- 15 Haziran 2019
- 1.619
- 597
- 123
- Konu Sahibi gunesligunlerimiistiyorum
-
- #141
Beni istemiyormus insanlara öyle diyor. Bu duygu yoğunluğundan kurtulamazsam işin sonu ağlayıp yalvarmaya gidecek lanet olsun ya içimden atamadım anlaşamamamıza rağmen
Beni istemiyormus insanlara öyle diyor. Bu duygu yoğunluğundan kurtulamazsam işin sonu ağlayıp yalvarmaya gidecek lanet olsun ya içimden atamadım anlaşamamamıza rağmenBiz sana gtme diyicez ve sanki siz gideceksiniz gbime gelıyor ınsanın kendine yaptıgını kmse kmseye yapamaz
Gitsen ne değişecek ? Böyle bir yaşantıyı kendine ve çocuğuna yakistiriyor musun ?Beni istemiyormus insanlara öyle diyor. Bu duygu yoğunluğundan kurtulamazsam işin sonu ağlayıp yalvarmaya gidecek lanet olsun ya içimden atamadım anlaşamamamıza rağmen
Evliliğimiz devam ederken son derece rahatsız oluyordum ayrıldık 4 ay geçti benim içim sızlamaya başladı, kötü anıları düşünüp kendimi vazgeçirmeye çalışıyorum başaramadım sonra burada sizlere danışmaya karar verdim kendimi tanıyamıyorumSağlıklı düşünemiyorsunuz sanırım, sakın kapılarına gitme, mesaj atma, arama gafletinde bulunmayın,
Terkettiğiniz sebeplere bir bakın, döndüğünüzde cehenneminiz cennet mi olmuş olacak yoksa size 5 misliyle geri mi dönecek belki de çok daha saçma sapan kurallarla karşılaşacaksınız,
Evlilik esaret mi ki, dışarı çıkmak için bile izin istiyorsunuz, hatta dışarıya çıkartılmıyorsunuz,
Peki siz böyle bir hayatı nasıl özleyebiliyorsunuz, kendinize nasıl yakıştırıyorsunuz?
Aynen öyle vazgeçecek olsa ayrılmamıza izin vermezdi işine gelirse dedi, malesefGitsen ne değişecek ? Böyle bir yaşantıyı kendine ve çocuğuna yakistiriyor musun ?
Böyle biri pişmanım dese de gidilmez, huylu huyundan vazgeçmez.
Ağlayıp yalvarmak mı?Beni istemiyormus insanlara öyle diyor. Bu duygu yoğunluğundan kurtulamazsam işin sonu ağlayıp yalvarmaya gidecek lanet olsun ya içimden atamadım anlaşamamamıza rağmen
Eşim istemiyor ki tamamen sildim diyor ve öyle davranıyor geri çağırması ya da bebeği görmek istemesi bile söz konusu değil, ben de muhtemelen ulaşamama ve istenilmemeyi kabullenemediğim için dengem bozuldu, evliyken de bunalıyordum oysa ki. Psikolojik destek konusunda maddi durumum elverişli değil, psikiyatride muayene olup ilaca başlamak istiyorum ama emzirdiğim için o da sakıncalı olur galiba. Durumumla alakalı kitap araştıracağım belki işe yararAğlayıp yalvarmak mı?
Siz gerçekten sağlıklı düşünemiyorsunuz.
Burda sizin durumunuza çok benzer durumda bir arkadaş vardı.
Onun eşinde alkol de vardı.
Hamileyken baba evine döndü,doğum yaptı.
Doğumdan sonra eşi geri çağırdı,
gitme dedik,seviyorum bir şans daha
vereceğim dedi.
Psikolojik destek al dedik,ihmal etti.
Eşine döndü,işler daha kötüye gitti.
Şimdi tekrar terketti evi,ailesinin yanında.
Kocası bebeği bizim eve getireceksin orda göreceğim diyor,bu sefer de bebek üzerinden üzüyor karısını.
