Doğu karadenizliyiz biz de. Memleket ağızıyla söyleyeyim; ev yeri ve tarla veriliyor. Hazır ev verilmiyor. Şöyle ki alt katı ben kız kardeşim ve bekar abime verilecek. 3 ortak yani. İstanbul'daki ev dediğim gibi o da küçük abime. İstanbul'daki ev verilmesine rağmen, memleketteki eve de ortak ediyorlar. Bana saçma gelen bu zaten ama uğraşmıyorum kime verirseniz verin diyorum, kız kardeşim de öyle.siz daha ıyı bilirsiniz ama vermesıne engel olun derim. ev sıze kalmayacak. aılenız eger cıdden doğu karadenızlıler gıbı kız cocuklarına mırastan pay vermıyorlarsa gerek de yok yani,
Hayırsız evlat değilsiniz,gayet aklı başında birisiniz,ama sizin bu eşle işiniz zor,hayat denen bu uzun( kısa) ömürde bu adam sizin için düşmandan beter.......Ben o an bu konunun ciddiyete bineceğini düşünmedim. Ailem de kabul etmedi başta dediğim gibi ama eşim 'ben de evladın sayılırım, ben de gelip kalıcam( belki 5 senede 1 hafta falan kalırız anca), abimden (benim abim) alıyorsun da ben yabancı mıyım benden almıyorsun?' vs dedi. Babam o an baktı çok ısrar ediyor, o şekilde okey oldu.
Ya pısırık bir tip değilim ama iş aile olunca çekiniyorum. Evet bu bir hata, bazen bencil olma gerekiyor.Ay Allah sabır versin. Cimri erkek ben de sevmem bu da çok fazlaSize kalmayacak bir şeyi ödemeyin. Ailenize söylerse de söylesin. Annenlere “daha bizim evimiz yok anne böyle bir şeyi neden üstleneyim” desen azıcık kafası çalışan bir aile ise zaten kabul eder. Değilse de sizi daha çok yolarlar gibime geliyor
Hayırsız evlat değilsiniz tabii ki. Aileniz evlat ayırırken biz kötü anne - baba mıyız diye soruyor mu ? Ailenize, eşinizin bu parayı vermesine rızanız olmadığını söyleyin. Ailenize de dönüp, kız çocuklarını neden ayırdıklarını sorun.Selam kızlar. Benim konuları bilen bilir, sitede eşimin anormalliklerini bilmeyen yoktur, baştan söyleyeyim ona göre diğer konularda üstüme gelmeyin; Ben zaten farkındayım :)
Hep bahsederim evimiz bile olmamasına rağmen sürekli birilerine maddi yardımda bulunuyor. Eşim babasını kaybettiği için annesine düzenli para gönderir, bir kere lafını etmedim ve etmem. Benim de annemin ihtiyacı olsa gönderirim elbette. Eşimin eli aşırı açık ve çok cömert bu konularda. Kimseye hesap ödetmez, bütün masrafları üstlenmek ister. Kendisi ticaretle uğraşıyor, özellikle son birkaç aydır çok iyi kazanıyor onu da belirteyim.
Benim ailem memlekette şu an yazları kullanmak için ev yaptırıyor. Babam emekli, geliri klasik emekli geliri değil; çok daha üstünde. Kurumsal, büyük bir firmadan emekli. Ev var, araba var. Küçük abim de bekar, gelirleri ortak. Dolayısıyla maddi sıkıntıları yok. Bayramda annemleri ziyarete gittik memlekete (eşimin ailemle arası çok iyi, eşim gitmek istedi memleketime; ben istemiyordum. Deniz tatili planım vardı, eşimi kırmadım ve gittik) .Memleketteki amcamın alt katı boş, annemler idareten oraya yerleştiler. Ev inşaat henüz, kabası bitti. 2 katlı ev bu arada.
İstanbul'daki evi küçük abime, memleketteki evin üst katını da büyük abime vereceklerini söylediler. Maalesef Anadolu kafasına sahipler ve ataerkil bir zihniyetteler (yermek için söylemiyorum kesinlikle) . Bir kız kardeşim daha var, o da ben de buna karşı çıkmıyoruz. Küçük abimin İstanbul'daki evde emeği çok, büyüğün zerre emeği yok ona rağmen tamam dedik.
