Boşanmış bir anne olarak cok secici olmamak mi yoksa sevmeden olmaz demekmi dogru sizce? Korkularim var.

vesikaliyarim .!.:

Evlenip mutlu olmanız, bu adamla bir ütopya zaten..Görümce adayı şimdiden beyin yıkamış zaten anne olamaz diye, o da gelip sana
söylemiş...
Daha fazla zaman kaybetmeyin bu adamla der

Genişletmek için tıkla...

Dasmeer .!.:

Kişiliğini sevdim diyorsun da kişiliği berbat bunun
Tuhaf tuhaf hareketleri var
Bunla evlenmek için hiç mantıklı sebebin yok cunki adamda mantik yok.
Sen bir evlilik geçirmissin bir kız çocuğun var daha farklı mentalitede düşünmen lazım.
Yok hiç gözüm tutmadı bu adami.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Herkese iyi akşamlar. Umarim yargilamadan okursunuz. Aslında çokta yargılanacak bi durum değil artik günümüzde heleki pandemi varken internetten tanışmak dahada normal kabul edilebilir belki fakat yinede önyargı ile bakilan bi durum, hatta bir baskasinda duysam ben bile on yargili daha bi temkinli olmak gerekir diye sacma bulabilirdim. Neyse şöyleki yaşım 39.

6 sene once bosandim. Bir kizim var 10 yaşında. Kimseyi hayatıma almadım hem korkularimdan yada icime sinen biri çıkmadığından dolayi. Bundan 8 ay önce biri ile tanistim nette. Forum gibi bi yerdi. Derken sohbet ilerledi. Benden cok etkilendiği belliydi. Olgun kültürlü yani hic bir negatif hissim oluşmadı. Neyse gel zaman git zaman ilişkiye dönüştü. Ailesi biliyordu. Hatta denk geldi bir iki kez görüntülü konuştuk kisada olsa. O hic evlenmemiş cocugu yok. Tanistiktan kisa sure sonra isyeri kapaninca işsiz kaldi. Hayalimdeki yada tipinmiydi diye sorarsaniz degildi ama zamanla gozume gonlume hoş gelmeye basladi. Ailesinin acik goruslu oldugunu ve benim bosanmis bir anne olmami sorun etmeyeceklerini soylemisti. Oylede oldu. Aramizda 5 yas vardi, ben büyüğüm ondan. Tek sorun olarak benim anne olamayacak yasta oldugumu soylemis ablasi ama görüşünü söyleyince eski erkek arkadaşım konu kapanmis. Beni cok seviyor biliyorum bende seviyorum ama beni cok dusunduren bi durum var. Oda kiskancligi. Birde daha yuzyuze gelemedik. O Ankara da ben İstanbul da. İlk baslarda ben hemen istemedim sonra da maddi sorunlardan dolayi gelemedi. Ama artik gelecektik yine kiskancligindan dolayi ayrildik. Ama biliyorum ben istesem yine barisiriz. Fakat Bana fazla geliyor bu kadar kiskanclik. Ilk etapta bir anneyim. Kiskaninca hafiftende olsa kontrolsuzce kelimeler kullanıyor. Nasil onun bu huyuna ragmen devam edebilirim. Tabiiki daha yuz yüze gelip ne bileyim bi soz nisan evresi olacak daha cok taniyacagiz birbirimizi ama buradaki duzenimi bozup bir iki sonra bosanip gelirsem diye korkuyorum.

Asil aklımı karıştıran şu: ondan tamamen vazgeçersem ömrüm ne zamana kadar yalniz gececek. Ya yarin birgun cocuklu boşanmış biri ile evlenip baska yonden sorun yasarsam. Bende çocukluyum cocuk sorun degil elbette ama kotu örneklerini duydum etrafimda. Birde eski esi vs derdi olurmuki hayatımda. Bu arada yasim 39 ama cok daha genc gosterdigimi guzel oldugumu soylerler. Fakat onemli olan bunlar degil
Insanin karsisina iyi biri cikarmi heleki boşanmış bir anneye on yargi ile bakan bir toplulukta? Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden sagolun. Biraz karisik oldu kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Bastan oyle degildi. Insanda sonradan bir hatasi olunca belki bjr daha olmaz diyor. Sonra devami geldi

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Herkese iyi akşamlar. Umarim yargilamadan okursunuz. Aslında çokta yargılanacak bi durum değil artik günümüzde heleki pandemi varken internetten tanışmak dahada normal kabul edilebilir belki fakat yinede önyargı ile bakilan bi durum, hatta bir baskasinda duysam ben bile on yargili daha bi temkinli olmak gerekir diye sacma bulabilirdim. Neyse şöyleki yaşım 39.

