- 7 Ağustos 2016
- 3.431
- 7.125
Neden ki?
Herkese merhaba öncelikle,
Haziran ayının sonunda nişanım olacak. Eylül ayında da düğün yapacağız.
Erkek tarafı bir sürü hediyelerden, çeyizlerden, bohçalardan falan bahsetmeye başladılar. Ben şimdiden darlandım.
Müstakbel eşimin ailesi köyde yaşayan çok yaşlı insanlar. Benim ailem ise şehirde yaşıyor.
Her neyse… Müstakbel kayınvalidem bu akşam, “Ellerimle paspas ördüm. Yorgan yüzünü çarşıdan almadım, köye gelen bohçacı kadınlardan aldım. Kızlarıma da yorgan yüzlerini köye gelen bohçacı kadınlardan alırdım zaten. Şu kadar döşek yaptım. Şu kadar yorgan yaptım. Şu kadar minder yaptım. Kaç teyzen, halan, amcan, yengen var? Gümüşlük için örtüler yaptım.” muhabbeti yaptı.
Ya neden ben 70 yaşındaki kadının zevkini evime taşıyorum?
Benim hiçbir teyzemin, amcamın, yengemin, halamın vs. onların hediyelerine ihtiyaçları yok. Ayrıca karşı taraf böyle hediyeler yapmasa zaten benim akrabalarım da “Aa çok ayıp bize hediye vermediler” muhabbetine girmezler, akıllarına bile gelmez. Anne tarafımdan ilk evlenecek olan benim.
Tamam etrafımdaki evlenen arkadaşlarımdan bir şeyler görüyorum. Ama kızın- erkeğin anne- babasına hediye alınması yeterli. Diğer akrabaları neden karıştırıyoruz?
Bir keresinde gümüşlük için yaptığı örtüyü müstakbel kayınvalidem bana gösterdi. Çok basit ve hoş olmayan bir şey yapmıştı.
Ya belki ben mağazalardan almak istiyorum, kendi zevkime göre eşya bulundurmak istiyorum evimde.
Ben bunları müstakbel eşimin ailesine söylesem kibar bir dille kabalık etmiş olur muyum? Ne olur yani bu geleneği uygulamasak?
Ayrıca hangi çağda yaşıyoruz. Minder mi kaldı? Evimiz zaten küçük bu kadar döşek, yorgan ve minderi nereye sığdıracağız?
Bana yol gösterin. Please!
Ben eşimi sıkı sıkı tembihlemiştim, asla akrabalara bohça istemiyorum diye. Kayınvalideme de açık açık söylediğim gerek olmadığını. Sadece bana yaptılar. Eşimin babaannesi de ilk gelin olduğum için çok hevesliydi. Süslü yün yorgan, yastık falan yapmıştı o da. Onları aldım mecbur gönlü kırılmasın diye. Hiç kullanmadım, hala yer işgal ediyor. Ama minder, örgü paspas olsa direkt yok ederdim.
Müstakbel bir tek beni mi rahatsız etti dkdjdjjskd
Evet boş işler bence de boş vakit kaybıİşsizlik değil mi ya
Okurken gözüm seğirdi. Etiketlerde bile var shshjk
Evine gümüşlük alacak bir insansanız zevkiniz 70 yaşındaki insandan pek de farklı değildir. Bir bakın, belki seversiniz verdiği şeyleri.
Ayyy Allah eşinize ve ailesine sabır versin.Herkese merhaba öncelikle,
Haziran ayının sonunda nişanım olacak. Eylül ayında da düğün yapacağız.
Erkek tarafı bir sürü hediyelerden, çeyizlerden, bohçalardan falan bahsetmeye başladılar. Ben şimdiden darlandım.
Müstakbel eşimin ailesi köyde yaşayan çok yaşlı insanlar. Benim ailem ise şehirde yaşıyor.
Her neyse… Müstakbel kayınvalidem bu akşam, “Ellerimle paspas ördüm. Yorgan yüzünü çarşıdan almadım, köye gelen bohçacı kadınlardan aldım. Kızlarıma da yorgan yüzlerini köye gelen bohçacı kadınlardan alırdım zaten. Şu kadar döşek yaptım. Şu kadar yorgan yaptım. Şu kadar minder yaptım. Kaç teyzen, halan, amcan, yengen var? Gümüşlük için örtüler yaptım.” muhabbeti yaptı.
