Tam bir sene 3 aylık evliyim.Eşimle severek evlendim ben 24 o şuan 32 yaşında.Benden önce iki kez nişan atmış ben bunlara hiç takılmadım insanın bu dünyada başına herşey gelebilir.canım babam kanser hastasıydı 3 ablamı da evlendirirken aileleri hep araştırmıştı ama eşim Serkan’ı araştıramadı.. ölmeden mürvetimi göreyim dedi benim için... iş yerinde ortak arkadaşımız tanıştırdı herşey çok güzel di gezerdik yerdik içerdik ama sonra söz nişan yaptık düğün flan oldu herneyse herşey güzel evlendik... ama babam akciğer kanseri içim hep buruktu.düğün sonu çok ağladım çok sarıldık çok ağladım babamla.babam Ekim ayında vefat etti kafam hem ondaydı hatayı kendimde de arıyorum evliliğe adapte olamadım diye..
Düğünden sonra ilk gece yorulduk ilişki olmadı.
Sonra ben yapamadım korktum benim kabuslarım başladı
Ha bugün olur ha yarin derken olmadı bi hafta sonra tam hatırlamıyorum 3-4 gün sonra ilk ilişki oldu çok Canım acıdı korkmuştum.. işe girmemiştim çalışmıyordum sonra kocam hergün bana mesajlar atıyordu bugün çocuk yapalım aşkım falan diye ben ikinci ilişkiye giremedim hemen titremeye başlıyordum o an benim elimde değildi...eşim ilk zamanlarda hep destekdi bana ama sonra biraz durgunlaşmıştı şimdi şimdi anlıyorum.
Ben psikoloğa bile gittim düzeleyim diye.
Sonra düzeldim evlilikten 3-4 ay sonra daha rahat olmaya başladım ama gene canım acıyordu sabrediyordum.evliliğimin ilk zamanlarında benim kredim vardı çeyiz kredim eşim onu bin tl , 2 bin tl kaldı sanıyormuş 6 bin falan kalmıştı çalışacağım için kendim öderim diye hiç sorun olacağını düşünmemiştim....sorun oldu hep bana kakaladınız dedi oysaki babam kötü diye ben eksiklerimi aldım aileme söyledi onalarada söylememiştim üzülmesinler diye,ailem arkamda oldu ailemi kötü bildi,ailemle konuşmadı o zaman benden kredi çekeyim dedi..
Evde tartıştığımız çokkk sebep oldu ilk zamanlarda boşanalım dedim çok çünkü hayalim istediğim böyle evlilik değildi hep annesini çağırdı eve her kavgamıza şahit oldular....İlişkiye giremediğimiz zamanlardaki kavgalarımız için kv hep o yüzden dedi ilişki olmuyor diye atışıyorsunuz dedi haklı buldum...
Sonra olunca da tartışmalar oldu değişmedi birşeyler..
İlişki olunca hep kendini düşündü çok özür dilerim bana ses çıkardığım için bağırıyordu ilişki anında..
Annesi babası hep evime geldi beni hep ağlarken gördüler.
Hep bana neden böyle oluyor dediler hiç bir zaman oğlum Serkan ne oluyor size demediler hep bana sordular hata sırf bendeymiş gibi.
İki aylıkken ev aldık taşındık Ablam yardıma geldi yardıma,
Eşyalarımı insanlar taşıdı bi akrabalarını çağırdılar ,
Yep yeni eşyalar çizildi kırıldı sustum.
Ben yapsam Serkan beni keserdi.çünkü malını çok sever.
Eşyaları dizerken ablamla kayınvalidemde i süpürge ile dağınık olan yerleri süpürüyordu ve işleri bitmişti bi akrabaları yardım ediyordu otudular içecek içtiler öylece etrafa bırakıp gitmişlerdi her yer heryerde...
Serkan’a dedim ki bu ne böyle niye böyle bıraktınız toplasaydınız dedim oradan sinir olmuştum bi kere onlara..
Sonrasında boş kolileri toplayıp kapıya koyuyordum eşim dedi ki seher onları atma lazım olur.
Pardon neden atmayacakmışım dedim,atma diyorum sana dedi.
