- 1 Aralık 2014
- 1.497
- 1.001
Belki de kendimi bildim bileli mutsuz olmuş olmanin verdiği bir inanc; bundan sonrada hep mutsuz olacağım hissi.
Cok zor bir genclik donemi (12 yaşımdan itibaren) geçirdim. Annem narsist bir insan. Tam ben 12 yaşında iken işten ayrıldı. Evde kalmak onun iyice pskolojisini bozdu. Ailenin en büyük ve en uysal çocuğu olarak ben payima duseni aldim
Benden nefret eden sürekli rencide eden daginik olan bir annem vardi. Bagiris cagirislar or diye kufurler. Komsulardan utanirdim. Ev işlerine hep yardım ederdim kiz kardeşim hic bir sey yapmadı
Ev de 5 kisiyiz. 1+1 ev. Esya cok
surekli daginikti
sırf benim toplamamla olamazdi zaten. Annem hala zor bir kisilik, hala ayni ama cok şükür artik yetiskinim, aynı evde yaşamıyoruz da yapamıyor cok fazla bir sey. Neyse sozlendim. Son derece ozguvensiz bir genc kizdim. Pskolojik sorunlarım vardi. Takintilarim. 6 yaşımdan itibaren Türkiye de büyük annemin yanında biraktiklar, temelli donecegiz okula direk Türkiye de başlayınca diye. O ara basladi takintilarim..
pskolojikmen cok etkilenmistim 6 yasinda ailem yurt dışında ben ise Türkiye de bir koyde okuyorum artik. 9 yasinda iken yine yanlarina aldı ailem baktilar ki donemeyecekler temelli. Yani 6 yaşımdan beri ara ara takinti ve tikler oldu hep hayatimda. Sozlumun annesi tam bir narsistti. Ben dr değilim ama narsist insanları cok iyi biliyorum malesef. Tabii bu narsist tanimini yillar sonra öğrendim. Bende ozguvensiz sessiz bir kizim
Bana karşı acimasiz ve vicdansizdi. Ayirmaya calisti bizi
ama biz birbirimizi sevmistik
sozlum pisirik ama dayisi annesini ikna etti vs
Sozlumde hskkini koruyamayan biriydi yani. Tabii sonra bana yaptı yapacağını. kimseye hakkini koruyamayan adam karşısında iyi niyetli onu seven kadini ezgi. Yıllarca mutsuz bir evlilik sonundada
Aldatti ve ayrıldım bosandim. Erken emekli oldum
Türkiye ye döndüm çocuğumla
8 senedir kimseye guvenip birlikte olmadım. Hoş çalışmayinca o ortamda pek olmuyor. Arkadaşımda yok. Pandemi olunca zaten kimseyle görüşmüyoruz. Yani uzun lafın kisasi hayatım hep mutsuz devam edecek korkum büyük
Cunku böyle yaşamak cok zor., anlatamam.. çocuğumun eksikliğini ve acısını gostermesin Rabbim
Onu çook seviyorum ama arkadaş es hepsine gerekli değil mi insanogluna
Bazen dua edip yatiyorum ki bir şeyler göreyim
. rüyamda bile hayatim yalnoz bitevek gibi görüyorum. Böyle iste..
Cok zor bir genclik donemi (12 yaşımdan itibaren) geçirdim. Annem narsist bir insan. Tam ben 12 yaşında iken işten ayrıldı. Evde kalmak onun iyice pskolojisini bozdu. Ailenin en büyük ve en uysal çocuğu olarak ben payima duseni aldim
Benden nefret eden sürekli rencide eden daginik olan bir annem vardi. Bagiris cagirislar or diye kufurler. Komsulardan utanirdim. Ev işlerine hep yardım ederdim kiz kardeşim hic bir sey yapmadı
Ev de 5 kisiyiz. 1+1 ev. Esya cok
surekli daginikti
sırf benim toplamamla olamazdi zaten. Annem hala zor bir kisilik, hala ayni ama cok şükür artik yetiskinim, aynı evde yaşamıyoruz da yapamıyor cok fazla bir sey. Neyse sozlendim. Son derece ozguvensiz bir genc kizdim. Pskolojik sorunlarım vardi. Takintilarim. 6 yaşımdan itibaren Türkiye de büyük annemin yanında biraktiklar, temelli donecegiz okula direk Türkiye de başlayınca diye. O ara basladi takintilarim..
pskolojikmen cok etkilenmistim 6 yasinda ailem yurt dışında ben ise Türkiye de bir koyde okuyorum artik. 9 yasinda iken yine yanlarina aldı ailem baktilar ki donemeyecekler temelli. Yani 6 yaşımdan beri ara ara takinti ve tikler oldu hep hayatimda. Sozlumun annesi tam bir narsistti. Ben dr değilim ama narsist insanları cok iyi biliyorum malesef. Tabii bu narsist tanimini yillar sonra öğrendim. Bende ozguvensiz sessiz bir kizim
Bana karşı acimasiz ve vicdansizdi. Ayirmaya calisti bizi
ama biz birbirimizi sevmistik
sozlum pisirik ama dayisi annesini ikna etti vs
Sozlumde hskkini koruyamayan biriydi yani. Tabii sonra bana yaptı yapacağını. kimseye hakkini koruyamayan adam karşısında iyi niyetli onu seven kadini ezgi. Yıllarca mutsuz bir evlilik sonundada
Aldatti ve ayrıldım bosandim. Erken emekli oldum
Türkiye ye döndüm çocuğumla
8 senedir kimseye guvenip birlikte olmadım. Hoş çalışmayinca o ortamda pek olmuyor. Arkadaşımda yok. Pandemi olunca zaten kimseyle görüşmüyoruz. Yani uzun lafın kisasi hayatım hep mutsuz devam edecek korkum büyük
Cunku böyle yaşamak cok zor., anlatamam.. çocuğumun eksikliğini ve acısını gostermesin Rabbim
Onu çook seviyorum ama arkadaş es hepsine gerekli değil mi insanogluna
Bazen dua edip yatiyorum ki bir şeyler göreyim
. rüyamda bile hayatim yalnoz bitevek gibi görüyorum. Böyle iste..
Son düzenleyen: Moderatör:
Süpersin. Çok güzel anlatmışsın . Bayıldım .
❤
. Inşallah uygulamaya calisacagim. Sagolun kardeşim bana dua edersiniz cok sevinirim. Allah razi olsun.
Geçmişi boşverin , yapmadığınız iyiliklere , dokunmadığınız hayatlara odaklanın . Dua edeceğim inşallah size 
