Böyle bir evlilik olur mu?

kardelenler34

Üye
Kayıtlı Üye
28 Haziran 2012
32
0
16
İstanbul
Merhaba arkadaşlar,
4 senelik evliyim. Eşime aşık olarak kısa sürede tanışıp evlendik. Ama şimdi aşkı bırakın sevip sevmediğimden bile emin değilim. Ortada bir çocuk var onun için mantıklı düşünüp sürdürüyorum evliliği , bir yandan da eşim bazen iyi oluyor tamam devam edelim böyle işte diyorum.
Bizim sıkıntımız temelinde eşimin ailesi. Evlenmeden öncesi çok bir görüşmüşlüğümüz zaten olmadı nişanlılık 1 sene sürmedi evlendik. Evlenirken bile abileri işlerimize karıştılar. Düğün günü bile problem çıkardılar bize kin tutmuşlar (ama hani tartışma vs. olmadı zaten, hep arka planda bize karşı önyargı oluşturma şeklinde) ! Bunu evlendikten 1 sene sonra öğrendim.
Ben aşık olarak evlendiğim için herşey yolunda sanıyorum, hani alışma dönemi vs. ama meğer arkamdan neler çeviriyolarmış.
Bir de sürekli mutlumusun diye soruyolardı eşime. Onların yanına yalnız gittiğinde veya başka bir odada sürekli kardeşleri ablası olsun hatta eltilerim bile mutlumusun diye soruyolarmış eşime. Sanki hani mutlu olmaması gerekir gibi !
Neyse o zamanlar ben hani bunları hiç sorun etmemiştim.
Ama sürekli eşime sıkıntı yaptılar. O da bana birgün işte bak onları idare edelim vs. dedi.. Tamam dedim benim yanımda ne güzel... Ama yani ben yıpranıyorum bu sefer da sonuçta yoğun çalışan insanlarız. Onların isteği bitmiyor fitne fesatlarıyla zaten hiç uğraşamıycam !
Eşimin önceliği hep ailesi oldu. Sürekli gider gelir memleketine. Bir ara her hafta sonu gidip geliyordu özel durumlardan dolayı...
Ben bunlara zaten karışma haddime değil !
Eşimin sürekli ailesine öncelik vermesi, onları haksız olduğu zamanları o anda kabul etmesi ama sonrasında tamamen unutması, tartışmalarımızda bana en uca varacak hakaretleri yapması beni eşimden soğuttu!
Eşimle oturup konuşan taraf her zaman ben oluyorum. ÖNcesinde çok uyardım evliliğimiz konusunda. Yine en son konuştuk, bizim için dönüm noktasıydı o, karar aldık devam edelim dedik. Geçen yine konuştuk işte güzelce ama hep ailesi işin içine girdiğinde mutlaka sorun oluyor. Ailesiyle zaten nerdeyse hiç görüşmüyoruz artık.
Biraz da çocuk için devam etmeli bu evlilik deyip devam ettiriyorum sanırım.
Yani artık eşimi kucaklamak bile içimden gelmiyor!
Kötü bir insan değil ama gel-gitleri var onun da...
Dışardan da mutlu bir aileymişiz imajı var.
Bilmiyorum böyle bir evlilik ne kadar devam eder ?
 
Canım zaten ailesiyle fazla görüşmüyormuşsunuz, bırak ne konusurlarsa konuşsunlar
takmamaya çalış. Herkes ektiğini biçer eninde sonuda.

Ama sadece cocuk icin bir evliligi devam ettirmek dogrumu bilmem.
 
Canım zaten ailesiyle fazla görüşmüyormuşsunuz, bırak ne konusurlarsa konuşsunlar
takmamaya çalış. Herkes ektiğini biçer eninde sonuda.

Ama sadece cocuk icin bir evliligi devam ettirmek dogrumu bilmem.

