Bosanma gelgitleri, nasıl aşabilirim

kendimidurdaracakdegilim .!.:
Ne mutlu o zaman bana. Bende sizi,üslubunuzu çok beğendim...evet sadece kendi istediğini dayatan insanlar sevmeyi hiçbir zaman beceremezler. Bu sebeple değişmez bence ama bir gelişme oldu mu?
Genişletmek için tıkla...
Nankörler filan diye gunlerce saydırdı, sonra engelledi gitti
 
white catt .!.:
Merhaba uzun zamandır burayı takip ediyorum ve bana cok sey kattı bu site. Bugun de kendi derdimi sizlere açmak istedim. Geçirdiğim şu zor günlerde bir ışık olur belki sözleriniz...

Eşimle 12 yaşından beri tanışıyoruz, o zamanlar çocuk aklımla onu gizliden severdim. Büyüdük lisedeyken bana açıldı ve aşırı aşk ve hayranlık duygusuyla ilişkiye başladım. Benden ne istese kabulumdu o zamanlar. Onunlayken en mutlu benim diye düşünüyordum. Kılık kıyafet, üniversite seçimi, arkadaşlarım derken bütün bunları onun isteğine göre yaptım. (Şu an işsizim ve çocuğum var). O hukuk fakültesi kazandı gitti. Onunla evlenmek hayaliyle 5 sene bekledim. Ailem o seni üzer diyerek karşı çıktı ve birkaç olay oldu. Annem eşimi kırdı o zamanlar. Neyse o avukat oldu evlendik. Kendisi ailede görmediği için öyle eşimi alayım gezdireyim yemeğe götüreyim gibi seyler bilmiyordu ve ben istediğimde karşı çıkıyordu. Evliliğin ilk zamanlarından şiddet başladı. İttirmeyle tokatla baslayan şiddet zamanla vucudumda morluklar olusturacak kadar ileri gitti. Aileme de karsı çıkıp evlendiğim için kimseye bir sey söyleyemiyordum. Birgun bogazımı sıktı, gözüm karardı kendimi kaybettim ve yere düştüm. 2-3 saniye sürdü hemen kendime geldim. Kendime geldiğimde bana bakmıyordu bile. Numara yaptığını düşündüm dedi sonradan.
Geçenlerde annemi arayıp her şeyi anlattım. Ben sana demiştim, bu seni üzer demiştim, cocuguna da sana da bakarım, eğer bir çocugun daha olursa kabul etmem, eve gel dedi. Benm ve bebegimin kıyafetlerini alıp çıktım. Eve geldiğinde bizi göremeyince “s.git, umrumda değilsin, bu iş bitti, pişman olup adımı sayıklayacaksın” dedi.
Boyle dik durmasının sebebi de, abimin basından bir yargılama sureci gecti ve eşim onun için çok uğraştı, olumlu sonuç elde etti. Bana hep “kimse senin için bu kadar uğraşmazdı” diyerek beni susturdu. Şimdi de nankörlükle suçluyor.
Ya çocuğu verirsin ya da size 5 kurus para vermem diyor. Ailemin durumu orta seviyede ama bizi muhtaç etmezler. Kendisini yuksek gördüğü için muhtac olacagımızı ve pişman olacagımı düşünüyor.
Uzun yazdım kusura bakmayın. Evden ayrılalı uzun zaman olmadıgı için şu an geri dönersem kabul eder ama biraz daha zaman geçip dava surecine girersek beni üzmek için elinden geleni yapacaktır. Dönmeye korkuyorum. Ailesi de pek karışmıyor. Benimkiler dönme diyor. Eşimin bir arkadaşı aradı, o asla gelip seni almayacak kendin gel ve halledin, ben gönlünü yapması için konuştum ama dinlemiyor dedi. Ne yapmalıyım. Fikirlerinizi belirtir misiniz
Genişletmek için tıkla...
Barisma bu adamsa vicdan yok insanlık yok.Ailenle kal ve ayaklarinin üstünde dur.Arkadasi da eşinle anlasmali konusuyor sen ona bir meydan oku bakalim nasil tıpış tıpış ayagina geliyor.Zayif olmayi birak artik dimdik dur görsün dünya kac bucak.Aciosa dava acsin boşan sürünme ama böyle
 