Sorun burada başlıyor. Eşim tutturdu '2 katlı evin tüm elektrik vs masraflarını ben üstleneceğim' diye. Ayrıca '200.000 TL de para vereyim geri kalan ıvır zıvırı da halledersiniz' dedi. Babam kabul etmedi, 'olur mu öyle şey; ben sizden para alamam' vs dedi. Eşim o kadar ısrar etti ki babam da kabul etti, 'madem öyle, bu kadar ısrar ediyorsun; iyi o halde' dedi ve toplam masraf 250.000 TL civarı. Ben ailemle maddi konularda asla sorun yaşamam, bekarken çalışırken de maaşımın belli bir kısmını verirdim ama bana kalmayacak, hatta belki hiç kullanmayacağım bir evin neden masraflarını karşılayalım ki? Bu konuda böyle düşününce hayırsız evlat mı oluyorum? Şimdi eşime vermemeliyiz desem, yarın bir gün konusu açıldığında benim izin vermediğimi vs belli ederse kötü olurum aileme karşı. Durumumuz iyi ama bu evin bana bir katkısı olmayacak, kendimize ait evimiz de yok. Ben haftanın 6 günü çalışıyorum. Paranın geri ödeme durumu da konuşulmadı bu arada, muhtemelen ödenmeyecek. Daha önce de bu ev için bir miktar vermiştik, geri ödeyeceklerini söylediler ama 1 yıl olacak ses seda yok. Ben hep mantıklı düşünmeye çalışıyorum, duygusal bakmak istemiyorum. Bu parayı eşim kendi ailesine verse şiddetle karşı çıkardım, konu kendi ailem olunca kendimi kötü hissediyorum. Eşim beni zor durumda bıraktı...
Bu durumda siz nasıl bir yol izlerdiniz?
Teşekkür ederim. Eski konularımı biliyorsunuz gibi geldi :)Hayırsız evlat değilsiniz,gayet aklı başında birisiniz,ama sizin bu eşle işiniz zor,hayat denen bu uzun( kısa) ömürde bu adam sizin için düşmandan beter.......
Evet çocuğum yok. Eşim çok büyük bir iyilik, hoşluk yaptığını sanıyor. Babamı dün aradı, göndereyim mi baba falan derken o kadar mutlu bir ifade vardı ki suratında, bana bakarak konuşuyordu falan. Benim de mutlu olmamı bekliyordu sanırım. Ben ne alaka falan diye konuya girince, ben de hoşuna gideceğini düşünmüştüm dedi.Hayırsız evlat değilsiniz tabii ki. Aileniz evlat ayırırken biz kötü anne - baba mıyız diye soruyor mu ? Ailenize, eşinizin bu parayı vermesine rızanız olmadığını söyleyin. Ailenize de dönüp, kız çocuklarını neden ayırdıklarını sorun.
Sizin çocuğunuz yoktu sanırım. Bir ömür bu adamla uğraşmak istiyor musunuz gerçekten ? Adam hiç bir kararında size danışmıyor.
Ya pısırık bir tip değilim ama iş aile olunca çekiniyorum. Evet bu bir hata, bazen bencil olma gerekiyor.
Yani 250 vereceğine 500 borç alsın sıfır alsın..gerekirse 1+1 alsın sonra satar bu şekil çar çur edeceğineYa ben yazsam roman olur. Sonra biriyle ters düşünce sen burada eşini kötülüyorsun, arkasından konuşuyorsun falan diyorlar :) Burada anonim olduğum için rahatça açabiliyorum kendimi. Yoksa kimseye eşimi kötülemem reelde.
