamak psikolojik olarak beni biraz yıprattı. Asıl büyük derdim ise artık öğretmenliğe geri dönmeyi kesinlikle istememem. Eğitimim ve tecrübem sadece bu yönde olduğu için beyaz yaka işlerine hiç bir zaman başvurmadım, yaşımdan ötürü kimse beni stajyer olarak almaz, yetiştirmek istemez diye düşündüm, aslında donanımlı ve eğitimli bir insanım, bana öğretilen işleri hemen kapacağımı düşünüyorum. Bunun dışında evde olacağım bu iki sene içerisinde bir zanaat öğrenebilir ve onu paraya dönüştürmeyi deneyebilirim belki de.
Özel atölyeler veya Halk Eğitim kurslarından yardım alabilirim. Pandemi döneminde yaptığım üretim ve satış çok hoşuma gitttiği için belki bir ürün alıp satmayı deneyebilirim (ki bu en zor olanı bence bu ekonomik sıkıntıda). Yazılım, kodlama, UI- UX ve benzeri alanları öğrenmeye çok hevesim yok, hem çocukla beraber zekam azalmış gibi hissediyorum hem de yapay zeka nedeniyle bu alanlara olan ihtiyaç gitgide azalıyor farkındayım.
Uzun lafın kısası çok telaşlıyım, yolumu bulmak için zamanım her geçen gün daralıyor sanki ve bunları düşünmekten uyuyamıyorum. İşin kötüsü yaşımı ve eğitimimi kısıtlayıcı gördüğüm için korkak davranıp bir adım da atamıyorum. Benim gibi belli bir yaştan sonra kendine yeni bir kariyer planı çizmiş olanlarınız var mı? Bana neler önerebilirsiniz? Yoksa hiç maceraya atılma, al çocuğunu gir bi okula çalış mı dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum, sevgiler <3
Aynıyız resmenBende okulöncesi mezunuyum yazınızı okurken sanki kendi geleceğimi gördüm. Özel bir okulda çalışıyordum ama öyle yorucuydu ki meslegimden soğudum ve uzun süre bu işi yapamayacağımı fark ettim açıkçası siz bu işte çok daha hevesli ve başarılısınız gibi. Bende hamileyim şuan çalışmayı bıraktım o yüzden. Ama çocuk büyüyünce de tekrar o ise dönmek istemiyorum Bende yeni arayışlar içindeyim. Umarım en mutlu olacağımız işi buluruz.
Sizi çok yormazlar,atölye biter herkes evineEvet haklısınız, ben de Kadıköydeyim ve her yer sanat atölyeleri, oyun cafelerle dolu. Bir portfolyo ile ben şu şu etkinlikleri düzenliyorum diye kapıları çalınabilir. Sadece tekrar çocuklarla birebir olarak çalışmayı isteyip istemediğime karar vermem gerek
Çok tatlısınızSizi çok yormazlar,atölye biter herkes evineokul gibi olmayacağı için.
