• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu evlilik bitmeli mi?

Çocuğun eşinden dolayı olmaması da eşinin psikolojisinin düzelmemesini sebebi olabilir.

İçinde belki bu konuyla ilgili fırtınalar kopuyordur

Seviyorum diyorsun. Sevgi her şeyin üstünden gelebilir.
 
Şiddet hariç aynı şeyleri yaşadım. Seviyordum ve onun da beni sevdiğini sanıyordum. Hamileliğimde anladım ki beni hiç sevmiyormuş. Sadece sevilmeyi seviyormuş. Doğumdan sonra her şey kafamda netleşti, resmen aydınlanma yaşadım. Dedim kızım kaç kurtar kendini, böyle hayat geçmez ve boşandım. Keşke ben de kv ve oğlunu psikoloğa götürseydim, hastalıklı ilişkilerini tescillettirip öyle bitirseydim. Böyle tiplerle ömür geçmez. Çocuğunuz da yokmuş, neden kendinize bu işkenceyi reva görüyorsunuz. Şu an onlara iyilik yapıp, kendinize işkence ediyorsunuz. Bunu kendinize yapmaya hakkınız yok. Psikolog bile neden boşanmıyorsun demiş. Siz hâlâ bize soruyorsunuz. O zaman ben de size soruyorum. Tam olarak neyi bekliyorsunuz; böyle hastalıklı bir kişilikten kurtulmak için :işsiz:
 
İşte bu yüzden birini sevmek ve biriyle bir ömrü paylaşmak iki farklı şey diyorum ben.

Eşiniz hiç sağlıklı değil. Annem tarafından böyle yetiştirildik diyor, abileri de aynı anne tarafından yetiştirilmiş? Annesini suclamak ne kadar doğru? Yarın öbür gün ahirette misal hesap verdiğimizde yaradan bize ben sana akıl ve irade verdim diyecek. Yani eşiniz annenize sucu atacağına aklını kullansaymış, her çocukta annesinin babasının izinden gitmiyor. Doğruyu yanlışı ayırt etmek lazım.

Psikologlar bir fayda etmediyse, eşiniz yanlışta olduğunu kabullenmek istemiyordur demek. Terapinin işe yaraması için hastanın durumunu kabullenmesi ve yardım alması gerektiğini idrak etmiş olması lazım.

Bir de evlenirken annem bizimle yaşayacak dedi mi? Yoksa siz evlendikten sonra mı bu talep ortaya çıktı?
 
Kayınvalideniz tam tersi psikoloji uygulayın eşinize belki çocuklukla ilgili problemleri var. Siz ona sevginizi ve şefkatinizi gösterin annesinin yapmadığını yani... seviyorsunuz die söylüyorum...
 
İşte bu yüzden birini sevmek ve biriyle bir ömrü paylaşmak iki farklı şey diyorum ben.

Eşiniz hiç sağlıklı değil. Annem tarafından böyle yetiştirildik diyor, abileri de aynı anne tarafından yetiştirilmiş? Annesini suclamak ne kadar doğru? Yarın öbür gün ahirette misal hesap verdiğimizde yaradan bize ben sana akıl ve irade verdim diyecek. Yani eşiniz annenize sucu atacağına aklını kullansaymış, her çocukta annesinin babasının izinden gitmiyor. Doğruyu yanlışı ayırt etmek lazım.

Psikologlar bir fayda etmediyse, eşiniz yanlışta olduğunu kabullenmek istemiyordur demek. Terapinin işe yaraması için hastanın durumunu kabullenmesi ve yardım alması gerektiğini idrak etmiş olması lazım.

Bir de evlenirken annem bizimle yaşayacak dedi mi? Yoksa siz evlendikten sonra mı bu talep ortaya çıktı?
Evet ilk başta boyle bi istekleri oldu ama ben bu sekilde yasayamam diye kabul etmedim ve gorusmeyi kestim.8 ay sonra tekrar gorusmek istedi ve ben nasil istersem oyle olacagini soyledi ve bende inandim😞
 