6 sene once bosandim. Bir kizim var 10 yaşında. Kimseyi hayatıma almadım hem korkularimdan yada icime sinen biri çıkmadığından dolayi. Bundan 8 ay önce biri ile tanistim nette. Forum gibi bi yerdi. Derken sohbet ilerledi. Benden cok etkilendiği belliydi. Olgun kültürlü yani hic bir negatif hissim oluşmadı. Neyse gel zaman git zaman ilişkiye dönüştü. Ailesi biliyordu. Hatta denk geldi bir iki kez görüntülü konuştuk kisada olsa. O hic evlenmemiş cocugu yok. Tanistiktan kisa sure sonra isyeri kapaninca işsiz kaldi. Hayalimdeki yada tipinmiydi diye sorarsaniz degildi ama zamanla gozume gonlume hoş gelmeye basladi. Ailesinin acik goruslu oldugunu ve benim bosanmis bir anne olmami sorun etmeyeceklerini soylemisti. Oylede oldu. Aramizda 5 yas vardi, ben büyüğüm ondan. Tek sorun olarak benim anne olamayacak yasta oldugumu soylemis ablasi ama görüşünü söyleyince eski erkek arkadaşım konu kapanmis. Beni cok seviyor biliyorum bende seviyorum ama beni cok dusunduren bi durum var. Oda kiskancligi. Birde daha yuzyuze gelemedik. O Ankara da ben İstanbul da. İlk baslarda ben hemen istemedim sonra da maddi sorunlardan dolayi gelemedi. Ama artik gelecektik yine kiskancligindan dolayi ayrildik. Ama biliyorum ben istesem yine barisiriz. Fakat Bana fazla geliyor bu kadar kiskanclik. Ilk etapta bir anneyim. Kiskaninca hafiftende olsa kontrolsuzce kelimeler kullanıyor. Nasil onun bu huyuna ragmen devam edebilirim. Tabiiki daha yuz yüze gelip ne bileyim bi soz nisan evresi olacak daha cok taniyacagiz birbirimizi ama buradaki duzenimi bozup bir iki sonra bosanip gelirsem diye korkuyorum.

Asil aklımı karıştıran şu: ondan tamamen vazgeçersem ömrüm ne zamana kadar yalniz gececek. Ya yarin birgun cocuklu boşanmış biri ile evlenip baska yonden sorun yasarsam. Bende çocukluyum cocuk sorun degil elbette ama kotu örneklerini duydum etrafimda. Birde eski esi vs derdi olurmuki hayatımda. Bu arada yasim 39 ama cok daha genc gosterdigimi guzel oldugumu soylerler. Fakat onemli olan bunlar degil
Insanin karsisina iyi biri cikarmi heleki boşanmış bir anneye on yargi ile bakan bir toplulukta? Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden sagolun. Biraz karisik oldu kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Cok haklisin. Ben zaten sevgili tabirini kullanmazdim biraz o ilişkimiz oldugunu empoze ettirmeye calisti beni. Bende oyle kabul etmis oldum. Yani aslinda zeki bir kadinim inanın sadece bu konuda korkularim beni yönlendirdi biraz sanirim. Ailesi ile görüşme spontane gelisti. Onlar odasinin önünden gecinve oda onlara çevirdi tlf nu. Onlarda geldi koltuga oturup bur iki dk merhabalastik gibi oldu. Görüşme olduktan sonra belirli bi zamandan sonra Nisan soz olabilirdi gidisata gore hemen demedim zatrm. Neyse sacma sapan bi sey yaşadım hic yasarim demezdim.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Allah razi olsun hepimizin kardesim
Belki sizin kadar temkinli olmak daha iyi kardesim kesin oylede sanirim benim etrafimda kimsenin olmayisida beni iyi biri gibisinden cesaretlendirdi ama sonradan anladım zor bir insan. Kizim var kiskancligin beni korkutuyor da dedim ama bi sekilde cok net bi sekilde ikna rtti bir seferlik ti vs diye ama korktuğum gibi bir seferde kalmadi. İnsallah hersey gönlünüz ce olsjn sizinde en hayirli sekilde.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Teşekkür ederim. Aynen yazdığınız gibi. O duygularla dolu zihnim. İş durumuna gelince evet bende isterim sabit guvenilir bir isi olsun ama iste bu zamanda cok issiz kalanda oldugu için normal kabul ettim bu durumu. Fakat dediginiz gibi ki aslında inanın hic anlatmadım kiskancligini. Resmen onu aldattigimi dusunuyor bir kaç saat fazla uyumusum diye. Hatta makyajlisin (nadir makyaj yaparim) diye bile sana güvenmiyorum deyip yuzume kapatti tlf nu. Böyle oluncada aslında asla dusunulecwk bi tarafi yok sadece benim korkularim var. Cunku bu hayatta kizimdan baska kimsem yok.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Herkese iyi akşamlar. Umarim yargilamadan okursunuz. Aslında çokta yargılanacak bi durum değil artik günümüzde heleki pandemi varken internetten tanışmak dahada normal kabul edilebilir belki fakat yinede önyargı ile bakilan bi durum, hatta bir baskasinda duysam ben bile on yargili daha bi temkinli olmak gerekir diye sacma bulabilirdim. Neyse şöyleki yaşım 39.

