Boşanma Aşamasındayım. Affetmeli miyim?

Canım bak bazen kaybedilen bir kişi sana bir hayat demektir içinde dönmeliyim diye bir kuvvetli arzu varsa ne desem dönceksin ona bir şey diyemem ama ufacık içini kemiren dönmemelisin hissini iyi düşün şunuda düşün şu hayatta içimize tam sinmeyerek gönül vermeyerek ne yptıysak o iş patlar ama şimdi ama sonra. Ailen sana kol kanat germiş masrafsa masraf sen tokat atılacak bir kadjn mısın yüceltilip el üstnde tutulacak mı ona karar ver
 
Arkadaşlar Merhabalar,
İlk önce durumumu şöyle anlatayım. 1 ay önce nikahım kıyıldı. 2 hafta sonra düğünüm olacaktı. Ayrı evde kalıyoruz.Çeyizim gitti evimiz hazır. Eşimle çok zor bir nişanlılık dönemi geçirdik. Bazı olaylar ailelerimize yansıdı. 1 hafta önce şiddetli bir tartışma geçirdik ilk defa bana tokat attı. Gece evime 20 dakikalık bir yerde beni sokakta bıraktı gitti. Yakındı ama korktum. 1 hafta ses soluk çıkmadı. Bende aileme anlattım herşeyi. Ailem çok kızdı gittik tüm çeyizimi toparladık. Dava açmaya karar verdik. Çok acı çekiyordum. Eşim aramaya basladı. Sürekli tersledim canım acıya acıya sürekli arıyor. Tüm zararı karşılayacağını, herşeyi telafi edeceğini sölüyor.
Ama annem de babam da suan çok karşı. Babam hergün arayıp onunla görüşmeyeceğime dair sözler söylüyor.
Annem adını dahi duymak istemiyor. Eşim de gerekirse ayaklarına kapanacagını söyledi. Ailesi ile gelmek istiyorlar.
Ne yapmalıyım ? Siz olsanız ne yapardınız ? Belki fikirleriniz bana ön ayak olur. Kendimi baskı altında hissediyorum gerek ailem gerek eşim. Yorumlarınız nedir?
Arkadaşlar Merhabalar,
İlk önce durumumu şöyle anlatayım. 1 ay önce nikahım kıyıldı. 2 hafta sonra düğünüm olacaktı. Ayrı evde kalıyoruz.Çeyizim gitti evimiz hazır. Eşimle çok zor bir nişanlılık dönemi geçirdik. Bazı olaylar ailelerimize yansıdı. 1 hafta önce şiddetli bir tartışma geçirdik ilk defa bana tokat attı. Gece evime 20 dakikalık bir yerde beni sokakta bıraktı gitti. Yakındı ama korktum. 1 hafta ses soluk çıkmadı. Bende aileme anlattım herşeyi. Ailem çok kızdı gittik tüm çeyizimi toparladık. Dava açmaya karar verdik. Çok acı çekiyordum. Eşim aramaya basladı. Sürekli tersledim canım acıya acıya sürekli arıyor. Tüm zararı karşılayacağını, herşeyi telafi edeceğini sölüyor.
Ama annem de babam da suan çok karşı. Babam hergün arayıp onunla görüşmeyeceğime dair sözler söylüyor.
Annem adını dahi duymak istemiyor. Eşim de gerekirse ayaklarına kapanacagını söyledi. Ailesi ile gelmek istiyorlar.
Ne yapmalıyım ? Siz olsanız ne yapardınız ? Belki fikirleriniz bana ön ayak olur. Kendimi baskı altında hissediyorum gerek ailem gerek eşim. Yorumlarınız nedir?


