• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bu bir iç döküştür

Siz bahtsız değilsiniz, kendiniz söylemişsiniz zaten birçok kuruma neden giremediğinizi,çevremde de benzerleri o kadar çok ki Allah diyorum sadece…Turizm mezunuyum, iş bulamadığım süreçte mecburen moto kuryelik yaptım… 2 tane yabancı dilim de var yurtdışı staj tecrübem de var ama yok çoğu yer bunlara bakmıyor bile, bilmem kimin tanıdığı mısın ona bakıyorlar…
 
Siz bahtsız değilsiniz, kendiniz söylemişsiniz zaten birçok kuruma neden giremediğinizi,çevremde de benzerleri o kadar çok ki Allah diyorum sadece…Turizm mezunuyum, iş bulamadığım süreçte mecburen moto kuryelik yaptım… 2 tane yabancı dilim de var yurtdışı staj tecrübem de var ama yok çoğu yer bunlara bakmıyor bile, bilmem kimin tanıdığı mısın ona bakıyorlar…
gemilere başvurdunuz mu?cruise gemileri yani?
 
Herkesin ortak derdi torpilliler, haram olsun yedikleri ekmek, kaç insanın hayatını mahvediyorlar ne diyeyim bilemedim, konu sahibesi, o kadar haklısın ki yılmakta. Rabbim gönlüne göre versin inş, kimsenin kudreti ondan büyük değil sana da hakkıyla okuyup, çalışan herkese de hayırlı kapılar açılsın inş
 
Herkesin ortak derdi torpilliler, haram olsun yedikleri ekmek, kaç insanın hayatını mahvediyorlar ne diyeyim bilemedim, konu sahibesi, o kadar haklısın ki yılmakta. Rabbim gönlüne göre versin inş, kimsenin kudreti ondan büyük değil sana da hakkıyla okuyup, çalışan herkese de hayırlı kapılar açılsın inş
haram olsun kısmına çok aminn diyorum.bilgiye yeteneğe değer veren bir ülke olabilsek keşke.
 
Merhabalar, 2014 yılında 21 yaşındayken iyi bir üniversitenin eğitim fakültesinden mezun oldum. Hiç yıl kaybım olmamıştı. Son sene sınava hazırlanmadım. 2015 yılında 79 puan aldım bölümüm 80.5 ile kapattı. Hırs yaptım 2016da( okb hastalığım nüksetti ilk defa günlük 150 mg ilaç ve 1 mg antipsikotik ilaç kullanmak zorundaydım.) Yine de pes etmedim gece gündüz ders çalıştım. Sınavdan 85 puan alıp bölümümden 720lerde sıralamaya ulaştım. Lakin mülakat sistemi beni vurdu ve torpil olaylarından ötürü atanamadım. Sonraki yıl zor bir hamilelik geçirdiğim halde sınava girdim(hiç çalışmadan önceki bilgilerimle) 81 aldım ama branşım kontenjan olarak düşüşte olduğu için atanamadım. Zaten çocuğum da olduğu için (bu arada kısa süreli özel okul deneyimim oldu ve hiç memnun kalmadım istifa ettim) tayin gerekmiyecek memurluk arayışındaydım. Nitekim buldum. Çift aşamalı olmasına rağmen tam 4 kez sözlü mülakata hak kazandım. 4 koca yıl uğraştım. Sonuç torpilim yok diye liseliler içinde kalifiye olmama rağmen elendim. 19 yaşındaki insanları aldılar torpille. Kimseyi küçük görmedim. Ama boşuna okumuş olmak zoruma gitti. Alese girdim çalışmadan 83 aldım. Bankacılık sınavına girdim saçma sapan olmasına rağmen barajı geçtim sözlüye kalamadım. Tüm bunları geride bırakıp özel sertifikalar aldım kendimi geliştirmek için. Özelde iş bulayım diye. Prestijli bi yer sözlü mülakata çağırdı. İK mülakatını geçip üst mülakata kaldım. Üst mülakatım da iyi geçti. Referans da buldum. Ama yok 1,5 ay geçti geri aranmadım. Psikolojim çok bozuldu. Hala iş arıyorum türlü türlü yerlerde geri dönüş yok. Paradan çok kendimi yetersiz hissetme duygusundan dolayı çalışmak istiyorum. 2. Üniversiteye kayıt oldum 4 yıllık ama boşuna okuyacakmışım gibi. Benim bu üzerimdeki bahtsızlık nedir bilmiyorum.
Uzulmeyin bende aynı durumdayım. Allah'tan ümit kesilmez diyip sabrediyorum evdeki zamanımı güzel geçirmeye, degerlendirmeye çalışıyorum. Torpilsiz gireceğiniz işte yüksek ihtimal berbat bir yer olacak. Herkes torpille girmiş vs vs olacak üç kuruş için psikolojiniz bozulacak kendimden biliyorum...
 
