- Konu Sahibi Amine Busra
-
- #21
Kendisinin psikolojik sorunlari var buna eminim zaten. Ama psikologlari deli doktoru olarak gordugu icin benim gitmeme bile karisiyor. İlacla duzelecegine inanmiyor. Terapiste kendim gitmek istiyorum
canım ben 2 sene vajinismustum. 2 sene hiç beraberlik olmadı. birbirimizi deli gibi sevmemize rağmen sürekli kavga ederdik. yazdıklarını çok iyi anlıyorum. biz doktor doktor gezdik ve çok şükür 7 ay önce tedavim bitti 2 ayda iyileştim. tamamen iyileştim. peki hiç doktora gidip tedavi denedin mi? bu hastalık her kadında farklı. bazısı çabuk atlatır bazısı ise doktor yardımına ihtiyaç duyar ve biraz zor atlatır. ben de böyleydim. ağır hasta dediler bana. iyileşmem imkansıza yakınken 2 ayda iyileştim. eşin ilişkiye giremediği için kendi kafasında çareyi yanlış yerlerde aramış. bence ikiniz de bir evlilik terapistine, vajinismus tedavi merkezlerine gidin. orada psikolojik destek de veriyorlar. bebeğin de var. eşine bir şans ver çünkü henüz doğru düzgün beraber olamıyorsunuz ve inan bana tedavini olurken o da seni anlayacak. eşim de bana psikolojik şiddet uygular sonra ağlayarak özür diler, elimde değil affet derdi. çoook sancılı süreçler yaşadık. kesinlikle eşini karşına al sakince konuş ve bir doktora gidin. o seni anlayacak sen de onu anlayacaksın emin ol.
Sizde benim dikkatimi çeken ilk şey kendi hayatınıza karşı genel bir kayıtsızlık hali içinde olmanız. İlk olarak evliliğe adım atışınızdan böyle bahsetmişsiniz. Hani sanki konu komşu vakti geldi artık dedi. Bende napıyım evleneyim madem dedim der gibisiniz. Daha sonra vajinusmus konusunda da eşiniz sizden daha çok takılmış bu konuya daha çok araştırmış etmiş, anlattığınıza göre siz hiç bedenimde ne olup bitiyor sorun ne neden zevk almıyorum/cinsellik yaşayamıyorum arayışına girip aktif olarak çözüm üretmeye çalışmamışsınız adam yeter artık diyene kadar. Ne zaman o resti çekmiş o zaman kendiniz için değil de onun için konuya el atmış ve çözebilmişsiniz. Bu bakış açısıyla şuanda da doyurucu bir cinsel hayatınız olduğunu düşünmüyorum sizin. Hatta hayattan pek keyif aldığınızı dahi düşünmüyorum. Resmen kocanızla kavga etmeye üşenir gibi bir haliniz var. Telefonunu karıştırıyorsunuz gördükleriniz sizi üzüyor kızdırıyor ama konuyla ilgili hiçbir aksiyon almıyorsunuz. Son anlattığınız küslükte kocanıza neden kalkmak için ısrar ettiğinizi, neden haklı olduğunuzu vs. açıklamak yerine geri çekilip içe dönmüşsünüzdür gibi geliyor mesela bana anlattıklarınızdan.
Hayat enerjiniz bu kadar düşükken çok genç yaşta evlenen bir erkeğin neden size karşı eski heyecanı, beğeniyi duymadığını anlamak çok zor değil. Bunları yazıyorum ama gerçekten sizi kırmak istediğimden ya da kkyı bir sinir stres atma yöntemi olarak kullandığımdan filan değil. Siz de daha gençsiniz, her konuda ne istiyorsunuz, ileride nasıl bir hayat yaşamak istiyorsunuz, nelerden zevk alırsınız, kendinizi nasıl beğenir ve takdir ederdiniz vs. Vs. bunları keşfedip kendiniz için istediklerinizi rahatlıkla gerçekleştirebilecek kadar gençsiniz hem de. Ama üstünüzden şu ataleti atmanız lazım.Bir süre tamamen kendinize ve ne istediğinize odaklanarak, sevdiğiniz şeyleri keşfedip yaparak yaşayın. Önplana kendinizi koyup hayat enerjinizi canlandırın. Hem daha iyi hissedeceksiniz hem kocanızla ilişkiniz rayına oturacak bence bunu başarırsanız. Baktınız evliliğiniz yine sizi mutlu etmiyor, o zaman da kendinizi o evlilikten sorunsuzca çıkaracak içsel güce sahip olacaksınız ama önce kendinize yatırım yapmanız lazım.
cok genc evlenmissiniz,
cok genc cocuk sahibi olmussunuz,
sorunlariniz varmis evlilikte,
cok cok hizli yasamissiniz bu surecleri.
iki tarafin da yorulmasi, bunalmasi ve evlilikten sikilmasi normal.
aldatma olmus mu bilemeyiz ama esiniz bazi sinirlari gecmis belli ki.
