Boşanmış 2 tane erkek çocuğu olan bir erkekle kafamda çok soru işaretleri var. Deneyimli olanlar lütfen fikrinize ihtiyacım var.

hayır için evlilik mi? inanın kötü düşünsem zaten bu halde olmazdım. tamamen iyi niyetim ve sevdiğim için evlenmek istiyordum. ama olmayacak evlilik bunu karşı tarafa da ilettim.

İyi niyetini çakal çocuklu adamlara kullanacağına hayır kurumlarına harca daha güzel olur 😇

Sevindim senin adına inşallah kararından dönmezsin geri.

Hem ex eşini düşün bula bula 2 çocuklu adam bulmuş anca derdi gıyabında.

Kendi dengini bulursun inşallah ( kendi dengin çocuksuz biri)
 
hayır için evlilik mi? inanın kötü düşünsem zaten bu halde olmazdım. tamamen iyi niyetim ve sevdiğim için evlenmek istiyordum. ama olmayacak evlilik bunu karşı tarafa da ilettim.
18 senelik evliyim. Size şunun garantisini veriyorum; huzur ve saygı yoksa aşk sevgi de yoktur. Bu evlilik için olmaması gereken her şey var ama siz görmüyorsunuz. Benim de çocuklarım var ve bazen ne kural dinliyorlar ne izan. Siz bu çocuklara bardağını kaldır bile diyemezsiniz. Birinde babaları bir şey demez ama ikincide alırsınız ağzınızın payını. Kimse çocuğu laf işitsin istemez, kendi kızar ama başkası kızınca tırnaklarını çıkarır.

Evinizde düzen tertip istemez misiniz? Ergen dediğin tembel pasaklı ve saygısız bir dönemden geçiyor, kaldırabilecek misiniz? Mık deseniz üvey annesiniz. Ayrıca anneleri belirttiğiniz gibiyse size huzur verir mi? Vermemiş ki ağır hastalanmışsınız. Annelerini istedikleri kadar kötülesinler ergene asla güvenmeyin. Çok kolay yalan söylüyorlar, üstelik arkadaş çağındalar. Arkadaş ortamı kötüyse bile size dokunur zararı. Özgür serbest kalmak hesap vermemek istiyorlar. Ben kendi çocuklarıma zor dayandım sabrım tükenme noktasına geldi. Biz atlattık sayılır ergenliği ama saçlarım beyazladı 5-10 yaş yaşlandım. Sonuçta kendi ailem kendi çocuğum, değdi sabrıma. Ama yemin ediyorum başkasının çocuğu olsa yapamazdım.

Eski eşle ilgili madem kanıtlar var, hakikaten kötü bir kadın-anne, peki size maddi manevi rahat verir mi bu kadın? Çocukları anneme veririm annem bakar diyen adamdan zaten koşarak kaçın. Öyleleri en kötüsü. Son olarak herkesi kurtaramayız. Orası sıcak eliniz yanar diyoruz, inanmayın elleyin ve yansın eliniz.

Ek: Evlenmekten vazgeçmişsiniz. Sizin adınıza sevindim. Ben 31 yaşında evlendim ve 33 yaşında anne oldum. Hem de evlenme planım hayalim yokken. Umarım siz de sevdiğiniz sevildiğiniz biriyle karşılaşırsınız.
 