Götürme,isterse kendi gelsin görsün dedik,bilmiyorum naptı?
Kısacası bazı kadınlar ısrarla;
'yok arkadaş ben kocam da kocam diyeceğim,
eziyet göreceğim' diyor.
İnsanın kendine ettiğini başka hiç kimse etmiyor,buna emin oldum artık.
Siz de psikolojik destek almadığınız takdirde,
bu ruh halinden kurtulamayacaksınız ve yanılmayı çok istesem de yüksek ihtimalle eşinize geri döneceksiniz.
Yazık gerçekten çok yazık.
İstanbul'daysanız ücretsiz psikolojik destek alınabilecek yerler var.Eşim istemiyor ki tamamen sildim diyor ve öyle davranıyor geri çağırması ya da bebeği görmek istemesi bile söz konusu değil, ben de muhtemelen ulaşamama ve istenilmemeyi kabullenemediğim için dengem bozuldu, evliyken de bunalıyordum oysa ki. Psikolojik destek konusunda maddi durumum elverişli değil, psikiyatride muayene olup ilaca başlamak istiyorum ama emzirdiğim için o da sakıncalı olur galiba. Durumumla alakalı kitap araştıracağım belki işe yarar
Duygularım öyle karışık ki nereden başlayacağımı bilemiyorum eşim aşırı kıskanç sinirli ve gergin bir karakter, malesef bilerek evlendim onsuz yapamayacağımı düşünüyordum. İlişkide onu hep idare etmek, haksız yere kızıp bağırsa bile alttan almak gerekiyor. Bir süre sonra sakinleşip dönüyor. Alttan alamayıp karşılık verirsen şiddet uyguluyor ve hakaret ediyor. Aşırı kıskanç olduğu için kıyafetler bol ve kapalı olmalı, hafif bir makyaj bile yasak yüze hiçbir şey sürülmeyecek, dışarı çıkmak çok kısıtlı yani haftanın bir günü arkadasınla bulustuysan diğer günler markete bile çıksan batıyor, ne kadar cok dısarı cıkıyorsun cıkma diyor izin vermiyor. Karşı gelirsen yaptırım uyguluyor. Kendisiyle haftada bir kez dışarı çıkıyorduk (uzun ugraslarım sonucunda). Ailesinin yanında benimle muhatap olmuyordu bunu saygı olarak görüyordu ama ailesi iyiydi beni üzmediler ancak oğullarının karakteri konusunda itaat edilmesi gerektiğini idare edilmezse onunla geçinilmeyeceğini söylediler. Eşime ara ara ben bunalıyorum bana biraz alan ver yine senin sınırların içinde olsun dedim, bu evlilikte bana saygı duyulmuyor zorlanıyorum dedim veremedi, beklentimi karşılayamadı. Birgun aklıma ayrılık düştü ona da söyledim gidersen biter dedi. Birkaç ay daha bekledim olmuyor bıraktım evi terk ettim Asla geri adım atmadı, ben de inatlaştım dava açtım çekismeli. Dilekçede şiddeti de belirttim koruma kararı çıktı. O da bana dava açtı. Bu sürede zarfında doğum yaptım çağırdım görmeye gelmedi. Ailesi de bana gıcıklandı yaptığım şeyler yüzünden, onlar da aramadı ve görmeye gelmediler. Hepsi de dimdik duruyor. Ben ise ne durumdayım biliyor musunuz kapılarına gitmek, aramak, mesaj atmak geliyor içimden. Kendimi zor durduruyorum. Güçsüz çaresiz istenilmeyen insan olarak görüyorum kendimi. Ben yanlış mı yaptım? Bana yol gösterir misiniz. Sizin evlilikleriniz nasıl,yani ben de idare etmeli miydim öfkesini sinirini. Hadi bana gıcıklandınız bebek size ne yaptı. Düsman iki aile gibi olduk o yuzden mi gelmiyorlar. Oysa ki ben doğum yapınca eşime haber verdim görmek istiyorsan gel dedim. Biz ayrılsak bile bebek babasız kalmasın istiyorum baba ilgilensin istiyorum bebeği neden sevmiyor olabilir? Bana bir seyler söyler misiniz
O zaman psikiyatriden randevu alayım teşekkür ederim. Ben de 25 yaşındayım öneri ve görüşlerinizi dikkate alacağım stockholm sendromu yaşıyorum galiba, bağımlı gibiyim yoksunluk çekiyorumİstanbul'daysanız ücretsiz psikolojik destek alınabilecek yerler var.