Zaten bırakıyorum her hafta gidiyor rutin hiç şaşmaz !
Mesele bizim aramızda...
Bence o da soğuk bana karşı, ben zaten soğuğum.
Sanki zoraki sürdürüyoruz...

neden mutsuz olması gerekiyormuş eşinizin?
sizinle eşinizin ailesi arasında ne yaşandı?

Anlamadım mutsuz olması gerekiyormuş derken ?
Sürekli saygısızlık yapıyorlar. Huzurumuzu bozuyolar.
 
daha sizi tanımadan,kendilerini ifade edemeden neden böyle ön yargılı olmuşlar,dışarıdan evlenmeye olumsuz bakma meselesimi var eşinin ailesinde?genelde tanımadan yapılan haksızlıklar bu nedenle oluyor çevremde de..Allah akıl fikir vicdan versin,ıslah etsin..siz çekirdek aile olarak başkalarının lafları,davranışlarışlarıyla şekillendirmeyin ilişkilerinizi..siz birarada olduktan sonra geri problemler kapının ardında kalsın..yazık değil mi size,gençliğinize,çocuğunuza,eşinize,evliliğinize hayatınıza..başkalarının yüzünden ezip geçiyorsunuz,yıpratıyorsunuz boşuna..
 

katılıyorum.ailesi ne derse desin,isterse tüm hücrelerine kadar önyargılı olsun bu sizi neden bağlıyor ki?zaten artık görüşmüyormuşsunuz da ,bu sebeplerden eşinize kin beslemeyin.bazı erkekler eş-aile dengesini kuramıyorlar bocalıyorlar bu onların kötü olduğunu göstermez.ortada ciddi bir sebep göremedim.artık onun ailesini kafaya takmayın,düşünmeden edemeseniz bile bir karar alın eşinize o konuda tek bir kelme bile etmeme kararı.zamanla siz de unutursunuz böylelikle yaptıklarını.onlar sizin mutsuz olmanızı istemiş inadına mutlu olun,amaçlarına ulaştırmayın.
 
Madem artık ailesi ile görüşmüyorsunuz ve tek sorun ailesi ise , şu an sorununuzun olmaması gerekmez mi ?

Galiba sadece ailesi ile değil kişisel sorunlarınızda var eşinizle..

Bir de kim ne dedi niye dedi ben haklıyım diye diye hep aynı şeylerden bahsetmek yerine evin dışında kimselere bu kadar kulak asıp eşinizi de kendinizi de bu kadar huzursuz etmeseniz iyi olurmuş..

 

Evet tanımadan böyle birşeyleri vardı. Genelde evlilikleri problem tüm kardeşlerinin.

Başkalarının lafları felan bana geldiği yok arkadaşlar. Başkalarının hareketleri , kardeşleri hakkında tartıştığımızda benden soğuyan da eşimdi başlarda. Ben de zamanla soğudum. Yoksa bana eşim dese ki bak kardeşlerim böyle napalım seni zorlamıyorum hiç birşey için vs. bunu da kendi içinde kabul etse problem zaten yok.
Ama hiç görüşmüyoruz demiyorum. Pek görüşmüyoruz. Bayramda yine hep beraber aynı evin içinde curcuna yaşıycaz ve yine her zamanki sıkıntılar olacak biliyorum. Her sene bu sene inşallah iyi olur diyerek gitmekten sıkıldım !
Görüşmememiz de problem zaten. En ufak bir tartışmada zaten onlarla görüşmüyorsun kestin bilmem ne diye beni suçluyor eşim. Hani bu durumu büyüten eşim. Tabiki burda herşeyi birden size anlatamam. Ben özetle anlatmaya çalıştım derdimi.
Zamanla tartışmalar oluyor ve bana hakaretler de ettiğinden de bahsettim.
Ve de beni ve çocuğumu da ikinci plana atıyor gerektiği zaman. Hadi kendimi geçtim bir şekilde tolero ederim de, çocuğumun ikinci planda kalmasına tahammül edemem!
Benim evlenmeden önce bile evlilikten , ailesinden beklentilerim minimum seviyedeydi nerdeyse çünkü az çok biliyordum çevremdeki, arkadaşlarımın evliliklerinden. Öyle beklenti içinde felan değilim.

