Boşanmalı mıyım bilmiyorum.

meryemse

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Nisan 2024
18
3
Merhaba kızlar. Yıllarca burada yazılan yazıları okudum hep bende mi yazsam bir faydası olur mu diye düşündüm durdum ve en sonunda kendimi burada buldum. Benim 5 yıldır sürekli mutsuz giden bir evliliğim var. İçki sigara alkol aldatma yok ama anlayış uyum da yok. Eşim çift karakterli gibi hissediyorum. Bazen çok sevgi dolu gelir sarılır öper güler ama bazen ise öfke nefret hırs kapatıyor gözünü. Şimdilik çocuğum yok oda ayrı bir konu zaten olup olmaması meselesi eşimde çok istemiyor neyse. İlk evlendigimiz andan itibaren hep eşimin ailesi tarafından sorunlara maruz kaldık ilk 2-3 yılımız eşimin ailesinin bize açtığı sorunlarla gecti. Bu süreçte çok kırıldım yıprandım eşimin hakkını yiyemem destek olduğu ailesine karşı geldiği zamanlar oldu. Şimdi ailesiyle olan sorunları aşmaya başladık eşimin sorunlari başladı. Durduk yere benim ailemle kardeşimle arasında hiçbir şey yokken onlara öfke doluyor yok ailede haksızlık yapılıyor vs. Zamaninda benim boş bogazligimdan biriktirdiği şeyleri toplayarak sana üzülüyorum ailen sana haksızlık yapıyor kardeşine farklı davranıyorlar ona farklı imkanlar sunuluyor bu haksızlık diye diye inanın beni mahvetti. Psikolojik yerle bir. Bu sorunu asamiyorum. Hayır ailemden para bekliyor sanırım ama onun ailesi bize ne yaptı ki. Kendi ailesinin desteği olmuş olsa da benim ailem birşey yapmasa yine hak verirdim ama hak veremiyorum da. İkimizde memuruz çok şükür ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Boşanma fikri giderek daha da aklıma yerleşmeye başladı ama nasıl olur çevreye ne derim nasıl yaparım pişman olur muyum diyip duruyorum. Aramızda cinsel muhabbet de yok artık çok sevgi gösterse iyi olsak bile ayda bir belki evlilikten çok ev arkadaşı gibiyiz. Eşim giderek çok cimrilesip herşeyin hesabını kitabını yapmaya başladı. Sürekli para hesaplıyor kendine bile para harcamaya kıyamıyor. Sadece anne babasına gelince harcamayı seviyor. Yani böyle böyle anlatılacak o kadar çok şey var ki aile terapisti ne gitme kararı aldık işe yarar mı bilmiyorum sertleşmeye çok ihtiyacım var kimseye anlatamıyorum boşanmak istiyorum ama emin değilim bana fikir verir misiniz
 
Cinsellik yoksa bitmiştir. Seninki bağlılık olmuş . Arkadaşın ile de evde yaşayabilirsin ... Hiç düşünme boşa gitsin
 
