- 23 Kasım 2019
- 1.124
- 1.699
Çok fena depresyondayım. Sürekli “iyi” anılarımız aklıma geliyor, onun boşanmaya dair her sözü yüreğime ok gibi çakılıyor. İlişkide şiddet, aldatma vs yoktu ama anlaşamadık işte. Henüz 1 yıl bile olmamıştı. Boşanmak istediğini söylediğinde kabul ettim, hala konuşuyoruz ama boş şeylerden bahsediyoruz. İş arkadaşı gibi. Belki konuşmayı da kesmek gerekiyor. Çok üzülüyorum kendimde değilim hiçbir şeye odaklanamıyorum aileme çok üzülüyorum onlar da böyle olsun istemezdi.Bundan sonraki hayatım nasıl olacak bilmiyorum yeniden sevebilir miyim bir yuvanın yıkılması çok zor çok canım yanıyor. Maalesef toplumda boşanmış kadına karşı korkunç bir algı var çok canımı sıkacaklar biliyorum. Boşanmayı bu kadar dramatize etmek doğru değildir belki de. Ama çok canım yanıyor canımın sıkkınlığından evde duramıyorum…