Beni ilgilendiren bir şekilde aramız soğudu bu şekilde evlilik gider mi ? Eşimle ikimizin arasındaki ilişkimizden bahsediyorum dikkatinizi çekersem.
 

Yukarda da dediğim gibi tamamen görüşme olmasa, eşim de bundan rahatsız olmasa ne ala !
Ailesi ile başladı sorunlar daha doğrusu hep onlar için tartıştık biz başlarda, başlarda bana hak veriyordu zaten. Ama sonraları hani direk hatalı olduklarını da kabul ediyordu olay anında, sonrasında genel tartışmada beni suçlu buluyor. Yani o kötü. Hani benim yanımda olsa ben de rahatlasam hiç onları umruma takmam devam ederim.
Kim ne dedi olaylarına asla girmedim !
Hele annesi ve babası ile ilgili bir kere bile şikayette bulunmadım ki bir sürü gafları olmuştur bana karşı. Sonuçta değiştiremeyeceğine göre annesini babasını ya da gidip eşime niye böyle dediniz mi diyecek ? O konulara zaten girmem...
Ama büyük hataları olduğunda da söyledim yani hani o da saklanmaz.
Yani kendi görüyor zaten yapılan hataları bir de...
Bir de ben değil eşimin ailesi baskı yapıyor sürekli ona sorun bu.
 
Son düzenleme:
Beni ve çocuğumu ikinci plana atıyor demişsin.
O yüzden,çocuk için evli kalman anlamsız geldi bana...

Eşinin ailesi ile zaten az görüşüyormuşsun.
Bayram yaklaştığı için,strese girmişsin.
Bence bir daha düşün,evliliğini bu sebeple bitirmeye değer mi ?

Eşin elbette ailesiyle görüşmek ister,senin de görüşmeni ister.
Biraz idare etme şansın yok mu ? Anlaşmaya,en azından minimum seviyede ilişki kurmaya çalışsan ?
 

Tercih noktasında onları tercih ediyor ama çocuğu ile ilgilenir diyaloğu iyi. O da benim uğraşlarımla...
Biz zaten onlar olmasaydı hani dış ülkede felan iyi anlaşırdık eşimle diye düşünüyorum !
Ama bazen ilişkiler yıpranıyor artık söylenmeyecek sözler söyleniyor telafisi de zor oluyor.

Ben çok uyardım eşimi bak ilişkimizi yıpratmayalım, sevgimizi tüketmeyelim. Bunlar çözülemeyecek şeyler değil bunları büyütmeyelim diye. Zaten hep bu tarz konuşmaları hala da yapan benim !
Benim eşim aman konuşmayalım , yorulmayalım hep böyle. O ailesinin baskısı altında sürekli. Her hafta istisnasız onlarla görüşmeye gider. Mesela çocuk hasta ya yine de gider. Onu demek istedim; ikinci plana atar demekle.

Bu arada çok güzel tanımlamışsın iyi anlamışsın beni...
Aslında şuanda yaptığm şey senin önerdiğin şey. İşte daha ne kadar gider böyle diye düşünüyorum.
Sanki sahte bir evlilik gibi gidiyor.
 
yani hemen yıkmamakla iyi etmişsin...
ama mutlu olmak çook başka bişey...
bazen mutsuzluk evliliği kurtarma çabasının önüne geçiyor..
ama ben kurtarılmayacak yada düzelmeyecek gibi görmedim evliliğinizi...
hakarete gelince çokk çirkin bişey bu...
zaten uzaklar ve görüşmüyosunuz sanırım...
bırak konuşsunlar..
erkekler geç anlar biraz..
ben eminim hatasını anlayıp senin yanında duracaktır eşinde zamanla...
allah yardım etsin canım..
 