Psikiyatriste emzirdiğinizi söylerseniz ona göre ilaç yazar.
Psikonet yy'da size iyi gelebilecek kitaplar var.
46 yaşındayım.
Siz benim kızım olsaydınız,eşinize geri dönmemeniz için ne gerekirse yapardım.
Neden derseniz sizinki evlilik filan değil.
25 yıllık evliyim ben,evlilik ne demek iyi biliyorum.
Stockholm sendromu mu yaşıyorsunuz?
Anlayamadım.
Eşiniz dik durduğu için sizi kendine çekmeyi başarmış. Siz de herşeye rağmen dik durmalısınız. Kimseden sevgi dilenmeyin. O zaman değer göremezsiniz. İlk zamanlar hassas olmanızı anlıyorum. Zaman her şeyin ilacı. Gün gelecek boşuna o kadar üzülmüşüm diyeceksiniz.Başta beklentim yoktu ancak zamanla pismanlık hissettim. Öyle dik durdu ki suclu hissediyorum. Bebeğe bakıyorum minicik savunmasız hallerini gördükçe babasız bıraktım diye üzülüyorum
Öyle dirayetli davrandı ki şok oldum sanki kendisi beni istemiyormus da yollamış gibi oldu, aynı zamanda birlikte yaşadığımız evde yaşamaya devam ediyor her yerde eşyalarım, anılar, ben olsam dayanamazdım. Kalan eşyalarımı da toplayıp yolladı arkamdanEşiniz dik durduğu için sizi kendine çekmeyi başarmış. Siz de herşeye rağmen dik durmalısınız. Kimseden sevgi dilenmeyin. O zaman değer göremezsiniz. İlk zamanlar hassas olmanızı anlıyorum. Zaman her şeyin ilacı. Gün gelecek boşuna o kadar üzülmüşüm diyeceksiniz.
Erkekle kadın arasındaki duygusal ve davranışsal farklara daha önce şahit olmadınız mı?Öyle dirayetli davrandı ki şok oldum sanki kendisi beni istemiyormus da yollamış gibi oldu, aynı zamanda birlikte yaşadığımız evde yaşamaya devam ediyor her yerde eşyalarım, anılar, ben olsam dayanamazdım. Kalan eşyalarımı da toplayıp yolladı arkamdan
Şiddet, hakareti belgelendirdim darp raporu yok ancak mesaj kayıtları, öfke ve kıskançlık problemi olduğuna dair doktor raporu vs sunduk hakim ne düşünecek bilemiyorum. Aramızdaki problemler yazdığım şeylerdi kendisinin açısından ise söyleyebildiği bir problemi yok bana itaat etmiyor hergün gezmek istiyor diyormus çevresine, bir de bana iyilikleri dokundu onları bahane ederek bırakıp gitmemeliydi diyor koruma kararına da cok bozuldu ona saygı duyuyorum, iki tarafın da mutlaka mutsuz olduğu alanlar olurben de bağırıp çağırıp her lafı söylerim sonra pişman olur af diler bi de kendimi affettirmek adına perişan olurum ama bu kızgınlık taş çatlasın 2 saat sürer. Lakin şiddetin bir açıklaması yok. Kıskançlığın ise güvensizlikten kaynaklandığına inanıyorum ya size karşı bir güvensizliği vardır ya da geçmişten gelen (sizden bağımsız) güven problemi vardır. Çok üzücü güven problemini aşmak gerçekten büyük özveri istiyor her neyse boşanma konusunda da evi terketme bildiğim kadarıyla kusur olarak görülmekte ama şiddet+hakaret (belgelendirmenizi tavsiye ederim) ayrıca doğmuş çocuğu görmeye gelmeme babalık vazifesini yerine getirme gibi hareketler ağır kusura giriyor. Beni yanlış anlamayın ama bu hiç mantıklı gelmiyor. Aranızda başka bir problem mi oldu ki çocuğu görmek istemiyorlar? Anladığım kadarıyla eşiniz fazlasıyla ataerkil bir kültürden (bir çok erkek gibi) çocuğuna çok ama çok düşkün olması gerekli. Çok üzüldüm .