İnşallah çok çok iyi kapılar açılır önünüzde
Tabi tabi, kesinlikle haklısınız. O yüzden zaten hiç böyle bir şey denemedim, bir başvuruda bulunmadım. Ha olabileceğini bilsem az bir maaşla bile denerdim ama benim kariyerim eğitim alanında, yetkinliğim, eğitimlerim hep bu yönde. Zaten ticaret yapmaya cesaret edebilsem dahi çocuklarla ilgili olur bu da, bilmediğim sularda yüzmek istemem. Sanırım başlığı yanlış anlaşılacak şekilde açmışım, yoksa anlattığınızda kırılacak bir şey yok, aynı fikirdeyiz. İşletme, iktisat, siyaset ve benzeri bölümlerden mezun olsaydım önümde çok daha fazla yol olurdu, ben eğitim fakültesi mezunuyum, yolumu değiştirmem daha zor. Beni telaşa iten de bu aslında. Cesaret edemezsem ve yine dönüp dolaşıp tam zamanlı öğretmenliğe başlarsam diye korkuyorum. Hepinizin de söylediği gibi bildiğim sularda ama başka bir alanda ilerlemek en doğrusu. Bir de tur tehberliği fikriben kırıcı olmak istemem ama öğretmenlik zaten bir kariyer mesleği değildir. kariyer, bir kişinin mesleki yaşamı boyunca belirli bir alanda edindiği bilgi, deneyim ve becerilerin toplamıdır. aynı zamanda, bireyin seçtiği meslek veya sektörde ilerlemek için gösterdiği sürekli çaba ve gelişim sürecini ifade eder. sadece bir işte uzun yıllar çalışmak değil; o alanda uzmanlaşmak, sorumluluk almak ve profesyonel hedeflere ulaşmak için yapılan planlı ve bilinçli adımları kapsar. aynı zamanda kişinin uzun vadeli hedeflerini belirleyip bu hedeflere ulaşmak için gereken eğitim, deneyim ve becerileri sürekli olarak kazanmayı içerir. dolayısıyla beyaz yakalı bir iş hayali kuruyorsanız daha önceki kariyerinizdeki kazanımlarınızı emsal göstererek bir diğer kariyere kaymanız çok zor olmazdı ama şu anda beyaz yakalı bir biraz zor görünüyor. bu yüzden bebeğiniz de olduğu için ve ticarette de başarılı olduğunuz için herkeste bulunmayacak bu yeteneğinizi kullanın ve ticarete devam edin derdim ben.
Tabi tabi, kesinlikle haklısınız. O yüzden zaten hiç böyle bir şey denemedim, bir başvuruda bulunmadım. Ha olabileceğini bilsem az bir maaşla bile denerdim ama benim kariyerim eğitim alanında, yetkinliğim, eğitimlerim hep bu yönde. Zaten ticaret yapmaya cesaret edebilsem dahi çocuklarla ilgili olur bu da, bilmediğim sularda yüzmek istemem. Sanırım başlığı yanlış anlaşılacak şekilde açmışım, yoksa anlattığınızda kırılacak bir şey yok, aynı fikirdeyiz. İşletme, iktisat, siyaset ve benzeri bölümlerden mezun olsaydım önümde çok daha fazla yol olurdu, ben eğitim fakültesi mezunuyum, yolumu değiştirmem daha zor. Beni telaşa iten de bu aslında. Cesaret edemezsem ve yine dönüp dolaşıp tam zamanlı öğretmenliğe başlarsam diye korkuyorum. Hepinizin de söylediği gibi bildiğim sularda ama başka bir alanda ilerlemek en doğrusu. Bir de tur tehberliği fikri
Bütün cevapları okuyunca anladım ki ben 9-5 veya masa başı bir işte de mutlu olamam. Benim için en doğrusu ya bir şeyler satmak ya da arkadaşların dediği gibi eğitimler, oyun grupları vs. düzenlemek olacak. Çünkü maaşlı bir işte maddi olarak tatmin olmamak çok daha can sıkıcı dediğiniz gibi. Ben az çok kendi yağımda kavrulmaya alışmışım, bu toldan devam. Vaktimi iyi değerlendirirsem yaparım bir şeyler sanki.inanın banaaz maaş verseler de denemenizi kısa keserdiniz çünkü az maaş ile öğretmenliği de denediniz ve işinizde korkunç bir tatminsizliğe sebep oldu. beyaz yakalılık serüveni de bence aynı duruma yol açardı.
eskiden kariyer diye çıldıran bir kadındım ama şu anda kadınların, bilhassa çocuk sahibi kadınların garanti ve çok kazandıran işlere yönelmesi gerektiğini düşünüyorum. diğer ülkeleri ayırarak konuşmak gerekirse ülkemizde bu denli derin sıkıntılar çekiliyorken ve özellikle kadınlar bu derece kaygan bir zeminde hayatını sürdürmeye çalışıyorken emeğinin karşılığını para olarak alabilmenin ancak işte tatmini sağlayabildiğini düşünüyorum. "kendini gerçekleştirme" falan gibi şeyler, en temel ihtiyaçlar tatmin edilmediği müddetçe hiçbir anlamı kalmıyor.
yine de telaşlanmanız için çok erkek hareket etmeyin. bence zamanınız halen oldukça var. bir de şehrinizde varsa eğitim danışmanlık şirketlerinde şansınızı deneyin isterseniz. çok büyük paralar vermezler muhtemelen ama en azından masa başında çalışabileceğiniz bir iş.
