Siz ben misiniz acabaa
İnanın harfi harfine düşündüğüm herşeyi düşünüyorsunuz.
Ben mahkemeden 4 ay sonra şimdiki eşimle çok tesadüf eseri tanıştım. Eski eşimle bitireli 6 ay olmuştu. İşte 2 ay sonra mahkeme oldu. Neyse. Boşandıktan 13 ay sonra da evlendim.
En büyük korkum 1. evliliğimi söylemekti. Bunun için psikoloğumla baya bir konuştum nasıl yapayım diye.
Sonra ilişkiye adım atmadan söyledim şuanki eşime. 6 ay kadar evli kaldığımı eğer sorun olacaksa hiç başlamadan bitsin dedim. Ben bekliyorum ki yargılar ve yüzü değişir. Ama adam gülümsedi ve dediki “ben seni seviyorum gerisinin hiçbir önemi yok” derin bir nefes verdim. Öyle gerilmişim ki çünkü gerçekten çok hoşlanmıştım.
Onun ilk eşi benim.
Ailesi de asla sorun etmedi. Trakyalı eşim. Çok neşeli ve keyifli insanlar. Kayınvalidem biraz cins ama bir kere bile açılmadı evlenip ayrılmış olmam. Eşimle kavga ettiğimiz zamanlarda bile yüzüme hiç vurmadı.
Ben hep şey derim; daha olmamış birşey için neden stres yapayım ki?
Böyle düşünün. Daha şartlar oluşmadan stresini edinmeyin. Belki hiç öyle bir şartla karşılaşmayacaksanız bile.