Boşanmak doğru karar mı ?

MelinaHanim

Nirvana
Kayıtlı Üye
21 Haziran 2009
9
4
611
İstanbul
32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..
 
Uzaktan babalıgına devam etsin madem, iyi babaysa bunu başarır zaten .

Sizin ömrünüzden bu adama daha fazla feda etmeyin . Çocuğunun ve kendı anasının yanında karısına hakaret eden, dışarı çıkınca eşini sınırlandıran kendı istekleri olsun die sinirlenip burnunuzdan getiren adamdan da çocuğuna sağlıklı bi babalık zannetmiyorum olsun . Büyüyünce belki çocuğunuza da aynı davranışı sergileyebilir
 
32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..
Ailenin veya başka birinin yanında yapılan saygısızlık tekken yapılandan eminim çok daha kötüdür ciddi bi rest çektiniz mi bakalım ne oluyor?
 
nasıl katlanıyorsun? ciddiyim bu sinir bozucu hayata nasıl dayanıyorsun? hiç düşünmüyor musun kendi değerini. ciddiyim ya sen ve senin gibi muamele gören kadınları anlamıyorum. sizin hayatınız bir erkeğe mi ipotekli bacılar? kendi iradeniz, keyfiniz, fikriniz yok mu?

evlenince sizi birbirinize mi yapıştırıyorlar da ayrılamıyorsunuz? saygısız, sevgisiz, huzur bozan bir adam. böyle bir adamla değil evli kalmak, aynı asansörde 5 dakika kalmam ben. insan kendini sevmeli... kendini sev bence.
 
Ailenin veya başka birinin yanında yapılan saygısızlık tekken yapılandan eminim çok daha kötüdür ciddi bi rest çektiniz mi bakalım ne oluyor?
Evi terk etmek gibi büyük bir rest çekmedim dediğim gibi bu kararı almalı mıyımı sorguluyorum ama sakinleştikten sonra açıkça yaptığınız terbiyesizlik olduğunu benden özür dilemesi gerektiğini söyledim o da hadi oradan demekle yetindi ve iletişimi sadece çocuk için kuruyorum çocuğa bak bez getir vs. Onun dışında muhattap olmuyorum
 
32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..
Ben bunları okurken sinirleniyorum kaldıramıyorum. Ama siz bunları bizzat yaşıyorsunuz. Gerçekten iyi bir baba olsa, çocuğunun annesini mutlu ederdi, hakaret etmezdi psikolojik şiddet uygulamaz, iteklemezdi. Üstelik kendi ailesinin yanında yapıyor, öfke kontrolü yok, bu durumu normalleştirmiş çoktan.

Çocuklar mutsuz bir evlilikte olumsuz olarak daha çok etkilenirler. Boşanmanız en doğru karar olacaktır. Ne güzel çalışıyorsunuz maaşınız da iyi.
 
Evi terk etmek gibi büyük bir rest çekmedim dediğim gibi bu kararı almalı mıyımı sorguluyorum ama sakinleştikten sonra açıkça yaptığınız terbiyesizlik olduğunu benden özür dilemesi gerektiğini söyledim o da hadi oradan demekle yetindi ve iletişimi sadece çocuk için kuruyorum çocuğa bak bez getir vs. Onun dışında muhattap olmuyorum
Yani pişman oluyor desek sakinleşince konuşunca evet haklısın özür dilerim der demekki pismanliginida yaşamıyor yasasada önemi yokta en azından farkında deriz.Insanlar değişmiyor muhtemelen esinizde değişmeyecek yada ciddi bi cinnet geçirin bakalım.ne olcak.
 
Muhtemelen kiziniz icin ayrilmayacaksiniz..simdi yuva yık demekte dile kolay bi durum oldugu icin..karsiniza alip konusup cozum yoluna terspiye vs gitmenizi tavsiye ederim belki kafasına dank eder hic zannetmiyorum ama
 
