Çok teşekkür ederim vakit ayırıp sorunum üzerine bu kadar düşünüp yazman bana çok Moral verdi. Kriz çözmeyi bırakın, kriz çıkarmasà ben razıyım. Aile olmasına da gerek yok. ( bu arada aile olayı aramızda geçmiyordu bi Problem yoktu. O koz sonuna kadar kullanıldı. Onlar yüzünden ayrılma kararına gidince büyük ablası onları bu konuda suçladı filan. Herkes kendine cekiduzen versin gibi. Susmuslardi ama yeniden de hortlayabilir yaz ayları bi yerlere gitme zamanları karışacak daha çok şey oluyor çünkü. Çok da güvenmiyorum. ) eften puften meseleler bile krize dönüşebiliyor. Mesela ilk yıl 2 dk geç çıkmam çok büyük olay olmuştu. Azıcık telaşlı bi durum varsa sanki dünyayı kurtaricakmis gibi davranıyor. O denli gergin ve hayatı çekilmez yapabiliyor.ilaç kullanmaya başladığından beri biraz daha iyi. Bi çok örnek var ama amacimdan sapmak istemiyorum. Mesele burda ne ailesini ne esimi kötülemek. Çözüm odaklı olmaya çalışıyorum. Her insanın hayatında eksiklikler oluyor neticede. Ama dediğiniz olgunluk hiç yok benimkinde. Yaşadığım çok şey var. Çok olumsuzluk da var. Ama ilerleme vardı , anlamaya başlıyordu birbirimizi en azından ben öyle sanmıştım. Bu nedenle ben bi kalemde hiç bişeyin üzerini cizemeyecegim gibi evliligimi de cizemedim. Ama bu kadar tabiki. Daha fazlası yuzsuzluk.Bir kadını yataktan kovarsan, dokunma bana dersen, adımlarını geri cevirirsen , elbetteki sonucunda o kadın öyle konuşur.
Hatalariniz var evet ama temelini eşi ve saz ekibi kurmuş.
3. Kişilerin yuva bozanlarini Allah nasil biliyorsa öyle yapsın. Ve kriz çözücü olmayan adamlarla evli kadınlara sabır versin Mevlam.
Erkek dediğin olgun olur, kriz çözücü olur, çekirdek ailesine gölge olur. Eğer değilse hayatı böyle çekilmez yapar işte.
Atacağınız adımları atmışsiniz . Bundan sonra amiyane tabirle , kuyrugunuzu dik tutun.
Giderse gitsin, biterse bitsin.
Eğer böyle yapmazsanız sizi daha çok ezecektir. Tekrar beraberlik olsa bile sağlıklı olmaz.
Eğer iyileştirmek istiyorsanız tek sartiniz çok iyi bir terapiste gitmek olsun.
Sakin görünün , değişiklikler yapın kendinizde ve hayatınızda. Bu değişikliği fark etsin. Çalışıyorsanız , kalan zamanınızda mutlaka bir hobi kursuna yazılın. Spor v.s olabilir.
Çok kısa sürede yapmalısınız bunu.
Onu yok saymayin ama umursamaz görünün.
Kendinizi suçlayin elbet, ancak bu suçlama onun hatalarını unutturacak kadar olmasın. Bu yüzden kaybediyorsunuz bence.
O eşinizin tayfasini yok sayın , mutluluğun formülü bu. Onlara giderseniz bile, ne yaparlarsa yapın görmeyin. Susun.
Eşiniz yokken kalmayın. Asla eşinize hiçbir konuda onlardan söz etmeyin.
Görmüyor sandiklarinizi görüyor erkekler. Sadece yorum yapmıyor. Kadın konuşunca üste çıkmak için kavgaya çeviriyor. Konuşmazsan zamanla onlar denge kurmaya başlıyor.
doğrusu bu zaten de bize öylesi denk gelmedi işte...nasıl cesaret ediyor bu insanlar başkalarının evliliğine karışmaya anlamıyorum.çevremdeki kv lerin hepsi aman bişi olurda bizden bilirler korkusuyla üç kere düşünüp bir kere konuşuyolar gelinlerine karşı.veballi işler bu işler ne cesaret aklım almıyor.