white catt .!.:
Dönmeye korkuyorum açıkçası, boşanmaktan da korkuyorum, yeni bir hayata başlamaktan korkuyorum. Burada yapabilenler varsa destek ve yol göstermelerini bekliyorum. Çok üzgünüm
Genişletmek için tıkla...
Abinle olan olay sadece eşinin işini iyi yaptığını gösterir. Ama iyi bir eş olduğunu göstermez. Geri döndüğünde nasılsa döndü deyip yine dövecek ve belki bu defa ailen gitme dedik gittin diye seni kabullenmeyecek.
Ya şu hayatta ailenin desteği gibi bir destek var arkanda o hasta adam için değer mi? Seni ne hale getirmiş baksana şiddet affedilir bişey değildir, ister avukat olsun ister başbakan olsun önce ADAM olsun. Karısına sahip çıksın.
 
white catt .!.:
Neden ikilemdeyim? Acaba duzelir mi, cocuga haksızlık olur mu, her evlilikte sorunlar var, duzen, ev vs vs. Bu sorular aklıma geliyor
Genişletmek için tıkla...
Bak arkadaşım ben de boşanma surecindeyim.Defalarca aldatildim dayak yedim 15 yılı evlilik 22 yılın sonunda ben mutsuzum dedi ve gitti beyefendinin müdür olunca egosu tavan oldu.Şimdi dava açmasını bekliyorum anlaşmalı boşanacağız.Ben üniversite mezunuyum çocuğum için çalışmadım.. sonuç sürekli aşağılanma.Saygi yoksa evlilikte yok bunu bil.Bir gün mutlaka bitecek.Korkma sakın.oglum 14 yaşında antidepresan kullanmaya başladı.sakin dönme çocuğuna yazık. Ben yandım sen yanma.
 
meral077 .!.:
Bak arkadaşım ben de boşanma surecindeyim.Defalarca aldatildim dayak yedim 15 yılı evlilik 22 yılın sonunda ben mutsuzum dedi ve gitti beyefendinin müdür olunca egosu tavan oldu.Şimdi dava açmasını bekliyorum anlaşmalı boşanacağız.Ben üniversite mezunuyum çocuğum için çalışmadım.. sonuç sürekli aşağılanma.Saygi yoksa evlilikte yok bunu bil.Bir gün mutlaka bitecek.Korkma sakın.oglum 14 yaşında antidepresan kullanmaya başladı.sakin dönme çocuğuna yazık. Ben yandım sen yanma.
Genişletmek için tıkla...
Size de cok gecmis olsun. Sonuna kadar denemişsiniz içiniz rahattır en azından. Ben baştan pes ettiğim için içimde boşluk oluştu ve acaba ile başlayan sorular. O yuzden konular açtım ama arkadaslar iyi geldi sağ olsunlar
 
white catt .!.:
Merhaba uzun zamandır burayı takip ediyorum ve bana cok sey kattı bu site. Bugun de kendi derdimi sizlere açmak istedim. Geçirdiğim şu zor günlerde bir ışık olur belki sözleriniz...

