- 2 Eylül 2021
- 325
- 280
- 27
- Konu Sahibi poncikellazey
- #1
Bilenler bilir daha önce konu acmistim buraya tekrar aynı şeyleri yazmak istemiyorum...şuan boşlukta gibiyim arada dalıp gidiyorum ne hayallerle evlenmistim ne kadar sevip değer vermiştim diye ..cocugum için ayakta durmak zorundayim diye kendimi sartlandiriyorum güçlü olmaya dik durmaya çalışıyorum.cok şeyler yaşadım tehdit hakaret küfür şiddet ilgisizlik aşağılama .ailemden sakladım hep düzelir umuduyla ama daha kötü oldu hersey..oysa ailem zamanında soylemisti yapamazsın diye ama dinlemedim.gozum hicbirseyo görmedi.bosanmayada en son şiddet gördüğümde kendi kanımı koltuktan temizlerken karar verdim..ve polisi arayarak o uyurken terk ettim evi.. suan yaklaşık 2 aydur bizi goremiuo tedbir kararı var.. ama sosyal medyadN bebegimin fotoğrafilarini paylasiyo,..ozledim diye.. Cocugum bile o kadar etkilendiki hergun kavga gürültü en ufak sesten bile ürküyo ve daha 11 aylik ..suan ailem maddi manevi her zaman yanımda, yüzümün gülmesi için herseyi yapiolar gerek bebeğime gerekse bana.ama nedense arada,önce yaşadığımız güzel şeyleri hatırlıyorum sonra bana yasattigi o korkunc şeyler aklıma geliyo birden ve kendimi kötü hissediyorum neden böyle düşünüyorum diye , .belki bana arkadaşım sen aptal misin nasıl hala böyle dusunuyosun diyeceksiniz ama düşünsenize o kadar değer veriyosun hersrye katlaniyosun sonra nasıl olsa bu benden vazgecemez diye eziyet ediyo gidemeyeceğinizi dusunuyo..Bir anda hersey tepetaklak oluyo..amacım olayi dramatize etmek değil, sadece bir nebze içimi dökmek istedim . İnsanlara birsey anlatamiyosun içini döküp dertlesemiyosun artık öyle bir hal aldı ki insanlar en yakının bile kuyunu kazar olmuş.. en yakınıma bile derdimi dönkemedim..yaşadıklarım çok kolay bisey değil bide bebeğim var malum evlenip bosaninca insanları biliyosunuz vardır etrafınızda bosaninca böyle gözünün içine bakıp acaba mutlu mu acaba noldu dipten tırnağa süzen akrabalar..benim de öyle o yüzden kimseye anlatamadık larımı burda yazıp fikir destek alınca bir nebze de olsa rahatlıyorum..şuan boşanma aşamasında oldugum için işe girmiyorum en azından işe girsem kafam dagilir oyalanirim diye düşünüyorum.biran önce bitse keşke ama karşı taraf boşanmaktann yana değil..çekişmeli boşanma davalari en az 2 yıl sürer dedi avukatım ..zaten evliligede tövbe ettim bundan sonra sadece kızım için yaşayacağım ..kendime yepyeni bir hayat kurucam sıfırdan ama tabi ilk önce şu ağır sureci atlatmam gerek ...boşanma aşamasında olan arkadaşlar siz neler yapiyosunuz siz nasıl geciriyosunuz bu süreci ? Sizde de böyle arada gelgitler oluyo mu ? Yorumları bekliyorum...Adam gelse Barisacaksin diyenler asla böyle bir şey olmayacak çünkü o hata bir kere oldu bir daha asla..direk yargisiz infaz yapiosunuz burda içimi dökmek istedim vay efendim adam gelse dönersin sen bilmem ne arkadaşlar kendimden çok bebeğim için bu kararı aldım..bana bunu yapan ileride çocuğuma d yapar ve bana birsey olsa çocuğum annesiz kalır..neden bunu anlamak bu kadar zor..Ben de bir anneyim ve attığım her adımı düşünmek zorundayım..geri dönme gibi bir niyetim olsa iki kez uzaklaştırma kararı aldormazdim
Son düzenleme:
