Merhabalar, ben 26 yaşında üniversite mezunu evli bir kadınım. Eşimle 3 yıllık ilişkimizden sonra evlendik, 3 yıldır evliyiz. Aslında o evlenmeyi düşünmüyordu sanırım ama beni kaybetmemek için evlenmeyi önerdi, benim o sıralar büyük ailevi problemlerim vardı bu sebeple de evlilik önerisini kabul edip daha sonra olması gereken bir işi hızlandırmış oldum. Evlenirken henüz üniversiteden mezun olmamıştım. Aslında ne yazacağımı da bilemiyorum büyük problemlerimiz yok ama tahammül edemiyorum, çözmeye niyeti yok, dön dolaş aynı duruma geliyoruz. Eşim evlendiğimizde evimizin kirasını bile ödeyecek durumda değildi, sağolsun kayınvalidemler yardımcı oldu. Normalde ikimiz aynı memleketliyiz, küçük bir ilçede yaşıyorduk.Ben burada yaşamak istemediğimi büyük şehirde yaşamak istediğimi evlenirken belirttim. İşi dolayısıyla merkezden ev tuttuk. Daha sonra uzaktan çalışmaya başladığı için memleketimize taşındık, kayınvalidem ev aldı ve 1 yıldır orada oturuyoruz. 4-5 ay önce bir iş değişikliği yaptı ve Ankara’ya taşındık ayrıca maaşı yaklaşık iki katına çıktı, maddi olarak gerçekten çok rahatladık. Bu Ankara işine -kendi geleceğim için- oldukça sevindim fakat eşimin işi yine uzaktan çalışmaya döndü. Ankara’da bir hafta bile kalamadan memleketimize döndük, 2 evimiz olmuş oldu, Ankara’daki ev eşyalı duruyor. Şuan yaşadığımız ilçede çalışmam mümkün değil, mimarım. İş olanakları oldukça kısıtlı.Eşim eli bollaşınca gerçekten çok değişti. Beni hizmetçisi gibi görmeye başladı. Ben çalışmak istiyorum burada yaşamak istemiyorum diyince boşver napıcan çalışıp diyerek beni ikna çabalarına bile vardı. İnce düşünce yok, sadece ya çalışıyor ya uyuyor. Sadece kendi istekleri, düşünceleri, kendi öncelikleri var. Bencilsin diyince öyleyim ne yapayım diyor. Kaybetme korkusu yok. Fibromiyalji rahatsızlığım var bazen gerçekten yataktan bile kalkamıyorum inanın bir çay bile koymaz, söyleyince de sen bunu hizmetçilik olarak mı görüyorsun diye üste çıkar. Maddi olarak kısan biri değil ama insan bir gün bile karısını mutlu etmek için ne bileyim bir incelik yapmaz mı. Önceden böyle birisi değildi sanırım eve maddi olarak yetemediği için daha ince birisi olmaya çalışıyordu. Ama bu işe girdiğinden beri onu tanıyamıyorum. Bir vida sıkılacak olsa onu bile aylarca yalvartarak yapar ama benden 3 öğün yemek bekler. Ailemle bir yıldan uzun süredir görüşmüyorum annem babam ayrı ve başka insanlarla evliler. Ablam var, onun durumu benden hallice. Çocuğum yok, iş tecrübem 8-9 ay civarında. Kendime güvenim yok, eskiden hiç böyle birisi değildim ama gerçekten çok mutsuzum, güçsüzüm. Son 3-4 yılda yaklaşık 40 kilo aldım. Boşanmayı düşünüyorum, bu fikirlerimin farkında olduğunu bile sanmıyorum eşimin. Bu gece bile ikimiz de kendi arkadaşlarımızla dışarıdaydık, eve geldi oyun oynadı ve uyudu. Varlığımı bile farkında değil çoğu zaman. Defalarca bunun için konuştuk 3 gün düzelir gibi haftaya yine aynı, öyle ilgisiz bencil. Bir evin ortağıyım ablamla beraber. Bir gelirim yok. Ailem yok. Sanırım ailem olmamasına güvenerek de böyle davranıyor, bende tam anlayabilmiş değilim. Nereden kendi hayatıma başlayacağımı bilemiyorum. Yorumlarınızı bekliyorum
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Boşanma düşünceleri
- Konu Sahibi matri
- Başlangıç Tarihi
- Durum
- 17 Temmuz 2021
- 6.646
- 21.592
Ankara'ya tasinip hemen 1 hafta sonra nasil evden calismaya donüyor isi?