Benim de hayalim hep akademik personel olmakti. Ingiliz dili edb. bitirdim. Yl icin almanca dil puani istediler. Ona ayıracak zamanim yoktu, mecbur ozel okullarda ogretmenlik yapmaya basladim. 4 sene okutmanlik ilanlarina basvurdum. 98 yds puaniyla hep sozlude elendim. Torpil belasi yuzunden. Sonra baktim olmayacak, formasyon egitimi aldim ve devlete atandim. Simdi meslegimi cok seviyorum ama tabi bu kadar ugrasip icimde ukte kalanlar var. Umarim ileride gerçekleştirebilirim. Umarim siz de hayallerinize kavusabilirsiniz.
 
Merhabalar, 2014 yılında 21 yaşındayken iyi bir üniversitenin eğitim fakültesinden mezun oldum. Hiç yıl kaybım olmamıştı. Son sene sınava hazırlanmadım. 2015 yılında 79 puan aldım bölümüm 80.5 ile kapattı. Hırs yaptım 2016da( okb hastalığım nüksetti ilk defa günlük 150 mg ilaç ve 1 mg antipsikotik ilaç kullanmak zorundaydım.) Yine de pes etmedim gece gündüz ders çalıştım. Sınavdan 85 puan alıp bölümümden 720lerde sıralamaya ulaştım. Lakin mülakat sistemi beni vurdu ve torpil olaylarından ötürü atanamadım. Sonraki yıl zor bir hamilelik geçirdiğim halde sınava girdim(hiç çalışmadan önceki bilgilerimle) 81 aldım ama branşım kontenjan olarak düşüşte olduğu için atanamadım. Zaten çocuğum da olduğu için (bu arada kısa süreli özel okul deneyimim oldu ve hiç memnun kalmadım istifa ettim) tayin gerekmiyecek memurluk arayışındaydım. Nitekim buldum. Çift aşamalı olmasına rağmen tam 4 kez sözlü mülakata hak kazandım. 4 koca yıl uğraştım. Sonuç torpilim yok diye liseliler içinde kalifiye olmama rağmen elendim. 19 yaşındaki insanları aldılar torpille. Kimseyi küçük görmedim. Ama boşuna okumuş olmak zoruma gitti. Alese girdim çalışmadan 83 aldım. Bankacılık sınavına girdim saçma sapan olmasına rağmen barajı geçtim sözlüye kalamadım. Tüm bunları geride bırakıp özel sertifikalar aldım kendimi geliştirmek için. Özelde iş bulayım diye. Prestijli bi yer sözlü mülakata çağırdı. İK mülakatını geçip üst mülakata kaldım. Üst mülakatım da iyi geçti. Referans da buldum. Ama yok 1,5 ay geçti geri aranmadım. Psikolojim çok bozuldu. Hala iş arıyorum türlü türlü yerlerde geri dönüş yok. Paradan çok kendimi yetersiz hissetme duygusundan dolayı çalışmak istiyorum. 2. Üniversiteye kayıt oldum 4 yıllık ama boşuna okuyacakmışım gibi. Benim bu üzerimdeki bahtsızlık nedir bilmiyorum.
Yalnız hissetmeyin, bu durumda olan milyonlarca kişi var. Umarım sizin için de bir kapı açılır, çok başarılı huzurlu hissedeceğiniz bir iş hayatınız başlar.
Nacizane tavsiye verecek olursam, alanınız aslında çok geniş, mühendis kadrolarına başvurmak yerine farklı pozisyonlara da başvurun, inanın alaylı olan özelde çok çok iyi paralar kazanan o kadar çok yazılımcı ya da sadece test yapan kişiler var ki. Sanki birden fazla alanda çok şeye aynı anda yönelmişsiniz her şeyi denemişsiniz gibi duruyor, bunun yerine tek amaca tüm gayretinizle yönelirseniz başarılı olacağına inanıyorum. Örneğin bir yazılım dilinde uzman olmak, 5 tane başlangıç seviyesinde bilmekten çok farklı. Bir de bence üniversite okumak size zaman kaybettirir, çünkü bitirince de aynı döngü olacak, iş arama, sınavlar, mülakatlar vb...
Bazen de sadece şansa ihtiyacımız oluyor, bol şans diliyorum :)
 
