- 14 Aralık 2011
- 183
- 0
- 116
20 günlük bebeğim var, haliyle izindeyim ve yıllar sonra ilk defa bu kadar uzun süre evde kalıyorum. benzer durumları sizlerde yaşamışsınızdır, lohusalık sendromu, sanki evde kapalı kalmış gibi bir his, yalnızlık vs.. neyse konuma geçmek istiyorum.
tv'de de bir programın reklamı çıktı eşimin de hiç hazzetmediği türden bir program aslında ben de pek sevmiyorum ama gündüzleri evdeyim. "şuna bak ne kadar rezil " dedi, ben de güldüm ve " ben de izliyorum işte gündüz programı yapacak daha iyi işim yok kızım uyurken " bana tutup " senin gibi beyinsizler izlemese zaten yayınlanmaz " demesin mi ? o anda kalakaldım. ne biçim konuşuyorsun sen dedim, " izlemezsen yayınlanmaz, böyle şeyleri izlemeyeceksin " dedi bir de özür dileyeceğine. tam o sırada misafir geldi konuşamadık. o akşam misafirler gitti, sonra eşim yattı ben kızımı yatırana kadar o da uyumuştu. uyandırdım konuşucaz diye, " sen bana nasıl böyle hakaret edebiliyorsun ?" diye sorduğumda bana işte zaten yeterince derdim var, bugün şu oldu bu oldu diyor. ben de senin işinde bunların olması bana beyinsiz demeni doğruluyor mu, bu bir sebep ya da bahane mi diyorum. sabah erken kalkıcam uzatma, git başımdan diyor. en son dayanamadım " ne biçim insansın sen, insan karısına nasıl böyle şey söyleyebiliyor?" dedim. hiç umursamaz tavırla " ne diyorsun sen ya, git başımdan " dedi. ben de artık iyice sinirden delirdim ve git biraz insanlık öğren hangi gezegende bir koca karısına hakaret edebiliyor dedim ve omzuna vurdum.o anda yüzüme tokadı yedim. elini çektim sertçe bir daha yaparsan bir daha vururum dedi. bir daha elini ittim hadi vur dedim. vurmadı direttim, vursana hadi vur dedim. çekil git diye beni kenara itti. ben de o gece kızımın odasında yattım.
hep böyle hakaretleri oluyor, akabinde vurmaları da oluyor kavgalarımızda. bir de beni çok sevdiğini iddia ediyor.
4 gün oluyor bu olalı. evde nadiren konuşuyoruz, göz göze gelmemeye çalışıyorum. hep ben alttan alır, hiç bir şey olmamış gibi konuşmaya devam ederdim. çok seviyordum ya ama artık sonu gelmiyo hareketlerinin. dün gece bana ben yarın geç gelicem, yemeğe bekleme beni dedi. ne işin var dedim bana direk " sana ne ? " dedi. ne demek sanane dedim bana gelmiş sana her yaptığım işi söylemek zorunda değilim dedi. tartıştık yine en sonunda ne halin varsa gör dedim. mutfakta bana aldığı güller vardı suda, hepsini ktek tek koparıp çöpe attım ve görülebilir bir yere koydum sabah görsün diye.
bu sefer ben özür dilemiycem, her seferinde ben alttan alıyorum ama düzeldiği falan yok sadece üstünü örtüyorum. 2 3 hafta sonra yine tartışma oluyo yine aynı moda dönüyor. haksız mıyım?
tv'de de bir programın reklamı çıktı eşimin de hiç hazzetmediği türden bir program aslında ben de pek sevmiyorum ama gündüzleri evdeyim. "şuna bak ne kadar rezil " dedi, ben de güldüm ve " ben de izliyorum işte gündüz programı yapacak daha iyi işim yok kızım uyurken " bana tutup " senin gibi beyinsizler izlemese zaten yayınlanmaz " demesin mi ? o anda kalakaldım. ne biçim konuşuyorsun sen dedim, " izlemezsen yayınlanmaz, böyle şeyleri izlemeyeceksin " dedi bir de özür dileyeceğine. tam o sırada misafir geldi konuşamadık. o akşam misafirler gitti, sonra eşim yattı ben kızımı yatırana kadar o da uyumuştu. uyandırdım konuşucaz diye, " sen bana nasıl böyle hakaret edebiliyorsun ?" diye sorduğumda bana işte zaten yeterince derdim var, bugün şu oldu bu oldu diyor. ben de senin işinde bunların olması bana beyinsiz demeni doğruluyor mu, bu bir sebep ya da bahane mi diyorum. sabah erken kalkıcam uzatma, git başımdan diyor. en son dayanamadım " ne biçim insansın sen, insan karısına nasıl böyle şey söyleyebiliyor?" dedim. hiç umursamaz tavırla " ne diyorsun sen ya, git başımdan " dedi. ben de artık iyice sinirden delirdim ve git biraz insanlık öğren hangi gezegende bir koca karısına hakaret edebiliyor dedim ve omzuna vurdum.o anda yüzüme tokadı yedim. elini çektim sertçe bir daha yaparsan bir daha vururum dedi. bir daha elini ittim hadi vur dedim. vurmadı direttim, vursana hadi vur dedim. çekil git diye beni kenara itti. ben de o gece kızımın odasında yattım.
hep böyle hakaretleri oluyor, akabinde vurmaları da oluyor kavgalarımızda. bir de beni çok sevdiğini iddia ediyor.
4 gün oluyor bu olalı. evde nadiren konuşuyoruz, göz göze gelmemeye çalışıyorum. hep ben alttan alır, hiç bir şey olmamış gibi konuşmaya devam ederdim. çok seviyordum ya ama artık sonu gelmiyo hareketlerinin. dün gece bana ben yarın geç gelicem, yemeğe bekleme beni dedi. ne işin var dedim bana direk " sana ne ? " dedi. ne demek sanane dedim bana gelmiş sana her yaptığım işi söylemek zorunda değilim dedi. tartıştık yine en sonunda ne halin varsa gör dedim. mutfakta bana aldığı güller vardı suda, hepsini ktek tek koparıp çöpe attım ve görülebilir bir yere koydum sabah görsün diye.
bu sefer ben özür dilemiycem, her seferinde ben alttan alıyorum ama düzeldiği falan yok sadece üstünü örtüyorum. 2 3 hafta sonra yine tartışma oluyo yine aynı moda dönüyor. haksız mıyım?