Ben 32 yaşında boşanmış çocuğu olmayan bir kadınım. Önceden çok çocuk sahibi olmak istiyordum fakat artık çocuk istememeye karar verdim. Biyolojik yaşımda geçiyor zaten. Yaklaşık 1.5 senedir beraber olduğum adam sürekli evlilik konusunu açarak aramızda huzursuzluk çıkmaya başladı. Önceki eşinden 2 tane erkek çocuğu var. Biri 11 biri 12 yaşında. Annelerini istemiyorlar ve velayet davası devam ediyor. 2 tane pedagog raporu babaya velayeti verme hususunda. 1.5 yıldır çektiğim ızdıraplar, bitmek bilmeyen stresli dönemler yüzünden sürekli hastalanıyorum. Evlenmeli miyim evlenmemelimiyim kararsızım. Eski eşi çok problemli bir kadın. Çocuklarını döven ve hakkında açılan birsürü dava dosyaları var.
Evlenmeyin.
Eski eşle uğraşacaksınız sürekli ve de 2 tane ergen erkek çocuğu olacak yanınızda.
Ben olsam evlenmezdim ki ćocuklari seven biriyim yapı olarak ama o yaşlar inanın hiç kolay değil. Benim 2 çocuğum var,oğlum 6 kızım 12 yaşında kendi çocuklarımla zorlanıyorum. Kızım ergenlik halinde sürekli inatlaşma çabasında,ak dediğimize b.k diyor. Alttan almaya,idare etmeye çalışmaktan kendimi sıka sıka kemiklerim ağrıyor artık. Sakin kalıyorum,kırmıyorum,incitmiyorum,anlamaya çalışıyor empati ile yaklaşıyorum ama çok yorucu inanın.
Oğlum zaten hareketli,kendi dursa cenesi durmuyor bu ara,her türlü yoruyor,yıpratıyor ki erkek çocukları daha zor bence karakterleri gereği.
Bunları bir kenara koyup birde masraf kısmından bahsetmek isterim ki bu da can alıcı bir nokta. Çocuk sürekli büyüyen bir varlık, haliyle bizim gibi eskiyene kadar giyemiyor aldıklarımızı,bedeni küçülüyor, sürekli, ayakkabı,giysi alıyorsunuz. Okulda masrafları oluyor. Ek bir sosyal aktivite yapıyorlarsa onun ek bir maliyeti oluyor. Atıyorum voleybol,ne bileyim futbol vs. Ben kendimden çok çocuklara harcıyorum açıkçası para. Kızımın voleybol kursu(öncesinde baleye gidiyordu bu masraf kalemi senelerdir var hayatımızda kısacası)oğlumu da basketbol yada futbola göndereceğim kışın. Masrafınız inanın cok olacak belki ucu ucuna yetireceksiniz maaşları çocuklara. Eski eşe nafaka veriyorsa birde o olacak. Zor yani bence yaşınız genç kendinize uygun birini bulun.
 
bulmak için çaba sarf etmiyorum. evet aşktan sevgiden. bunların hiç mi önemi yok?
belki ilk evliliğinizde sizin kıymetinizi bilen birine denk gelmediniz, mutlu olamadınız ve çokça yıprandınız. Şuan görüştüğünüz kişi belki de size sizin istediğiniz gibi muamele ediyor, sizi mutlu ve değerli hissettiriyor. Bu hayat sizin, neticede siz karar vereceksiniz, neler yaşadınız ne kadar üzüldünüz biz bilemeyiz. Ancak özellikle evlilikte aşk ve sevgi, saygı / sorumluluk paylaşımı / güven / anlayış kavramlarından daha az yer işgal ediyor. Saygının veya anlayışın olmadığı bir ilişkide deliler gibi sevseniz de o ilişki bir noktadan sizi tüketiyor ve beklentiler hüsranla sonuçlanıyor.
 
öncelikle teşekkür ederim fikirleriniz için. söylediklerim nasıl çelişiyor anlayamadım. çocukları döven bir annenin mahkemesi devam ediyor, (delilller, videolar, ses kayıtları, çocukların ifadeleri herşey var) sizce türkiye de kanun var mı? bile bile hala çocuklar annesinde. üstelik çocuklar asla annelerini istemiyorlar. anlattığınız gibi bir model ne yazık ki annesi. hastalandığında bile çocukları hastaneye götürmüyor, çocukları bir silah olarak kullanıp babanız götürsün banane diyip başından atıyor.
Size ne. Niye dert arıyorsunuz cidden anlamıyorum
 
