Boşanmak dışında bir fikri olan var mı ?

Hakettiğimiz hayatı nasıl yaşayacağız diye başka bir konu daha açmış. Maddi durumunu sordum cevaplamadı daha. Kocasına da "sana ve annene inat olsun diye çalışmıyorum" dediyse adam da iyi o zaman takıl öyle ötede demiştir.
Aynen, adamın da çok g.tünde afedersin. Bir lokma bir hırka, kalanı sana fazla der gibi bir hali var yani burdan bakınca.
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Ya inadı falan bırakıp çalışacaksınız, şartlar uygun olduğunda bosanacaksiniz ya da görmeyeceksiniz ,duymayacaksiniz,yaptıkları içinize dokunmayacak kabullenip oturacaksınız.3. Bir seçenek yok.
 
Sadece eşinizin yaptıklarını odaklanıyorsunuz kendiniz için hiçbir şey yapmıyorsunuz çalışma hayatına inat olsun diye girmemek ayrıca bir yanlış hareket
 
e tabi çalışmak zor evde yan gelip yatmak muhteşem bir duygu... hem çalışıp hem çocuk bak hem ev hem temizlik vs vs vs bu uzar da gider. bunasil sığ ve yanlış bir düşünce... yarın bir gün anlaşamaz bosanirsaniz elinizde kocaman bir hiç var. o sebeple bulun bir iş ve çalışın. iyi kotu elinize para geçer sosyal ortaminiz olur söz sahibi olursunuz. böylelikle koca ve ailesine sarmaz hayatinizda yenilikler elde etmiş de olursunuz. evet çalışmak çok zor bir anne için ama çok da kıymetli. inadı bırakıp kafaya koyup kendinize iş için bir yol cizmenizi tavsiye ederim.
 
Çalışmayarak eşinize ve kayınvalinize inat olsun, onlar zararlı çıksın diye düşünüyorsunuz ama asıl zararı kendinize yapıyorsunuz. Çalışmak, maddi güç elde etmek insanım öz güvenini arttırıyor. Evde pasif şekilde bu kadar derdi çekmek zorunda kalmıyor insan.
Eşinizle konuşun açık açık, terapiste gitmeyi teklif edin. Ama bence bu adam kabul etmez. Kafasında bitirmiş.
 
Kac defa esinize soguk yaptiginizi, o bunun farkinda olup adim attigini, ama siz yüz vermediginizi yazmissiniz. Adam artik gelmiyor.
Adam ev alma düsüncesini dile getiriyor, siz "paran mi var" diye laf sokuyorsunuz. Calis deniliyor, ben calissam sadece asgari ücret alirim onunla birsey alinmaz diye cekiliyorsunuz kenara. Esinizin hatalari vardir, ama sizin de yok degil.
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Buradan gördüğüm okuduğum genelde erkekler aile şikayetlerinden çok bunalıyor hiç bu sıkıntıya gelemiyorlar.Yetişme tarzları ile ilgili galiba.Sorun istemiyorlar.Doğru mu değil ama bu böyle işte.
Siz bunu yaptınız mı bilmiyorum.Böyle ise adam şikayet vb duymamak içinde uzaklaşmış aklı sıra size ders vermek istemiş olabilir.Hiç şikayet etmeyin eş ailesi ile.Bunu deneyin gidin gelin sorun yokmuş gibi yaşayın yaşatın.
Çalışma konusunda da size ders veriyor olabilir.Ama çalışmanız en güzeli bu arada.İş bulursanız çalışın derim.Ben kadının çalışması ve ayakları üzerinde dik durmasından yanayım.
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Çalışıp ekonomik özgürlüğünüzü kazanın ve boşanın bence. Yani çalışmanızı isteyip paranıza çökmeyeceklerse..
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Ben bu çalışmıyorum inat değil mi düşüncesini anlayamıyorum. Erkek çalışıp tüm yükü üstlenip size ömür boyunca bakmak zorunda değil kusura bakmayın. Cinsellik de bir yere kadar. Karşısındaki kadının bir engeli yoksa neden çalışıp eve katkıda bulunmuyor? He çok zengindir kocan, der ki sen evin düzenini devam ettir ben zaten kazanıyorum. İki tarafında gönlü vardır kabul ederler anlarım. Onda da kusura bakmayın ama bir hobi falan edinin, bir uğraşınız olsun. İlişkileri sıradanlaştırıyorsunuz. Ben her gün eve gelip bana evden başka bir şey anlatamayacak bir kadınla birlikte yaşamak istemezdim. Kaldı ki karşımda güçlü kendi parasını kazanabilen parası için hesap vermek zorunda olmayan, İstediğini alabilen, yapabilen bir kadın görsem ilgim artar, hoşuma gider. Adamın sana saygısı azalmış. Belli ki kendini inek gibi sağılan seni de parazit gibi hissediyor. Bu durumdan da sıkılmış.