Çok teşekkür ederim vakit ayırıp sorunum üzerine bu kadar düşünüp yazman bana çok Moral verdi. Kriz çözmeyi bırakın, kriz çıkarmasà ben razıyım. Aile olmasına da gerek yok. ( bu arada aile olayı aramızda geçmiyordu bi Problem yoktu. O koz sonuna kadar kullanıldı. Onlar yüzünden ayrılma kararına gidince büyük ablası onları bu konuda suçladı filan. Herkes kendine cekiduzen versin gibi. Susmuslardi ama yeniden de hortlayabilir yaz ayları bi yerlere gitme zamanları karışacak daha çok şey oluyor çünkü. Çok da güvenmiyorum. ) eften puften meseleler bile krize dönüşebiliyor. Mesela ilk yıl 2 dk geç çıkmam çok büyük olay olmuştu. Azıcık telaşlı bi durum varsa sanki dünyayı kurtaricakmis gibi davranıyor. O denli gergin ve hayatı çekilmez yapabiliyor.ilaç kullanmaya başladığından beri biraz daha iyi. Bi çok örnek var ama amacimdan sapmak istemiyorum. Mesele burda ne ailesini ne esimi kötülemek. Çözüm odaklı olmaya çalışıyorum. Her insanın hayatında eksiklikler oluyor neticede. Ama dediğiniz olgunluk hiç yok benimkinde. Yaşadığım çok şey var. Çok olumsuzluk da var. Ama ilerleme vardı , anlamaya başlıyordu birbirimizi en azından ben öyle sanmıştım. Bu nedenle ben bi kalemde hiç bişeyin üzerini cizemeyecegim gibi evliligimi de cizemedim. Ama bu kadar tabiki. Daha fazlası yuzsuzluk.
Ama nasıl davranmaliyim tam olarak da bilemiyorum. Ne yapmak istiyosan yap mi demeliyim. Hiç bişey dememeli miyim. Tavirsiz mi olmalıyım , bunu nasıl başarırm
Çok doğru ve cok gerçekçi düşünceleriniz. Benim önceleri zaman zaman boşanma konusunu açmam hep bu nedenleydı. Hayata bakışımiz farklı, planlarımiz... Zaman zaman istedim ama suan çok doğru bi zaman değil. Ama ille de olacaksa engellemek gibi bi niyetim olamaz. Bakalım zaman ne gösterecek.Konusamiyorsaniz yazin; önce guzel huylarindan söz edin. Sonra güzel gunlerinizden, sonra kirginliklarinizdan çok detaya girmeden.
Elinizden geldiğini yapmaya calistiginizi, fakat hala ilerleme olmuyorsa artık ayrilmaniz gerektiğini söyleyin ( buna gerçekten hazırsanız )
Hayat geçiyor. Inanın ufacık iyilesmeler yetmeyecek size ileride. Yaşlanıyoruz. Hayat arkadaşımız gerçekten değilse eşiniz daha da zorlasacaktir ilerisi.
Çok düşünün. Evet yuva yıkmak elbette çok zor ancak hayata bir defa geliyoruz. Heba etmemek.lazım.
Ya ben de bu kafayi anlamiyorum.
"Adam misin erkek misin" tavri hos olmamis, erkekleri cok yaralar, diyenler acaba konu sahibi hanim kardesimize yapilan psikolojik baskiyi neden gormuyorlar?
Valla ben bile burdan "bir hanim kadar nazlanmis, bir cocuk kadar inatlasmis" diye gorebiliyorum.
Bu kadar buyutecek ne var?
O adimlarinizi gormezden gelecek kadar ne yasatmis olabilirsiniz ki?
Zannettiginiz kadar suclu degilsiniz bence.
Bizde de ben biraz inatci, gururlu, uzatan tarafim.
Gercekten cok iticiymisim.
Ama sunu bilin ki siz okkali bir rest cekerseniz esiniz kendini -sizi seviyorsa- toplayacaktir.
"Ben naaptim, beni bir çeken o vardi, onu da kaybettim" diye dusunebilmesi icin notr kalin.
Ne tripli ne dusunceli
Ne kus ne barisik
Tamamen sifir durun.
Dusunmesi ve kaybetme korkusu yasamasi icin zaman verin.
Inancliysaniz bol bol dua edin, iciniz rahatlasin.
Hakkinizda hayirlisi.
Çok dua ettim ibadet filan da ettim kandil dolayısıyla da. Bi denk getirip lafını soktu; düzeltmek için yapıyosan yapma zamanında yapmadın , dedi.
Sana çok çok teşekkür ederim. Psikolojik baskıyı gördüğün için. Kesinlikle beni bu mahvediyor. Yaşamayanin çok anlayabileceği bişey değil. Bu yüzden çok kizamiyorum bu yorumu yapanlara. Sadece onların adına seviniyorum, böyle durumlardan bihaberler evlerinde küçük problemlerden soğuk rüzgarlar esmiyor diye.
Malesef evlilikten bahsediyor. Bazen ben de öyle düşünüyorum zaten huysuz bu aşikar da, zalim de galiba. Bu beni uzuyor. Çok sagolun.Duzeltmek derken evliliginizi kastetmiyor sanirim di mi?
Cunku bu resmen dunya etrafimda donuyor sanrisinin disavurumu olur ki korkunc bi durum.