Su an ayrilirsaniz belki birbirinizin yuzune bakabilir ve cocugunuz icin saglikli medeni bir iliski kurabilirsiniz,
son raddeye kadar evliligi surdururseniz bence cocugunuz icin daha kotu olur, ebeveynlerinden birini tamamen kaybeder, diger ebeveyni de cok saglikli olmaz.
Su an bu karari almak cok ürkütücü geliyor. Hic saglikli dusunemiyorum. Evet bir gun bosanirsak nasil olur diye kafamda kuruyorum. Ama sinir aninda bile o laflari karsisinda beni istemiyorsan boşan diyemiyorum cunku korkuyorum. Belkide sonradan pisman olmaktan korkuyorum
Bence esinizden önce kendiniz için birşeyler yapın, yıllardır depresyondayım demissiniz bu konuda doktor desteği aldiniz mı? Eğer almadıysanız ilk önce bir psikloğa gidin ve yanlis anlamayin ama kendiniz için kilo verin, yaşınız çok genç ve bu kilo sizin icin çok fazla. Bedenen ve ruhen iyilesmeye bakın, hem kendiniz hem kiziniz için.
Sonrayi veya onceyi dusunmeyin,
bugune odaklanin.
Cocugunuz ve siz bugun mutsuz olduktan sonra yarinin onemi var mi?
Esinizle saygiyi kaybederseniz bir daha bulamazsiniz.
Ki o yoldasiniz.
Bence guzel ayrilmaya bakin,
siz bu sekilde olumlu psikoloji ile yaklasirsaniz,
belki onun da degisimi soz konusu olabilir.
Ama dedigim gibi cok yipranmissiniz karsilikli, cok yorulmussunuz,
biraz birbirinizden uzak kalmak, ozlemek iyi de gelebilir.
Cinsel uyumsuzluk veyahut bu sekilde ilerleyen bir cinsel sorun da sizin sevginizi tuketebilir, cok normal, kimseyi suclamayin ama kabullenin.
Bu konuda eşinizi dinlemeyin, sağlığınız herşeyden önemli ve size emanet bir çocuk var. Sizin psikolojinizden oda etkileniyor biliyorsunuz.Şuan buzdolabi kankam. Gece yemelerini kestim ilk etapta. Haftaya dahiliye randevum var kan tahlillerimi yaptirip diyetisyene gidicem.
İlaç tedavisi gordum aralikli. Ama evlendikten sonra ozellikle eşjmin soylemleri yuzunden yari da kestim devam etmedim
Etkileniyor tabi haliyleBu konuda eşinizi dinlemeyin, sağlığınız herşeyden önemli ve size emanet bir çocuk var. Sizin psikolojinizden oda etkileniyor biliyorsunuz.
Kendisinin psikolojik sorunlari var buna eminim zaten. Ama psikologlari deli doktoru olarak gordugu icin benim gitmeme bile karisiyor. İlacla duzelecegine inanmiyor. Terapiste kendim gitmek istiyorum
Amin tesekkur ederimkuzum terapistler eşlerin ikisini de istiyor. ikisi de gelmezse tedaviye başlamıyorlar. ama yine de sen bi git belki doktorun iyi çıkar ve eşini de ikna eder. Rabbim yardımcın olsun canım.
Sevişemediğiniz bile bir birlikteliğe niye ille çocuk ister ki insan?
Sonra da çocuk yüzünden ayrılamıyoruz... inşallah o yavrunun mutlu bir geleceği olur.
Bilmiyorum, belki de yanlış anladım. Benim demek istediğim çocuktan önce de mutlu bir yuvanız , oturmuş bir ilişkiniz yokmuş sanki.evliliğin ilk bir yılında sorun yaşadık. sonrasında benden yana sorunumuz yok. gebelik tehlikeli ve kanamalı geçtiği için kendisi istemedi. doğumdan sonra bebeğim uyumuyodu ve çok sık hastalanıyor. ben bir anne olarak çocuğum hastayken cinsellik düşünemiyorum. ama o düşünebiliyor.
misal bundan 3 ay önce ilk baş kızım hastalandı 1 hafta onun hastalığı sürdü. sonra ben ishal oldum 5 gün sürdü en son serumla düzeldim. ve eşim ben ishalken yattığı yerden beni ayağına çağırıp neden cinsellik olmuyor dedi. sizce bu çok mu normal?
şuan kızım 19 aylık. ama erken uyumuyor. ayarlamaya uğraştım ama yok olmuyor. akşamları 8 saat uyanık kalabiliyor. bunda benim suçum ne? uyutabiliyorsa kendisi uyutabilir. sabahta kendisi 6 da uyanıp işe gidiyor. hafta arası anca 1 yada 2 kez gecenin bir vakti oluyor bide haftasonu. ama yetmiyor hep daha fazlasını istiyor
İlk bir sene evet vajinusmus etkisi devam etti. Ama sonrasinda cocukta isteyince bu problem ortadan kalkmisti..Bilmiyorum, belki de yanlış anladım. Benim demek istediğim çocuktan önce de mutlu bir yuvanız , oturmuş bir ilişkiniz yokmuş sanki.
Neyse, inşallah bundan sonra hakkınızda en hayırlı kararları alın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?