Ya neden ben 70 yaşındaki kadının zevkini evime taşıyorum?
Benim hiçbir teyzemin, amcamın, yengemin, halamın vs. onların hediyelerine ihtiyaçları yok. Ayrıca karşı taraf böyle hediyeler yapmasa zaten benim akrabalarım da “Aa çok ayıp bize hediye vermediler” muhabbetine girmezler, akıllarına bile gelmez. Anne tarafımdan ilk evlenecek olan benim.
Tamam etrafımdaki evlenen arkadaşlarımdan bir şeyler görüyorum. Ama kızın- erkeğin anne- babasına hediye alınması yeterli. Diğer akrabaları neden karıştırıyoruz?
Bir keresinde gümüşlük için yaptığı örtüyü müstakbel kayınvalidem bana gösterdi. Çok basit ve hoş olmayan bir şey yapmıştı.
Ya belki ben mağazalardan almak istiyorum, kendi zevkime göre eşya bulundurmak istiyorum evimde.
Ben bunları müstakbel eşimin ailesine söylesem kibar bir dille kabalık etmiş olur muyum? Ne olur yani bu geleneği uygulamasak?
Ayrıca hangi çağda yaşıyoruz. Minder mi kaldı? Evimiz zaten küçük bu kadar döşek, yorgan ve minderi nereye sığdıracağız?
Bana yol gösterin. Please!
Keşke bizimkiler de öyle olsaydı ama onların aileye en son 25 sene önce gelin gelmiş diye tüm özlemlerini üzerimde gidermeye çalışıyorlardı. Ancak bu kadar durdurabildim skdkdkkdBizimkiler tembeldi bu konularda bohça yok dedim herkesin yüzüne bir gülümseme yayıldı ohhh bee gibi
Kurutmaya atıyorum. Toplarla birlikte atınca mis gibi oluyor.Bana hediye edileni katlayınca makinenin kendisi kadar ediyor zaten. Artık kaç kiloysa. Sen makineye attığında sertleşip keçeleşmiyor mu, onu daha sonra nasıl açıyorsun?
Herkese merhaba öncelikle,
Haziran ayının sonunda nişanım olacak. Eylül ayında da düğün yapacağız.
Erkek tarafı bir sürü hediyelerden, çeyizlerden, bohçalardan falan bahsetmeye başladılar. Ben şimdiden darlandım.
Müstakbel eşimin ailesi köyde yaşayan çok yaşlı insanlar. Benim ailem ise şehirde yaşıyor.
Her neyse… Müstakbel kayınvalidem bu akşam, “Ellerimle paspas ördüm. Yorgan yüzünü çarşıdan almadım, köye gelen bohçacı kadınlardan aldım. Kızlarıma da yorgan yüzlerini köye gelen bohçacı kadınlardan alırdım zaten. Şu kadar döşek yaptım. Şu kadar yorgan yaptım. Şu kadar minder yaptım. Kaç teyzen, halan, amcan, yengen var? Gümüşlük için örtüler yaptım.” muhabbeti yaptı.
Ya neden ben 70 yaşındaki kadının zevkini evime taşıyorum?
Benim hiçbir teyzemin, amcamın, yengemin, halamın vs. onların hediyelerine ihtiyaçları yok. Ayrıca karşı taraf böyle hediyeler yapmasa zaten benim akrabalarım da “Aa çok ayıp bize hediye vermediler” muhabbetine girmezler, akıllarına bile gelmez. Anne tarafımdan ilk evlenecek olan benim.
Tamam etrafımdaki evlenen arkadaşlarımdan bir şeyler görüyorum. Ama kızın- erkeğin anne- babasına hediye alınması yeterli. Diğer akrabaları neden karıştırıyoruz?
Bir keresinde gümüşlük için yaptığı örtüyü müstakbel kayınvalidem bana gösterdi. Çok basit ve hoş olmayan bir şey yapmıştı.
Ya belki ben mağazalardan almak istiyorum, kendi zevkime göre eşya bulundurmak istiyorum evimde.
Ben bunları müstakbel eşimin ailesine söylesem kibar bir dille kabalık etmiş olur muyum? Ne olur yani bu geleneği uygulamasak?
Ayrıca hangi çağda yaşıyoruz. Minder mi kaldı? Evimiz zaten küçük bu kadar döşek, yorgan ve minderi nereye sığdıracağız?
Bana yol gösterin. Please!
