- Konu Sahibi kardelenler34
- #1
Merhaba arkadaşlar,
4 senelik evliyim. Eşime aşık olarak kısa sürede tanışıp evlendik. Ama şimdi aşkı bırakın sevip sevmediğimden bile emin değilim. Ortada bir çocuk var onun için mantıklı düşünüp sürdürüyorum evliliği , bir yandan da eşim bazen iyi oluyor tamam devam edelim böyle işte diyorum.
Bizim sıkıntımız temelinde eşimin ailesi. Evlenmeden öncesi çok bir görüşmüşlüğümüz zaten olmadı nişanlılık 1 sene sürmedi evlendik. Evlenirken bile abileri işlerimize karıştılar. Düğün günü bile problem çıkardılar bize kin tutmuşlar (ama hani tartışma vs. olmadı zaten, hep arka planda bize karşı önyargı oluşturma şeklinde) ! Bunu evlendikten 1 sene sonra öğrendim.
Ben aşık olarak evlendiğim için herşey yolunda sanıyorum, hani alışma dönemi vs. ama meğer arkamdan neler çeviriyolarmış.
Bir de sürekli mutlumusun diye soruyolardı eşime. Onların yanına yalnız gittiğinde veya başka bir odada sürekli kardeşleri ablası olsun hatta eltilerim bile mutlumusun diye soruyolarmış eşime. Sanki hani mutlu olmaması gerekir gibi !
Neyse o zamanlar ben hani bunları hiç sorun etmemiştim.
Ama sürekli eşime sıkıntı yaptılar. O da bana birgün işte bak onları idare edelim vs. dedi.. Tamam dedim benim yanımda ne güzel... Ama yani ben yıpranıyorum bu sefer da sonuçta yoğun çalışan insanlarız. Onların isteği bitmiyor fitne fesatlarıyla zaten hiç uğraşamıycam !
Eşimin önceliği hep ailesi oldu. Sürekli gider gelir memleketine. Bir ara her hafta sonu gidip geliyordu özel durumlardan dolayı...
Ben bunlara zaten karışma haddime değil !
Eşimin sürekli ailesine öncelik vermesi, onları haksız olduğu zamanları o anda kabul etmesi ama sonrasında tamamen unutması, tartışmalarımızda bana en uca varacak hakaretleri yapması beni eşimden soğuttu!
Eşimle oturup konuşan taraf her zaman ben oluyorum. ÖNcesinde çok uyardım evliliğimiz konusunda. Yine en son konuştuk, bizim için dönüm noktasıydı o, karar aldık devam edelim dedik. Geçen yine konuştuk işte güzelce ama hep ailesi işin içine girdiğinde mutlaka sorun oluyor. Ailesiyle zaten nerdeyse hiç görüşmüyoruz artık.
Biraz da çocuk için devam etmeli bu evlilik deyip devam ettiriyorum sanırım.
Yani artık eşimi kucaklamak bile içimden gelmiyor!
Kötü bir insan değil ama gel-gitleri var onun da...
Dışardan da mutlu bir aileymişiz imajı var.
Bilmiyorum böyle bir evlilik ne kadar devam eder ?
4 senelik evliyim. Eşime aşık olarak kısa sürede tanışıp evlendik. Ama şimdi aşkı bırakın sevip sevmediğimden bile emin değilim. Ortada bir çocuk var onun için mantıklı düşünüp sürdürüyorum evliliği , bir yandan da eşim bazen iyi oluyor tamam devam edelim böyle işte diyorum.
Bizim sıkıntımız temelinde eşimin ailesi. Evlenmeden öncesi çok bir görüşmüşlüğümüz zaten olmadı nişanlılık 1 sene sürmedi evlendik. Evlenirken bile abileri işlerimize karıştılar. Düğün günü bile problem çıkardılar bize kin tutmuşlar (ama hani tartışma vs. olmadı zaten, hep arka planda bize karşı önyargı oluşturma şeklinde) ! Bunu evlendikten 1 sene sonra öğrendim.
Ben aşık olarak evlendiğim için herşey yolunda sanıyorum, hani alışma dönemi vs. ama meğer arkamdan neler çeviriyolarmış.
Bir de sürekli mutlumusun diye soruyolardı eşime. Onların yanına yalnız gittiğinde veya başka bir odada sürekli kardeşleri ablası olsun hatta eltilerim bile mutlumusun diye soruyolarmış eşime. Sanki hani mutlu olmaması gerekir gibi !
Neyse o zamanlar ben hani bunları hiç sorun etmemiştim.
Ama sürekli eşime sıkıntı yaptılar. O da bana birgün işte bak onları idare edelim vs. dedi.. Tamam dedim benim yanımda ne güzel... Ama yani ben yıpranıyorum bu sefer da sonuçta yoğun çalışan insanlarız. Onların isteği bitmiyor fitne fesatlarıyla zaten hiç uğraşamıycam !
Eşimin önceliği hep ailesi oldu. Sürekli gider gelir memleketine. Bir ara her hafta sonu gidip geliyordu özel durumlardan dolayı...
Ben bunlara zaten karışma haddime değil !
Eşimin sürekli ailesine öncelik vermesi, onları haksız olduğu zamanları o anda kabul etmesi ama sonrasında tamamen unutması, tartışmalarımızda bana en uca varacak hakaretleri yapması beni eşimden soğuttu!
Eşimle oturup konuşan taraf her zaman ben oluyorum. ÖNcesinde çok uyardım evliliğimiz konusunda. Yine en son konuştuk, bizim için dönüm noktasıydı o, karar aldık devam edelim dedik. Geçen yine konuştuk işte güzelce ama hep ailesi işin içine girdiğinde mutlaka sorun oluyor. Ailesiyle zaten nerdeyse hiç görüşmüyoruz artık.
Biraz da çocuk için devam etmeli bu evlilik deyip devam ettiriyorum sanırım.
Yani artık eşimi kucaklamak bile içimden gelmiyor!
Kötü bir insan değil ama gel-gitleri var onun da...
Dışardan da mutlu bir aileymişiz imajı var.
Bilmiyorum böyle bir evlilik ne kadar devam eder ?