- Konu Sahibi MelinaHanim
- #1
32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.
Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.
Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.
Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.
Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.
Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..
Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.
Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.
Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.
Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.
Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..