Evet canım sürekli mücadele ediyorum zaten iyi yönlerini görmeye çalışıyorum. Bir de biz sonuçta erken yaşta evlenmedik, ben meslek sahibi olduktan çalıştıktan sonra evlendim. Evliliğin ne demek olduğunu bilecek yaştaydım da yaşamak içinde olmak farklı birşey tabiki.
Ha çok mutlumuyum ya da çok mu mutsuzum. Aslında ikisi de değil. Belki başkası daha çok sorun yapardı şimdiye kadar bitirirdi belki ben direniyorum bu kadar.
Onda da çocuk için yapıyorsun işte yine de sonuç itibariyle. Bir de ben bu dünyayı düşünmüyorum , Allah'a vereceğim hesabı da düşünüyorum.
Ama şu da var hani böyle mutluluk oyunu mu oynuyorum diyorum.
Sevmiyorum sanırım artık eşimi yani alışkanlık...
Sarılmak bile gelmiyor içimden.
Aynı şehirde olduklarımız da var, sürekli görüşüyor onlarla... Aman görüşsün zaten ondan geçtim de...
En ufak bir tartışmada son noktaya vardırıyoruz. Sonra yine ben toparlıyorum. Bu hep böyle mi devam edecek ?
 
Onun ailesiyle artık görüşmesem bunu da böyle direk söylemek değil de, mesela bayramlarda o da gelmesin bizim memlekete, beni de zorlamasın onların memleketine gitmeye zorlamasın!
Böyle bir teklif versem sizce nasıl olur ?
 
bu teklifin ters teper bence. çünkü elalem ne der gelin gelmedi diye söylenirler. eşinin canını yerler.

eşin ailesine karşı biraz pasif. henüz kendi ailesinin eşi ve çocuğu olduğunu anlayamamış durumda.

ona göre aile; anne-baba-kardeşlerden oluşuyor ve eş-çocuk bu aileye katılıyor. kendisi ayrı bir aile kurmuyor.

bir gün senin ne demek istediğini elbette anlayacak dilerim. o gün herşey için geç olmaz.

eşine karşı hissettiğin soğukluk ve evlilik böyle devam eder mi diyorsun ya, eşinde çabalarsa bu soğukluk biter. ama eşin de çaba harcarsa....
 

sürekli toparlamaya çalışmak yoruyor insanı doğal olarak anlıyorum seni...
eşimi sevmiyorum diyebiliyorsan sadece alışkanlık için hayatı zehir etme kendine...
 