6 sene once bosandim. Bir kizim var 10 yaşında. Kimseyi hayatıma almadım hem korkularimdan yada icime sinen biri çıkmadığından dolayi. Bundan 8 ay önce biri ile tanistim nette. Forum gibi bi yerdi. Derken sohbet ilerledi. Benden cok etkilendiği belliydi. Olgun kültürlü yani hic bir negatif hissim oluşmadı. Neyse gel zaman git zaman ilişkiye dönüştü. Ailesi biliyordu. Hatta denk geldi bir iki kez görüntülü konuştuk kisada olsa. O hic evlenmemiş cocugu yok. Tanistiktan kisa sure sonra isyeri kapaninca işsiz kaldi. Hayalimdeki yada tipinmiydi diye sorarsaniz degildi ama zamanla gozume gonlume hoş gelmeye basladi. Ailesinin acik goruslu oldugunu ve benim bosanmis bir anne olmami sorun etmeyeceklerini soylemisti. Oylede oldu. Aramizda 5 yas vardi, ben büyüğüm ondan. Tek sorun olarak benim anne olamayacak yasta oldugumu soylemis ablasi ama görüşünü söyleyince eski erkek arkadaşım konu kapanmis. Beni cok seviyor biliyorum bende seviyorum ama beni cok dusunduren bi durum var. Oda kiskancligi. Birde daha yuzyuze gelemedik. O Ankara da ben İstanbul da. İlk baslarda ben hemen istemedim sonra da maddi sorunlardan dolayi gelemedi. Ama artik gelecektik yine kiskancligindan dolayi ayrildik. Ama biliyorum ben istesem yine barisiriz. Fakat Bana fazla geliyor bu kadar kiskanclik. Ilk etapta bir anneyim. Kiskaninca hafiftende olsa kontrolsuzce kelimeler kullanıyor. Nasil onun bu huyuna ragmen devam edebilirim. Tabiiki daha yuz yüze gelip ne bileyim bi soz nisan evresi olacak daha cok taniyacagiz birbirimizi ama buradaki duzenimi bozup bir iki sonra bosanip gelirsem diye korkuyorum.

