geçen günde konu açmıştım ama kendimi ifade edememiştim.15 yıllık evliyiz yıllarca eşimin bağırmasını çektim.her evde olan sorunlar bizim evimizde eşimin sinirkrizleriyle bağırmalarıyla geçti.komşularımdan utandım insan içine çıkamadım.13 yıl çocuklarda küçüktü bi şekilde o bağırınca odadan çıktım görmezden geldim.ama son 2 yıldır eşim çoğunlukla evde tartışmalar arttı.ailemi aradım,ailesini aradım bağırıyo kavga gürültü çocuklar perişan dedim geldiler sözler verdi ama yok değişen bişey yok.herkesin bir sabır eşiği gurur eşiği varmış benimki bu kadarmış.artık en son bağırdığında kızım baba alt katta arkadaşım var utanıyorum diye ağlayınca bende herşey koptu.resti çektim boşanıyorum dedim..gelip eşyalarını alacakmış gidip boşanma davasını açacakmış halen kendini haklı görüyor.bağırma, her sorunda karısını başka adamla yakalamış gibi sinirkrizleri geçirme dışında hiçbir kötü huyu yok.evde kaldığı süre içerisinde her işe karışması dışında.ben nasıl bir yol izlemeliyim ya bağırmalarını bırakacak ya boşanıcaz.çocuklarım için çok üzülüyorum.