Merhaba kızlar. Yıllarca burada yazılan yazıları okudum hep bende mi yazsam bir faydası olur mu diye düşündüm durdum ve en sonunda kendimi burada buldum. Benim 5 yıldır sürekli mutsuz giden bir evliliğim var. İçki sigara alkol aldatma yok ama anlayış uyum da yok. Eşim çift karakterli gibi hissediyorum. Bazen çok sevgi dolu gelir sarılır öper güler ama bazen ise öfke nefret hırs kapatıyor gözünü. Şimdilik çocuğum yok oda ayrı bir konu zaten olup olmaması meselesi eşimde çok istemiyor neyse. İlk evlendigimiz andan itibaren hep eşimin ailesi tarafından sorunlara maruz kaldık ilk 2-3 yılımız eşimin ailesinin bize açtığı sorunlarla gecti. Bu süreçte çok kırıldım yıprandım eşimin hakkını yiyemem destek olduğu ailesine karşı geldiği zamanlar oldu. Şimdi ailesiyle olan sorunları aşmaya başladık eşimin sorunlari başladı. Durduk yere benim ailemle kardeşimle arasında hiçbir şey yokken onlara öfke doluyor yok ailede haksızlık yapılıyor vs. Zamaninda benim boş bogazligimdan biriktirdiği şeyleri toplayarak sana üzülüyorum ailen sana haksızlık yapıyor kardeşine farklı davranıyorlar ona farklı imkanlar sunuluyor bu haksızlık diye diye inanın beni mahvetti. Psikolojik yerle bir. Bu sorunu asamiyorum. Hayır ailemden para bekliyor sanırım ama onun ailesi bize ne yaptı ki. Kendi ailesinin desteği olmuş olsa da benim ailem birşey yapmasa yine hak verirdim ama hak veremiyorum da. İkimizde memuruz çok şükür ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Boşanma fikri giderek daha da aklıma yerleşmeye başladı ama nasıl olur çevreye ne derim nasıl yaparım pişman olur muyum diyip duruyorum. Aramızda cinsel muhabbet de yok artık çok sevgi gösterse iyi olsak bile ayda bir belki evlilikten çok ev arkadaşı gibiyiz. Eşim giderek çok cimrilesip herşeyin hesabını kitabını yapmaya başladı. Sürekli para hesaplıyor kendine bile para harcamaya kıyamıyor. Sadece anne babasına gelince harcamayı seviyor. Yani böyle böyle anlatılacak o kadar çok şey var ki aile terapisti ne gitme kararı aldık işe yarar mı bilmiyorum sertleşmeye çok ihtiyacım var kimseye anlatamıyorum boşanmak istiyorum ama emin değilim bana fikir verir misiniz
Kaç kurtar kendini, bebek de yokmuş ne çekiyorsun kahrını. Ömrün bir daha mı gelecek. Uyumlu olacağın biri ile mutlu olmak varken ne eziyet ediyorsun kendine... 5 sene vereceğinizi alacağınızı yaşamışsınız daha ödün vermeye vefa borcu hissetmeye gerek yok... ailesine karşı benim yanımda durdu diyorsunuz da onun ailesi yüzünden bu süreci yaşadınız o olmasa zaten yaşamazdınız borçlu olacak bir şey yok

Memursunuz aklınız başınızda iyi kötü çevreniz vardır. Elalemin çenesi bitmez. Elalem için de yaşanmaz. Evinizin dışındaki gereksiz insan kitlesinin ne diyeceği niye bu kadar önemli olsun. Onlar sizin ne eziyet çektiğinizi nerden bilsin, ağzı olan konuşur. Boşansan da konuşur boşanmasan da takma milleti.. Sen istemiyorsan olay bitmiştir. Kendi kendini mahkum ediyorsun kafanda esir gibi öyle alışkanlık olmuş seninki

Hiç bir aile evlenip yuva kurmuş çocuğuna para verme mecburiyetinde değil. Ev geçindiremeyecek insanlar evlenmesin bir zahmet. Ailelerin elinde vardır içinden gelir verir orası ayrı.. yok sana vermiyor ona veriyor hayırdır kimin parasının hesabını yapıyor baban kazanıyor baban harcar kocana da mı hesap verecek yok öyle bir dünya.. Adam ölse Allah korusun miras kalacak diye sevinecek heralde tövbe tövbe ben kızarım bana böyle bir şey söylense sen gene iyi duruyorsun
 