Merhabalar, 2014 yılında 21 yaşındayken iyi bir üniversitenin eğitim fakültesinden mezun oldum. Hiç yıl kaybım olmamıştı. Son sene sınava hazırlanmadım. 2015 yılında 79 puan aldım bölümüm 80.5 ile kapattı. Hırs yaptım 2016da( okb hastalığım nüksetti ilk defa günlük 150 mg ilaç ve 1 mg antipsikotik ilaç kullanmak zorundaydım.) Yine de pes etmedim gece gündüz ders çalıştım. Sınavdan 85 puan alıp bölümümden 720lerde sıralamaya ulaştım. Lakin mülakat sistemi beni vurdu ve torpil olaylarından ötürü atanamadım. Sonraki yıl zor bir hamilelik geçirdiğim halde sınava girdim(hiç çalışmadan önceki bilgilerimle) 81 aldım ama branşım kontenjan olarak düşüşte olduğu için atanamadım. Zaten çocuğum da olduğu için (bu arada kısa süreli özel okul deneyimim oldu ve hiç memnun kalmadım istifa ettim) tayin gerekmiyecek memurluk arayışındaydım. Nitekim buldum. Çift aşamalı olmasına rağmen tam 4 kez sözlü mülakata hak kazandım. 4 koca yıl uğraştım. Sonuç torpilim yok diye liseliler içinde kalifiye olmama rağmen elendim. 19 yaşındaki insanları aldılar torpille. Kimseyi küçük görmedim. Ama boşuna okumuş olmak zoruma gitti. Alese girdim çalışmadan 83 aldım. Bankacılık sınavına girdim saçma sapan olmasına rağmen barajı geçtim sözlüye kalamadım. Tüm bunları geride bırakıp özel sertifikalar aldım kendimi geliştirmek için. Özelde iş bulayım diye. Prestijli bi yer sözlü mülakata çağırdı. İK mülakatını geçip üst mülakata kaldım. Üst mülakatım da iyi geçti. Referans da buldum. Ama yok 1,5 ay geçti geri aranmadım. Psikolojim çok bozuldu. Hala iş arıyorum türlü türlü yerlerde geri dönüş yok. Paradan çok kendimi yetersiz hissetme duygusundan dolayı çalışmak istiyorum. 2. Üniversiteye kayıt oldum 4 yıllık ama boşuna okuyacakmışım gibi. Benim bu üzerimdeki bahtsızlık nedir bilmiyorum.
Çok emek vermişsiniz çok da başarılı olmuşsunuz.. O puanları almak her babayiğidin harcı değil dilerim en kısa zamanda emeklerinizin karşılığını alırsınız..
 
Yorum yapan ve iyi dileklerde bulunan herkese çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız. Var olun.
 
Benzer bir hikayem var. Hatta mülakatta çok uzun açıkladığım için sıkıldık artık jesti mimiği yapan insanlar tam puan olan 5'i değil 3'ü bana layık gördükleri için 0.3 ile atanmayı kaçırdım. O kadar psikolojim bozulmuştu ki okul zili duyunca ağlayacak gibi oluyordum. Pes ettim en sonunda. Şimdi yeniden hevesim var yıllar sonra ama cesaretim yok.
 
Back