Eşimle 12 yaşından beri tanışıyoruz, o zamanlar çocuk aklımla onu gizliden severdim. Büyüdük lisedeyken bana açıldı ve aşırı aşk ve hayranlık duygusuyla ilişkiye başladım. Benden ne istese kabulumdu o zamanlar. Onunlayken en mutlu benim diye düşünüyordum. Kılık kıyafet, üniversite seçimi, arkadaşlarım derken bütün bunları onun isteğine göre yaptım. (Şu an işsizim ve çocuğum var). O hukuk fakültesi kazandı gitti. Onunla evlenmek hayaliyle 5 sene bekledim. Ailem o seni üzer diyerek karşı çıktı ve birkaç olay oldu. Annem eşimi kırdı o zamanlar. Neyse o avukat oldu evlendik. Kendisi ailede görmediği için öyle eşimi alayım gezdireyim yemeğe götüreyim gibi seyler bilmiyordu ve ben istediğimde karşı çıkıyordu. Evliliğin ilk zamanlarından şiddet başladı. İttirmeyle tokatla baslayan şiddet zamanla vucudumda morluklar olusturacak kadar ileri gitti. Aileme de karsı çıkıp evlendiğim için kimseye bir sey söyleyemiyordum. Birgun bogazımı sıktı, gözüm karardı kendimi kaybettim ve yere düştüm. 2-3 saniye sürdü hemen kendime geldim. Kendime geldiğimde bana bakmıyordu bile. Numara yaptığını düşündüm dedi sonradan.
Geçenlerde annemi arayıp her şeyi anlattım. Ben sana demiştim, bu seni üzer demiştim, cocuguna da sana da bakarım, eğer bir çocugun daha olursa kabul etmem, eve gel dedi. Benm ve bebegimin kıyafetlerini alıp çıktım. Eve geldiğinde bizi göremeyince “s.git, umrumda değilsin, bu iş bitti, pişman olup adımı sayıklayacaksın” dedi.
Boyle dik durmasının sebebi de, abimin basından bir yargılama sureci gecti ve eşim onun için çok uğraştı, olumlu sonuç elde etti. Bana hep “kimse senin için bu kadar uğraşmazdı” diyerek beni susturdu. Şimdi de nankörlükle suçluyor.
Ya çocuğu verirsin ya da size 5 kurus para vermem diyor. Ailemin durumu orta seviyede ama bizi muhtaç etmezler. Kendisini yuksek gördüğü için muhtac olacagımızı ve pişman olacagımı düşünüyor.
Uzun yazdım kusura bakmayın. Evden ayrılalı uzun zaman olmadıgı için şu an geri dönersem kabul eder ama biraz daha zaman geçip dava surecine girersek beni üzmek için elinden geleni yapacaktır. Dönmeye korkuyorum. Ailesi de pek karışmıyor. Benimkiler dönme diyor. Eşimin bir arkadaşı aradı, o asla gelip seni almayacak kendin gel ve halledin, ben gönlünü yapması için konuştum ama dinlemiyor dedi. Ne yapmalıyım. Fikirlerinizi belirtir misiniz
Genişletmek için tıkla...
Ailenin yaninda kal. Sormam hata. Darp raporu almadin hic sanirim. Keske alsaydin.
 
white catt .!.:
Merhaba uzun zamandır burayı takip ediyorum ve bana cok sey kattı bu site. Bugun de kendi derdimi sizlere açmak istedim. Geçirdiğim şu zor günlerde bir ışık olur belki sözleriniz...

Eşimle 12 yaşından beri tanışıyoruz, o zamanlar çocuk aklımla onu gizliden severdim. Büyüdük lisedeyken bana açıldı ve aşırı aşk ve hayranlık duygusuyla ilişkiye başladım. Benden ne istese kabulumdu o zamanlar. Onunlayken en mutlu benim diye düşünüyordum. Kılık kıyafet, üniversite seçimi, arkadaşlarım derken bütün bunları onun isteğine göre yaptım. (Şu an işsizim ve çocuğum var). O hukuk fakültesi kazandı gitti. Onunla evlenmek hayaliyle 5 sene bekledim. Ailem o seni üzer diyerek karşı çıktı ve birkaç olay oldu. Annem eşimi kırdı o zamanlar. Neyse o avukat oldu evlendik. Kendisi ailede görmediği için öyle eşimi alayım gezdireyim yemeğe götüreyim gibi seyler bilmiyordu ve ben istediğimde karşı çıkıyordu. Evliliğin ilk zamanlarından şiddet başladı. İttirmeyle tokatla baslayan şiddet zamanla vucudumda morluklar olusturacak kadar ileri gitti. Aileme de karsı çıkıp evlendiğim için kimseye bir sey söyleyemiyordum. Birgun bogazımı sıktı, gözüm karardı kendimi kaybettim ve yere düştüm. 2-3 saniye sürdü hemen kendime geldim. Kendime geldiğimde bana bakmıyordu bile. Numara yaptığını düşündüm dedi sonradan.
Geçenlerde annemi arayıp her şeyi anlattım. Ben sana demiştim, bu seni üzer demiştim, cocuguna da sana da bakarım, eğer bir çocugun daha olursa kabul etmem, eve gel dedi. Benm ve bebegimin kıyafetlerini alıp çıktım. Eve geldiğinde bizi göremeyince “s.git, umrumda değilsin, bu iş bitti, pişman olup adımı sayıklayacaksın” dedi.
Boyle dik durmasının sebebi de, abimin basından bir yargılama sureci gecti ve eşim onun için çok uğraştı, olumlu sonuç elde etti. Bana hep “kimse senin için bu kadar uğraşmazdı” diyerek beni susturdu. Şimdi de nankörlükle suçluyor.
Ya çocuğu verirsin ya da size 5 kurus para vermem diyor. Ailemin durumu orta seviyede ama bizi muhtaç etmezler. Kendisini yuksek gördüğü için muhtac olacagımızı ve pişman olacagımı düşünüyor.
Uzun yazdım kusura bakmayın. Evden ayrılalı uzun zaman olmadıgı için şu an geri dönersem kabul eder ama biraz daha zaman geçip dava surecine girersek beni üzmek için elinden geleni yapacaktır. Dönmeye korkuyorum. Ailesi de pek karışmıyor. Benimkiler dönme diyor. Eşimin bir arkadaşı aradı, o asla gelip seni almayacak kendin gel ve halledin, ben gönlünü yapması için konuştum ama dinlemiyor dedi. Ne yapmalıyım. Fikirlerinizi belirtir misiniz
Genişletmek için tıkla...
Ah canim seni o kadarviyi anliyorumkii sakin donme
 