Pamukannesi83 Pamukannesi83 şu yazısını da görükten sonra çok doğru bir çıkarım yaptığımı anlıyorum.
''Kac defa esinize soguk yaptiginizi, o bunun farkinda olup adim attigini, ama siz yüz vermediginizi yazmissiniz. Adam artik gelmiyor.
Adam ev alma düsüncesini dile getiriyor, siz "paran mi var" diye laf sokuyorsunuz. Calis deniliyor, ben calissam sadece asgari ücret alirim onunla birsey alinmaz diye cekiliyorsunuz kenara. Esinizin hatalari vardir, ama sizin de yok degil.''
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Konuştunuz mu eşinizle bize anlattığıniz gibi anlatın ablani değil bana şevkat duymayisini kıskandım diyin.
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Bebeginiz küçük çalişmaniz için çok erken. Size çok ihtiyaci var şu an. Eşinizle konuşun gemek yerken tv izlerken araya sıkiştirilmiş bir kaç cumleyle degil senin konuşmak istiyorum diyerek uygun ve sessiz ortamda konuşun. Ve en onemlisi kendinize karşi olan rahatsizligi dile getirerek soyleyin. Annesini ablasini katmadan. Kendinize çocuğunuza olan ilgisizlik, sizin mutsuzlugunuz, sevgi hissetmemeniz falan. Eger anliyacaksa o zaman çok iyi. Terapiye ikna ede bilirsiniz. Yok kendini savunuyorsa yine o zaman biraz zor
 
Agir agir is bak o zaman buyur bebekte yok derseniz 2 yasina kadar. analik vasfin düştü adama cazip gelmiyorsun kendini degerini bul.
bu turk erkkleridne var cocuk doğurunca afadersin evdeki cazip gelmiyor adam cocuk olunca dunyadaķi her nimete doyuyor gibi sanki evdekileri garantiledi ben artik free mood
.esra ezmeciyi takip et biraz ulaşılmaz ol ayy azicik avrupali kadinlara benzeyin analik vasfini cok abartmayin kadinlik vasfi gelsin ilk Benim aklima gelen o
 
Size neden dokunuyor ?
Kocanız kardeşini seviyorsa, ilgi gösteriyorsa bunda ne var şimdi ?
Kardesi rahatsizlaninca endişe etmiş kocanız.
Bu hastalıktır,size dokunmasın mümkünse.
Ayrıca boşan demiyin diyorsunuz da ; sizi umursamayan,varlığınızin yahut yoklugunuzun farkında olmayan bir aile var karşınızda.
Sizin yapmış olduğunuz zorla kendinizi kabul ettirmeye çalışmak.
Bu yoğun huzursuzluk ve mutsuzluk 2 sene içerisinde bu kadar hissediliyorsa mantıklı olan boşanmak değil mi ?
İse girin,imkanlarınizi iyileştirin ve bosanin.
Sadece cinsel bir obje gibi goruluyorum dedikten sonra su evliliğin ne anlamı var ?
En azından cinsel obje olarak görülüyormuş, çoğu erkek onu bile becermeiyor.😀
 
Insanin icinden gelmeyen biseyi zorla yaptiramazsiniz. Soyledigim şey üzücü biliyorum ama gerceklerle yuzlesin ve bir an once calismaya başlayın. Elinize para gectikce çocuğunuzla beraber daha cok aktivite yapabilirsiniz. Dilerseniz bosanmazsiniz ama çalışmak zorundasiniz.
 
Burda durum farklı yalnız. Eski postunu hatırlıyorum. Kız ünv terk. Kv kızın anneligini saymıyor. Es ve ailesi tarafından sen çalış ev ekonomisine katkıda bulun. Zaten çocuk bizim çocuğumuz gibi bir hava var. Kız da ben 2 yaşına kadar çocuğuma bakmak istiyorum diyor.
Okulunu bitir kpssye gir. 2 yaşına gelince çalışacak durumda ol. Kreşe ver. 2.cocugu yapma. Boşanmak için hazırlık yap.
 
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?
Belki dalga geçtiğimi düşüneceksin ama çalış.
Görceksin ki eşin hiç umrunda değilmiş. Sen saracak yer arıyormuşsun
 
f
Merhaba daha önce birkaç sefer daha konu açtım buraya, içtenlikle yaprığnız yorumlarınız değerli benim için, 2 senelik evliyim 7 aylık bebeğim var, evimde kavga yok ama yoğum bir huzursuzluk mutsuzluk var... Görünmez biriyim evde yada cnsl obje.. Başlarda bebeğim küçük diye çalışmıyordum şimdi ise kocam ve kaynanamın çalış baskısına inat çalışmıyorum, görmezden geliyorum, görğmcem olacak o kişişi ezmeye de çalışıyor, küçük görmeye çalışıyor umursamıyorum bende onu görmezden geliyor konuşmuyorum ama eşim tarafından yok sayılmak çok ağır geliyor.Geçenlerde görğmxemi sürekli tutan panik atağı tutmuş ama yaymış uzanıyor kaynanamlarda, kocam ablasının yanına gitti kalk hastaneye gidelim, bu böylr olmaz , canın sıkılıyordur hadi gexmeye götüreyim Semi diye konuştu ve en son ablasının yüzünü okşadı, iki kardeş olarak diyologlaeı davranışı çok iyi güzel tamam ama benim içime çok dokundu... Çünkü aylar oldu eşimin bana şefkatle sadılmayışı, yüzüme dokunmayışı....
Dün ablası annesi mutlu olsun diye pikniğe götürdü, ablasının kızı ile oynadı en son kızımı alıp parka götürdüm peşimizden bile gelmedi... Ailesi ile oturdu, görmüyor, konuşmuyor ki bende öyle görmezden geliyorum onu.... Siz olsanız ne yapardınız boşanmak dışında bir fikriniz var mı ?


Bu bahsettiğiniz kv, gorumce ve eş uclusu, sizi calisma konusunda ezerlerken inatlasinca, sadece kendinizle dovusmus oluyorsunuz. Bu ucluyu hakli cikariyorsunuz.

Kendinizi boyle kucuk dusurmeyin. Bebeginiz ele avuca gelsin, annenize emanet edin ve calisip bu tiplerden kendinizi kurtarin. Yoksa onlar konusur, siz sararsiniz kendi kendinize.
 
X