Merhaba kızlar
5 yıllık evliyim ve bu evliliğin sonu ne olmalı onu bilmiyorum.Sizin fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle aile dostlarinin yardimiyla tanistik ve evlendik.İkimizde memuruz.Sorunumuz ise ilk baslarda annesi idi.Annesi esimi babasiz buyutmus,onu oglu degilde kocasi gibi gormus ve 30 yıl böyle yaşamışlar.Biz evlenincede beni yok sayip yine ayni hayati devam ettirmeye calisti.Benim evimde beni yönetmeye,ezmeye calisti,bizimle birlikte yasamak istedi.Ve esimle kavgalarimiz basladi.iki kere ayrilmaya ciktim.Son kavgada kayinvalidemin bizi ayirmak icin evime büyü yaptirdigi ortaya cikti bosanma davasini actigim halde vazgectim davadan ve bir kez daha denemeye karar verdim.Bu asamada ailem arkadaslarim hep yanimdaydi.Yaşadiklarimi anlattigimda herkes bana hak verdi esimin abileri bile.Kayinvalidemin 6 tane cocugu var ama hepsi kacmis baska sehirlerde yasiyorlar.Eger orada kalirsak bizi eslerimizden bosatir bu annemiz diyorlar.Ben sadece bayramlarda gorusuyorum.Ama esimi duygu sömürüsü ile sürekli bana karsi dolduruyor.Esim annesinin bu yalnizligini sorumlusu benmişim gibi davraniyor bana ve icten ice ofkeleniyor bana hissesiyorum.
Gelgelelim eşime,
İyiyken cok iyi ,kötüyken cok kötü.Para,yeme-icme,gezme konusunda cok iyi.istedigim herseyi yapmaya çalisir.Ama annesi yüzunden bana ve aileme karsi gecmeyen ve ara ara kendini gosteren bi nefreti var. Çok kotu bi siniri ve kontrol edemedigi bi öfkesi var.sinirliyken gozu hicbiseyi gormez bagirmalar,hakaretler,küfürler,bikac kerede uzerime yurudu ve vurdu bana.siniri gecince gelip ozur diler.ama ben kabul etmedim agladi yetistirme tarzi boyle annemden biz boyle gorduk herkese herseye karsi bi ofkemiz var ve ne yaptigimi hatirlamiyorum bile dedi.Psikologa gitmeyi kabul etti ama onlarda da sorun yasadi 3 psikolog degistirdik ve bitanesi esimle terapiyi devam ettirmek istemedi sen neden bosanmıyorsun bu adamdan dedi bana. Baska bi psikolog 2 tane ilac verdi 8 ay kullandi ama suan ne ilaca ne de psikologa devam etmek istiyor.
Esimden dolayi cocugumuz da olmuyor ve belki de hic cocuk sahibi olamiyacagiz.
Simdi be ne yapmaliyim?
Bu adamin beni sevdigini biliyorum ama cok sorunlu ve bozuk bi psikolojisi var.
Bende esimi cok seviyorum ama artik gercekten cok yoruldum.Benim arkadaslarim ikinci cocuklarinin dogumunu beklerken ben bunlarla ugrasmaktan gercekten bunaldim.Artik yaptigim hicbirsey bana tat vermiyor gibi hissediyorum.
Bi yandan da bosanmak istemiyorum cunku gercekten esimi seviyorum.Onun yaşadıgi hayati ben yasasaydim nasil olurdum diye de dusunuyorum
Lutfen bana bi yol gosterin
Bu ilişki hastalıklı bir hale gelmiş. Ve siz işin içinde yaşadığınız için göremiyorsunuz. Yaşadığı hayat kötü bile olsa insan belirsizlikten korktuğu için silkelenip yani bir hayata adım atmaya korkuyor. Bu anlamda öncelikle güvendiğiniz sizi tanıyan birinden destek alın ki aileniz ve arkadaşlarınız da arkanızda imiş. sizin göremediklerinizi fark etmenizi sağlayacak biriyle değerlendirin durumu. Bu psikolog da olabilir. Siz de psikoloğa gitmelisiniz.

Ayrıca dikkatimi çeken en önemli nokta, bir kere boşanma davası açıp vazgeçip geri döndüğünüz halde bir düzelme olmaması eşinizde. E peki bu kadar sınırdan dönüldüğünde değişmeye çaba göstemiyorsa bu adam ne zaman değişecek sizce.