Ben 32 yaşında boşanmış çocuğu olmayan bir kadınım. Önceden çok çocuk sahibi olmak istiyordum fakat artık çocuk istememeye karar verdim. Biyolojik yaşımda geçiyor zaten. Yaklaşık 1.5 senedir beraber olduğum adam sürekli evlilik konusunu açarak aramızda huzursuzluk çıkmaya başladı. Önceki eşinden 2 tane erkek çocuğu var. Biri 11 biri 12 yaşında. Annelerini istemiyorlar ve velayet davası devam ediyor. 2 tane pedagog raporu babaya velayeti verme hususunda. 1.5 yıldır çektiğim ızdıraplar, bitmek bilmeyen stresli dönemler yüzünden sürekli hastalanıyorum. Evlenmeli miyim evlenmemelimiyim kararsızım. Eski eşi çok problemli bir kadın. Çocuklarını döven ve hakkında açılan birsürü dava dosyaları var.
Bir bucuk yıldır ne gıbı bı ızdırap veriyor bu adam size?
 
Bunca sayfa sizi kendinize getirmek için uğraştı. İnşallah verdiğiniz karardan caymazsınız. Ve İnşallah Bir kaç sene sonra sizi hak eden insanla evlenir mutluluk haberini burada paylaşırsınız...
 
Ben 32 yaşında boşanmış çocuğu olmayan bir kadınım. Önceden çok çocuk sahibi olmak istiyordum fakat artık çocuk istememeye karar verdim. Biyolojik yaşımda geçiyor zaten. Yaklaşık 1.5 senedir beraber olduğum adam sürekli evlilik konusunu açarak aramızda huzursuzluk çıkmaya başladı. Önceki eşinden 2 tane erkek çocuğu var. Biri 11 biri 12 yaşında. Annelerini istemiyorlar ve velayet davası devam ediyor. 2 tane pedagog raporu babaya velayeti verme hususunda. 1.5 yıldır çektiğim ızdıraplar, bitmek bilmeyen stresli dönemler yüzünden sürekli hastalanıyorum. Evlenmeli miyim evlenmemelimiyim kararsızım. Eski eşi çok problemli bir kadın. Çocuklarını döven ve hakkında açılan birsürü dava dosyaları var.
Evlenirsen başını yakarsın, ne işin var 2 cocuklu adamla , asla anlaşılmayacaksın bu ilişkide, devam etmen büyük hata ...
 
bir okulda müdür yardımcısı, ben ise yüksek lisans yapmış özel sektör de müdür yardımcısıyım. Çocukların bakıma ihtiyacı yok. İnanın hayretler içerisinde çocukları izliyorum. Çorba vs. bile yapabiliyorlar :) Hayatımdaki erkek de keza öyle elinden her iş geliyor. Üzüntüden kansere yakalandım ama bunu da atlatacağım inşallah.
ironi gibi bir şeydir dicem ama değil sanırım, geçmiş olsun öncelikle. Yani üzüntüden hasta olacak kadar değerli bir erkek ya da ilişki yoktur dünya üstünde ya bence.. 🙄 değer mi yani sırf bu bile sizi ilişki hakkında ipucu veriyor.
Asıl söylemek istediğim.. eş adayınızın çocuk sahibi olması, sizin yaşım geçiyor endişeniz (37 yaşında bekar bir kadın olarak le anlam veremiyorum).. yani psikoloji de vardır ya, mantığa bürümem mi? Ben zaten istemiyorum moduna bu yüzden mi girdiniz. Gencecik kadınsınız; karşı taraftan sağlıklı bir ikişki istemek lüks mü oldu ya? Lütfen kıymetinizi bilin ❣️
 
bakın eş durumunu geçtim, ortada çocuklarını döven bir anne ve darp raporlarıyla üzerine açılmış davalar var. evi veriyorsa versin, umurum da değil. kadın beni öğrendikten sonra iyice hırsından deliye döndü. mesaj atmalar vs. bende onu şikayet ettim hatta 3 gün tazyik hapsi aldı kendisi.