Adam surekli surekli eskileri acarak zaten var olan kendini suclama psikolojinize yeni eksiler ekliyor ve sizi boylece sindiriyor.
Eger bu bir taktikse olayi cozmus bir zalim diye dusunurum.
Ya da karakteri bu maalesef.
Bunu ayirt edebiliyorsaniz birinci durumda bir hainle, ikinci durumda bir huysuzla evlisiniz demektir.
Hakkinizda hayirlisi insallah kardesim ya.
ben seviyorum ama onun beni sevdiğinden emin değilim. siz nasıl böyle düşündünüz merak ettim. tesekkür ederim hayırlısı olsun hakkımızda.Siz birbirinizi seviyorsunuz umarım karşıklıklı hatalarınızı telafi edip bir an önce barışırsınız.
ikinizin de hataları var ama eşinin daha fazla gibi geldi. Eşinize, her şeyi en ince ayrıntısına kadar sakin kafayla konuşmayı teklif edip yeni kararlar alıp evliliğinizi kurtarmaya çalışabilirsiniz.Bence bu evlilik kurtulur fakat kayın valideniz ve bahsettiğiniz görümcenizle aynı yerde yaşıyorsanız uzaklaşma taşınma kararı da alın derim.Allah yardımcınız olsun.
Oturup doğru düzgün neyse derdiniz ortaya döküp konuşun. Baktınız ortak paydada bulamıyorsunuz o zaman bosanirsinizMerhaba arkadaşlar, evliliğimde 2. Yılım yeni doldu. Çok aşık olarak, gözümüz hiçbişeyi görmeyerek 1 yıllık sevgililigin ardından esimle evlendik. Eşim ailenin tek oğlu ve en küçük çocuğu. En başından beri klise olacak ama eşimin annesi ve ortanca ablası beni ıstemediler ve bunu çok belli ettiler. Çok uzatmayacagim özetle her şeye karışarak, huzursuzluk çıkararak ve duygu somuruleriyle, sürekli benimle bi yarış halinde oldukları icin zamanla esimle aramizin açılmasına, yavaş yavaş saygıyı zedelememize neden oldular. Daha önce iki kez önemli noktalarda müdahaleleri ve dolduruslariyla biz ayrılmanın eşiğine geldik. Birinde ben istemedim esimi caydırdim. Diğeri 3-4 ay önceydi onda da eşim ayrılmak istemedi bi şekilde tekrar düzelip devam ettik.
Duzeldigimizde de gayet mutlu olduk. Son ayrılıktan vazgecisimizde yeniden aşık gibiydik diyebilirim. Ne var ki başta bahsettigim bu kayınvalide görümce konularından yeterince yipranmistik. Üzerine olanlar kesinlikle bunların birikimi kanaatindeyim.
Şimdi biz bi gün -ne olduğunu bile tam olarak hatirlayamadigimiz- sudan bi sebepten tartıştık. Kırıcı bişey geçmedi aramızda. Eşimin küsme huyu hep vardı. Küstü yatağa yattı. Başta ben de kızgındim ama sonrasında yemek hazırlayıp onu öperek uyandırdım ama bana soğuk bi şekilde tepki verdi. Belki burada yanlış yaptım. Ben de ona tepki verdim. Neden böyle nazlaniyosun ben adım atiyorum gibilerinden. Ve böyle başladı aramızdaki soğukluk. Zaman geçtikçe yatakta birbirimize değmeye bile (istemeden) tahammül edemez olduk. İlk kez böyle bişey hissettim eşime karşı. Sonra eşim bunu açıkca söyledi de bana dokunma , benim tarafıma çok geçme gibi ( yazarken bi kez daha çok çocukça olduğunu anliyorum) benim bu tahammül edememe durumum kısa sürdü aslında, ama bana böyle dediği için sonraki günlerde ben de hiç yanasmadim. Geceler böyle geçerken üç gece üst üste bak uyarıyorum uykuda bile benim tarafıma geçersen seni uyandırır im. Bana dokunma filan demeye başladı ve artık 3. Gün dayanamadım ve bi kavga ettik. Bu arada yatakta ilk kez bana el kaldırdı, sonra ben de onun bu yaptığına sinirlendim ve ona vurmaya başladım ( biliyorum doğru değil, ama inanın beni o aşamaya getirene kadar çok doldurdu.) Sonra da git bu yataktan artık seninle yatmak filan istemiyorum dedim. Ama o gece yanimda uyudu. Ertesi gun yine bi tartistik ve burda yatmiycaksin git diye cok usteledim. Uzun süre gitmek istemedi. Sonra gitmek zorunda kaldı. Bi daha bu yatağa asla donmiycem de dedi. Ertesi gün pişman olmuştum. Tekrar çağırdım yatağa. Gelmedi. 2-3 gün sonra o inatçı adamdan hiç beklemediğim bişey oldu bi gece ben uyurken sessizce yatağına döndü. Oh bu kadarmış dedim rahatladım. Hiç bişey demedim bununla alakali. İki gece yattı sonra bi konuşma geçtiğinde kendi ayağınla geldin gibi bişey söyledim alaycı bi şekilde konuşuyorduk bu arada. O da rahat olduğu için geldim filan dedi. Sonra yine yatağına gelmedi...
