Arkadaşlar, şok etkisi şeklinde yaşadıklarımdan sonra, yavaş yavaş aklım kendime geliyor ve boşanmak için adım atıyorum. Aysonunda kardeşim gelecek, ailemle birlikte oturup karar vereceğim yapacaklarıma. Haftasonu da biraz anlatırım belki...
Bir yandan kendimi güçlü hissediyorum, çalışıyorum, çok şükür birikimim var, eşimle bütçe ayrıydı, iyi ki de ayrıymış şimdi bir ton mal bölüşümü, para pul uğraşacaktım...
Eşimin ailesinin evinde oturuyorduk, ben mi gitmeliyim o mu bilmiyorum. Ailemle aynı şehirdeyim ama onlarla kalamam, istemiyorum da, çok baskıcılar, ev tutmak istiyorum, o zamana kadar o mu gitmeli evden? Eşyalarımı almalı mıyım? Düğünde takılan altınlar duruyor onları istemeyi düşünüyorum. Başka da ortak bir şeyimiz yoktu zaten.
Anlaşmalı olursa avukata gerek var mı?
Ve bence en önemlisi...Boşandıktan sonra daha mutlu oldum, ruh eşimi buldum, iyi ki boşanmışım diyen var mı? Buna çok ihtiyacım var...
Ne olur desteklerinizi esirgemeyin..
Böyle apar topar boşanma , bir kadın olduğu belki de hamile olduğu vs vs avukat bir çok şey soktu aklıma. Esasen allahından bulsun varsa da diyorum, ama bir yandan da beni kolayca boşayıp yeni özgür hayatına mis gibi başlayabileceği ve benim gerçekleri sonradan öğrenmem sonucunda iyice yıkılmaktan korkuyorum...
