- Konu Sahibi Asyareyyan
-
- #21
gördüğünüz gibi kuru kuru sevmek yetmiyor , huzur olmayan yerde
İşte bu yüzden birini sevmek ve biriyle bir ömrü paylaşmak iki farklı şey diyorum ben.
Eşiniz hiç sağlıklı değil. Annem tarafından böyle yetiştirildik diyor, abileri de aynı anne tarafından yetiştirilmiş? Annesini suclamak ne kadar doğru? Yarın öbür gün ahirette misal hesap verdiğimizde yaradan bize ben sana akıl ve irade verdim diyecek. Yani eşiniz annenize sucu atacağına aklını kullansaymış, her çocukta annesinin babasının izinden gitmiyor. Doğruyu yanlışı ayırt etmek lazım.
Psikologlar bir fayda etmediyse, eşiniz yanlışta olduğunu kabullenmek istemiyordur demek. Terapinin işe yaraması için hastanın durumunu kabullenmesi ve yardım alması gerektiğini idrak etmiş olması lazım.
Bir de evlenirken annem bizimle yaşayacak dedi mi? Yoksa siz evlendikten sonra mı bu talep ortaya çıktı?
Evet ilk başta boyle bi istekleri oldu ama ben bu sekilde yasayamam diye kabul etmedim ve gorusmeyi kestim.8 ay sonra tekrar gorusmek istedi ve ben nasil istersem oyle olacagini soyledi ve bende inandimİşte bu yüzden birini sevmek ve biriyle bir ömrü paylaşmak iki farklı şey diyorum ben.
Eşiniz hiç sağlıklı değil. Annem tarafından böyle yetiştirildik diyor, abileri de aynı anne tarafından yetiştirilmiş? Annesini suclamak ne kadar doğru? Yarın öbür gün ahirette misal hesap verdiğimizde yaradan bize ben sana akıl ve irade verdim diyecek. Yani eşiniz annenize sucu atacağına aklını kullansaymış, her çocukta annesinin babasının izinden gitmiyor. Doğruyu yanlışı ayırt etmek lazım.
Psikologlar bir fayda etmediyse, eşiniz yanlışta olduğunu kabullenmek istemiyordur demek. Terapinin işe yaraması için hastanın durumunu kabullenmesi ve yardım alması gerektiğini idrak etmiş olması lazım.
Bir de evlenirken annem bizimle yaşayacak dedi mi? Yoksa siz evlendikten sonra mı bu talep ortaya çıktı?
Bu ilişki hastalıklı bir hale gelmiş. Ve siz işin içinde yaşadığınız için göremiyorsunuz. Yaşadığı hayat kötü bile olsa insan belirsizlikten korktuğu için silkelenip yani bir hayata adım atmaya korkuyor. Bu anlamda öncelikle güvendiğiniz sizi tanıyan birinden destek alın ki aileniz ve arkadaşlarınız da arkanızda imiş. sizin göremediklerinizi fark etmenizi sağlayacak biriyle değerlendirin durumu. Bu psikolog da olabilir. Siz de psikoloğa gitmelisiniz.Merhaba kızlar
5 yıllık evliyim ve bu evliliğin sonu ne olmalı onu bilmiyorum.Sizin fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle aile dostlarinin yardimiyla tanistik ve evlendik.İkimizde memuruz.Sorunumuz ise ilk baslarda annesi idi.Annesi esimi babasiz buyutmus,onu oglu degilde kocasi gibi gormus ve 30 yıl böyle yaşamışlar.Biz evlenincede beni yok sayip yine ayni hayati devam ettirmeye calisti.Benim evimde beni yönetmeye,ezmeye calisti,bizimle birlikte yasamak istedi.Ve esimle kavgalarimiz basladi.iki kere ayrilmaya ciktim.Son kavgada kayinvalidemin bizi ayirmak icin evime büyü yaptirdigi ortaya cikti bosanma davasini actigim halde vazgectim davadan ve bir kez daha denemeye karar verdim.Bu asamada ailem arkadaslarim hep yanimdaydi.Yaşadiklarimi anlattigimda herkes bana hak verdi esimin abileri bile.Kayinvalidemin 6 tane cocugu var ama hepsi kacmis baska sehirlerde yasiyorlar.Eger orada kalirsak bizi eslerimizden bosatir bu annemiz diyorlar.Ben sadece bayramlarda gorusuyorum.Ama esimi duygu sömürüsü ile sürekli bana karsi dolduruyor.Esim annesinin bu yalnizligini sorumlusu benmişim gibi davraniyor bana ve icten ice ofkeleniyor bana hissesiyorum.
Gelgelelim eşime,
İyiyken cok iyi ,kötüyken cok kötü.Para,yeme-icme,gezme konusunda cok iyi.istedigim herseyi yapmaya çalisir.Ama annesi yüzunden bana ve aileme karsi gecmeyen ve ara ara kendini gosteren bi nefreti var. Çok kotu bi siniri ve kontrol edemedigi bi öfkesi var.sinirliyken gozu hicbiseyi gormez bagirmalar,hakaretler,küfürler,bikac kerede uzerime yurudu ve vurdu bana.siniri gecince gelip ozur diler.ama ben kabul etmedim agladi yetistirme tarzi boyle annemden biz boyle gorduk herkese herseye karsi bi ofkemiz var ve ne yaptigimi hatirlamiyorum bile dedi.Psikologa gitmeyi kabul etti ama onlarda da sorun yasadi 3 psikolog degistirdik ve bitanesi esimle terapiyi devam ettirmek istemedi sen neden bosanmıyorsun bu adamdan dedi bana. Baska bi psikolog 2 tane ilac verdi 8 ay kullandi ama suan ne ilaca ne de psikologa devam etmek istiyor.