Evden calisiyorsa da calissin yani madem ev actiniz duzen kurdunuz en azindan sizde is bulurdunuz
Is evden calismaya dondukce hemen memlekete kosmussunuz yani sizde ona hic hayir burda kalalim dememissiniz adam ne derse o oluyor
Evden calisiyorsa da calissin yani madem ev actiniz duzen kurdunuz en azindan sizde is bulurdunuz
Is evden calismaya dondukce hemen memlekete kosmussunuz yani sizde ona hic hayir burda kalalim dememissiniz adam ne derse o oluyor
Yorumunuz için teşekkürler. Kafam karışık gerçekten. Bu ilçede yaşamak zorunda olduğumdan geçen 6 ayda kpss ye hazırlandım sanıyorum 85 üstü alıcam. Şimdi de diyetisyene gidiyorum önceliğim kendimde ama bunları düşünmekten insan hayatına da odaklanamıyor. Hayatım sanki ellerimin arasından kayıp gidiyor gibi hissediyorum
Böyle düşünmeyin güzel kararlar almışsınız. Zayıflamak istiyorsanız ona odaklanın başka hobiler de edinin çalışınca zaten tamah etmeyeceğiniz için baktınız yürümüyor ayrılık yoluna girersiniz
Demez olur muyum o kadar detaylı yazamadım sadece. İşi zaten uzaktanmış ama şirket hibrit olarak bildirmişti. Bunu işe girdikten sonra öğrendik. Bir kere bu Ankara mevzusu yüzünden evi bile terk ettim kayınvalidemler araya girdi geri döndüm, gideceğiz diye beni oyaladı. Ankaraya gitmeye hiç niyeti olduğunu sanmıyorum, buradaki sosyal hayatından kopamaz
- 21 Ocak 2018
- 8.210
- 20.194
- 32
Ankarada ev acip neden geri dondunuz geri donmeyi nasil kabul ettiniz?
Uni mezunusunuz neden guveniniz yok hadi cocuk olsa anlarimda mutsuzsaniz net bir sekilde ben ayrilmak istiyorum diyin zaten bir soka ugrayacaktir ankaraya gelmeyi dusunmuyorsan bosanalim diyin gerekirse bosanin korkacak birsey yok zayiflayin tabiki kendiniz icin. Kpssde insallah atanirsiniz ama oncesinde harekete gecin bence
Uni mezunusunuz neden guveniniz yok hadi cocuk olsa anlarimda mutsuzsaniz net bir sekilde ben ayrilmak istiyorum diyin zaten bir soka ugrayacaktir ankaraya gelmeyi dusunmuyorsan bosanalim diyin gerekirse bosanin korkacak birsey yok zayiflayin tabiki kendiniz icin. Kpssde insallah atanirsiniz ama oncesinde harekete gecin bence
- 27 Ağustos 2022
- 4.134
- 7.077
Merhaba, piskolojini bozmasina izin vermemlisin, okumussun mimar olmussun (bende mimarim) bence kendi ayaklarin üzerinde durmak icin kendi yavas yavas ayarlaman gerekir... ilk önce homeoffice isleri bakip oradan baslayabilirsin calisip kendini gelistirmeye, tam olarak nasil bir ilcede yasiyorsun bilmiyorum ama illaki bir mimar vardi, staj yapmayi denemelisin, belki isci almak istemezler am aen azindan cv icin güzel bir gelisme olur. kendini yipratmamalisin, kilo almis olman bile onun sana iyi gelmedigini gösterir, bu hayat baskalari icin kendini mahvetmeye gercekten degmez... Kendini toparlaman gerekir, güzel bi rplan la kendi ayaklarinin üstünde durmayi yavas yavas yoluna koymalisin. Kimseye ihtiyacin olmadigini nfarkinda olmalisin, ve cocuk yokken dahda gencken hayatini bu kadar cikmaza sokmamalisin...