Dedim ki canım ev kalabalık zaten ev aldık bi daha lazım olmaz ki dedim bana insanlarını içinde bağırdı çağırdı sonra ne mi oldu,
Ablam çıktı mutfaktan bağırma flan derken ablamın üzerine yürüdü ben ayırmaya çalıştım annesi babası oğlum napıyorsun demedi çekip gittiler akşam aç kaldık.
Sonra Serkan la barıştık bi şekilde bir sürü sorunlar yaşadık o kadar çok şey var ki son olay ise beş tl ilk plastik peçetelik aldım diye laflar etti yeter artık dedim..
Çalışıp paramı direk eşime gönderiyordum bana harçlık vermiyordu kuaför parası sadece çok zoruma gidiyordu.
Bize daha yeni evliyken ev aldırdılar,daha alışamadan evliliğimi yaşayamadan borç ödemeye başladık.
Ne yedik ne içtik özel hiçbir şey yapmadık.evet evlilik sadece bunlardan ibaret değil ama insan değişiklik istiyor.
Çok tutumlu aşırıya kaçınca olmuyor sabrettim hep.
Bana hiç para vermiyordu dolap uygulamasından kıyafetlerimi sattım harçlık yaptım kendime gördü öğrendi kızdı azar işittim yetmiyor Muş gibi ailesine de söylemiş.
Son bir aydır annemdeydim dava açmıştım çekişmeli yalvardı asla yapmazdı.geri Asım atınca döndüm bana büyü lütfen biraz falan dedi yuvam için tamam dedim geri çektim davamı da...
Sonra bana mükemmel iyiydi 10 gün önce sözleşme yapalım dedi düğün altınlarını aldığıma dair neden dedim ,her kavga da boşanma lafı çıkıyor beni bunları almak ile tehdit ediyorsun böyle yaparsak herşey güzel olur dedi ben salak gibi tamam dedim ama altın yok hepsi eve gitti.... tedbir amaçlı istiyor bunu yapmayı...Notere gittik olmaz böyle yapamayız falan dediler ,dedim ki bunda bi iş var kesin...
Sonra düşünücem biraz dedim hemen karar vermeyeceğim dedim...kolyemi istedi sıkılmış vermem dedim tamam canım dedi üstelemedi.
Sonra kardeşi borç istemiş onun için istedi dedim gene vermem bi o var zaten dedim tamam canım dedi,tanıyorum bu benim eşim olamaz bu kadar net değişemez biliyorum.
Altın kolyemi elden çıkarmak istiyor diye düşündüm.
İnstagram da resimimizi koydurmadı.sebebi rezil oluyormuşuz bi silip koyuyoruz diye tamam dedim.
Sonra gene tartıştık anlaşmalı boşanma dilekçesi yazalım ben almadığım altıları aldım demem dedim,tamam dedi ... yazdık düğünde bana takılanlar bana ve bir de evin ödenen kredi tutarının yarısını yazdık.. dedim ki koyalım bi yere bunu sen yalvardın bana eve döndüm iyi olalım diye baktık olmuyor alır bunu gideriz açarız davamızı dedim tamam dedi.. seni çok seviyorum fıstığım falan diyor çok iyiyiz ben iş arıyorum falan bu arada.ertesi akşam işten geldi bişey var sende dedim yok falanı dedi sonra döküldü ben boşanmak istiyorum dedi. direk kaldırıldığımı düşündüm ,çekişmeli dava açmıştım çünkü sırf herşeyi vermemek için böyle yaptığını düşündüm ailesinin bildiğini düşünüyorum sonrasında acıdım bitsin kurtulayım dedim.anlaşarak boşanıyorız Salı günü dua edin bana uzun oldu anlatmadığım neler var hakkınızı helal edin çok zor Muş çeken bilir.
Şimdi kıskanmak değil de başka bi his mutlu arkadaşlarımı görüyorum içim gidiyor hamile arkadaşlarımı çok üzülüyorum.bi Daha mutlu olabilir miyim diyorum kendime.. ilk gibi yaşayabilir miyim diyorum herşeyi..derdi veren rabbim değil mi verir elbet dermanını diyorum bilmiyorum arkadaşlar çok zormuş yaşım 24 ama içim 40 gibi
Salı davam var çarşamba işe başlayacağım
Nasıl atlayacağım bana dua edin allah yar ve yardımcımız olsun