Son düzenleme:
Merhaba kızlar. Yıllarca burada yazılan yazıları okudum hep bende mi yazsam bir faydası olur mu diye düşündüm durdum ve en sonunda kendimi burada buldum. Benim 5 yıldır sürekli mutsuz giden bir evliliğim var. İçki sigara alkol aldatma yok ama anlayış uyum da yok. Eşim çift karakterli gibi hissediyorum. Bazen çok sevgi dolu gelir sarılır öper güler ama bazen ise öfke nefret hırs kapatıyor gözünü. Şimdilik çocuğum yok oda ayrı bir konu zaten olup olmaması meselesi eşimde çok istemiyor neyse. İlk evlendigimiz andan itibaren hep eşimin ailesi tarafından sorunlara maruz kaldık ilk 2-3 yılımız eşimin ailesinin bize açtığı sorunlarla gecti. Bu süreçte çok kırıldım yıprandım eşimin hakkını yiyemem destek olduğu ailesine karşı geldiği zamanlar oldu. Şimdi ailesiyle olan sorunları aşmaya başladık eşimin sorunlari başladı. Durduk yere benim ailemle kardeşimle arasında hiçbir şey yokken onlara öfke doluyor yok ailede haksızlık yapılıyor vs. Zamaninda benim boş bogazligimdan biriktirdiği şeyleri toplayarak sana üzülüyorum ailen sana haksızlık yapıyor kardeşine farklı davranıyorlar ona farklı imkanlar sunuluyor bu haksızlık diye diye inanın beni mahvetti. Psikolojik yerle bir. Bu sorunu asamiyorum. Hayır ailemden para bekliyor sanırım ama onun ailesi bize ne yaptı ki. Kendi ailesinin desteği olmuş olsa da benim ailem birşey yapmasa yine hak verirdim ama hak veremiyorum da. İkimizde memuruz çok şükür ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Boşanma fikri giderek daha da aklıma yerleşmeye başladı ama nasıl olur çevreye ne derim nasıl yaparım pişman olur muyum diyip duruyorum. Aramızda cinsel muhabbet de yok artık çok sevgi gösterse iyi olsak bile ayda bir belki evlilikten çok ev arkadaşı gibiyiz. Eşim giderek çok cimrilesip herşeyin hesabını kitabını yapmaya başladı. Sürekli para hesaplıyor kendine bile para harcamaya kıyamıyor. Sadece anne babasına gelince harcamayı seviyor. Yani böyle böyle anlatılacak o kadar çok şey var ki aile terapisti ne gitme kararı aldık işe yarar mı bilmiyorum sertleşmeye çok ihtiyacım var kimseye anlatamıyorum boşanmak istiyorum ama emin değilim bana fikir verir misiniz
Ek olarak hayat arkadaşım diye dertleşirken güvenip anlattığınız olayları öküz ölüp ortaklık bitince işine gelmeyince başınıza kalkacaksa ben ne anladım bu işten.. sohbet yok, güvenip dertleşmek yol, cinsel hayat yok, babamın parasının hesabını yapacak, elalem için devam mı etsem, onun tarafından çile çekmişsiniz cicim ayları yalan olmuş, şimdi de kaos seviyor haralde ailesinin eksikliğini gideriyor kendisi çıkarıyor, size para harcamıyor ama evin rızkını rızanız olmadan ailesine veriyor, hiç elle tutulur bir yan yok. Neyini seviyorsunuz bence tamamen alışkanlık ile sevdiğinizi düşünüyorsunuz. Ya da gerçekten sevilmediğiniz için daha önce bunun sevgi vs olduğunu sanıyorsunuz... terapiye o gitmese bile siz gitseniz tek başına muhtemelen gözünüz açılır bence
 
Ek olarak hayat arkadaşım diye dertleşirken güvenip anlattığınız olayları öküz ölüp ortaklık bitince işine gelmeyince başınıza kalkacaksa ben ne anladım bu işten.. sohbet yok, güvenip dertleşmek yol, cinsel hayat yok, babamın parasının hesabını yapacak, elalem için devam mı etsem, onun tarafından çile çekmişsiniz cicim ayları yalan olmuş, şimdi de kaos seviyor haralde ailesinin eksikliğini gideriyor kendisi çıkarıyor, size para harcamıyor ama evin rızkını rızanız olmadan ailesine veriyor, hiç elle tutulur bir yan yok. Neyini seviyorsunuz bence tamamen alışkanlık ile sevdiğinizi düşünüyorsunuz. Ya da gerçekten sevilmediğiniz için daha önce bunun sevgi vs olduğunu sanıyorsunuz... terapiye o gitmese bile siz gitseniz tek başına muhtemelen gözünüz açılır bence
İşin kotu tarafı artık sevip sevmedigimi de bilmiyorum beni bu evlilikte tutan şey ne cevaplayamiyorum 32 yaşındayım herseye geç kaldım sanki
 