Merhabalar,
Öncelikle yaşın güzel bir yaş geç kalmış değilsin hiç bir şeye, mimarsın ayrıca ve en önemlisi farkındalığın var, çocuk olmayışı şu an için iyi bir şey ve bişeyler için çabalıyorsun bu çok güzel. Şahsen bu farkındalıkları senden çok sonra farkettim kendi hayatımda
Eşin ne oldum delisi olmuş biraz bence ama kesinlikle değişmiyorlar. Şu süreçte önceliğin kendin olsun, mevcut konumda ne yapabilirim diye düşün, madem çalışma diyorsa kazancı da iyiyse kendinize yatırım yapın, altın vs demiyorum gelişim tecrübe anlamında. (yapabilirsen altın vs de yap ama gizliden :))
Bir arkadaş bahsetmiş illa ki stajyer kabul eden ya da düşük maaşlı da olsa çalışacak bir yer bulursun basamak olarak düşün bunlar ilk basamaklar, iş yoksa kurs vs kovala, alan-sektör değişikliği olabilir ama kendine iyi gelecek şeyleri yap, kilo alınır verilir, sağlık açısından ve kendimizi iyi hissetmemiz açısından bu da gayet güzel bir adım.
Hemen boşan deme taraftarı değilim, atanana kadar sık dişini, kişisel gelişim yatırımını tamamla öyle boşan :)
(böyle olunca da atandı g.tü kalktı kocayı beğenmez oldu diyorlar ama bilmiyorlar ki, koca adam olmadığı için biyerlerimizi yırtıp da atanıyoruz. kim ne derse desin çok ta fifi...)
son olarak ankaradaki evi kapatın bence.
Öncelikle yaşın güzel bir yaş geç kalmış değilsin hiç bir şeye, mimarsın ayrıca ve en önemlisi farkındalığın var, çocuk olmayışı şu an için iyi bir şey ve bişeyler için çabalıyorsun bu çok güzel. Şahsen bu farkındalıkları senden çok sonra farkettim kendi hayatımda
Eşin ne oldum delisi olmuş biraz bence ama kesinlikle değişmiyorlar. Şu süreçte önceliğin kendin olsun, mevcut konumda ne yapabilirim diye düşün, madem çalışma diyorsa kazancı da iyiyse kendinize yatırım yapın, altın vs demiyorum gelişim tecrübe anlamında. (yapabilirsen altın vs de yap ama gizliden :))
Bir arkadaş bahsetmiş illa ki stajyer kabul eden ya da düşük maaşlı da olsa çalışacak bir yer bulursun basamak olarak düşün bunlar ilk basamaklar, iş yoksa kurs vs kovala, alan-sektör değişikliği olabilir ama kendine iyi gelecek şeyleri yap, kilo alınır verilir, sağlık açısından ve kendimizi iyi hissetmemiz açısından bu da gayet güzel bir adım.
Hemen boşan deme taraftarı değilim, atanana kadar sık dişini, kişisel gelişim yatırımını tamamla öyle boşan :)
(böyle olunca da atandı g.tü kalktı kocayı beğenmez oldu diyorlar ama bilmiyorlar ki, koca adam olmadığı için biyerlerimizi yırtıp da atanıyoruz. kim ne derse desin çok ta fifi...)
son olarak ankaradaki evi kapatın bence.
- 19 Aralık 2007
- 2.059
- 3.385
Öncelikle kilo sorununa yoğunlaşın, kendinize özen gösterin. Eşinizi etkilemek için değil kendinize verdiğiniz değeri hatırlamanız için söylüyorum. Muhakkak hayatınıza sporu alın, dengeli beslenin, kendinize bakın. Ne kadar iyi hissettiğinizi, ne kadar güçlendiğinizi, mücadele için enerji kazandığınızı göreceksiniz. Bir diğer husus iş hayatına girmek için çabalamayı asla bırakmayın, Kpss ya da başka bir şekilde çabanız hep olsun. Ve en önemlisi ..Sakın Çocuk Yapmayın.. Herşey daha da kötüye gider. Size çocuk yap eve bağlanır, aranızdaki bağ güçlenir, tam bir aile olursunuz diyenlere lütfen ama lütfen inanmayın.
Geçen sene burada bir yerde çalıştım ama profesyonel olmayan bir yerdi. Buradaki diğer yerler de hep böyle açıkçası. Bir gelecek göremedim, maaş bile almıyordum kafasına göre takılıyordu 9 ay sonra işten çakıp kpss calısmaya başladım. Yine aynı yerden çağırılıyorum belki orayı tekrar değerlendirebilirim, kendime odaklanmaya çalışıyorum yorumunuz için teşekkürler
Kendi işim olmadan çocuk yapmayı hiç düşünmedim, hala düşünmüyorum. Dediklerinizi dikkate alacağım yorumunuz için teşekkürler
- 30 Kasım 2019
- 11.781
- 37.353
- Durum
Benzer Konular