Esimden dolayi cocugumuz da olmuyor ve belki de hic cocuk sahibi olamiyacagiz.
Simdi be ne yapmaliyim?
Bu adamin beni sevdigini biliyorum ama cok sorunlu ve bozuk bi psikolojisi var.
Bende esimi cok seviyorum ama artik gercekten cok yoruldum.Benim arkadaslarim ikinci cocuklarinin dogumunu beklerken ben bunlarla ugrasmaktan gercekten bunaldim.Artik yaptigim hicbirsey bana tat vermiyor gibi hissediyorum.
Bi yandan da bosanmak istemiyorum cunku gercekten esimi seviyorum.Onun yaşadıgi hayati ben yasasaydim nasil olurdum diye de dusunuyorum
Lutfen bana bi yol gosterin
Evet ilk başta boyle bi istekleri oldu ama ben bu sekilde yasayamam diye kabul etmedim ve gorusmeyi kestim.8 ay sonra tekrar gorusmek istedi ve ben nasil istersem oyle olacagini soyledi ve bende inandim
Merhaba kızlar
5 yıllık evliyim ve bu evliliğin sonu ne olmalı onu bilmiyorum.Sizin fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle aile dostlarinin yardimiyla tanistik ve evlendik.İkimizde memuruz.Sorunumuz ise ilk baslarda annesi idi.Annesi esimi babasiz buyutmus,onu oglu degilde kocasi gibi gormus ve 30 yıl böyle yaşamışlar.Biz evlenincede beni yok sayip yine ayni hayati devam ettirmeye calisti.Benim evimde beni yönetmeye,ezmeye calisti,bizimle birlikte yasamak istedi.Ve esimle kavgalarimiz basladi.iki kere ayrilmaya ciktim.Son kavgada kayinvalidemin bizi ayirmak icin evime büyü yaptirdigi ortaya cikti bosanma davasini actigim halde vazgectim davadan ve bir kez daha denemeye karar verdim.Bu asamada ailem arkadaslarim hep yanimdaydi.Yaşadiklarimi anlattigimda herkes bana hak verdi esimin abileri bile.Kayinvalidemin 6 tane cocugu var ama hepsi kacmis baska sehirlerde yasiyorlar.Eger orada kalirsak bizi eslerimizden bosatir bu annemiz diyorlar.Ben sadece bayramlarda gorusuyorum.Ama esimi duygu sömürüsü ile sürekli bana karsi dolduruyor.Esim annesinin bu yalnizligini sorumlusu benmişim gibi davraniyor bana ve icten ice ofkeleniyor bana hissesiyorum.
Gelgelelim eşime,
İyiyken cok iyi ,kötüyken cok kötü.Para,yeme-icme,gezme konusunda cok iyi.istedigim herseyi yapmaya çalisir.Ama annesi yüzunden bana ve aileme karsi gecmeyen ve ara ara kendini gosteren bi nefreti var. Çok kotu bi siniri ve kontrol edemedigi bi öfkesi var.sinirliyken gozu hicbiseyi gormez bagirmalar,hakaretler,küfürler,bikac kerede uzerime yurudu ve vurdu bana.siniri gecince gelip ozur diler.ama ben kabul etmedim agladi yetistirme tarzi boyle annemden biz boyle gorduk herkese herseye karsi bi ofkemiz var ve ne yaptigimi hatirlamiyorum bile dedi.Psikologa gitmeyi kabul etti ama onlarda da sorun yasadi 3 psikolog degistirdik ve bitanesi esimle terapiyi devam ettirmek istemedi sen neden bosanmıyorsun bu adamdan dedi bana. Baska bi psikolog 2 tane ilac verdi 8 ay kullandi ama suan ne ilaca ne de psikologa devam etmek istiyor.
Esimden dolayi cocugumuz da olmuyor ve belki de hic cocuk sahibi olamiyacagiz.
Simdi be ne yapmaliyim?
Bu adamin beni sevdigini biliyorum ama cok sorunlu ve bozuk bi psikolojisi var.
Bende esimi cok seviyorum ama artik gercekten cok yoruldum.Benim arkadaslarim ikinci cocuklarinin dogumunu beklerken ben bunlarla ugrasmaktan gercekten bunaldim.Artik yaptigim hicbirsey bana tat vermiyor gibi hissediyorum.
Bi yandan da bosanmak istemiyorum cunku gercekten esimi seviyorum.Onun yaşadıgi hayati ben yasasaydim nasil olurdum diye de dusunuyorum
Lutfen bana bi yol gosterin
Eşin sorunlu bir adam. Hasta filan değil. Huysuz. Geçimsiz. Anacı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?