Evimizde gümüşlük denen şey yok, almayacağız. Ama ailesi bu şekilde insanlar olduğu için gümüşlüğümüz var bir tek danteller eksik sanıyorOkurken gözüm seğirdi. Etiketlerde bile var shshjk
Evine gümüşlük alacak bir insansanız zevkiniz 70 yaşındaki insandan pek de farklı değildir. Bir bakın, belki seversiniz verdiği şeyleri.
Dün gece müstakbel görümcemle konuştum. Beni anlayışla karşıladı. Ayrıca bu işlerin nasıl olduğunu bana anlattı. Benim de içim rahatladı. Yorumunuz için teşekkürlerEğer evlenecek çift olarak bunu gereksiz buluyorsanız eğer sadece gelin ve damada yapılmasını istediğinizi söyleyebilirsiniz. Biz öyle yaptık. Ama sonradan evime gelen ya da el öpmeye gittiğim erkek tarafı yakın kişilere işte hala dede babanne falan onlara çeyiz ve bohçadan karışık işte kişiye göre yazma-patik-havlu-tespih-seccade yazma yerine ne deniyo ona namazda başlarına takıyorlar ya unuttum adını ondan koyup bohça gibi kapatıp hediye götürmüştüm. Bu da bi adettir bu arada bizim burda yapılır. Böylece elimdekilerde azalmış oldu. Gelin damat dışında birine yapılmasını istememeniz çok olağan ama 70 yaşında yaşını başını almış zaten evin tek oğlu hani değer mi kırmaya bilemedim ben kırmazdım
Müstakbel eşim de çok abartılı buluyor bazı şeyleri. Siz hiç merak etmeyin biz birbirimize karşı dürüstüz.Asıl mesele gelenek ve bohca değil. siz 'mustakbel' eşinizin ailesini beğenmiyorsunuz. Çok yaşlılar, köyde yaşıyorlar falan. Ailemin ihtiyacı yok falan. Kimler kimlerle beraber işte. Yazık kadın heveslenmiş her seyı gectım üstten bakacak pozısyonda mısınız acaba. Umarım mustakbel eşiniz bi yerlerde denk gelir yakalarda ailesine bakış açınızı öğrenir.
Müstakbel eşim de benim gibi bazı şeylerin abartı olduğunu düşünüyor. Biz birbirimizi seviyoruz ve birbirimize karşı dürüstüz içiniz müsterih olsun.Ayyy Allah eşinize ve ailesine sabır versin.
Tamam yorgan döşek minder bunlar artık genç nesilin evinde yok ama böyle düşünce de çok kaba bence.
En başta denginize göre birini bulsaydınız keşke hadi bulamadınız bu nokta da kabalıktan uzak 70 yaşındaki insanı kırmadan ilerlemeyi deneyin.
Evimiz küçük yorgan, döşek, minder için yer yok sende dursun şimdilik ihtiyaç halinde alırız demek var mesela.
Elleriyle ördüğü gümüşlüğü de alırsınız koyarsınız bir köşeye gene kendi zevkinizi serersiniz evinize.
Ayrıca akrabalarınızın ihtiyacı olduğu için verilmiyor verilenler adı üzerinde "hediye"
Birde son olarak erkek kardeşiniz olsa ve onun nişanlısı annenize bu şekilde yaklaşsa ne hissedersiniz? (annem yorgan döşek minder vermez ki demeyin ,olay o değil çünkü.)
Yemin ederim ki anladık,Müstakbel eşim de çok abartılı buluyor bazı şeyleri. Siz hiç merak etmeyin biz birbirimize karşı dürüstüz.
Ben ailemde ve kuzenlerim arasında evlenecek ilk kişiyim. Bu adetleri bilmiyorum. Dün akşam müstakbel görümcemle konuştum. Beni anlayışla karşıladı ve bu işlerin nasıl olduğunu anlattı. Orta yolu bulduk.
Ben sanıyordum ki verilen her şeyi evimde bulundurmak zorundayım. Ama öyle değilmiş sağa sola verebilirmişim.
Bizim aile ve akrabalık ilişkilerimiz çok sıkı fıkı değil o yüzden gömlek vs almayın onun yerine bizim ev ihtiyaçlarımız örneğin elektrikli süpürge, kahvaltı takımı vs bunları alalım diye anlaştık.
Kimseye yukardan baktığım yok. Dediğim gibi ilk defa böyle bir deneyim yaşıyorum. Yorumunuz için teşekkürler