Asil aklımı karıştıran şu: ondan tamamen vazgeçersem ömrüm ne zamana kadar yalniz gececek. Ya yarin birgun cocuklu boşanmış biri ile evlenip baska yonden sorun yasarsam. Bende çocukluyum cocuk sorun degil elbette ama kotu örneklerini duydum etrafimda. Birde eski esi vs derdi olurmuki hayatımda. Bu arada yasim 39 ama cok daha genc gosterdigimi guzel oldugumu soylerler. Fakat onemli olan bunlar degil
Insanin karsisina iyi biri cikarmi heleki boşanmış bir anneye on yargi ile bakan bir toplulukta? Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden sagolun. Biraz karisik oldu kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Teşekkür ederim. Aynen yazdığınız gibi. O duygularla dolu zihnim. İş durumuna gelince evet bende isterim sabit guvenilir bir isi olsun ama iste bu zamanda cok issiz kalanda oldugu için normal kabul ettim bu durumu. Fakat dediginiz gibi ki aslında inanın hic anlatmadım kiskancligini. Resmen onu aldattigimi dusunuyor bir kaç saat fazla uyumusum diye. Hatta makyajlisin (nadir makyaj yaparim) diye bile sana güvenmiyorum deyip yuzume kapatti tlf nu. Böyle oluncada aslında asla dusunulecwk bi tarafi yok sadece benim korkularim var. Cunku bu hayatta kizimdan baska kimsem yok.

Genişletmek için tıkla...

havva1980 .!.:

Herkese iyi akşamlar. Umarim yargilamadan okursunuz. Aslında çokta yargılanacak bi durum değil artik günümüzde heleki pandemi varken internetten tanışmak dahada normal kabul edilebilir belki fakat yinede önyargı ile bakilan bi durum, hatta bir baskasinda duysam ben bile on yargili daha bi temkinli olmak gerekir diye sacma bulabilirdim. Neyse şöyleki yaşım 39.

6 sene once bosandim. Bir kizim var 10 yaşında. Kimseyi hayatıma almadım hem korkularimdan yada icime sinen biri çıkmadığından dolayi. Bundan 8 ay önce biri ile tanistim nette. Forum gibi bi yerdi. Derken sohbet ilerledi. Benden cok etkilendiği belliydi. Olgun kültürlü yani hic bir negatif hissim oluşmadı. Neyse gel zaman git zaman ilişkiye dönüştü. Ailesi biliyordu. Hatta denk geldi bir iki kez görüntülü konuştuk kisada olsa. O hic evlenmemiş cocugu yok. Tanistiktan kisa sure sonra isyeri kapaninca işsiz kaldi. Hayalimdeki yada tipinmiydi diye sorarsaniz degildi ama zamanla gozume gonlume hoş gelmeye basladi. Ailesinin acik goruslu oldugunu ve benim bosanmis bir anne olmami sorun etmeyeceklerini soylemisti. Oylede oldu. Aramizda 5 yas vardi, ben büyüğüm ondan. Tek sorun olarak benim anne olamayacak yasta oldugumu soylemis ablasi ama görüşünü söyleyince eski erkek arkadaşım konu kapanmis. Beni cok seviyor biliyorum bende seviyorum ama beni cok dusunduren bi durum var. Oda kiskancligi. Birde daha yuzyuze gelemedik. O Ankara da ben İstanbul da. İlk baslarda ben hemen istemedim sonra da maddi sorunlardan dolayi gelemedi. Ama artik gelecektik yine kiskancligindan dolayi ayrildik. Ama biliyorum ben istesem yine barisiriz. Fakat Bana fazla geliyor bu kadar kiskanclik. Ilk etapta bir anneyim. Kiskaninca hafiftende olsa kontrolsuzce kelimeler kullanıyor. Nasil onun bu huyuna ragmen devam edebilirim. Tabiiki daha yuz yüze gelip ne bileyim bi soz nisan evresi olacak daha cok taniyacagiz birbirimizi ama buradaki duzenimi bozup bir iki sonra bosanip gelirsem diye korkuyorum.

Asil aklımı karıştıran şu: ondan tamamen vazgeçersem ömrüm ne zamana kadar yalniz gececek. Ya yarin birgun cocuklu boşanmış biri ile evlenip baska yonden sorun yasarsam. Bende çocukluyum cocuk sorun degil elbette ama kotu örneklerini duydum etrafimda. Birde eski esi vs derdi olurmuki hayatımda. Bu arada yasim 39 ama cok daha genc gosterdigimi guzel oldugumu soylerler. Fakat onemli olan bunlar degil
Insanin karsisina iyi biri cikarmi heleki boşanmış bir anneye on yargi ile bakan bir toplulukta? Sizce ne yapmalıyım? Şimdiden sagolun. Biraz karisik oldu kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...