Bunlar olurken ben yemeğini filan hazırlamama rağmen bişeyi bahane ederek yemeği de ayırdı. Çamaşırları da ayrı yıkamaya başladı. Derken benimle aynı odada da oturmamaya başladı.
BiKaç kez böyle nereye kadar dedim. Gah umursamadim düzelir dedim. Nerdeyse soğukluk gireli 1 ay, her şeyini ayırali da 2 hafta olmuştur. Şu ana kadar kendi hatalarimi kabul ederek ve özür dileyerek 5-6 kez de adım attım. Çok inatçı dir. En Son bilgisayarında geçmişine baktım bekar evi diye bi arama yapmış. Emlak sitesiydı. Bir de çıplak kadın fotoğraflarına bakmış. Dışarıdaydı. Aradım bağırdım kızdım. Tabi bana bakmasın dedim baktıkların var. O da senin çenen yüzünden bakmıyorum dedi. Önce inkar etti sonra kabul etti. Ve ne hesap soruyosun ki bizim sonumuz belli, dedi. Sonrasında da cok kararlı görünüyor. Bitti diyor. En Son Kandil'den bi gün önce yapma etme yarın kandil uzatmaya lim dedim. Yine reddetti. Çok üzüldüm çok yıprattim kendimi. Evet sorunlu bi evliligimiz vardı ama duzeliyorduk asiyorduk sorunları. Sanki bahane arıyormuş gibi beni bu kadar kolay harcaması beni mahvediyor. Bu arada gece yaşadığımız kavga sırasında ben ağır konuştum hiç söyleyeceğim ummayacagim şeyler çıktı ağzımdan. Erkek misin, adam mısın gibi. Biliyorum çok ağır. Ama sinir anında çıktı. Kaç kez özür diledim malesef ağladım. Şu anda kararlı görünüyor , benim düzeltmek istemem mi onu böyle güçlü yapıyor bilemiyorum. Blof mu ... Çok kırıcı olmaya başladı davranışları da. Öğretmen olduğumuz için yaz tatili ni bekliycez. Üstelik bu yaz abimin düğünü var. Buna da cok üzülüyorum mutlu günlerinde beni düşünecekler... her şeyi mahvedicem ailemé çok uzulecegim. Daha yazacak çok şey var ama çok uzattım. Paylaşacak kimse yok, sizce artık ne yaparsan yap mi demeliyim. Yoksa alttan alarak zaman ne gösterir mi diyeyim. Artık adım atabilecegimi sanmıyorum gururum çok incindi. Şimdiden zaman ayırdığın iz için teşekkür ederim.
O zaman neden dayanayıp yatağa tekrar geldi. Siz o lafı edince gururu incinmiştir o yüzden bi daha gelmemiştir.ben seviyorum ama onun beni sevdiğinden emin değilim. siz nasıl böyle düşündünüz merak ettim. tesekkür ederim hayırlısı olsun hakkımızda.
Doğru söylüyorsunuz ama ben zaten bu olayı boşanmaya taşımazdim. Alttan almaksa aldım çok kere ama o beni daha çok ezdi . Ben de tepkisiz kalmayı seçtim. Kendisi istiyor boşanmayi, aynı odada bile oturmuyor. Ben ne yapabilirim ki.Evliliğin ilk yılları birbirinizi tanıma yılları.Aileleri araya sokmadan siz alttan alın birkez daha,asla geçmişe dönük konuşma yapmayın erkekleri bastırmak zordur,münakaşaya girersen hep kaybeden taraf olursun.Annesi ve kardeşi sizle yarışıyor olsa bile bundan mutluluk duyun pozitif çıkarımda bulunun demek ki sizi beğeniyorlar falan diye.Akıllı olursan bu evlilik sürer çünkü kocan daha olgun değil sen de sabırlı değilsin.Birbirinizi idare etmelisiniz .Yuvayı dişi kuş yapar unutma
O lafı da bana yine kendisi ettirdi . Ben kısa şekilde anlatmaya çalıştığım için öyle anlaşıldı.O zaman neden dayanayıp yatağa tekrar geldi. Siz o lafı edince gururu incinmiştir o yüzden bi daha gelmemiştir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?