Bakın yanlış bir ilişki içindesiniz
Forumda beni tanıyanlar vardır, iki çocuklu bir adamla evlendim ve her zaman ne kadar mutlu olduğumu söylerim
Lakin bu mutluluğu sağlayan eşimin dirayetidir. Eski eş cidden sorunlu bir kadın, eşime, ailesine ve çocuklarına olmadık rezillikler yaşatmış, bu rezillikler davalarla kanıtlanmış çok uzun çetrefilli dosyalar oluşmuş zamanında. Birlikte olmaya başladığımız günden bu güne dek asla eski eşle muhatap olmadım, telefon numaramı bile bilmez, benim oturduğum semtten bile geçemez öyle net bir duruşu vardı eşimin her zaman.
Çocukların velayeti ondaydı sınırlı zamanlarda bizde oldular, zaten şimdi velayet konusu kalmadı biri 26 diğeri 20 yaşına geldi ancak annelerinde olmaları sorumluluklar açısından çok değişiklik yaratmadı, çalışan bir kadın değil yıllarca eşimle çalışıp nafaka+tüm masrafları ödedik ve yaşayacakları evi çocukların üstüne olmak kaydıyla verdik. Çocuklar orada olduğu için kadının da tüm ihtiyaçları karşılandı. Zaman geçti şimdi çocuklar çalışıyor ama yine bize ait sorumluluklar var kız evlenmeyi düşünüyor keza oğlan da öyle kendince ciddi bir ilişkisi var biz bu çocuklara hayatlarını kurarken yardımcı olmak zorundayız. Çocuklu insanla evlilik kolay iş değil eşimin beni el üstünde tutmasına rağmen zorluklar yaşadık, fedakarlıklar yaptık. Anneleri zor bir kadın bugün bile bizde yaşama yolunu açık tutuyoruz her zaman istedikleri an evimize dahil olabilirler.
Ben bu sorunların haricinde çok sevgi dolu bir evlilik yaşadım eşimle, asla kırılmadım, üzülmedim, bana karşı hep çok hassas oldu, ben ne istediysem o oldu. Çocuk yapmamayı tercih ettim bunu evlenmeden önce konuşmuştuk çok istemesine rağmen ona da razı oldu. Çevremizdeki herkes bu evliliğe inanamadı ama benden çok eşim gayret etmiştir, bir çok sorunu bana yansıtmamıştır bile. Bende her zaman çocuklarına hassas davrandım, okudular ayaklarının üzerine bastılar ama hep elim üstlerindedir. Sizde ki durumda daha evlenmeden yıpranmışsınız, adam dirayetli değil kendisi çocuk gibi zaten. Böyle bir evlilik yapacak erkeğin x2 erkek olması lazım bunu unutmayın. Hastaymışsınız çok geçmiş olsun kendinizle ilgilenin bu evlilik size göre değil yolunuza bakın
 
Ben 32 yaşında boşanmış çocuğu olmayan bir kadınım. Önceki eşinden 2 tane erkek çocuğu var. Biri 11 biri 12 yaşında. Annelerini istemiyorlar ve velayet davası devam ediyor. 2 tane pedagog raporu babaya velayeti verme hususunda. 1.5 yıldır çektiğim ızdıraplar, bitmek bilmeyen stresli dönemler yüzünden sürekli hastalanıyorum.
32 yaşında gencecik bir kadın olarak size bunları yaşatan bir ilişkide kalmaya devam etme motivasyonunuz nedir ?
neden size iyi gelmeyen biriyle devam ediyorsunuz mesela ?
belli ki siz o çocukları istemiyorsunuz
adamın 2 çocuğu olduğunu adamı tanıdığınız anda biliyordunuz zaten
en başından böyle biriyle ilişkiye başlamakla hata etmişsiniz
neden hala bu hataya devam ediyorsunuz ? nedir bu adamın özelliği de vazgeçemiyorsunuz ?
çok seviyorum ayrılamıyorum diyorsanız o zaman sevgili olarak devam edin evlenmeyi düşünmeyin
evlenmediğiniz sürece çocuklarla alakalı durumlar sizi ilgilendirmiyor zaten
 