Kreşnnfalan açsanız öyle bir yetkiniz varsa. Maddiyat için ortak bulabilirsiniz. Dil eğitimi de olur kreşte. Bildiğiniz işi devam ettirmek daha pratik sanki. En azından dilinizi kullanmabileceğiniz birşey deneyebilirsinizSelamlar bacılar, sizlerden fikir almam gereken ve beni çok zorlayan bir konum var. Ben okul öncesi eğitimi mezunuyum, yaratıcı drama lideriyim, iyi derecede İngilizce, orta derecede İspanyolca biliyorum ve Almanca öğreniyorum. Elim beceriklidir. Yaratıcı yönüm iyidir. 33 yaşındayım, 14 aylık bir bebeğim var. Bebeğime kendim bakacağım için en az 3 yaşına kadar da tam zamanlı bir işte çalışamam gibi görünüyor.
Bunları anlatıyorum size çünkü benim derdim başlıktaki gibi kendime yeni bir gelir kapısı bulabilmek. Ben henüz mezun olmadan iş buldum ve 8 yıl boyunca öğretmenlik yaptım. Pandemide okulların kapanması ile birlikte ufak bir şirket kurdum arkadaşımla, bir anaokulunun bir haftalık planını içeren eğitim ve eğlence kutuları hazırlayıp sattık, güzel para kazandık ve çok da sevdiğim bir iş oldu. Tabi bunun kısa süreli olacağının bilincindeydik, hayatın normale dönmesi ile biz de işimizi sonlandırdık. Bebeğim doğmadan önce 1 sene de evlere özel derslere gittim, oyun ablalılığı yaptım, matematik, ingilizce, türkçe dersleri verdim.
Bir senedir evde olduğum için çalışmamak psikolojik olarak beni biraz yıprattı. Asıl büyük derdim ise artık öğretmenliğe geri dönmeyi kesinlikle istememem. Eğitimim ve tecrübem sadece bu yönde olduğu için beyaz yaka işlerine hiç bir zaman başvurmadım, yaşımdan ötürü kimse beni stajyer olarak almaz, yetiştirmek istemez diye düşündüm, aslında donanımlı ve eğitimli bir insanım, bana öğretilen işleri hemen kapacağımı düşünüyorum. Bunun dışında evde olacağım bu iki sene içerisinde bir zanaat öğrenebilir ve onu paraya dönüştürmeyi deneyebilirim belki de.
Özel atölyeler veya Halk Eğitim kurslarından yardım alabilirim. Pandemi döneminde yaptığım üretim ve satış çok hoşuma gitttiği için belki bir ürün alıp satmayı deneyebilirim (ki bu en zor olanı bence bu ekonomik sıkıntıda). Yazılım, kodlama, UI- UX ve benzeri alanları öğrenmeye çok hevesim yok, hem çocukla beraber zekam azalmış gibi hissediyorum hem de yapay zeka nedeniyle bu alanlara olan ihtiyaç gitgide azalıyor farkındayım.
Uzun lafın kısası çok telaşlıyım, yolumu bulmak için zamanım her geçen gün daralıyor sanki ve bunları düşünmekten uyuyamıyorum. İşin kötüsü yaşımı ve eğitimimi kısıtlayıcı gördüğüm için korkak davranıp bir adım da atamıyorum. Benim gibi belli bir yaştan sonra kendine yeni bir kariyer planı çizmiş olanlarınız var mı? Bana neler önerebilirsiniz? Yoksa hiç maceraya atılma, al çocuğunu gir bi okula çalış mı dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum, sevgiler <3
Oyun grubunu kendi çocugunuz ile başlatın o da katılır. Annelere de iyi gelirBütün cevapları okuyunca anladım ki ben 9-5 veya masa başı bir işte de mutlu olamam. Benim için en doğrusu ya bir şeyler satmak ya da arkadaşların dediği gibi eğitimler, oyun grupları vs. düzenlemek olacak. Çünkü maaşlı bir işte maddi olarak tatmin olmamak çok daha can sıkıcı dediğiniz gibi. Ben az çok kendi yağımda kavrulmaya alışmışım, bu toldan devam. Vaktimi iyi değerlendirirsem yaparım bir şeyler sanki.