Canım benim aynı şeylerin çok daha fazlasını yaşadım.. kesinlikle sana yaptığı eziyetler senin onu çok sevipte taviz vermenden.. bu tip insanlara kendini yüzde yüz teslim etmeyeceksin.. evlenebilirsin.. ama çekmeyeceğinin garantisi yok.. çok kıskançlık yapıp seni yol ortasında
Bırakıyorsa.. empati kurmaktan acizse..
Şımartılarak büyütülmüşse uzak dur.. bu halleri seni geri kazanana kadar sürebilir. Ben bunları yazarken sen çoktaan gönlüne kapılıp barışmanın çarelerini arayabilirsin... barış istersen.. ama gözyaşı kaçınılmaz görünüyor.. ben şu an geçmişime çok yanıyorum. Nasıl bu kadar aptal olabilmişim diyorum. Eger normal hayatta ailenin görüşlerine güveniyorsan şimdide güven...
 
Ben değişebileceğini düşünmüyorum. O kadar çok örnek var ki etrafımda anlatsam sayfalar dolar. Nişanlıyken gerginlik olabilir kavgalar olabilir herkeste olabilecek şeyler. Her iki tarafta alttan almalı ama tokat atmak nedir. İpin ucu kaçınca gerisi geliyor kendimden biliyorum. Değişmiyorlar kardeşim. İyi düşün. Aileni dinle. İllada seviyorum diyorsan ailesiyle ailen görüşsün. Sonra kendi ailenle son duruma bakarsın. Allah yardımcın olsun.
 
Arkadaşlar Merhabalar,
İlk önce durumumu şöyle anlatayım. 1 ay önce nikahım kıyıldı. 2 hafta sonra düğünüm olacaktı. Ayrı evde kalıyoruz.Çeyizim gitti evimiz hazır. Eşimle çok zor bir nişanlılık dönemi geçirdik. Bazı olaylar ailelerimize yansıdı. 1 hafta önce şiddetli bir tartışma geçirdik ilk defa bana tokat attı. Gece evime 20 dakikalık bir yerde beni sokakta bıraktı gitti. Yakındı ama korktum. 1 hafta ses soluk çıkmadı. Bende aileme anlattım herşeyi. Ailem çok kızdı gittik tüm çeyizimi toparladık. Dava açmaya karar verdik. Çok acı çekiyordum. Eşim aramaya basladı. Sürekli tersledim canım acıya acıya sürekli arıyor. Tüm zararı karşılayacağını, herşeyi telafi edeceğini sölüyor.
Ama annem de babam da suan çok karşı. Babam hergün arayıp onunla görüşmeyeceğime dair sözler söylüyor.
Annem adını dahi duymak istemiyor. Eşim de gerekirse ayaklarına kapanacagını söyledi. Ailesi ile gelmek istiyorlar.
Ne yapmalıyım ? Siz olsanız ne yapardınız ? Belki fikirleriniz bana ön ayak olur. Kendimi baskı altında hissediyorum gerek ailem gerek eşim. Yorumlarınız nedir?
Boşan :KK43: zararın neresinden dönsen kardır. Kalkan el inmez derler...
 
Değişir diyorum ben yeterince zorluk çekerse ve birdahaki sefere gideceğini anlarsa sıkıntı olmaz senin de ona duyguların önemli tabi belliki aşıksın ilk tokat cahiklikle sitresle sinirle yapılan birşey bence bir şansı hak ediyor ve eminim sende onu özledin bir daha dönemem diyede birşey yok onlar senin hep arkanda olurlar babam anneme tokat atmıştı birkeresinde sonra annem ayrılmak istedi ve gitti annesine ve babam gitti ağladı kapısında özür diledi affetmedi annem sonra biz araya girdk biraz ve düzeldi herşey şimdi çok mutluyuz o adam seni seviyor ve artık sana deliler gibi aşık.
 
Daha aynı eve girmeden tokat atıp sokaga bırakmış,
Sonra ne yapar Allah bilir...
Tek bildigim o el bi kere kalktıysa devamı gelir,
Ona göre düşün taşın.
Hakkınızda hayırlısı olsun.
 
X