aşırı manipüle ediyor beni. ''sen sürekli kötü düşünüyorsun, olumlu taraflarından bak, mutlu bir hayatımız olacak, mutluluğu elinin tersiyle itiyorsun'' gibi cümleler.
Kanmayın o halde.Sizce mantıklı mı? Mantıklı bulsanız zaten evlilik bu kadar kafanızı karıştırmazdı.
Baştan yanlış bir ilişki çocukları büyük iki erkek çocuğu üstelik,bence hiç oluru yok.
Çocukların ergenliğe girmesine gerek yok,bir süre sonra devamlı aynı evde yaşayacağınız için kavga, gürültü isyanlara tanık olursunuz,kötü bile olsa anneleri var çocukların biraz büyüyünce iletişim kurup arttırmak isteyebilirler,ergenlik zaten facia olacak.Belki giyiminizden hafif ses yükseltmenize bile tepki gösterilecek.Şartlar eşit değil,çocuk bakmak ve sabretmek çok zor.İnsan kendi çocuğuna zor dayanıyor bazen,babası ilgilenir deme lüksünüz olmayacak evlenince hiç öyle beklentiniz olmasın.
Ev işi,yemek çocukların kıyafeti, ihtiyaçları vs.derken tüm hayatınızı onlara göre yaşayacaksınız.Baş başa bir yere gitmeyi zaten unutun.Böyle bir evlilik yapmak istiyor musunuz?
 
bulmak için çaba sarf etmiyorum. evet aşktan sevgiden. bunların hiç mi önemi yok?
Bu adam sizi sevmiyor ki, güçlü duruşunuz, zor zamanlarda yanında oluşunuz hoşuna gidiyor kendisi genç kız gibi sizi engelliyor,trip atıyor egosunu okşuyor,isterse iletişimi koparıyor, isterse çağırıyor nasıl olsa koşa koşa gelen bir kadın var.Bu aşk değil toksit, yıpratıcı bir ilişki evlenince odalara kapanır küser,tüm iş sizin üstünüze kalır nasıl olsa "eşek olana semer vuran çok olur".
 
yokluk dediğiniz nedir tam olarak? evliliğe meraklı olsaydım zaten boşanır boşanmaz evlenirdim veya da şuan sevdiğim adamla evlenirdim koşa koşa.
Size dökülen dillere yazık! Yahu herkes seferber olmuş burada sen hala mık mık.. yahu git evlen kafaya koymuşsun zaten derdin ne ? Hala meşgul etme insanları..yaşa ve gör kanser oldum stresten diyorsun canının kiymeti yok kara toprak seni paklayacak bu gidişle ve bu senin seçimin..
 
Sizi üzüp kanser eden neydi bunu bir yazar mısınız? Birkaç kez sorulmuş ?
Çocuklu adamın en sevdiği kadın çocuk istemeyen kadındır bu arada.Her konuda onun menfaatlerine hitap ediyorsunuz niye üzüldünuz madem ?
 
Size ne. Niye dert arıyorsunuz cidden anlamıyorum

Sizi üzüp kanser eden neydi bunu bir yazar mısınız? Birkaç kez sorulmuş ?
yaşadığım onca olay sıkıntı, stres, üzüntü. detaylı olarak buraya nasıl yazayım inan bilemiyorum. çoğu dertlerine ortak oldum. ailesine, kendisine ve çocuklarına. üstüme vazife olmayan bile şeyleri sırtıma yük edip halletmeye çalıştım. ama işin sonunda karışmasaydın, yapmasaydın cümlesini duydum.
 
X