Boşanma depresyonu

Üzüldüm. Ama insanlar yakınlarını toprağa koyuyor ve bu duruma alışıyor öyle düşün. Hayatına kısa süreli girip çıkmış hepsi bu kadar. Daha güzel günler gelecek Allah'a güven.
Boşanma davası, boşanma süreci…Toplum…Çok zor geliyor canım yanıyor
 
Üzüldüm. Ama insanlar yakınlarını toprağa koyuyor ve bu duruma alışıyor öyle düşün. Hayatına kısa süreli girip çıkmış hepsi bu kadar. Daha güzel günler gelecek Allah'a guven
Sevgilim olsa defolup gidebilir de evli olunca beni çok zor bir süreç bekliyor
 
Sevgilim olsa defolup gidebilir de evli olunca beni çok zor bir süreç bekliyor

Cok abartiyorsun...ilk sen misin bosanan. Herkes de seni dusunmuyor merak etme, cogu insan icin "aa oyle mi" kadar kisa suren bi an senin bosandigini ogrenmek...inan cogu insanin umru bile olmaz sana cok onemli geliyor herkes duyacak olay olacak kotu olacak vs...ben olsam iletisimi tamamen keserim o zaman daha degerlisin zatem
 
Ailenize neden üzülüyorsunuz? Suç mu işlediniz, yüz mü kızarttınız?
Evlenmek bir başarı değildir, ayrılmak da bir başarısızlık değildir.
Evlilikten önce bir "siz" vardı değil mi bir hayatınız vardı yani? Üzülmenizi tabi ki anlarım ama bundan sonraki hayatınız nasıl olucak sorusu fazla arabesk değil mi?
Geçen sene insanlar deprem yaşadı, evleri barkları gitti, sevdikleri öldü. O insanları anlarım, "nasıl yaşayacağız" diye sorabilirler çünkü 1 gecede hayatları sıfırlandı. Bu insanlar bile onca kayıpla yeniden hayata tutunuyor, yeni bir hayat kuruyorlar.

Toplum algısı dediğiniz şey nedir? Birini seversem de o ve ailesi beni boşanmışım diye istemez durumu mu? Evet olabilir; herkesin kendine göre seçimleri vardır siz de mesela boşanmış 2 çocuklu bir adamı istemeyebilirsiniz.
Anlaşacağınız kafanıza uygun biriyle bir hayat yaşarsınız, "öteki" olmaktan bu kadar korkmayın.
Çok güzel bir dille ifade etmişsiniz kırmadan dökmeden. Sizin gibi insanların sayısı artar umarım. Bizler de bosanirken 10 kez 100 kez tekrar tekrar acaba mi demeden rahatça bosanabiliriz. Depremi yaşadım,3 gün sonra doğum yaptım. Şimdi de eşimden boşanma kararı aldım. Hayat herkese güzellik sunmuyor sanirim. Ya da benim nasibime böylesi denk geldi.
 
Çok fena depresyondayım. Sürekli “iyi” anılarımız aklıma geliyor, onun boşanmaya dair her sözü yüreğime ok gibi çakılıyor. İlişkide şiddet, aldatma vs yoktu ama anlaşamadık işte. Henüz 1 yıl bile olmamıştı. Boşanmak istediğini söylediğinde kabul ettim, hala konuşuyoruz ama boş şeylerden bahsediyoruz. İş arkadaşı gibi. Belki konuşmayı da kesmek gerekiyor. Çok üzülüyorum kendimde değilim hiçbir şeye odaklanamıyorum aileme çok üzülüyorum onlar da böyle olsun istemezdi.Bundan sonraki hayatım nasıl olacak bilmiyorum yeniden sevebilir miyim bir yuvanın yıkılması çok zor çok canım yanıyor. Maalesef toplumda boşanmış kadına karşı korkunç bir algı var çok canımı sıkacaklar biliyorum. Boşanmayı bu kadar dramatize etmek doğru değildir belki de. Ama çok canım yanıyor canımın sıkkınlığından evde duramıyorum…
Bosandiginiz kisiyle niye hala konusuyorsunuz ki ortada cocuk falan da yok?
 
Birçok evi, arazileri var ve bana bu zamana kadar sen ne aldın diyordu.Yaşım 30 bile değil ne alabilirim. Hala yeni ev, yeni araba alma indirim kovalama peşindeydi.Araba garajda yatıyordu ve yine de bana vermiyordu.Otobüse binerdim bana bin sen de normal insansın derdi. Tabi ki de beni gözden çıkardı çünkü işine gelmedi
o kadar bensinki demekki bir yerlede aynı kader yaşanıyor benim eşimde cimri idi sürekli birikim yapma derdinde idi yeterince olduğu halde arazi ev fazla fazla...arabasını kullandırtmazdı..heryere otobüsle gitmemi yürüyerek gitmemi isterdi...ve aynı senin gibi benimde kayınvalidem iyi idi..hep böyle avuttum kendimi aman ya özünde iyi insanlar diye...annesine ensest derecede bağımlı eş düşün birbirlerini aramadıkları bir gün yok...maaşımı istedi vermedim....çocuğun ihtiyaçlarını asla almadı...ekonomik şiddet alasını yaşadım...sonuç şimdi beş yaşındaki kızım ile boşanıyorum canım...inan sonun benimkinden beter olurdu şimdi o da mal vermeden boşanma derdinde.....o da sürekli bu ev benim araba benim diyen bi tipti
 
X