Ama benim cinsel isteğim var. Fakat eşimi arzulayamıyorum. Evet cinsellik yasanmadıgı içinde hormonlar dengesizleşiyor erilleşiyor kadın stres oluyor. Fakat ilişkimde önceliğim cinsellik yaşayamamak değil duygusal destek olunmaması. Ben ilişki dısında bir seye üzülmüş ağlarken yanıma gelmemesi sakinleştirmemesi. Bilgisayara bakmaya devam etmesi gibi gibi davranısları var.
Alışkanlıktan, konfor alanından çıkmak kolay olmuyor. Eşinizi özleyeceğinizden değil de düzeniniz değişecek diye kaygılanıyorsunuzdur aslında. Arada az biraz aşk sevgi olsa bu denli dokunmaktan kaçmak istemezsiniz insan sinirden delirse bile bir sarılası geliyor içinden çünkü.
Ayrilinca Türkiye’ye donmeniz zorunlu mu? Vize/oturum durumunuz nedir?
Evet Türkiye ye dönmek isterim. Zaten bulundugum ülkede de mutlu değilim. Evlilik vizesiyle kalıyorum suan. 2 köpek 4 kedimiz var. Köpeklerim yaşlı sayılır biri kalp hastası. Onları bindiremem uçaga maalesef. Kediler de 12 saat ucak yolculuguna dayanır mı bilemiyorum. Cok arada kaldım bu durumda.
Hiç sarılmak için gelmiyor. Eskiden kanım kaynardı sarılırdım öperdim sıkardım. O halde bu hale geldiğime inanamıyorum ve cok üzülüyorum.Eşimde benim gibi temas göstermezdi sevgisini böyle göstermezdi. Belki de ondan karsılık göremedim ve gittikçe teması da kestim duygusal destek de göremeyince zor zamanımda.
evliliği zaten gözden çıkarmışssın sadece taşınmanın detayları kalmış senin için.
Hayvanını arkanda bırakıp gitme düşüncesi insanı çok üzüyor. O kısma takılmakta ben haklı buldum kendisiniYani cano bu evliliği sürdürmek için tek motivasyonun lojistiğin zor olmasıysa ortada pek bir evlilik yok demektir
Hayvanını arkanda bırakıp gitme düşüncesi insanı çok üzüyor. O kısma takılmakta ben haklı buldum kendisini
Yok pişman olmaktan, özlemekten, yanılmaktan da korkuyorum. Ve elimde cocugum gibi büyüyen köpeklerime ben yokken bir sey olırsa diye de düşünüyorum. Kafamda bir sürü şey var. Sadece ayrılırsam şöyle mi yaparım diye düşündüğüö zamanlar da oldu. Bu yüzden sordugunuz soruya rahatca cevap verdim. Çünkü ben coktan o soruyu kendime sormustum.Eşimle sürekli ilişkimiz evliliğimiz hakkında konuşasım var daraldıkca ona acmak istiyırum tekrar tekrar konuları ama yapmıyorum. Üzerine gitmek istemiyorum cok kez anlattım konustuk hep sorular sordum zaten.Yani cano bu evliliği sürdürmek için tek motivasyonun lojistiğin zor olmasıysa ortada pek bir evlilik yok demektir
Evet zor olur, haklısınız. Kediler her şekilde ilaç desteğiyle ve de titiz hazırlıklarla uzun yolculuklarla başa çıkabiliyor ama 4 tane de zor gerçekten. Her şey gönlünüzce olur insallah.
Bilmiyorum ne yapacagım. Bu kadar hayvanı da onun sorumluluguna bırakamam bu da vicdanıma ters.Arkamda da bırakamıyorum hiç birini. Resmen cocuklu evlilik gibi sanırım bu. Bu ülkede kalmaya da devam etmek istemem acıkcası ayrılırsam. Çünkü aşıro bunaldım buradada. Asla bana göre yer değil. Ait hissetmiyorum kendimi.
Zaten sevgiliyken birlikte sahiplenmiştik ikimiz bakıyorduk köpeklere türkiyedeyken. Tasınınca yurt dısına da getirdik köpekleri. Kedileri buradan kurtardık sahiplendik. Kendisi biliyor kedi köpek bakmayı. Sanırım son bir damlanın taşmasını bekliyorum patlamak için. Tam ucundayum çünkü. Zamana bırakıyorum sözde ama tükenerek