Teşekkürler yorumlarınız için zor bir süreç psikolojik destek iyi gelecek sanırım
Ben 32 yaşında anne oldum, hiç bir şey için geç değil. Hayatın ne zaman hangi güzelliği getireceğini biz bilemeyiz. Ömür bu bir sonraki nefesimiz garanti değil. O yüzden dolu dolu yaşamak varken niye vazgeçmek isteyelim ki🌸
 
Merhaba kızlar. Yıllarca burada yazılan yazıları okudum hep bende mi yazsam bir faydası olur mu diye düşündüm durdum ve en sonunda kendimi burada buldum. Benim 5 yıldır sürekli mutsuz giden bir evliliğim var. İçki sigara alkol aldatma yok ama anlayış uyum da yok. Eşim çift karakterli gibi hissediyorum. Bazen çok sevgi dolu gelir sarılır öper güler ama bazen ise öfke nefret hırs kapatıyor gözünü. Şimdilik çocuğum yok oda ayrı bir konu zaten olup olmaması meselesi eşimde çok istemiyor neyse. İlk evlendigimiz andan itibaren hep eşimin ailesi tarafından sorunlara maruz kaldık ilk 2-3 yılımız eşimin ailesinin bize açtığı sorunlarla gecti. Bu süreçte çok kırıldım yıprandım eşimin hakkını yiyemem destek olduğu ailesine karşı geldiği zamanlar oldu. Şimdi ailesiyle olan sorunları aşmaya başladık eşimin sorunlari başladı. Durduk yere benim ailemle kardeşimle arasında hiçbir şey yokken onlara öfke doluyor yok ailede haksızlık yapılıyor vs. Zamaninda benim boş bogazligimdan biriktirdiği şeyleri toplayarak sana üzülüyorum ailen sana haksızlık yapıyor kardeşine farklı davranıyorlar ona farklı imkanlar sunuluyor bu haksızlık diye diye inanın beni mahvetti. Psikolojik yerle bir. Bu sorunu asamiyorum. Hayır ailemden para bekliyor sanırım ama onun ailesi bize ne yaptı ki. Kendi ailesinin desteği olmuş olsa da benim ailem birşey yapmasa yine hak verirdim ama hak veremiyorum da. İkimizde memuruz çok şükür ayaklarım üzerinde durabiliyorum. Boşanma fikri giderek daha da aklıma yerleşmeye başladı ama nasıl olur çevreye ne derim nasıl yaparım pişman olur muyum diyip duruyorum. Aramızda cinsel muhabbet de yok artık çok sevgi gösterse iyi olsak bile ayda bir belki evlilikten çok ev arkadaşı gibiyiz. Eşim giderek çok cimrilesip herşeyin hesabını kitabını yapmaya başladı. Sürekli para hesaplıyor kendine bile para harcamaya kıyamıyor. Sadece anne babasına gelince harcamayı seviyor. Yani böyle böyle anlatılacak o kadar çok şey var ki aile terapisti ne gitme kararı aldık işe yarar mı bilmiyorum sertleşmeye çok ihtiyacım var kimseye anlatamıyorum boşanmak istiyorum ama emin değilim bana fikir verir misiniz
 
Aynı yastayız, benzer dertlerimiz var . Aynı sürede evliymisiz . Bir kızım var . Boşanmak üzereyim. Hersey çok zor . Çocuğun yokken bosan .. 2.bir şansın olsun
 
X