Ya şikayet etmeyip kabulleneceksiniz bozuk psikolojisini, şiddete varabilen ani çıkışlarını, annesiyle sağlıksız ilişkisini. Yada kendinizi kurtaracaksınız bu evlilikten. Arada kalıp acabalarla yaşamak inanın çok daha yıpratıcı boşanma sürecinden.
 
Evet ilk başta boyle bi istekleri oldu ama ben bu sekilde yasayamam diye kabul etmedim ve gorusmeyi kestim.8 ay sonra tekrar gorusmek istedi ve ben nasil istersem oyle olacagini soyledi ve bende inandim😞

Kendi adıma bundan bir ders çıkaracağım ben. Demek ki bir erkek başta böyle bir taleple geliyorsa, sonradan vazgeçtiğini söylese bile, sonradan tekrar aynı şeyi istiyormuş. Günahlarını almak istemem belki de kabul eder gibi yapıp sizi sonradan ikna edeceklerini düşündüler. Böyle erkekler evlenmesin. Aşırı sinirleniyorum, böyle şeyleri okuyunca. Annesiyle yaşasınlar bir ömür işte, ne diye evleniyorlar.
 
Hayıııııır bitmemeli. Çünkü ben bir sebep göremedim. Aynen devam...
 
Kocanız psikologa gitmeyi reddetse bile lütfen siz kendiniz için gidin. Çünkü bu şekilde sizin de psikolojiniz bozulacak.
Romantik bir insanım. İnsan sevdiğinin asıl zor zamanlarında yanında olmalıdır derim. Ama söz konusu bu sevilen kişi size zarar vermeye başlamışsa değil! Zor bir durumda olmak farklı, yanında olmaya çalışanlara sürekli zarar vermeye çalışmak farklı. Üstelik defalarca uyarılmasına rağmen.
Lütfen kendiniz için terapiye gidin. İçinde olduğunuz durumu daha iyi göreceksiniz.
 
Piskolok bıle adamı ıstemedıyse demekkı yaptıklarını kabul etmıyor kendını hep uste cıkarıyor boyle bı adamla ugrasmak zor. Cocugunuz yok meslegınız var aılenız destekcınız 5 yılınız gıtmıs daha fazla neden zamanınız gıtsınkı. Sevıyor olabılırsınız ama mutluda degılsınoz kımse sevdıgı adamdan ayrı kaldıgı ıcın ölmez en fazla uc bes gun uzulur aglarsınız. Zaten bosanma durumunda cırkınlesecegı ıcın ozmanda gercek yuzunu gorunce sogursunuz yada duzelır bılemıyorum denemekte fayda var bence
 
Merhaba kızlar
5 yıllık evliyim ve bu evliliğin sonu ne olmalı onu bilmiyorum.Sizin fikirlerinize çok ihtiyacım var.
Eşimle aile dostlarinin yardimiyla tanistik ve evlendik.İkimizde memuruz.Sorunumuz ise ilk baslarda annesi idi.Annesi esimi babasiz buyutmus,onu oglu degilde kocasi gibi gormus ve 30 yıl böyle yaşamışlar.Biz evlenincede beni yok sayip yine ayni hayati devam ettirmeye calisti.Benim evimde beni yönetmeye,ezmeye calisti,bizimle birlikte yasamak istedi.Ve esimle kavgalarimiz basladi.iki kere ayrilmaya ciktim.Son kavgada kayinvalidemin bizi ayirmak icin evime büyü yaptirdigi ortaya cikti bosanma davasini actigim halde vazgectim davadan ve bir kez daha denemeye karar verdim.Bu asamada ailem arkadaslarim hep yanimdaydi.Yaşadiklarimi anlattigimda herkes bana hak verdi esimin abileri bile.Kayinvalidemin 6 tane cocugu var ama hepsi kacmis baska sehirlerde yasiyorlar.Eger orada kalirsak bizi eslerimizden bosatir bu annemiz diyorlar.Ben sadece bayramlarda gorusuyorum.Ama esimi duygu sömürüsü ile sürekli bana karsi dolduruyor.Esim annesinin bu yalnizligini sorumlusu benmişim gibi davraniyor bana ve icten ice ofkeleniyor bana hissesiyorum.
Gelgelelim eşime,
İyiyken cok iyi ,kötüyken cok kötü.Para,yeme-icme,gezme konusunda cok iyi.istedigim herseyi yapmaya çalisir.Ama annesi yüzunden bana ve aileme karsi gecmeyen ve ara ara kendini gosteren bi nefreti var. Çok kotu bi siniri ve kontrol edemedigi bi öfkesi var.sinirliyken gozu hicbiseyi gormez bagirmalar,hakaretler,küfürler,bikac kerede uzerime yurudu ve vurdu bana.siniri gecince gelip ozur diler.ama ben kabul etmedim agladi yetistirme tarzi boyle annemden biz boyle gorduk herkese herseye karsi bi ofkemiz var ve ne yaptigimi hatirlamiyorum bile dedi.Psikologa gitmeyi kabul etti ama onlarda da sorun yasadi 3 psikolog degistirdik ve bitanesi esimle terapiyi devam ettirmek istemedi sen neden bosanmıyorsun bu adamdan dedi bana. Baska bi psikolog 2 tane ilac verdi 8 ay kullandi ama suan ne ilaca ne de psikologa devam etmek istiyor.
Esimden dolayi cocugumuz da olmuyor ve belki de hic cocuk sahibi olamiyacagiz.
Simdi be ne yapmaliyim?
Bu adamin beni sevdigini biliyorum ama cok sorunlu ve bozuk bi psikolojisi var.
Bende esimi cok seviyorum ama artik gercekten cok yoruldum.Benim arkadaslarim ikinci cocuklarinin dogumunu beklerken ben bunlarla ugrasmaktan gercekten bunaldim.Artik yaptigim hicbirsey bana tat vermiyor gibi hissediyorum.
Bi yandan da bosanmak istemiyorum cunku gercekten esimi seviyorum.Onun yaşadıgi hayati ben yasasaydim nasil olurdum diye de dusunuyorum
Lutfen bana bi yol gosterin