Merhabalar arkadaslar bende dertliym ne yazikki anlatmak çok zor.Ilk evliligim siddet yuzunden bitti bi oglum var 7 yilin sonunda bitirdim.Cok mutluydum sonra simdiki esimle tanistik 3 sene kostu pesimde onun gozu karaligi ogluma baba gibi yaklasimi icimi isitti ve evet gozume perde indi evlendik.cok sevdim cok.ama askmi bilmiyorum.Ama noldu bu da bana gayet rahalikla hakaretler etti asbiyet ve ofke kontrol problemi var.yillarca oglum bu ortami gormesin diye sineye cektim ve tam 9 yil oldu en sonunda oglum evde yokken bende ona onun bana herzaman yaptigi gibi karsilik verince gayet rahat bir sekilde ellerime vurdu ve morartti.tabi bende hersey bitti o an zaten uzun yillardir savasmayi degil susmayi tercih etmistim neden bilmiyorum.Ve 9 senedir bir kere bile karsisina beni alip konusmayan adamin icinden anlayisli ve ilgili bi adam cikti simdi cabaliyo ve vicdanim ahh o vicdanim sizliyo.en son care evden gideyim biraz ayri kalalim dedi zannettimki o olmayinca daha iyi olucam.Ama olmadi bugun gittiginden beri evde yalnizim ve agliyorum elimde olmadan nden agladigimi bile bilmiyorum evet ayrilmam gerekiyo evet dogru olan bu ama niye duvarlar uzerime geliyo neden vicdanim sizliyo anlamiyorum ne yapicam onuda bilmiyorum bu acizlik beni mahvetti
 
mutluasu1980 .!.:
Merhabalar arkadaslar bende dertliym ne yazikki anlatmak çok zor.Ilk evliligim siddet yuzunden bitti bi oglum var 7 yilin sonunda bitirdim.Cok mutluydum sonra simdiki esimle tanistik 3 sene kostu pesimde onun gozu karaligi ogluma baba gibi yaklasimi icimi isitti ve evet gozume perde indi evlendik.cok sevdim cok.ama askmi bilmiyorum.Ama noldu bu da bana gayet rahalikla hakaretler etti asbiyet ve ofke kontrol problemi var.yillarca oglum bu ortami gormesin diye sineye cektim ve tam 9 yil oldu en sonunda oglum evde yokken bende ona onun bana herzaman yaptigi gibi karsilik verince gayet rahat bir sekilde ellerime vurdu ve morartti.tabi bende hersey bitti o an zaten uzun yillardir savasmayi degil susmayi tercih etmistim neden bilmiyorum.Ve 9 senedir bir kere bile karsisina beni alip konusmayan adamin icinden anlayisli ve ilgili bi adam cikti simdi cabaliyo ve vicdanim ahh o vicdanim sizliyo.en son care evden gideyim biraz ayri kalalim dedi zannettimki o olmayinca daha iyi olucam.Ama olmadi bugun gittiginden beri evde yalnizim ve agliyorum elimde olmadan nden agladigimi bile bilmiyorum evet ayrilmam gerekiyo evet dogru olan bu ama niye duvarlar uzerime geliyo neden vicdanim sizliyo anlamiyorum ne yapicam onuda bilmiyorum bu acizlik beni mahvetti
Genişletmek için tıkla...
Herseyi birak ta morartana kadar ellerine vuran adamdan neredeyse özür dileyeceksin pes!!! Birak pisligi bugun eline vuran yarin agzini burnunu kirar. Hic mi kendine ogluna deger vermiyorsun pes!
 
