Hayatta tecrübe edinmeden önce bu tarz konuları okuduğumda "yok artık" derdim fakat sizin gibiler öyle çok ki...
Burada hep savurunum "her anne olan kutsal değildir" "anneliğime laf edemezsin" boş bir laftır. O kadar güzel bir örneksiniz ki..
Adam sizden boşandığı için (diğerleri öylesineydi, eskorttu, bu kez ciddi ilişkisi olmuş) babaanneye çocuk atıyorsunuz.
Hem adam sevgilisiyle (kusura bakmayın siz seçerek açık ilişkiyi kabul etmişsiniz, asla "metres" demem) "çocuklarla kalsın, ceza kesilsin yeni gelen kadın da bedel ödesin" hem de siz 30 yaşında daha gençken aynı adamın yaptığı gibi hayatınızı kurun, gezin tozun sevgili yapın. Adamdan intikam alın, gözüne sokun. Bir taşla iki kuş.
Çocuklar kim ki ayak bağı?
Ben size güzel bir cümle de sunayım: "Ne var o da babası? Elin adamına bırakmıyorum."
Aynen kardeşim, senin de kadın olmaya, sevgili yapmaya, gezmeye tozmaya, hayatını yaşamaya hakkın var. Kocandan intikam almak için çocuklarını harca. Adam elden gittikten sonra çocukların bir önemi kalmıyor, ben bunu o kadar çok gördüm ki.
En yüksek sesle annelik naraları atanlar adamın geri dönmeyeceğini görünce çocuğa zerre acımıyor. Çocuk meta, çocuk obje. Şu an çöpte olan proje çünkü.
Benden sana hayat tavsiyesi, çocuklarını zerre düşünüyorsan bırakma. En ufak bir sevgin varsa bırakma. Kocanla sevgilisi senin çocuklarını zerre umursayacak mı zannediyorsun? Sırf çocuksuz kendine yeni adamı rahat bulursun diye, sana ayak bağı olmasınlar diye vazgeçme.
Boşanıp çocuğunu babaya atıp giden kadını özür dilerim ama en fazla ya cinsel amaçlı kullanırlar ya birilerine önerirler bu toplumda. Hiçbir düzgün erkek ve ailesi seni kendine eş diye almaz, bu hayallere hiç kapılma. Birilerinin oyuncağı olur, yıllar sonra psikolojin bozuk, kafan gitmiş çocuklara dadanıp onları da mahvedersin.
İlla kendine yeni erkek istiyorsan, o iki çocuğun sorumluluğunu al, 40 yaşına geldiğinde de senin şartlarını kabul eden, uyumlu olduğun bir adamla mutlu olursun. En azından boşanmış, doğru düzgün hayat yaşayan bir anne olursun, insanlar sana saygı duyar.
Keşke annelikten ve babalıktan önce bu toplumda psikolojik muayene şart olsa. Her üreyen anne baba olmamalı.