Valla o ailenin tek gelini ben değilim. Biri zaten küs hiç konuşmuyor. Biri de geçen senelerin birinde gelmemişti kurban bayramında kendi ailesinin yanına gitti hiç de sorun yapmadı aile bunu... Eşim de bunu benden sakladı, işte ailesi hastaymışmış da ondan oraya gitmişmiş de !! Canı istemedi gelmedi bu kadar basit. İşte bu saklamalara ve ört pas etmelere sinir oluyorum !
Ben anlamış değilim zaten. Benim eşim baskı yapıyor bana...
Ya ben böyle şeyleri ifade etmeyi sevmem ama eşim başlarda itiraf ederdi benimle paylaşırdı bazen:
Seni kıskanıyorlar, işte kariyerlisin, kendinden eminsin, rahatsın, birçok şeyi aşmışsın onların olmayı istedikleri gibisin vs. diye...
Bir de ailem bana ayrı düğün yaptılar, onu bile sorun ettiler...
Aman neyse onlar değil benim derdim artık.
O yüzden yani bunlarla uğraşmak istemiyorum, görüşmeyeyim niye görüşüyorum ki bu fitneci kişilerle !
Özellikle eltilerim:
2 eltimin başından çıkıyor zaten herşey; fişekliyolar kocalarını da...
Hatta 2 eltim gitmiş görümceme işte sen ne düşünüyorsun "kardelenler" hakkkında diye, işte beni çekiştirecekler onu da yanlarına alıp beni dışarı alacaklar heralde . Bu da evliliğimizin ilk yılında oluyor ha hiç tartışmışlığımız yok alıp-veremediğimiz yok benim de zaten hani ortada sıkıntı olduğundan bile haberim yok !!
Neyse bunu bana görümcem kendi anlattı. Görümcem de ben "kardelenleri" çok ama çok seviyorum demiş. Onlar da afedersiniz kuyruklarını kıstırıp geri dönmüşler. Bana anlatılan bu...
Yapılan harekete bakar mısınız ? ben de hiç sorgulamadım ha görümceme deseymişim o zamanlar aaa niye geliyorlar ki neymiş sıkıntıları diye... Benim yapım da böyle işte.. Neyse yani pişman değilim çünkü uğraşsam da suçlu konumuna düşürmeye çalışacaklar beni zaten...
Hatta kin bile duymadım ben. Önemsemedim demekki... Çünkü kin duysam evlililik yürümez yüzyüze bakıyosun vs. diye düşündüm heralde...
Şimdi de bunlar aklıma geliyor mu geliyor artık sonuç itibariyle...
Hani hep iyi niyetli oldum bastırmaya çalıştım ama olmadı...
Şimdi de eşim benden en ufak onlar hakkında tartışma çıksın soğuk davranıyor. Bıktım onun kaprislerinden bu konularda hemen benden soğumasından. Ve de ben de soğudum eşimden.
Bana dokunmasını bile istemiyorum çoğu zaman.
Bilmiyorum ömür böyle nasıl geçecek.

sürekli toparlamaya çalışmak yoruyor insanı doğal olarak anlıyorum seni...
eşimi sevmiyorum diyebiliyorsan sadece alışkanlık için hayatı zehir etme kendine...

İnsan olarak iyi ama bence bana göre gel-gitleri var. Ailesine düşkünlüğü bağlılığı aşırı ve değişmez !
Ben ve çocuğum onlar söz konusu olduğunda her zaman ikinci plan olacam onu da biliyorum.
Bu şekilde git gide de soğuyorum .
Aslında geçenlerde biraz düzelme var gibiydi ama yine konu bayramda gitmeye gelince ben gerildim.. O da gerildi.. Durum böyle..
 
Son düzenleme:

Bu arada tesbitlerin doğru...
Onun ana ailesi anası zaten vefat etti. babası ve kardeşleri.
Zaten bu bayramda da kendi ailesinin yanına gidip gelmeyi düşünüyormuş (farklı şehirlerde ama yine de oraya bir gidecek... neyse...)
O zaman dedim hepten gitsin beni de zorlamasın, kurbanda da ayrı takılalım.

Bir de kedinin çok çabaladığını düşünüyor. Hani onun cephesinden bakarsak !
Çok fedakarlıklar yapıyor aslında kendince...
Ama işin özünde bir yanlışlık, bir sunilik var. Kazara çocuk hastalandı onların yanına gitmese sanki dünya yıkılır ! Bu yanlış işte.
Gitsin görüşsün dertleşsin rahatlasın gelsin problem olan o değil... Bunu böyle Allah'ın emri gibi yapması, gösteriş gibi yapması problem !
Neyse...
Dediğin gibi bir gün belki anlayacak ama inşallah dediğin gibi geç olmaz !!
 

 
Kizlar az once cocukla oynarlarken cocuga vurdu esim. Guya terbiye ogretiyor!
Cocuk sakayla ona vurdu diye.. Annem de ben de sesimizi cikarmadik ama ben cok sinirlendim. Hepimizin psikolojisini bozacak ya!
Cocuk da garibim nasil agliyor. Aglaya aglaya yine babasina gitti biliyor musunuz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…