white catt .!.:
Ailemi silmemi isteyecekmiş şartlarından bir tanesi. Yani bizim eve asla gelemezlermiş, ben arada ziyarete gidebilirmişim. Çocuk da kendisi izin verdiği zaman ailemi ziyaret edebilirmiş
Genişletmek için tıkla...
Valla bravo. Olurda seni hastahanelik bile etse gidecek bi ailen olmasin istiyor. Burdan bari anlayin. Asla degismeyecek. Ki anneniz bi daha yaninda olmam 5 cocukla da olsa gel bile dese. Bu sartla gider donerseniz zaten siz ailenizi silmiş olacaksiniz. Daha beteri olacak. Bunu da yaptigi sartla bile olsa anlayın. Bi isiniz mesleginiz olsa diyecek ki ailesine donmese de basinin caresine bakar. Ondan da emin... varsayin ki nafaka odemeyecek (ki ödemekzorunda ) ruh sagliginiz icin bile olsa zamanla gider ise de girersiniz. Aciktan falan okursunuz. Bu adamin yaninda ezilmektense zor islerde calisin daha iyi. En azındankendinize olan guveniniz gelir. Hersey coj daha guzel olur. Ne kadar insan var sizin yerinizde ama ailesi yaninda olmayan. Cok sanslisiniz. Hayat son sansinizi vermis. Kaybederseniz asla bi daha bulamazsiniz. Gisecwk aileniz olmayacak. Daha kotu dovecek ve susmak zorunda kalacaksiniz. Cocugunuzun onunde belki dayak yiyeceksiniz. Ve o çocuğunbu ortamda buyumeye yazik hic hakki yok... Allah yardımcınız olsun.
 
white catt .!.:
Flört döneminde ailemle problem yaşadığı için saygısı yok denecek kadar azdı. Şimdi sahiplendiler diye silmiş, benim görüşmemi de kısıtlayacakmış. Bende dönme potansiyeli var hisleriniz doğru. Ona karşı güçsüz ve ürkek durumdayım. Gün geçtikçe cesaretleniyorum sadece
Genişletmek için tıkla...
Keske ona belli etmeden laf arasinda bi mesaj veya ses kaydi dayagi ispatlasaniz. Ama kendisi zaten bu isin icinde ya ne zaman yaptim oyle bisey sacmalama falan diyecektir. Sorup onu duymak ister gibi degil de laf arasinda gecirin. Onemsiz gibi. Ve cevabini ses kaydi alin.
 
white catt .!.:
Malesef en verimli olacagım yıllarımı onunla olabilmek için boş geçirdim. Nasıl boyle gözüm kapandı bilmiyorum. Her siddet girişiminde, yaptığım fedakarlıkların da ağırlığıyla 2 kat üzüldüm. Ama o hep “ben sizin için çok uğraştım, nankörsün” diyerek üste çıktı. Şimdi lisedeki sınıf arkadaşlarım meslek sahibi oldular, yeni yeni evlilik hazırlıklarına giriştiler. Bense küçük bir bebekle boşanma yolundayım☹
Genişletmek için tıkla...
Valla konunuzdan cikamiuorum. Yapmayin zararin neresinden donulse kardir. Beterin beteri vardir unutmayin. Daha kotu ne yapabilir demeyin. Kac yasindan sonra okul bitiren insanlar var. Belki bi dukkan acarsiniz. Devlet destek sagliyor. Kosgeb falan... kurslara gidersiniz. Simdi gecmise uzuleceginize daha fazla uzulecek bir gelecek yaratmayin... bi tek gozunuz onu gormus gozunuzde buyutmussunuz. Emin olun belki ileride adam gibi bi adamla bile tanisirsiniz. Ama bence kendiayaklarinizin uzerinde durun. Bu kibirli insan sizi cok degersiz hissettirmis.. nerede zorlanirdaniz zorlanin donmeyin.. (ya o degilde adam kapınızda affet diye yalvarmiyorda farkinda misiniz) oyle insanlar bile degismiyor. Bu diyecek ki ben mi geldim getirdim GELMESEYDIN !! Diyecek... :KK61::stop:
 
white catt .!.:
Merhaba uzun zamandır burayı takip ediyorum ve bana cok sey kattı bu site. Bugun de kendi derdimi sizlere açmak istedim. Geçirdiğim şu zor günlerde bir ışık olur belki sözleriniz...