Arkadaşım evlilikte her sorun her zorluk aşılıyor ama arada saygı kalmayınca , eşler yüz göz olunca, kırmakta incitmekte tereddüt etmemeye başlayınca işte ordan geri dönülmüyor.
Toparlanmıyor o ilişki bi daha. Ben görmedim yani. Ben de 1 sene 2 sene 3 sene derken tam 7 sene sabredip ısrarla ona uymamaya sabrettim, asla hakaretlerine hakaretle karşılık vermedim, o bana dünyanın küfrünü ederken ben salak bile demedim, hep ilişkinin seviyesini yukarda tutayım dedim, hep aman sinirlenince söylüyor işte bunları aramız iyiyken adam bal kaymak dedim, velhasıl görmezden geldim de geldim, ne oldu ? madalya mı taktılar, hayır. Ne oldu biliyor musun ? 8. sene ben ondan da beter oldum. Gün yüzü görmemiş küfürler etmeye sinir krizleri geçirip apartmanı inletmeye başladım. Baktım olacak gibi değil iyice saçma sapan bi şey olduk, döndüremiyoruz burdan, verdim kararımı.
Yani, evet çocuk olunca çok zor ama bi süre sonra sen de ona benzeyeceksin ? Sen de ona diyeceksin ki senin sülalendir gerizekalı ? Git gide iyice çirkinleşeceksiniz karşılıklı. Belki de itip kakmalar, vurup kırmalar başlayacak. Böyle bi ortamda çocuğun büyüsün ister misin ? Anasının yanında küfreden adam kızının yanında da edecek, seni aşağılayacak. Çocuğun aklı ermeye başladığında ne olacak ?
İyice düşün taşın. Deneyebileceğin yolları da dene. Gitsin tedavi olsun. Ne bileyim küfür etmek istediğinde kendini camdan falan atsın. Ben bu öfkesini kontrol edememeyi de anlamıyorum. Patronuna da gerizekalı diyebiliyor mu çok öfkelendiğinde ? Gücü yettiğine işte...
 
nasıl katlanıyorsun? ciddiyim bu sinir bozucu hayata nasıl dayanıyorsun? hiç düşünmüyor musun kendi değerini. ciddiyim ya sen ve senin gibi muamele gören kadınları anlamıyorum. sizin hayatınız bir erkeğe mi ipotekli bacılar? kendi iradeniz, keyfiniz, fikriniz yok mu?

evlenince sizi birbirinize mi yapıştırıyorlar da ayrılamıyorsunuz? saygısız, sevgisiz, huzur bozan bir adam. böyle bir adamla değil evli kalmak, aynı asansörde 5 dakika kalmam ben. insan kendini sevmeli... kendini sev bence.
Değil işte kendime bunu layık görmüyorum artık hayatımda olmasını da istemiyorum ama kızıma da anne baba ayrı büyüyeceği bi hayatı yaşatmalı mıyım bilmiyorum çok küçük ve babam diye ölüyor . Evli kalıp bu adamı takmadan yaşamak da mümkün olur mu onu da sanmıyorum, gerçekten babam da böyleydi tam dediğiniz gibi saygısız sevgisiz sürekli tüm ailenin huzurunu kaçıran bir adam gitmiş aynısını bulmuşum resmen . Teşekkür ederim yorumunuz için kendimi sevmeyi deniyorum ama kızımdan çok sevmediğim için bocalıyorum
 
32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..
Gerçekten çocuğunu seven adam karısını mutlu eder ben onu bilir onu söylerim.
 
32 yaşında 4 yıllık evli bir kadınım. Özel sektörde çalışıyorum, asgari ücretin 4 katından fazla da maaşım var.Bir de kızım var 13 aylık. Evden çalışıyoruz eşim de ben de çocuğa da yarı zamanlı bakıcı bakıyor.

Eşimle iki yıllık bir flört dönemi sonunda evlendik. Genel olarak kafa yapılarımız örtüşse de çok fazla iletişim sorunumuz var, ayrıca onun sinir problemi var. Aslına bakarsanız evlenmeden önce de kendini belli eden ama nasılsa düzelir diye geçiştirdiğimiz ne yazık ki evlenince daha da volüm arttıran sorunlar.

Evliliğin ilk başlarında ailelerin sürekli gelip kalmasıyla onun oyun bağımlılığıyla ilgili çok sorun yaşadım çok ağladım üzüldüm ama boşanmaya cesaret edemedim. Sonra zaman içinde bu sorunlar azaldı kendisi biraz duruldu oyun oynamayı azalttı, o dönemde çocuk kararına ikna oldum.

Çocuk olduktan sonra ise sevgisizlik saygısızlık ve annemcilik aldı başını gitti . Ne olsa anneme soralım anneme öyle deme böyle davranma. Bunlarla da bi şekilde başettim. Ama şuan son durumda saygısızlık aldı başını gitti bana ailesinin yanında hakaret etmeler itiklemeler, küçümseyici konuşmalar. Bir kaç kez tekrarlandı bunlar ve hiç bir şekilde özür dilemiyor, sorsam sinirlendiğinde gözü hiç bir şey görmüyormuş ama ben de sinirlendirmeseymişim vs. Kızdığı konular da gerçekten ufak tefek şeyler. Yine yaptı iki gün önce annesinin yanında gerizekalı diye bağırdı, sinirden ağlayacak duruma getirdi. Hiç bir şekilde özür filan da yok tavırlıyım muhattap da olmuyorum ama hatasını anlama ihtimali bile yok.
Bunların yanında ne zaman dışarı çıksak burnumdan getirir o mağazaya girme oraya bakma, onun istediği yerde istediği kadar gezeceğiz yoksa çenesiyle ömür çürütür.

