Boşanma... derin mevzular.

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

M I N E R V A

İzaha gerek yok, gördünüz yürüdüm çıktım. 🚶🏻‍♀️
tek ayak cezası
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
30 Ağustos 2017
3.615
9.650
İyi akşamlar.

Eşim ile ayrılma kararı almış bulunmaktayız. En azından ben bitirdim. Ne ara bitti, nasıl bitti, ne oldu da bitti bilmiyorum. Henüz bir avukatla görüşmedim. Haftasonu ailem, eşim ve ailesi ile konuştum sadece bu kararımı. Ailem kararı bana bıraktı. Eşimin ailesinin tepkisi elbette, "Çocuklarınız var," oldu. Eşim ise kararıma saygı duyuyor ama bir yanı üzgün görüyorum.

Her neyse uzatmadan... sevgili boşanma tecrübesi olan arkadaşlara sorum: boşanma gerçekleşmeden önce evleri ayırırken, kimin neyi alacağına nasıl karar verdiniz? Düşünüyorum düşünüyorum bir çıkar yol bulamadım. Evden henüz kimin ayrılacağı belli değil. Tencereden, beyaz eşyaya, yastığa, yorgana, havluya kadar kafamda deli sorular... boşanmada havluyu kafaya takan bir manyak benimdir orası ayrı. Çok detay isteyen bir şeymiş boşanmak onu anladım.

Evden gitsem komple diyorum, bir yanım çok üzülüyor. Akşam koca eve bir girecek bomboş... baba diye koşan çocuklar yok, ses yok. Burada oturmasa bari taşınsa diye bile düşünüyorum. Ben gidersem belki üst kata çıktığında bir bakacak çocukların odası boş, binbir özenle seçtiğimiz duvar kağıtları kalmış sadece. Üzülüyorum, üzülüyorum ama bu evliliğin devam etmesine artık imkân yok. İhanet yok. Şuan sebebini anlatmak istemediğim farklı durumlar söz konusu. İçimdeki her şey birbiriyle çelişiyor.

Cevap yazamazsam kızmayın, sabah erkenden hem benim hem de çocukların doktor randevusu var. Hemen yazamayabilirim, iyi geceler.

Not: Tanıdık manıdık çıkar diye yazmak istemedim ama şizofreni. Ben yeni fark ettim, hiç belli etmedi. Son 8 aydır falan az biraz ama son zamanlarda fark ettim. Kabul etmiyor, tedaviyi kesinlikle reddediyor. Annesinde de var ve ondaki süreci bildiğinden mi bu kadar gizli tutabildi bilmiyorum. 2018'den beri içeriği anlatmayayım ama bir şeyleri fark ettiğini söyledi. Ben deli değilim falan diyor, beni ikna etmeye çalışıyor. Ben fark ettiğim noktada zaten evde sesli sesli kendi kendine konuşmaya başladı. Küçüğü anlamıyor ama büyük kızım farkında her şeyin.
 
Son düzenleme:
Boşanacağız, devam edebilecek (çocuklar için) durumda değiliz.
Yazdıklarınıza bakarsak hala seviyorsunuz. Havlu vs bahane. Duvar kağıdı diyorsunuz 😊
Eğer gerçekten boşanmak isteseniz bi an önce kaçıp kurtulmayı düşünürdünüz bunları değil.
hakkınızda hayırlısı olsun 💖
 
Boşanma girişi böyle olmaz ki ama siz hala kiyamiyorsunuz. Severek boşandık, cok iyi arkadasiz , ona kiyamam tantanasina ben inanmıyorum
 
Bence sen bu adami seviyosun bacim
Sevgi bazen yetmiyor ve tükeniyor maalesef. Sevgi tükendi. Ben net bir insanım. Bir şey biterse, içimde de biter. Çocuklarımın babası olarak seviyorum ama bizim için, çocuklar için mücadeleyi reddettiği noktada içimde kendisini bitirdi.
 
Bir daha düşününün imkanınız var ise evlilik terapistine gidin ve tatile çıkın gecmisi unutun yeni başlangıç yapın hayat kısa keskelerle hayat gecmez bur daha dusunun....
 
İyi akşamlar.

Eşim ile ayrılma kararı almış bulunmaktayız. En azından ben bitirdim. Ne ara bitti, nasıl bitti, ne oldu da bitti bilmiyorum. Henüz bir avukatla görüşmedim. Haftasonu ailem, eşim ve ailesi ile konuştum sadece bu kararımı. Ailem kararı bana bıraktı. Eşimin ailesinin tepkisi elbette, "Çocuklarınız var," oldu. Eşim ise kararıma saygı duyuyor ama bir yanı üzgün görüyorum.

Her neyse uzatmadan... sevgili boşanma tecrübesi olan arkadaşlara sorum: boşanma gerçekleşmeden önce evleri ayırırken, kimin neyi alacağına nasıl karar verdiniz? Düşünüyorum düşünüyorum bir çıkar yol bulamadım. Evden henüz kimin ayrılacağı belli değil. Tencereden, beyaz eşyaya, yastığa, yorgana, havluya kadar kafamda deli sorular... boşanmada havluyu kafaya takan bir manyak benimdir orası ayrı. Çok detay isteyen bir şeymiş boşanmak onu anladım.