Eşimle 12 yaşından beri tanışıyoruz, o zamanlar çocuk aklımla onu gizliden severdim. Büyüdük lisedeyken bana açıldı ve aşırı aşk ve hayranlık duygusuyla ilişkiye başladım. Benden ne istese kabulumdu o zamanlar. Onunlayken en mutlu benim diye düşünüyordum. Kılık kıyafet, üniversite seçimi, arkadaşlarım derken bütün bunları onun isteğine göre yaptım. (Şu an işsizim ve çocuğum var). O hukuk fakültesi kazandı gitti. Onunla evlenmek hayaliyle 5 sene bekledim. Ailem o seni üzer diyerek karşı çıktı ve birkaç olay oldu. Annem eşimi kırdı o zamanlar. Neyse o avukat oldu evlendik. Kendisi ailede görmediği için öyle eşimi alayım gezdireyim yemeğe götüreyim gibi seyler bilmiyordu ve ben istediğimde karşı çıkıyordu. Evliliğin ilk zamanlarından şiddet başladı. İttirmeyle tokatla baslayan şiddet zamanla vucudumda morluklar olusturacak kadar ileri gitti. Aileme de karsı çıkıp evlendiğim için kimseye bir sey söyleyemiyordum. Birgun bogazımı sıktı, gözüm karardı kendimi kaybettim ve yere düştüm. 2-3 saniye sürdü hemen kendime geldim. Kendime geldiğimde bana bakmıyordu bile. Numara yaptığını düşündüm dedi sonradan.
Geçenlerde annemi arayıp her şeyi anlattım. Ben sana demiştim, bu seni üzer demiştim, cocuguna da sana da bakarım, eğer bir çocugun daha olursa kabul etmem, eve gel dedi. Benm ve bebegimin kıyafetlerini alıp çıktım. Eve geldiğinde bizi göremeyince “s.git, umrumda değilsin, bu iş bitti, pişman olup adımı sayıklayacaksın” dedi.
Boyle dik durmasının sebebi de, abimin basından bir yargılama sureci gecti ve eşim onun için çok uğraştı, olumlu sonuç elde etti. Bana hep “kimse senin için bu kadar uğraşmazdı” diyerek beni susturdu. Şimdi de nankörlükle suçluyor.
Ya çocuğu verirsin ya da size 5 kurus para vermem diyor. Ailemin durumu orta seviyede ama bizi muhtaç etmezler. Kendisini yuksek gördüğü için muhtac olacagımızı ve pişman olacagımı düşünüyor.
Uzun yazdım kusura bakmayın. Evden ayrılalı uzun zaman olmadıgı için şu an geri dönersem kabul eder ama biraz daha zaman geçip dava surecine girersek beni üzmek için elinden geleni yapacaktır. Dönmeye korkuyorum. Ailesi de pek karışmıyor. Benimkiler dönme diyor. Eşimin bir arkadaşı aradı, o asla gelip seni almayacak kendin gel ve halledin, ben gönlünü yapması için konuştum ama dinlemiyor dedi. Ne yapmalıyım. Fikirlerinizi belirtir misiniz
Genişletmek için tıkla...
Bide kac yasindasin. Sadece universite mi okumadin?
 
Ve yine aynı söz geldi aklıma "okumak cehaleti alır eşeklik baki kalır".. Bu eşiniz içindi. Sıradaki söz "aynı hatayı iki kez yapıp farklı sonuç almayı bekleyene ap.. denir" özür dileyerek bu sözü size yazıyorum ama niyetin onu demek değil yani aynı sonuç olacak yine demek. ŞİDDET AZALMADAN ARTAN bir olaydır çocuğunu öyle bir yuva da yetiştirmek istemezsin
 
Dönmek mi istiyorsun ölmek mi? Yada yaşamak mi ölmek mi? Adam dövüyor,bogazinizi sıkıyor. Normal erkekler kadın dovmuyor,eşlerinin boğazını sıkmıyor, incitmiyir.
Aileniz arkanızda işi girin çalışın. O psikopata muhtaç değilsiniz.
Darp raporu aldınız mı hic
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

M
Boşanma süreci
Yorumlar
0
Görüntüleme
201
MercanNL
M
G
Çekişmeli boşanma
Yorumlar
9
Görüntüleme
461
gamze tndgn
G
A
Boşanacağım ama hazmedemiyorum
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
3K
Aybalahanim
Aybalahanim
K
Affedemiyorum
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
2K
Kkedi
K
E
Eşimle boşanıyorum yardımcı olabilir misiniz kızlar?
Yorumlar
8
Görüntüleme
3K
rojdanur
R
X