Ben hiç onun davranıslarını normal karşılayacak bir kadın görmedim, flört dönemi ile birlikte 7 yıldır beraberiz bu sürede içimi döktüğüm, bahsettiğim herkes şaşırıyor garibine gidiyor. Eşim bizim jenerasyonun hayata bakışından habersiz mi ya da aşırı özgüveninden mi kaynaklı anlayamıyorum kendisini değiştirmediği müddetçe başkasıyla da anlaşamayacağını düşünüyorum ben onu büyük oranda idare ediyordum orta yolu bulayım da kızı kaybetmeyim demediErkekle kadın arasındaki duygusal ve davranışsal farklara daha önce şahit olmadınız mı?
Bir de evliliğiniz boyunca eşiniz padişah siz de onun isteklerini yerine getiren,her dediğini yapan gözdesi olmuşsunuz adeta.
Adam niye üzülüp,dertlensin ki?
Eşitler de ilişkisi yok aranızda,eş ilişkisi de.
Biri gider biri gelir diye düşünüyordur.
Onun için önemli olan tek şey kendisi ve istekleri.
Bunun farkında değil misiniz?
Ben de diyorum ki niye desin bunu?Ben hiç onun davranıslarını normal karşılayacak bir kadın görmedim, flört dönemi ile birlikte 7 yıldır beraberiz bu sürede içimi döktüğüm, bahsettiğim herkes şaşırıyor garibine gidiyor. Eşim bizim jenerasyonun hayata bakışından habersiz mi ya da aşırı özgüveninden mi kaynaklı anlayamıyorum kendisini değiştirmediği müddetçe başkasıyla da anlaşamayacağını düşünüyorum ben onu büyük oranda idare ediyordum orta yolu bulayım da kızı kaybetmeyim demedi
Çok üzüldüm Büşra hanım. Bebeğinize odaklanın ve bir karar verin ben olsam dayanamam boşarım (Allah kimseye yaşatmasın) ama oturup gerçekten ne istediğinize karar verin. Burdan yorum yapmak çok kolay oluyor boşan ya da affet demek ama hayat sizin yaşayacak olan da sizsiniz iyice bir düşünün ama şunu lütfen unutmayın hayatınızın merkezinde siz varsınız bir başkası yok. Kaldı ki size rağmen de olsa bebeğini görmek istemesi gerekliydi.Şiddet, hakareti belgelendirdim darp raporu yok ancak mesaj kayıtları, öfke ve kıskançlık problemi olduğuna dair doktor raporu vs sunduk hakim ne düşünecek bilemiyorum. Aramızdaki problemler yazdığım şeylerdi kendisinin açısından ise söyleyebildiği bir problemi yok bana itaat etmiyor hergün gezmek istiyor diyormus çevresine, bir de bana iyilikleri dokundu onları bahane ederek bırakıp gitmemeliydi diyor koruma kararına da cok bozuldu ona saygı duyuyorum, iki tarafın da mutlaka mutsuz olduğu alanlar olur
Evliliğimiz devam ederken son derece rahatsız oluyordum ayrıldık 4 ay geçti benim içim sızlamaya başladı, kötü anıları düşünüp kendimi vazgeçirmeye çalışıyorum başaramadım sonra burada sizlere danışmaya karar verdim kendimi tanıyamıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?