Ama kızıyla iletişimine de gelecek olursam dünyanın en iyi babası, bizim kız da tam bir baba aşığı uyandığı gibi gözünün içine bakar yanına sığınır yatar babam diye ölür , babası da onun ağzına bakar bi şey istiyorsa hemen yapar parka götürür el üstünde tutar. Çok seviyorlar birbirlerini Anne demeyi öğrenmedi ama gün boyu 10-20 kez baba baba der.

Ben şimdi bu adamdan ayrılsam kızımla olan iletişimleri zarar verir miyim onları kopardığıma ilerde pişman olur muyum. Ayrılmasam bu saygısızlıkla nasıl başederim. İnanın sevgisizlik umrumda değil ama kızımın da yanında bana yapılan bu saygısızlık çok koyuyor. Günlerdir düşün düşün en son burda konu açma isteği duydum, yıllardır sadece okumak için giriyorum konuda eksik bişey varsa kusuruma bakmayın..
Ne demek sevgisizlik umrumda değil? Madem annem annem diyor kitleyin kapınızı gidip anasında kalsın. O size insan içinde gerizekalı dediyse sizde susmayın ayna bak gerizekalı gör diyin. Lütfen sessiz kalmayın bu duruma. Özgür de beklemeyin sizi böyle yıpratıp hakaret edecek bir özürle mi gerçek lütfen yapmayın. Sesinizi yükseltin duvara bir çarpsın noluyor olsun bir kere ailenize söyleyin abiniz ya da babanız varsa onlar sertçe bir konuşsun anlamıyorsa boşanın. Bugün annesinin yanında hakaret eden yarın kızınız yanında hakaret edecek kızınız gözünde de sizi gerizekalı konumuna sokacak. İyi baba olan uzaktaysa olur dertlenmeyin
 
Değil işte kendime bunu layık görmüyorum artık hayatımda olmasını da istemiyorum ama kızıma da anne baba ayrı büyüyeceği bi hayatı yaşatmalı mıyım bilmiyorum çok küçük ve babam diye ölüyor . Evli kalıp bu adamı takmadan yaşamak da mümkün olur mu onu da sanmıyorum, gerçekten babam da böyleydi tam dediğiniz gibi saygısız sevgisiz sürekli tüm ailenin huzurunu kaçıran bir adam gitmiş aynısını bulmuşum resmen . Teşekkür ederim yorumunuz için kendimi sevmeyi deniyorum ama kızımdan çok sevmediğim için bocalıyorum
kızınız için katlanacaksınız. hastalığa kalacaksınız. sinir hasta mı olursunuz kalp mi bilinmez. ömrünüz çürüyecek. yaşlanınca artık kızınıza bol bol, senin yüzünden katlandım der der sitem edersiniz. bunu da buraya yazıyorum. bu hep böyle olmuştur.
 
Muhtemelen kiziniz icin ayrilmayacaksiniz..simdi yuva yık demekte dile kolay bi durum oldugu icin..karsiniza alip konusup cozum yoluna terspiye vs gitmenizi tavsiye ederim belki kafasına dank eder hic zannetmiyorum ama
Denedim daha önceki kavgalarda, cevap belli terapiye sen git. Yine bir ay kadar yüzüne bakmadığım bir dönem oldu orda bi bocaladı sakince konuşabildiğimiz tek zamandı belki sarıldı düzelticem her şeyi uzaklaşma benden dedi ama kafasına gerçekten dank etmemiş sanırım bi kaç ayda yine aynı oldu her şey
 