Merhaba bence kariyerin yaşı yok bende eğitimlere gidiyorum 27 yaşındayım fakat katıldığım kurslarda 63 yaşında kadın/ erkekler var. Çoğunun kariyeri bile yok..Selamlar bacılar, sizlerden fikir almam gereken ve beni çok zorlayan bir konum var. Ben okul öncesi eğitimi mezunuyum, yaratıcı drama lideriyim, iyi derecede İngilizce, orta derecede İspanyolca biliyorum ve Almanca öğreniyorum. Elim beceriklidir. Yaratıcı yönüm iyidir. 33 yaşındayım, 14 aylık bir bebeğim var. Bebeğime kendim bakacağım için en az 3 yaşına kadar da tam zamanlı bir işte çalışamam gibi görünüyor.
Bunları anlatıyorum size çünkü benim derdim başlıktaki gibi kendime yeni bir gelir kapısı bulabilmek. Ben henüz mezun olmadan iş buldum ve 8 yıl boyunca öğretmenlik yaptım. Pandemide okulların kapanması ile birlikte ufak bir şirket kurdum arkadaşımla, bir anaokulunun bir haftalık planını içeren eğitim ve eğlence kutuları hazırlayıp sattık, güzel para kazandık ve çok da sevdiğim bir iş oldu. Tabi bunun kısa süreli olacağının bilincindeydik, hayatın normale dönmesi ile biz de işimizi sonlandırdık. Bebeğim doğmadan önce 1 sene de evlere özel derslere gittim, oyun ablalılığı yaptım, matematik, ingilizce, türkçe dersleri verdim.
Bir senedir evde olduğum için çalışmamak psikolojik olarak beni biraz yıprattı. Asıl büyük derdim ise artık öğretmenliğe geri dönmeyi kesinlikle istememem. Eğitimim ve tecrübem sadece bu yönde olduğu için beyaz yaka işlerine hiç bir zaman başvurmadım, yaşımdan ötürü kimse beni stajyer olarak almaz, yetiştirmek istemez diye düşündüm, aslında donanımlı ve eğitimli bir insanım, bana öğretilen işleri hemen kapacağımı düşünüyorum. Bunun dışında evde olacağım bu iki sene içerisinde bir zanaat öğrenebilir ve onu paraya dönüştürmeyi deneyebilirim belki de.
Özel atölyeler veya Halk Eğitim kurslarından yardım alabilirim. Pandemi döneminde yaptığım üretim ve satış çok hoşuma gitttiği için belki bir ürün alıp satmayı deneyebilirim (ki bu en zor olanı bence bu ekonomik sıkıntıda). Yazılım, kodlama, UI- UX ve benzeri alanları öğrenmeye çok hevesim yok, hem çocukla beraber zekam azalmış gibi hissediyorum hem de yapay zeka nedeniyle bu alanlara olan ihtiyaç gitgide azalıyor farkındayım.
Uzun lafın kısası çok telaşlıyım, yolumu bulmak için zamanım her geçen gün daralıyor sanki ve bunları düşünmekten uyuyamıyorum. İşin kötüsü yaşımı ve eğitimimi kısıtlayıcı gördüğüm için korkak davranıp bir adım da atamıyorum. Benim gibi belli bir yaştan sonra kendine yeni bir kariyer planı çizmiş olanlarınız var mı? Bana neler önerebilirsiniz? Yoksa hiç maceraya atılma, al çocuğunu gir bi okula çalış mı dersiniz? Yorumlarınızı bekliyorum, sevgiler <3