Eşin kendi psikolojisinin sorunlu olduğunu kabullenmedikçe ve tedavi olmayı reddettikçe
Böyle böyle bir gün o sevgin de bitecek
 
Ananın ağzına bakmak ne zamandır psikolojik bir hastalık oldu. Bahaneye gel.

Kandırıyor seni.

Anacıyım diyemiyor da hastayım diyor.

Madem ki hastasın neden iyice tedavi olup kurtulmaya çalışmıyorsun? Diye sordun mu hiç...

3 tane doktorun 3ü de sorunlu ama eşin sorunsuz öyle mi?

Eşin sorunlu bir adam. Hasta filan değil. Huysuz. Geçimsiz. Anacı.

Keske bunların bir tedavisi olsa. Ama yok.

Ugraşmak uzun vadede çok yıpratır insanı. Bilemiyorum. Iyice düşün taşın.
 
Eşinizin sizi sevdiğini zannediyorsunuz, psikolojisi bozuk diye sizde bunun arkasına sığınmayın.

Bu kadar zarar gördüğünüz birini nasıl hala çok seviyorsunuz anlamıyorum.

5 yılınız boşa gitmiş, anacı olmakta ne zaman hastalık olmuş da haberimiz yok. Eşiniz değişmez, düzeltmeye çalışarak yormayin kendinizi.
 
Evliliği ayakta tutmak için sevmek yeterli değil...Eşinizin kendini savunmak için söylediği "biz annemden böyle gördük" cümlesi koskoca bir bahane. Eşinizin huyu bu. Sanırım annesine çekmiş..
 
Şiddet olmasaydı çözülür derdim ama. Koskoca okumuş kendi ayakları üstünde duran bi kadın bile şiddete maruz kalıyor. Kesinlikle boşanmalısın
 
Hadi diyelim ki eşiniz Bi şekilde değişti kendine çeki düzen verdi, e bide sırada annesi var.hatta en zoru annesi bile bence. Onu nasıl değiştirebileceksiniz. Gücünüz, psiklojiniz yetecek mi dayanacak mısınız? Şimdiden ble bunalmışken bunlarla nasıl başaçıkacaksınız? Bende tam olarak böyle biriyle sözlüyüm. Annesi ve kendisi böyleydi. Biz ayrıldık. Ben evlendim ikinciye hamileyim. Ama o hala annesinin dizinin dibinde. Değişme yok yani. Değişmezlerde. Keşke yapabileceğiniz bişeyler olsa llah yardımcınız olsun inşallah
 
Back