Arkadaşım evlilikte her sorun her zorluk aşılıyor ama arada saygı kalmayınca , eşler yüz göz olunca, kırmakta incitmekte tereddüt etmemeye başlayınca işte ordan geri dönülmüyor.
Toparlanmıyor o ilişki bi daha. Ben görmedim yani. Ben de 1 sene 2 sene 3 sene derken tam 7 sene sabredip ısrarla ona uymamaya sabrettim, asla hakaretlerine hakaretle karşılık vermedim, o bana dünyanın küfrünü ederken ben salak bile demedim, hep ilişkinin seviyesini yukarda tutayım dedim, hep aman sinirlenince söylüyor işte bunları aramız iyiyken adam bal kaymak dedim, velhasıl görmezden geldim de geldim, ne oldu ? madalya mı taktılar, hayır. Ne oldu biliyor musun ? 8. sene ben ondan da beter oldum. Gün yüzü görmemiş küfürler etmeye sinir krizleri geçirip apartmanı inletmeye başladım. Baktım olacak gibi değil iyice saçma sapan bi şey olduk, döndüremiyoruz burdan, verdim kararımı.
Yani, evet çocuk olunca çok zor ama bi süre sonra sen de ona benzeyeceksin ? Sen de ona diyeceksin ki senin sülalendir gerizekalı ? Git gide iyice çirkinleşeceksiniz karşılıklı. Belki de itip kakmalar, vurup kırmalar başlayacak. Böyle bi ortamda çocuğun büyüsün ister misin ? Anasının yanında küfreden adam kızının yanında da edecek, seni aşağılayacak. Çocuğun aklı ermeye başladığında ne olacak ?
İyice düşün taşın. Deneyebileceğin yolları da dene. Gitsin tedavi olsun. Ne bileyim küfür etmek istediğinde kendini camdan falan atsın. Ben bu öfkesini kontrol edememeyi de anlamıyorum. Patronuna da gerizekalı diyebiliyor mu çok öfkelendiğinde ? Gücü yettiğine işte...
Olmaktan korktuğun nokta bu yoksa ben de bilirim aynı hakaretleri ona etmeyi onun kadar çirkinleşmeyi ama olmadığım bi kişiye dönüşmek sırf o düzelmiyor diye kendimi o noktaya getirmek.

Size de çok geçmiş olsun sevindim kurtulmanıza umarım şuan çok mutlusunuzdur
 
Olmaktan korktuğun nokta bu yoksa ben de bilirim aynı hakaretleri ona etmeyi onun kadar çirkinleşmeyi ama olmadığım bi kişiye dönüşmek sırf o düzelmiyor diye kendimi o noktaya getirmek.

Size de çok geçmiş olsun sevindim kurtulmanıza umarım şuan çok mutlusunuzdur

Aslında çirkef olsan öyle bi baş edersin ki onla. Ağzını açamaz, mum olur.
Ama %90 çok hanımefendi, saygılı naif bi kadınsındır.
Bi insan her gece uyumadan önce "allahım sen bu adamı ıslah et, ona sakinlik ver" diye dua eder mi ?
Çok travmatize ediyor böyle ilişkiler insanı, lütfen boşanmasan bile kendini mümkün mertebe korumaya çalış. Muhatap olma, sınır çek, beklentiye de girme. Yok pişman olsun yok özür dilesin yok anlasın falan. Boş hepsi. Asla kendilerinde hata görmezler. Hep sen onu o hale getirmişsindir.
Ben ne lanet bi kadınım da adamı delirtiyorum derdim hep.
Zavallı kendim =(

Çok teşekkür ederim. O zamanlara göre çok çok mutluyum. Umarım sen de çocuğun da çok çok mutlu olursunuz.
 
Siz sadece göze alın. Mis gibi uzaktan da çalışıyorsunuz. Bir rest çekin baba evine dönün. Boşanalım diyin bakalım hele. Geliyorsa ve pişman olursa şans verirsiniz. Hiç gelmezse de en doğru kararı vermiş olursunuz. Şu kadar hakarete tepsiz kalan kadına yapacaklarının dozu giderek artacaktır . Sınırlarınızı test edeceğinden emin olabilirsiniz. Kaybetmeyi göze almadan bu adamı kazanmanızın bir yolu yok.
 
Bu hıyar en kötü babalardan biri net! Ufacık çocuğun gözü önünde annesine böyle kötü davranan tartaklayan hödük ağzıyla kuş tutsa ne olur. Kızına düşkün olsa size bu şekilde davranamaz. Ayrıl gitsin o evde büyümesinden bin kat iyidir
 
Siz sadece göze alın. Mis gibi uzaktan da çalışıyorsunuz. Bir rest çekin baba evine dönün. Boşanalım diyin bakalım hele. Geliyorsa ve pişman olursa şans verirsiniz. Hiç gelmezse de en doğru kararı vermiş olursunuz. Şu kadar hakarete tepsiz kalan kadına yapacaklarının dozu giderek artacaktır . Sınırlarınızı test edeceğinden emin olabilirsiniz. Kaybetmeyi göze almadan bu adamı kazanmanızın bir yolu yok.
Baba evindekiler arkamda duracak olsa belki de bu evlilik en başında biterdi , beni destekleyecek kimse yok orda dönüp gidemem. Zaten boşansam da her şeyle tek başıma savaşmak zorunda kalacağım. Ondan gitmesini isteyebilirim; o da bu kadar öfke problemi yaşayan bir insan tamam gideyim o zaman der mi şüpheli..
 
Back
X