Şöyle diyeyim okurken biraz kendimi de gördüm .
30 yaşındayım , 4 yıllık evliyim ve evlendiğim zaman iş yeriyle anlaşma yaparak ayrıldım kıdem tazminatımı aldım fakat ek olarak işsizlik maaşı da almış oldum. 10 ay evin kirasını ben ödedim sonrasında bir 8 ay iş aradım , ben işe girdim eşim işsiz kaldı :) ve 1,5 senede ben eve baktım , tabi eşim işsiz kaldıktan yaklaşık 10 ay sonra iş buldu ama orası da kurumsal bir firma olmadığından 4-5 ay çalıştı tekrar işsiz kaldı bu arada ben çalışmaya devam ediyorum ve en son ne oldu biliyor musunuz ? 11 ay önce bende işten çıkarıldım :) Bakmayın güldüğüme sinirlerim bozuluyor hala düşündükçe . Kaç ay boyunca karı-koca ikimizde evde işsiz takıldık , kenardaki paraları harcadık, eşim ek bir kaç iş yaptı ,eşimin ailesi sadece 5 dk uzaklıkta olmasına rağmen eve gelipte bir patates soğan bile getirmedi düşünün ama benim annem taa nerelerden neler getirdi evimize annem sayesine et - tavuk girdiğini bilirim neyse ki Allah'a şükürler olsun eşim eylülde işe girdi . Bu arada bizde çocukta yok , geçen sene korunmayı bırkmıştım tam da o zaman işten çıkartıldım ama yine tekrar ilaçlara dönmedim ki düşünün 11 aydır çocukta olmuyor :)
Evim kira , eşim 3.500 alıyor bazen 11-12 de geliyor eve bazen 7 gün üst üste çalışıyor (ama yinede çalışıyor diye dua etmekten başka çaremiz olmuyor), İstanbul anadolu yakasında oturuyoruz , 1600 kira veriyoruz , tüm sorumluluk eşimde anca geçiniyoruz , hatta artık çocuğumun normal yollarla olmayacağını da düşünmeye başladım .. Çok kez ağladım , 47 kilolara düştüm. Kendimi ev işlerine verdim, üniversite okuyorum dışardan.. Sadece ve sadece şuna şükrediyorum EN AZINDAN ELİM AYAĞIM TUTUYOR , SAĞLIKLIYIM diyorum. Belki durumu iyi olupta sağlıklı olmayan insanlar bizim yerimizde olmak isteyebilir diyorum bu yüzden ALLAH'a binlerce kez şükrediyorum. HER ŞEYİN BAŞI SAĞLIK. Lütfen kendinizi yıpratmayın..Bakın bende kolay şeyler yaşamıyorum.