Eşimin sıfır araba ve ev takıntısı var. Aslında ortalama bir ev alabiliriz şu an ama sıfır ev olmadığı için yanaşmıyor. Biraz daha sabredelim, sıfır ev alalım diyor. Böyle savurmaya devam ederse her şey hayal. Cebinde 10.000 TL var diyelim, o gün yedirir o parayı bize. Ertesi gün de gider birikimden dolar bozar.
ben de doğu karadenizliyıim. iyiymiş bizde arsa tarla da vermezler.Doğu karadenizliyiz biz de. Memleket ağızıyla söyleyeyim; ev yeri ve tarla veriliyor. Hazır ev verilmiyor. Şöyle ki alt katı ben kız kardeşim ve bekar abime verilecek. 3 ortak yani. İstanbul'daki ev dediğim gibi o da küçük abime. İstanbul'daki ev verilmesine rağmen, memleketteki eve de ortak ediyorlar. Bana saçma gelen bu zaten ama uğraşmıyorum kime verirseniz verin diyorum, kız kardeşim de öyle.
Gözlerine dizlerini dursunlar kısmı hoş ve doğru olmadı. Sonuçta beni ailem ve kötü sözü hiç hoş karşılayamam, lütfen...ayy para hesabı bilmeyen insan da hiç çekilmez
ne gereksiz bişey olmuş sizinle alakası olmayan bir ev için masraf etmek
şaka mı bu ?
bir de siz iki kız kardeş neden o ev saçmalıklarına karşı çıkmıyorsunuz?
nasıl kıyameti koparmadan durabiliyorsunuz ?
ben yakıp yıkarım ne demek oğlanlara var kızlara yok
millet cinayet bile işler öyle bi konuda, sen kalkmışsın hayırsız evlat mıyım diyorsun
gözlerine dizlerine dursunlar , nasıl helal edebiliyorsun ?
anaysa analığını, babaysa babalığını bilsin !
Eşiniz 250 bin TL yi size versin o zaman. Aileniz de ölmeden miras dağıtmaya, evlat ayırmaya o kadar meraklılarsa; başlarının çaresine baksınlar.Evet çocuğum yok. Eşim çok büyük bir iyilik, hoşluk yaptığını sanıyor. Babamı dün aradı, göndereyim mi baba falan derken o kadar mutlu bir ifade vardı ki suratında, bana bakarak konuşuyordu falan. Benim de mutlu olmamı bekliyordu sanırım. Ben ne alaka falan diye konuya girince, ben de hoşuna gideceğini düşünmüştüm dedi.
Eski konularıma istinaden mi söylediniz?Eninde sonunda bitecek bir evlilik için eşiniz çok gereksiz bir şey yapmışaileniz de böyle bir boşanma olsa çok mahcup olurlar, bence bir şekilde bu konuyu ailenize açın ki bilsinler. Yarın bir gün mahcup olmamak için toplu geri ödemek zorunda kalmaları daha kötü olur.
Evet kız kardeşim de öyle diyor. Şov peşinde bu adam diyor.Sizin eşiniz cidden sorunlu ben olsam açıkça orada veremeyecegimizi söylerdim eviniz yok millete artistlik peşinde . Bence eşiniz kendini böyle kanıtlamayi falan seviyor
Yani tek yolu ciddi borçlara sokmak siz altı gün boşu boşuna mı çalışıyorsunuz neredeyse bir yıllık maaşı kafama göre verdim ne demek ? Sizi yok saymakEvet kız kardeşim de öyle diyor. Şov peşinde bu adam diyor.
Eşim benim aldığım maaşı para olarak bile görmüyor ki. Alışverişine harca diyor. 1 tane çırağı var, onun maaşını bile benim maaşımdan yüksek veriyor düşünün, hep diyorum çırağa o kadar para verilmez adı üstünde çırak bu. Ben de bu maaşla zaten birikim yapamıyorum. Kendisi iyi kazansa ne olur, yedikten sonra anlamı yok. Bir borca sokucam bu gidişle.Eşiniz 250 bin TL yi size versin o zaman. Aileniz de ölmeden miras dağıtmaya, evlat ayırmaya o kadar meraklılarsa; başlarının çaresine baksınlar.
27 yaşındasınız. Siz neredeyse asgari ücrete çalışırken, eşinizin bol keseden sağa sola para saçmasının affı olamaz. Eşinizin çok parası varsa, geleceğiniz için kenara koyun; ilerleyen günlerde bu eşle elinizde sadece kapınızı çalacak alacaklılar olma ihtimali çok yüksek.