Ayrılmayı o kadar çok düşünüyorumki ne kadar sevsemde artık çekemiyorum ama bunuda yapamıyorum...Kaç defa boşanma aşamasına geldik, aynı ev içinde 15 gün konuşmadık birbirimizin yüzünde bile bakmadık düşün...Ama sonra bir şekilde barıştık, çoğunlukla annem girdi araya ve barıştırdı...Geçen yine anneme anlattım oda kzıyor sinirleniyor fakat bunca yıl emek verdin, şimdide al ben yemedim sen ye mi diyceksin diyor...Bir taraftan düşününce haklı hemde çok...
Senin anlattığın olaya benzer bir şeyi bende yaşadım...Eşim evlendiğimiz yıl özel sektörde çalışıyordu ve çalıştığı yerde yönetici olma durumu vardı, tabi genel müdür değiştiği zaman...Neyse o dönem eşim başka birini destekledi ve hayal ettiği şey olursa hayatımız kurtulacaktı maddi yönden...O zamanlar eşim bu durumu ailesine çıtlattı, aman Allahım o aile bizi bir sürü borç batağına sokan insanlar bir şeye ihtiyacınız varmı diye sormazken, maaşın artacağını falan duyunca günde 5 kez ararlardı, işin ilginç tarafı tüm aile başka illerde yaşamasına rağmen arka arkaya bi beni bi kocamı aramalar falan...Çok geçmeden herşey tersine gitti eşim yönetici olmayı beklerken işten çıkarıldı...Kaldıkmı dım dızlak ortada, daha düğün borçları bitmemiş, beş kuruş para yok, benim maaşım bile yetmiyor borçlara...O dönem o hergün arayan insanlar öyle bi kenara çekildiler ki, telefonlar sustu, görüşmeler kesildi...O zaman anladı sevgili kocam anyayı konyayı ki annem bankadaki son kuruşuna kadar eşime vermişti o zaman, bide eşimin amcası...Annem dediki bu para senin istemem diye amcası da aynı şeyi demişken 1 yıl geçmeden verdiği paranın 2,5 katı faiziyle parayı istedi (kimin yüzünden tabikide kayınpeder yüzünden)....Falan falan daha buna benzer o kadr çok şey var ki aklıma geldikçe çıldırıyorum............
Bu adam herşeyin farkında ama inadına yapıyor herşeyi unuttu şimdi yapılan bütün yanlışları unuttu malesef, onları şimdi mükafatlandırma derdinde bana nispet yaparcasına.....