Eşine de mutlaka soyle, ben bireysellige önem veriyorum. Kendi kişisel alanım çok kıymetli. Anneni severim ama kendi annemde olsa bu kadar uzun süre kimseyle yapamam şeklinde konuş mutlaka. Ben ilk cocuguma doğuma giderken artık evde biri daha mı olacak diye tedirgin olan bir yapidaydim. Yavru kuşum iyiki doğmuş. Şu an beş kişilik bir aileyiz
boyle de iyiyiz. 4 günden fazla bir kişiye daha tahammül edebilir miyim emin değilim. (Ama depremzede dedecigim gelmişti. Dünya kiymetlimdir. Bir ömür kalsa gik demezdim. İhtiyaç halinde eşimin ailesine de laf etmem. Ama gel gitme bütün düzen alt üst bana olmuyor).
Kendimi bu şekilde ifade edince eşimde beni anladı. Giderim gelmem asla annenle otur o zaman deyince bir işe yaramıyor. En güzeli de herşeyi açık açık demek. Ben üzülüp dert edecegime o düşünsun. Sonuçta bir saygısızlık yok ortada. Aman ayıp olmasın diye kendimizi mahvediyoruz.