Evden gitsem komple diyorum, bir yanım çok üzülüyor. Akşam koca eve bir girecek bomboş... baba diye koşan çocuklar yok, ses yok. Burada oturmasa bari taşınsa diye bile düşünüyorum. Ben gidersem belki üst kata çıktığında bir bakacak çocukların odası boş, binbir özenle seçtiğimiz duvar kağıtları kalmış sadece. Üzülüyorum, üzülüyorum ama bu evliliğin devam etmesine artık imkân yok. İhanet yok. Şuan sebebini anlatmak istemediğim farklı durumlar söz konusu. İçimdeki her şey birbiriyle çelişiyor.

Cevap yazamazsam kızmayın, sabah erkenden hem benim hem de çocukların doktor randevusu var. Hemen yazamayabilirim, iyi geceler.
Bence karı koca terapiste gidin
Boşanmak oyuncak olmuş
 
Eşya paylaşımı kişiden kişiye değişir. Kimisi her şeyi bırakıp gider , kimisi ne aldıysa onu, Bir başkası karşı tarafa lazım olan eşyaları bırakır.

Boşanma gerceklestikten sonra bu kısmı en kolay olanı.

Esyadan önce çocuklara bu durumu anlattınız mi, yaşları kaç ?
 
Sevgi bazen yetmiyor ve tükeniyor maalesef. Sevgi tükendi. Ben net bir insanım. Bir şey biterse, içimde de biter. Çocuklarımın babası olarak seviyorum ama bizim için, çocuklar için mücadeleyi reddettiği noktada içimde kendisini bitirdi.
O zaman oturup konusucaksiniz, sonucta cocuklar kimle kalicaksa duzenlerinin devami icin havluyu o alsin bence
 
Boşanma girişi böyle olmaz ki ama siz hala kiyamiyorsunuz. Severek boşandık, cok iyi arkadasiz , ona kiyamam tantanasina ben inanmıyorum
Kıyamama sebebim, ben gittikten sonra komple kendini bitirecek biliyorum o yüzden. Ne olursa olsun, çocuklarımın babası. Yazamıyorum şuan neden kıyamadığımı ama çok üzülüyorum. İyi günde, kötü günde diyorsun evlenirken söz veriyorsun ama çocuklar söz konusu olduğunda bazı kötü günler çocukları etkilemeye başladığında olmuyor.
 
sanki konunun altinda sevgiyle asilmayacak bi problem var, esinizin adim atmasi gereken. ne bilim kisisel temizlik, cinsellik falan geldi aklima. buna ragmen esiniz degisim yada bir caba icinde degilse anliyorum sizi. sevginit var ama gücünüz yok galiba.
 
Şaşırdım konuyu okuyunca M I N E R V A M I N E R V A

Boşanma istediğin eşinin edindiği ve sizi de etkileyen kötü bir alışkanlık olduğunu düşündüm nedense. Yeni bir olay değil, eşyaları düşünmeye başladıysan belli bir sürecin sonucunu yaşıyorsunuz muhtemelen.

Evde kalmak sizin için daha iyi olur sanki, çocuklar alıştıkları düzende bir süre devam ederler, sonrasında duruma göre başka bir eve geçersin. Eşin eşyaları bölmeyi düşünecek biri mi? Hatırladığım kadarıyla maddi durumları oldukça iyiydi aile olarak, böyle bir paylaşım olmasa da olur aslında.
 
Son düzenleme:
sanki konunun altinda sevgiyle asilmayacak bi problem var, esinizin adim atmasi gereken. ne bilim kisisel temizlik, cinsellik falan geldi aklima. buna ragmen esiniz degisim yada bir caba icinde degilse anliyorum sizi. sevginit var ama gücünüz yok galiba.
Benim elimden gelen bir şey yok. Şizofreni ve kabuş etmiyor. Çocuklarımız var, kızım korkuyor.
 
Şaşırdım konuyu okuyunca M I N E R V A M I N E R V A

Boşanma istediğin eşinin edindiği ve sizi de etkileyen kötü bir alışkanlık olduğunu düşündüm nedense. Yeni bir olay değil, eşyaları düşünmeye başladıysan belli bir sürecin sonucunu yaşıyorsunuz muhtemelen.

Evde kalmak sizin için daha iyi olur sanki, alıştıkları düzende bir süre devam ederler, sonrasında duruma göre başka bir eve geçersin. Eşin eşyaları bölmeyi düşünecek biri mi? Hatırladığım kadarıyla maddi durumları oldukça iyiydi aile olarak, böyle bir paylaşım olmasa da olur aslında.
Bende çok şaşkınım. Ne olduysa 1-1.5 ayda oldu. Şüphe ve emin olma süreci... Şizofreni ve kabullenmiyor. Tedaviyi kesinlikle reddediyor. Çok detaylandıramıyorum, bana anlattıklarını googleda aratır kelimelerde arama motorunda falan çıkar. Bir anda karar verdim. Perşembe gecesi bitti dedim, kendi kendime. Büyük kızım olmasa farkına da zor varırdım zaten.
 
Tedavi olsa keşke ama tedavi olmayı kabul etmiyorsa zor tabi ki...
Tedavisizse ve yalnız kalması durumunu daha da kötü yapabilir. Eğer tedavi olmayı kabul ederse devam edebilecekseniz en azından mental durumu sakinleşene kadar, ikna etmek için tedavi olursan vazgeçerim deseniz ve bununla yanaşmayı deneseniz nasıl olur?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X